Orquesta Casino de la Playa- Η γέφυρα μεταξύ Κούβας και Jazz

H Orquesta Casino de la Playa δημιουργήθηκε το 1937 στην Αβάνα και πήρε το ονομά της από το καζίνο στο οποίο και εμφανιζόταν. Στα μέσα του 1937 η RCA Victor πραγματοποίησε ηχογραφήσεις στην Αβάνα με την συμμετοχή πάνω από 60 συγκροτημάτων. Η Orquesta Casino de la Playa ηχογράφησε τότε 6 κομμάτια και ανάμεσά τους το κλασσικό Bruca Maniguá του κουβανού Arsenio Rodríguez

Οι ηχογραφήσεις αυτές αποτέλεσαν το διαβατήριό στην επιτυχία μέσα και έξω από την Κούβα. Την περίοδο 1937 -1939 η ορχήστρα ηχογράφησε πάνω από 60 κομμάτια και έκανe μεγάλες περιοδίες σε όλη την Αμερική. Η Orquesta Casino de la Playa υπήρξε η εκκολαπτική μηχανή πολλών μετέπειτα διάσημων Κουβανών μουσικών

Το 1941 ο διευθυντής της ορχήστρας Anselmo Sacasas και ο τραγουδιστής Miguelito Valdés εγκατέλειψαν την ορχήστρα, ταξίδευσαν στις ΗΠΑ και αφοσιώθηκαν στην προσωπική τους καριέρα. Τον Anselmo Sacasas αντικατέστησε στην διεύθυνση της ορχήστρας ο Julio Gutiérrez.

Μέχρι το 1945 από την ορχήστρα πέρασαν αρκετοί τραγυδιστές. Εκείνη την χρονιά στην ορχήστρα ήρθε ο Orlando Guerra γνωστός και ως Cascarita.O Cascarita έγινε τόσο δημοφιλής που από ένα σημείο και μετά οι ηχογραφήσεις της ορχήστρας δεν γινόταν ως Casino de la Playa, singing Cascarit αλλά ως Cascarita accompanied by Casino de la Playa. Για ένα σύντομο διάστημα στην ορχήστρα έπαιζε πιανό ο Pérez Prado, μέχρι που εγκατέλειψε την Κούβα και εγκαταστάθηκε στο Μεξικό αναπτύσοντας την δική του εκδοχή του mambo. O Pérez Prado έγινε γνωστός και ως ο King of the Mambo με δημοφικέστερη ίσως συνθεσή του το Mambo No5.

H Orquesta Casino de la Playa μπορεί να θεωρηθεί ως η πρώτη Κουβανέζικη Jazz Band που συνδίαζε την παραδοσιακή Κουβανέζικη μουσική με τα χαρακτηριστικά της Αμερικάνικης Jazz.Όσο αφορά τις πρώτες jazz μπάντες στηνν Κούβα θα πρέπει να αναφερθούμε στην Jazz Band Sagua (1914) και στην Cuban Jazz Band (1922).

To 1991 κυκλοφόρησε από την Κουβανέζικη  Tumbao Cuban Classics η συλλογή Orquesta Casino De La Playa -Memories Of Cuba (TCD-003) που περιέχει τις χαρακτηριστικότερες ηχογραφήσεις της ορχήστρας με την συμμετοχη των Cascarita, Pérez Prado, Anselmo Sacasas και Miguelito Valdés.

Κατεβάστε δωρεάν Νο20 : Συλλογή από την Lazy Dog Records - Give Bees A Chance (tape)

Φτάσαμε λοιπό και το κατεβάσγτε δωρεάν Νο21. Για ακόμη μια φορά θα στραφούμε στην ιστορική Lazy dog και σε μια κασσετο-συλλογή που κυκλοφόρησε το 1985. Ο τίτλος της "Give Bees A Chance" που συνόδευσε το πρώτο τεύχος του επίσης ιστορικού fanzine "Rollin Under".

Στην συλλογή μεταξύ των άλλων συμμετέχουν: new rose, lige in cage, mushrooms, internation comedy κ.α

Ακούστε όλη την συλλογή εδώ στο giusurum Και ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΗΝ δωρεάν από ΕΔΩ.

Stress "Ο ήχος της ανασφάλειας"-Stress "Sound of insecurity" 30th ann.edition LP

Από τις αρχές του 2013 οι Stress σε συνεργασία με την b-otherside records δρομολόγησαν την επανακυκλοφορία του ''Ηχου της ανασφάλειας''. Πρόκειται για την επετειακή έκδοση των 30 χρόνων από τη πρώτη κυκλοφορία 1984-1985. 

Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει στις 16 Δεκεμβρίου με νέα επεξεργασία, μίξη και mastering σε 1000 συνολικά κόπιες, από τις οποίες οι 400 σε μαύρο βινύλιο, οι 400 σε λευκό και οι τελευταίες 200 σε ένα αριθμημένο Box Set, το οποίο θα περιλαμβάνει τον δίσκο σε διάφανο βινύλιο, ένα t-shirt με το εξώφυλλο του άλμπουμ στην μπροστινή πλευρά και το σήμα των Stress στην πλάτη, καθώς και μια κονκάρδα. Το πρωτότυπο artwork του Βοx Set έχει γίνει από τον Πάνο (Τάκης) Σκορδάς , οποίος έχει φιλοτεχνήσει και το εξώφυλλο του Ήχου της ανασφάλειας. 

Όλες οι κόπιες θα συνοδεύονται από τετρασέλιδο ένθετο με τους στίχους στα ελληνικά και αγγλικά  καθώς και φωτογραφίες του γκρουπ.

Ημερομηνία:13 Δεκεμβρίου 1943, Τόπος: Καλάβρυτα. Κωδικός: Unternehmen Kalavryta

Δεκέμβριος 1943. 70 χρόνια πριν. Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή. Μια από τις μεγαλύτερες θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί εκτελούν μέσα σε λίγες ώρες στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων όλους τους άνδρες 14 ετών και πάνω. Ότι και να γράψουμε, ότι και να πούμε για το θέμα δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε σε όλη της την έκταση την ιστορική πραγματικότητα των ανθρώπων του τόπου αυτού. 

Δεκέμβριος 2013. Τα Καλάβρυτα αποτελούν έναν από τους δημοφιλέστερους χειμερινούς προορισμούς της χώρας. Πανέμορφο τοπίο. Οδοντωτός, Αγία Λαύρα, Μέγα Σπήλαιο, Σπήλαιο Λιμνών, Στύγα κα. 

Πόσοι όμως από τους επισκέπτες μπαίνουν στον κόπο να επικευτούν το τόπο εκτέλεσης και το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος? Πόσοι είναι αυτοί που αντί να πάνε για καφέ ή για φαγητό προτιμούν να περάσουν 1-2 ώρες βαδίζοντας από τον τόπο της εκτέλεσης στο παλιό Δημοτικό σχολείο? Πόσοι είναι αυτοί που νιώθουν περίεργα που στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο η ΧΑ έλαβε περίπου 1000 ψήφους?

Αλήθεια πόσοι από αυτούς που στις τελευταίες εκλογές ψήσισαν ΧΑ, από τους υποστηρικτές της "ϊδεολογίας" αυτής, από τους πολιτικούς που δεν τολμούν καν να ψυθιρίσουν περί πολεμικών επανορθώσεων έχουν σταθεί στην τελευταία αίθουσα του Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος με τα ονόματα και τις φωτογραφίες όλων όσων εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, την μοναδική της μουσική και την σημαία των Ναζι? Πόσοι από αυτούς το αντέχουν?

Ο τόπος εκτέλεσης δεν αποτελεί θυμισιά εκδίκησης αλλά μνημείο ειρήνης και αδελφοσύνης των λαών. Σημείο μνήμης μα και συνάμα σημείο αναφοράς στο μέλλον. Ένα μέλλον που κάποιοι επιμένουν να το δένουν σε άρματα και συμφέροντα.

The Fuzzy Nerds – “killer 13” tour Vol. I (συνέχεια...)

Λίγους μήνες μετά την επίσημη κυκλοφορία του έκτου άλμπουμ τους, “killer 13”, από την Psycho Puppie και τη Noisy Land Recordings, και έπειτα από τις πρώτες 2 εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη πρίν λίγες ημέρες, οι Fuzzy Nerds θα βρεθούν στο stage του Θυμωμένου Πορτραίτου στα Γιάννενα τη Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου και στο stage της Μουσικής Σκηνής “Κεντρική Πλατεία” στα Τρίκαλα το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013, για δύο μοναδικές εμφανίσεις στο πλαίσιο του “killer 13 tour Vol. I". Special guests οι Never Burn από την Αθήνα.

Οι Fuzzy Nerds είναι μία post alternative, indie μπάντα που έχει κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ -με πιο πρόσφατο το “killer 13”- ένα EP και μία ψηφιακή συλλογή με b–side tracks. Έχουν πολλές συμμετοχές σε συλλογές μουσικών περιοδικών, φεστιβάλ και soundtrack, ενώ το video clip τους “117” από το τέταρτο άλμπουμ τους Μirror Phase προβλήθηκε το 2010 και σε μουσική εκπομπή αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με σημαντικά σχήματα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας μουσικής σκηνής, όπως επίσης και με όλες σχεδόν τις σημαντικές εγχώριες μπάντες και καλλιτέχνες του χώρου, ενώ έχουν συνεργαστεί και με τον διεθνούς φήμης βρετανό παραγωγό Clive Martin. Οι κυκλοφορίες τους έχουν τύχει θερμότατης αποδοχής από κοινό και μουσικοκριτικούς και κομμάτια τους όπως τα: Αnaesthesia, Plastic, Lying underground, Since you fell, happy? κ.α. έχουν κερδίσει σημαντική θέση στο airplay του εγχώριου αλλά και του ευρωπαϊκού, εναλλακτικού ραδιοφώνου.

Oι Fuzzy Nerds είναι οι:  

Πέτρος Fuzzhead Βυζούκης (κιθάρες/φωνητικά/μελλόντικα/noise/keys), 

Μαρία Χολέβα (κιθάρα/μπάσο), 

Ευθύμης Σφαιρόπουλος (μπάσο/κοντραμπάσο), 

Πάνος Παπακώστας (synths/vibes/programming), 

Κώστας Δημητρίου (τύμπανα/pads/ξυλόφωνο).

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Three Miles Away

Οι Three Miles Away δημιουργήθηκαν στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Mέλη τους ήταν οι: Χρήστος Νασιώκας - κιθάρες, Νίκος Τράντος -φωνητικά, Ζήσης Αρβανίτης -ντραμς και Νικόλας Μιαούλης - μπάσο.Οι Three Miles Away στην ενεργό τους περίοδο έπαιξαν σε κάθε γνωστό και πιθανό στέκι στην Αθήνα. Φεστιβάλ, πάρτυ, εκδηλώσεις κλπ. Οι εμφανίσεις τους ήταν εκρηκτικές τους και έχοντας παίξει μαζί με όλες τις γνωστές μπάντες της δεκαετίας τόσο του 80 όσο και του 90 (Villa 21,Mushrooms,Last Drive,FMQ,Nightstalker, Honeydive,Closer,Horror Vacui,Bokomolec κ.α) δημιούργξησαν γρήγορα το δικό τους πιστό κοινό.  Η μ ουσική του ήταν gothic rock και πραγματικά ήταν σε αρκετά καλό επίπεδο.

Η μοναδική τους επίσημη κυκλοφορία ήταν η συμμετοχή τους στην συλλογή Fragmenta IV (MBI-40490) που κυκλοφόρησε με το 6ο τεύχος του fanzine Στις Σκιές Του Β-23 με το κομμάτι Sometimes. Παρόλο που οι Three Miles Away είχαν ηχογρφήσει αρκετό υλικό δεν κατάφεραν ποτέ να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ. Το καλοκαίρι του 1994 οι Three Miles Away διαλύθηκαν κυρίως λόγο στρατιωτικών υποχρεώσεων των μελών τους.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: R.R. Hearse

R.R. Hearse είναι ένα από τα ονόματα κάτω από τα οποία ο Λάμπρος Τσάμης (ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες  καλλιτέχνες της πειραματικής σκηνής στην δεκαετία του 80) έχει κυκλοφορήσει τις μουσικές του δημιουργίες.

Ως R.R. Hearse κυκλοφόρησε, κυρίως μέσω mail-order και με την βοήθεια του Παύλου Αβούρη, τo 1985 μια demo κασσέτα με 19 κομμάτια (και live εκτέλεσεις).

Το 1990 το fanzine Στις Σκιές Του Β-23 κυκλοφορεί σε συνεργασία με την Wipe Out! Records ‎ το 7" βινύλιο με τίτλο  Fragmenta  (B-23/1,WOR 026) με την συμμετοχή 3 συγκροτημάτων (ΑΝΤΙ,Viridian Green, Panx Romana) και του R.R. Hearse με το κομμάτι  Endless Sleep. Aυτή είναι και η μοναδική επίσημη κυκλοφορία ως R.R. Hearse. Έχει επίσης συμμετάσχει και στην βιντεοκασσέτα "Τhe opticoacoustic bomb" της  Fifth Dimension Records που κυκλοφόρησε το 1991 με τα κομμάτια Backroom's Hell Sessions Part I και Backroom's Hell Sessions Part IΙ (μαζί με τους S/M).

HINTS and TIPS
Οι S/M συνόδευαν τον R.R. Hearse σε όλες του τις εμφανίσεις από το 1985 εώς το 1987.

O Λάμπρος Τσάμης συμμετείχε το 2003 κάτω από το όνομα Echo Chamber με το κομμάτι Space Desert στην συλλογή 1000+1 Tilt #8.
Ο  Λάμπρος Τσάμης  κρύβεται επίσης πίσω από το project DJ - LoFi.
Ως R.R. Hearse θα εμφανιστεί στην επετειακή συναυλία 30 χρόνια Last Drive+guest friends  που θα γίνει στο Gagarin 205 στις 20 Δεκεμβρίου 2013.

Jane Doe - Καινούργιο τραγούδι, καινούργιο video και η πρώτη φθινοπωρινή συναυλία

Οι Jane Doe, δέκα μήνες μετά την κυκλοφορία του “The Enormous Head of King Splendid” (Puzzlemusik), έναν κομβικό δεύτερο δίσκο για τον οποίο κοινό και κριτικοί εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια, βρίσκονται μερικά βήματα πριν την ολοκλήρωση δύο δίσκων!

Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου θα δώσουν στο Silver Dollar (Εθν. Αμύνης 19, Θεσσαλονίκη) την πρώτη τους συναυλία μετά το Καλοκαίρι και το setlist περιλαμβάνει πολλά τραγούδια από την επερχόμενη δουλειά τους. Το πρώτο δείγμα αυτής, το τραγούδι “This Pain Is Real”, αναρτήθηκε στο YouTube τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου, συνοδευόμενη από ένα video που δείχνει τους Jane Doe στη live τους εκδοχή.

Μαζί τους στις 30 Νοεμβρίου θα είναι οι Αθηναίοι 10code, το Αθηναϊκό σχήμα που πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του EP (“The Connection”) και γέμισε το BIOS στη συναυλία της παρουσίασης του.

The Callas: παρουσίαση του νέου τους δίσκου “Am I Vertical?” / Παρασκευή 15/11/2013@six d.og.s

Το six d.og.s με χαρά φιλοξενεί την παρουσίαση του νέου δίσκου των The Callas, “Am I Vertical?”, την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου.

Πιο δυνατοί από ποτέ στο live τους, με την προσθήκη δεύτερης κιθάρας στο line up τους και προερχόμενοι από μια σαρωτική εμφάνιση στο Reeperbahn Festival, στο Αμβούργο, οι Callas επιστρέφουν στην Αθήνα για να παρουσιάσουν ζωντανά το νέο, καταιγιστικό τους άλμπουμ.

Noisepop μινιμαλισμός, ακατέργαστες garage μελωδίες και kraut psychedelic στοιχεία συναντιούνται και δημιουργούν το καλειδοσκοπικό σύμπαν του “Am I Vertical?”, έναν μικρό, ακατέργαστο, βρώμικο rock n' roll δυναμίτη με την αμέριστη φροντίδα στην παραγωγή του σπουδαίου Jim Sclavunos ( Nick Cave & The Bad Seeds, Grinderman, Sonic Youth, The Cramps, Lydia Lunch). Το άλμπουμ κυκλοφορεί σε Βινύλιο + Bonus Cd, CD και Digital Album από την Inner Ear και θα διατίθεται στη συναυλία.

more@http://www.inner-ear.gr/gr/releases/artist/68-callas

more@ http://thecallas.com/

LIVE: PLAYGROUND THEORY / 18.11.2013 21:00

Το metamatic:taf φιλοξενεί με ενθουσιασμό τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου στις 21:00 τους Playground   Theory, οι οποίοι θα παρουσιάσουν ζωντανά για πρώτη φορά το ντεμπούτο άλμπουμ τους Speaking of   Secrets (Puzzlemusik).

Η μουσική των Playground Theory μοιάζει να είναι βγαλμένη από όνειρα ή εφιάλτες, μυστικές σκέψεις και αγωνίες, καλά κρυμμένους φόβους αλλά και την αίσθηση του να επιπλέεις ελεύθερος, κάποιες φορές με το πρόσωπο προς τα κάτω.

Το άλμπουμ Speaking of Secrets περιλαμβάνει 11 τραγούδια που ρέουν αβίαστα και σταδιακά χτίζουν μια χαρακτηριστική «Playground Theory» ατμόσφαιρα, πράγμα ασυνήθιστο για ντεμπούτο συγκροτήματος.

Ο όρος “Dream pop” κατ’ ανάγκη επιστρατεύεται για να περιγράψει αυτό το ιδιαίτερο κράμα που αποτελεί τη μουσική των Playground Theory. Μουσική που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εδώ, αλλά που ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερη, έχει χαρακτήρα, δεν μιμείται κανέναν και δεν βροντοφωνάζει την αξία της. Απλώς περιμένει να την ανακαλύψεις.

Βαγγέλης Κατσουλάκης - ντραμς
Δημήτρης Νέγκας - πλήκτρα
Μάρσια Ισραηλίδη - φωνητικά

Δευτέρα 18.11.2013, 21.00

Είσοδος Eλεύθερη

more@http://theartfoundation.metamatic.gr/EN/Event/2108/Live:_Playground_Theory/

THE NEXT STEP QUINTET: Το νέο αίμα στην ελληνική jazz

Όταν μιλάμε για μια jazz μπαντα το μυαλό των περισσοτέρων (συνήθως) πάει σε μουσικούς μιας κάποιας ηλικίας και σε περιοχές εκτός Ελλάδας. Ε λοιπόν οι Next Step Quintet δεν ικανοποιούν καμία από τις παραπάνω προϋποθέσεις - κλισέ. 

Πρόκειται για μια παρέα 25άρηδων (πάνω κάτω) αποφοίτων του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου (Θοδωρής Κότσυφας κιθάρα, Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, Ντίνος Μάνος κοντραμπάσο και Βασίλης Ποδαράς ντραμς) που συναντήθηκε με τον σαξοφωνίστα Ορφέα Τσουκαλά σε ένα jam session και μετά από τις απαραίτητες μουσικές ζυμώσεις δημιούργησαν τους Next Step Quintet.

Τον περασμένο Απρίλιο κυκλοφόρησε από την Puzzlemusik (PIECE 025) το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ τους αποσπώντας πολύ καλές κριτικές αλλά και κερδίζοντας ακροατές και εκτός των στενών ορίων της jazz. Το ντεμπούτο τους αποτελείται από εννέα δικές τους συνθέσεις που κινούνται στον χώρο της μοντέρνας jazz με συνολική διάρκεια λίγο παραπάνω από μια ώρα. Συνθέσεις όπως  η εθιστική μελωδία του Regression (που ακούγεται πολύ όπως και) η ήρεμη δύναμη του Connection και το αφιερωμένο στον Esbjorn” στον πρόωρα χαμένο Esbjorn Svensson (Esbjörn Svensson Trio) έρχονται να δικαιολογήσουν τον Γιώργου Κοντραφούρη, υπήρξε και καθηγητής τους στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, που τους έχει χαρακτηρίσει ως την «πιο hot μπάντα της πόλης αυτή τη στιγμή» (οι ίδιοι τον αναφέρουν και αναγνωρίζουν ως τον μέντορά τους).

Τα Live τους είναι από τα δυνατά τους σημείο όπως άλλωστε αρμόζει σε κάθε καλή jazz μπαντα κάνοντας όλους όσοι τα παρακολουθούν, όπως και όλοι όσοι έχουν ακούσει το άλμπουμ τους, να αναμένουν το επόμενο βήμα τους.

Περιοδικό Jazz&Tζαζ: Κανένα νέο από το μέτωπο...

Το περιοδικό Jazz&Tζαζ στις 11 Οκτωβρίου ανακοίνωσε στην σελίδα του στο facebook την αναστολή της εκδοσής του.

".. Επί του παρόντος, το JAZZ&ΤΖΑΖ δεν θα βγάλει στην κυκλοφορία καινούριο τεύχος, για λόγους ευνόητους - γνωστούς πλέον σε όλους μας. Θα κυκλοφορήσουν όμως στις 17 Οκτωβρίου παλαιότερα τεύχη με CD και μάλιστα της πρώτης περιόδου, συλλεκτικά πλέον. Για όσους αναγνώστες θέλουν να συμπληρώσουν τη συλλογή τους αλλά και τους νεότερους που δεν έζησαν αυτή την πολύ όμορφη φάση του περιοδικού..."

Δυστυχώς ένα ακόμη μουσικό περιοδικό αναστέλλει την λειτουργία του για λόγους προφανώς οικονομικούς. 2ο χρόνια μετά το πρώτη του κυκλοφορία δεν θα βγάλει νέο τεύχος μέχρι νεωτέρας. Όλες αυτές τις ημέρες ελπίζαμε να αλλάξει κάτι και να ξαναδούμε κρεμασμένα στα περίπτερα το καινούργιο τεύχος τους. Δυστυχώς τίποτε δεν δείχνει να αλλάζει την (σίγουρα δύσκολη) απόφαση του περιοδικού. 

Αναμφίβολα και ανεξάρτητα του αν είναι κάποιος φίλος της Jazz το συγκεκριμένο περιοδικό ήταν (και παραμένει) ένα από τα καλύτερα μουσικά περιοδικά που βγήκαν ποτέ σε αυτήν την χώρα.  Δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι εφικτό να αλλάξουν τα πράγματα και η αναστολή να ¨λήξει" χαρίζοντάς μας ένα ακόμη τεύχος. 

Εδώ στο giusurum όταν μάθαμε την είδηση μας ήρθανε στο μυαλό κάποια από τα τεύχη και CD που μας έχουν μείνει αξέχαστα και κοσμούν τόσο την βιβλιοθήκη όσο και την δισκοθήκη μας 

Τεύχος No 37. To περιοδικό κλείνει τρία χρόνια παρουσίας και μας προσφέρει το καταπληκτικό  CD “ The song of Lulu- To Τραγούδι της Lulu” με τον Σάκη Παπαδημητρίου και την Γεωργία Συλλαίου (Ano Kato Records). Περισσότερα εδώ

Τεύχος Νο120. Το περιοδικό μας συστήνει τα πρώτα βήματα ενός μικρού προγράμματος τζαζ και μιας μικρής ομάδας φοιτητών. Ο δίσκος Ιοnian Jazz Εnsemble  του μουσικού τμήματος του Ιόνιου Πανεπιστημίου κέρδισε τους πάντες.  Στο τεύχος 224 (οκτώ χρόνια μετά) θα γινόμασταν κοινωνοί της συνέχειας της προσπάθειας αυτής.

Τεύχος Νο131. Το περιοδικό συστήνει στο Ελληνικό κοινό ένα συγκρόημα που θα γινόταν από τα αγαπημένα του. Αφιέρωμα και CD των Tiger Lillies για ένα τεύχος με εξώφυλλο τoν Martyn Jacques με το ακορντεόν του.

Tεύχος 241. Το περιοδικό γιορτάζει 20 χρόνια και προσφέρει το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ επετειακό τεύχος με αφιέρωμα (144 σελίδων) Η ελληνική τζαζ δισκογραφία, 1961-2013. Περισσότερα εδώ.

Φυσικά δεν γίνεται να μην αναφέρουμε τα τεύχη και τα CD που ήταν αφιερωμένα στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ jazz στην Τεχνόπολη που έχει αναδειχθεί σε έναν από τους πιο ξεχωριστούς και σημαντικούς καλλιτεχνικούς θεσμούς στην Αθήνα και στην χώρα.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: The Drops

Oι The Drops σχηματίστηκαν στον Πειραιά το 1990 από τον Πάνο Χριστοφόρου (μπασσο) και Δημήτρη -Sidheog-Στέβη (τύμπανα) οι οποίοι και ήταν φίλοι από τα σχολικά τους χρόνια. Λίγο αργότερα στην παρέα προστίθεται στα φωνητικά ο  Στράτος Θεολογίτης και το παζλ συμπληρώθηκε με το Νίκο Σεμπεκόπουλο στην κιθάρα. Η πρώτη του εμφάνση ήταν στο κλαμπ Rock Palais (πρώην "Σκιάχτρο") στον Πειραιά.

Το 1994 κυκλοφορεί το 7'' "Fatal fall" από την Wipe Out! Records ‎(WOR 081) το οποίο και μοιράστηκε κυρίως δωρεάν. Η μουσική τους ήταν dark-wave και οι  επιροές τους (The Cure, Bauhaus κ.α) ήταν εμφανής και στο πρώτο και μοναδικό τους άλμπουμ με τίτλο " Suicide In Heaven " που κυκλοφόρησε επίσης από την Wipe Out! Records ‎(WOR 089) το 1995.  Ένα χρόνο αργότερα (1996) αποχωρεί ο Στέβης και οι Drops συνεχίζουν με διάφορες συμμετοχές στα τύμπανα. Αργότερα αποχωρεί και ο Σεμπεκόπουλος και οι υπόλοιποι συνεχίζουν μαζί μέχρι περίπου το 2004. Τα τελαυταία χρόνια της ύπαρξής του oi Drops έγραφαν σε Ελληνικό στίχο χωρίς όμως να κυκλοφορήσουν κάτι.

Hints and Tips

To 1993 oι Χροστοφόρου και Θεολογίτης συμμετείχαν ως μουσικοί στο άλμπουμ του Nick Frontman "The art of living" (Molon Lave Records, MLR-LP-015).

Το 1996 συμμετείχαν με το κομμάτι τους Heavenly Curse στην συλλογή "Gothic Enigma Vol. 1" της Γερμανικής  Discordia ‎(DISC 085 CD.

Ο Χριστοφόρου είναι μέλος των Magix De Spell.

O Στέβης έπαιξε με τους Nexus με τους οποίος και κυκλοφόρησε 4 άλμπουμ ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος των New Zero God.

Σημ: αναζητώντας πληροφορίες για τους Drops και την ανάρτηση αυτή πέσαμε πάνω σε φίλους και blogs και για ακόμη μια φορά διαπιστώσαμε τα κοινα μας ακούσματα.

(κατεβάστε δωρεάν Νο19): Burgundy Grapes - Lagero

Το   ΕP Lagero αποτελεί την δέυτερη επίσημη (είχε προηγηθεί το ομότιτλο άλμουμ που κυκλοφόρησε από την Ektopia/Outlandish το 2005) κυκλοφορία των Burgundy Grapes το 2009 από την TRIPLE BATH. 

Ο Burgundy Grapes αποτελούνται από τους Γιώργο Κολυβά και Αλέξανδρο Μιαούλη. Ιδρυτικό μέλος τους ήταν και ο -εκλιπόντας- Αλέξης Παπαιωάννου στον οποίο οι  Burgundy Grapes έχουν αφιερώσει το ντεμπούντο άλμπουμ τους. 

Τόσο το Lagero όσο και το π΄ρωτο τους άλμπουμ έχουν αποσπάσει τις θετικότερες των κριτικών και αποτελούν γνήσια και χαρακτηριστικά δείγματα της ελληνικής indie-folk σκηνής.

 Aκούτε το Lagero εδώ και κατεβάστε το ολόκληρο ΕΔΩ

Lustlands movie@7ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

LUSTLANDS 

A film by Lakis & Aris Ionas / The Callas 

7th Athens Avant-Garde Film Festival 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 OKTOΒΡΙΟΥ @ 20.00 

 Ταινιοθήκη Της Ελλάδος – ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 48 

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Enigma Records

Δισκογραφική που ιδρύθηκε το 1983 στην Αθήνα από τον Σπύρο Περιστέρη. Παρέμεινε ενεργή μέχρι και το 1986 και στο διάστημα αυτό έβγαλε 9 κυκλοφορίες με τεράστα απήχηση και επιρροή στον χώρο της ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής.

ESP 002     Ex Humans     Ανώφελη Επιβίωση ‎(LP, Album, RE)     1997

ESP 102     Ex Humans     Ανώφελη Επιβίωση (Album)     1984
ESP 103     Various     Διατάραξη Κοινής Ησυχίας (Comp)      1984
ESP 104     Φάντης Μπαστούνι & Οι Άσσοι     Rock'N Roll ‎(LP, Album)     1985
ESP106     Makis Prekkas     Recording Is An Art ‎(LP, Album, Ltd)     1985
ESP 107     Moist Device     Moist Device ‎(7")     1985
ESP 108     Lesbians, The     Personality Crisis Time / I Don't Care (Do You?!) ‎(12", Maxi)     1986
ESP 109     Magic De Spell     Cpt Blind ‎(LP, Album)     1985
ESP 110     Αδιέξοδο     .38 (Album)     1986

Hints and Tips

H θρυλική πλεον συλλογή Διατάραξη Κοινής Ησυχίας είχε κυκλοφορήσει το 1984 ενώ το 2013 επανακυκλοφόρησε από την B-Otherside. 

Ο Σπύρος Περιστέρης έπαιξε μπάσο στον δίσκο των The Lesbians, ενώ είναι εγγονός του γνωστού ρεμπέτη Σπύρου Περιστέρη.

Για το άλμπουμ των The Lesbians μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Για το άλμπουμ των Moist Device μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Still Corners@Greece

Αν έχετε πολύ καιρό να ακούσετε κάτι που θα σας κάνει να δυναμώσετε την ένταση του ραδιοφώνου για να το προσέξετε καλύτερα, τότε δεν έχετε ''πέσει'' πάνω στα απόκοσμα φωνητικά της Tessa και την κινηματογραφική μουσική των Still Corners. Η μπάντα του songwriter/παραγωγού Greg Hughes και της τραγουδίστριας Tessa Murray, κυκλοφόρησε από την Sub Pop το 2010 έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, το ''Creatures of an Hour'', προκαλώντας έκπληξη και εξαιρετικές κριτικές στο μουσικό τύπο.

Φέτος οι Still Corners, κάνουν ένα βήμα πιο πέρα με το δίσκο ''Strange Pleasures'', όπου οι αργόσυρτοι ρυθμοί μετατρέπονται σε συναισθηματική ένταση και οι ονειρικές μελωδίες γίνονται soundtrack στα κινηματογραφικά τοπία του David Lynch. Άλλωστε, ο Greg Hughes ξέρει πολύ καλά πως να δημιουργεί νοητά ταξίδια μέσα από τη μουσική του, ενώ ταυτόχρονα η φωνή της Tessa γίνεται το όχημα που μεταφέρει σε αυτά τα μοναδικά μουσικά μέρη.

Η σοφιστικέ noir - pop σπίθα του Angelo Bandalamenti και η αιθέρια αισθητική των Cocteau Twins είναι κάποια από τα στοιχεία που μπορεί κανείς να αναγνωρίσει στα κομμάτια των Still Corners, την ίδια ώρα που μαγεύεται από την φωνή της Tessa και παρασύρεται από τη νοσταλγική διάθεση των συνθέσεων.

Η μπάντα από το Λονδίνο έρχεται για δεύτερη φορά στην Ελλάδα με τετραμελή σύνθεση μετά την περσινή sold out εμφάνιση τους στην Αθήνα. Αυτή τη φορά οι σταθμοί είναι: Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη.

Special guests στις εμφανίσεις τους οι: Spectralfire (Αθήνα), Plastic Flowers (Θεσσαλονίκη), B-Sides (Πάτρα).

ΠΕΜΠΤΗ 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
STILL CORNERS + PLASTIC FLOWERS @ EIGHTBALL CLUB, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (Πίνδου 1, Λαδάδικα)
Οι πόρτες ανοίγουν 21:00 / Έναρξη 21:30
Προπώληση: 17 ευρώ / Ταμείο: 20 ευρώ
Σημεία προπώλησης: Δισκοπωλείο Λωτός (Σκρα 7) , Ticket House-Musicland (Μητροπόλεως 102) και ηλεκτρονικά μέσω Viva.gr

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
STILL CORNERS + SPECTRALFIRE @ ΑΝ CLUB, ΑΘΗΝΑ (Σολομού 13-15, Εξάρχεια)
Οι πόρτες ανοίγουν 21:00 / Έναρξη 21:30
Προπώληση: 17 ευρώ / Ταμείο: 20 ευρώ
Σημεία προπώλησης: Ticket House (Πανεπιστημίου 42) και ηλεκτρονικά μέσω Viva.gr

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
STILL CORNERS + B-SIDES @ ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ, ΠΑΤΡΑ (Ρήγα Φεραίου 150)
Οι πόρτες ανοίγουν 20:30 / Έναρξη 21:30
Προπώληση / Ταμείο: 15 ευρώ
Σημεία προπώλησης: Musical, Discover, Δίηχο, Ευοί Ευάν.

Still Corners -Official videos: Band Links
http://www.youtube.com/watch?v=hCD9g1pH6BA
http://www.youtube.com/watch?v=Wvgb-HkxGaw

Band Links:
https://www.facebook.com/stillcorners
https://www.facebook.com/spectralfire
https://www.facebook.com/PlasticFlowers
https://www.facebook.com/bsidesband

H JPMorgan ο Αντώνης και το πλεόνασμα Δημοκρατίας

Επειδή τα γνωστά ΜΜΕ έχουν βαλθεί να παρουσιάσουν ως μεγάλη επιτυχία και ευκαιρία για την χώρα τόσο την συμμετοχή του Σαμαρά σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με κορυφαία στελέχη της JP Morgan, μεταξύ των οποίων και ο διευθύνων σύμβουλός της, Jamie Dimon, όσο και την έκθεση της JP Morgan με τίτλο "Welcome back Greece" (23 Σεπτεμβρίου) θα θέλαμε απλώς να υπενθυμίσουμε μια άλλη έκθεση της JPMorgan δημοσιευμένη στα τέλη Μαΐου του 2013. 

Η έκθεση αυτή λοιπόν αναφέρει ότι:

"....«Τα Συντάγματα των χωρών αυτών αποκρυσταλλώνουν την υπεροχή των σοσιαλιστικών και κεντροαριστερών κομμάτων, μετά την ήττα του φασισμού. Για να έχει μέλλον η μακροπρόθεσμη επιβίωση της Οικονομική και Νομισματικής Ένωση, τα «πολιτικά χαρακτηριστικά» των χωρών αυτών πρέπει να αμβλυνθούν. Όταν οι Γερμανοί πολιτικοί μιλάν για διαρκή διαδικασία προσαρμογής, προφανώς έχουν στο νού τους συνδυασμό οικονoμικών και πολιτικών αλλαγών..."

Σε άλλο επίσης ενδιαφέρον σημείο:

"..."Τα πολιτικά συστήματα της ευρωπαϊκής περιφέρειας έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: Αδύναμη εκτελεστική εξουσία, ισχυρές περιφερειακές δομές, συνταγματική προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, συστήματα συναινετικών διαδικασιών που ευνοούν τις πελατειακές σχέσεις, δικαίωμα πολιτικής διαμαρτυρίας κατά 'προωθούμενων' αλλαγών στο status quo.  

Τα 'μειονεκτήματα' αυτής της πολιτικής κληρονομιάς ανέδειξε η οικονομική κρίση. Οι κυβερνήσεις των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου υπήρξαν μόνο μερικώς επιτυχείς στην επιβολή ατζέντας οικονομικών και δημοσιονομικών 'αλλαγών', αφού ήρθαν αντιμέτωπες με 'εμπόδια', όπως οι εμπεδωμένοι θεσμοί στην Πορτογαλία, οι ισχυρές περιφέρειες στην Ισπανία και η άνοδος των 'λαϊκιστικών' κομμάτων στην Ελλάδα..."

Με άλλα λόγια ή αν θέλετε αυτό που καταλαβαίνουμε εμείς είναι το πρόβλημα στο οποίο ωφείλεται το γεγονός ότι η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί στις χώρες του Νότου είναι το Πλεόνασμα Δημοκρατίας, και ότι θα πρέπει να γίνει κάτι ώστε να ξεπεραστούν αυτού του είδους τα θέματα/προβλήματα.

Εδώ όλη η έκθεση του Μαϊου και βγάλτε μόνοι σας συμεπράσματα.

Ακούστε και κατεβάστε το νέο άλμπουμ των 2L8 με τίτλο "Η κλωστή" (ή κατεβάστε δωρεάν Νο18)

Κατεβάστε την Κλωστή πατώντας Buy Now, βάζοντας 0 ΔΩΡΕΑΝ ή σκεφτείτε το να στηρίξετε τους 2L8 αγοράζοντας ένα αντίτυπο σε φυσική μορφή από το e-shop μας!

Σε έναν φανταστικό κόσμο, η κυβέρνηση καταλύει το σύνταγμα, οι δικαστικές αποφάσεις δεν γίνονται πράξη. Τα σώματα ασφαλείας περιφρουρούν, επιβάλλουν την ανομία.

Σε έναν φανταστικό κόσμο μαύρο πέφτει στις οθόνες. Παράσιτα καταλαμβάνουν τις ραδιοφωνικές συχνότητες.

Σε έναν φανταστικό κόσμο μια ναζιστική συμμορία χρηματοδοτείται από το κεφάλαιο και ανατέλλει σαν ένα νέο πολιτικό ρεύμα.

Σε έναν φανταστικό κόσμο στρατόπεδα συγκέντρωσης φιλοξενούν ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα δέρμα.

Σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο "το να είσαι ο εαυτός σου είναι παράνομο, και το μόνο που μένει είναι να πολεμήσεις".

Σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο, οι ήρωες μας εκπέμπουν για μια τελευταία φορά. Χωρίς στόχο. Χωρίς ελπίδα. Χωρίς αυταπάτες ανατροπής. Η νίκη και η ήττα δεν έχουν πλέον σημασία. Η αντίσταση αυτοσκοπός. Η καταγραφή μιας φωνής αντίστασης, για την ιστορία. "Για τις ιδέες που αργοπεθαίνουν στα σκοτάδια", γιατί δεν μπορούν να ανεχθούν άλλο "τις κλωτσιές στους πεθαμένους".

Σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο, προσκαλούν: "ελάτε Πιο Κοντά", και ας χαθούμε όλοι μαζί, για μια φορά "ας φτιάξουμε μία νέα λέξη με ένα καινούριο νόημα" και ας σημάνει το τέλος μας."Αλλιώς ας πούμε ότι δεν υπήρξαμε ποτέ". Υπομένουν στην Οδύνη, τις φωνές, η μία μετά την άλλη, οι λέξεις τους χτυπούν ανελέητα, χάνονται στο χάος ενός κόσμου στον οποίο όλοι μιλούν ταυτόχρονα και κανείς δεν βρίσκει το κουράγιο να ακούσει, να αφουγκραστεί. Απαντούν μέσα από την δική τους Κόλαση, σκαρφίζονται ένα νέο τρόπο, με ένα ωστικό κύμα, θέλουν να ταρακουνήσουν, να αναγκάσουν τις φωνές να σωπάσουν. Παρακολουθούν από το Διάστημα, κυνικά, καταγράφουν την απώλεια: "Αποχωριζόμαστε, σπάμε ξανά και ξανά". Γιατί εμείς είμαστε οι "νεο-εξόριστοι". Οι αριθμοί ολοένα και αυξάνονται, φτάνουν Στο Άπειρο, αλλά όταν "οι σειρήνες αναγγέλλουν πόλεμο" ξαφνικά προσγειώνονται σε έναν πραγματικό κόσμο που δεν αναγνωρίζουν. Γιατί απουσίαζαν. "Ήρθαμε από το καλύτερο χθες, τι έγινε με το αύριο;" πνίγονται, οι λέξεις καίγονται μέσα στο στόμα τους. Κυκλοφορούν σημαδεμένοι. Όλοι με την ίδια Σκιά στο Δέρμα σε αέναη επανάληψη, "ανακαλύπτουν τα ίδια, ξανά και ξανά". Αρνούνται. Μηδενίζουν τα πάντα. Επιθυμούν να επιστρέψουν στο αστρόπλοιο, "το μόνο που θέλω είναι να ζήσω Για Πάντα σε κάποιο άλλο όνειρο, κάποια άλλη στιγμή. Να κρυφτώ εκεί". Αλλά "δεν μπορείς να κρυφτείς, δεν μπορείς να τρέξεις μακριά, είναι εδώ, είναι τώρα, είναι παντού". Δεν υπάρχει άμαχος πληθυσμός στον πόλεμο της μνήμης. Μπορεί να ψελλίζουν "μισώ τον αγώνα", αλλά πολεμούν για το μόνο που έχει μείνει. Για μία Κλωστή. Έχουν περάσει 365 Νύχτες χωρίς Όνειρα πλέον, και πριν ακόμη ξεκινήσουν, πριν το καλωσορίσατε, γνωρίζουν το τέλος της ιστορίας, γιατί στις "μαύρες μέρες που ήρθαν, με μαύρες τις καρδιές οι άντρες, κυνηγάνε όλη μέρα για όσα έκανε ο πατέρας, για όσα είπε η μητέρα". Και αυτοί οι άνδρες είναι που παρελαύνοντας και ζητώντας αίμα θα βάλουν τέλος στην τελευταία ελεύθερη φωνή. Και θα μείνει μόνη η εκφωνήτρια, να ρωτάει: τι ακολουθεί;

Σε μία κοινωνία που εξοικειώνεται με την εικόνα της βίας ο φασισμός θα επικρατήσει.

Σε έναν φανταστικό κόσμο...

Οι 2L8 της Κλωστής είναι:
Ναταλία Αδαμοπούλου (Φωνή)
Κώστας Βοζίκης (Φωνή, Κιθάρα)
Θεανώ Γιαννέζη (Τσέλο, Εκφωνήτρια)
Δημήτρης Αφείδης (Τύμπανα)
Ηρακλής Ιωσηφίδης (Κοντραμπάσο)
Δήμητρα Κατιώνη (Βιόλα)
Αναστασία Μιροσνιτσένκο (Σπικάζ στην Κλωστή)
Δάφνη Παπαστρατή (Σαξόφωνο)
Ελισσώ Παπαστρατή (Βιολί)
Μπάμπης Τσινικοσμάογλου (Πιάνο)
Γιάννης Τζέκος (Τύμπανα)

To καλό, τα κακά και τα παράξενα

Το καλο: 

Η ανάληψη δράσης, από την δικαιοσύνη, κατά του μορφώματος που ονομάζεται Χρυσή Αυγή.

Τα κακά:

Ότι άργησε πολύ. 

Οτι δεν γίνεται προσπάθεια και ιδεολογικής αποδόμησης του μορφώματος.

Ότι όταν συγκεκριμενοι ιδεολογικοί και πολιτικοί χώροι μιλούσαν και κατέγγελναν τα θέματα και την δράση της ΧΑ όλοι τους θεωρούσαν γραφικούς και "κουκουλοφόρους".

Ότι η επιλογή του χρόνου δράσης κατά της ΧΑ δείχνει να κρύβει πολιτική σκοπιμότητα.

Τα παράξενα:

Ότι πολλοί δείχνουν κατάπληκτοι μπροστά στις αποκαλύψεις των σχέσεων της ΧΑ με το παρακράτος, την βαθειά Δεξιά, την αστυνομία και το στράτευμα.

Ότι κανείς δεν μιλά με ονόματα για τους χρηματοδότες της ΧΑ.

Ότι ο Βορίδης μιλάει για την ανάγκη καταπολέμησης της βίας, του φασιμού κλπ και κανείς δημοσιογράφος δεν μπαίνει στον πειρασμό να τον ρωτήσω (με επιμονή) για την ΕΠΕΝ, τα τσεκούρια, την χούντα κλπ.

(κατεβάστε δωρεάν Νο17): The Greek Underground Scene – 2013 - Compilation

Για να σταθεί μια underground rock μουσική σκηνή μιας χώρας θα πρέπει να υπάρχει μια ζωντανή αλυσίδα: συγκροτήματα, μέσα πληροφόρησης που να ενημερώνει σχετικά με τις δραστηριότητες τους, κοινό που να τα στηρίζει, χώροι για να παίζουν και δισκογραφικές εταιρίες για να κυκλοφορούν τις δουλειές τους. Στην Ελλάδα στήθηκε μια τέτοια σκηνή στην δεκαετία του ’80 από ανθρώπους που ο καθένας καθαρά από προσωπικό του μεράκι έκανε μια μπάντα, ένα fanzine, μια εκπομπή και πήγαινε σε συναυλίες. Η σκηνή έφτασε στην κορύφωσή της στην δεκαετία του ’90 και μετά κατέρρευσε για διάφορους λόγους. Μέσα στα ‘00ς οι ραδιοφωνικές εκπομπές άρχισαν να σιωπούν, τα fanzines εξαφανίστηκαν και ενας ζωτικός κρίκος της αλυσίδας έσπασε: η πληροφόρηση του κοινού.

Η οικονομική κρίση ήρθε να δώσει ένα ακόμα χτύπημα σε ότι απέμεινε. Ελληνικές Underground μπάντες όμως υπάρχουν σε κάθε πόλη. Κι αυτό που υπάρχει για να αντικαταστήσει την χαμένη πληροφόρηση είναι το ιντερνετ. Με αυτό το σκεπτικό, δημιουργήθηκε το The Greek Underground Scene μετά από συζητήσεις μεταξύ μουσικών και μέσα σε μια μέρα, 15 συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα, συμφώνησαν να κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο μία συλλογή me τον γενικό τίτλο “The Greek Underground Scene – 2013 – Compilation” για να την κατεβάσει δωρεάν όποιος ενδιαφέρεται.

 Πάνω από 2000 άτομα την άκουσαν μεσα στις πρώτες 24 ώρες και η συλλογή, μετά απο παρότρυνση του Greek Underground Scene, άρχισε να ανεβαίνει σε blogs και e-zines για να μοιραστεί δωρεάν και να την ακούσουν κι άλλοι. Αυτή της η επιτυχία έχει σαν αποτέλεσμα, τον Γενάρη του 2014 να γίνει μια δεύτερη συλλογή με άλλα 15 συγκροτήματα και να ακολουθηθεί η ιδια στρατηγική. Τα 15 αυτά συγκροτήματα είναι οι: Δίχως Πρόσωπο, We Came From Waters, Grain, Electro Vampires, Penny Dreadful, Stonemouth, DropDown, Envy Never Dies, New Zero God, In The Distance, Sorrowful Angels, Skinner Box, Mani Deum, Chris Skordylis feat. Theofil Tsiolakakis, Υπόγεια Τροχιά και μπορείτε να την κατεβάσετε από αυτό το λινκ: 

http://www.sendspace.com/file/620ffx  

Για να την ακούσετε απλά σε αυτό το λινκ:  

https://thegreekundergroundscene.bandcamp.com/album/the-greek-underground-scene-2013-compilation

Σας ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξή σας !!!

Πραξικόπημα της μπυραρίας (beer hall putsch)

Ως «πραξικόπημα της μπυραρίας» ή αλλιώς «πραξικόπημα του Μονάχου» έμεινε στην ιστορία η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του Χίτλερ το 1923 στο Μόναχο. Αν και απέτυχε παταγωδώς, το γεγονός αυτό τον έκανε γνωστό εντός και εκτός Γερμανίας.

Την εποχή εκείνη εκείνη, η Γερμανία είχε αποδεχτεί την πλήρη ευθύνη για την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, και έπρεπε να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις σε διάφορες χώρες. Ο πληθωρισμός και η ανεργία ήταν στα ύψη. Τον Αύγουστο του 1923 την διακυβέρνηση ανέλαβε ο Καγκελάριος Γκούσταβ Στρέζεμαν, ο οποίος ένα μήνα αργότερα ανάγγειλε ότι θα προχωρούσε στην καταβολή των αποζημιώσεων. Αυτό μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τη λαϊκή δυσαρέσκεια.  Στο μεταξύ, ο Χίτλερ ζούσε στη Βαυαρία, όπου υπήρχαν πολλές πολιτικές ομάδες που αντιτίθονταν στην δημοκρατική Κυβέρνηση του Βερολίνου. Το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, του οποίου ήταν επικεφαλής, ήταν η μεγαλύτερη από αυτές τις ομάδες και μάλιστα το 1923 αριθμούσε περίπου 55.000 οπαδούς. Γενικά, ο Χίτλερ περιφερόταν από μπυραρία σε μπυραρία και τόνιζε την προδοσία των πολιτικών στην ήττα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1923 ανακοίνωσε μια σειρά διαδηλώσεων για τις επόμενες μέρες, στις οποίες θα έπαιρναν μέρος και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις της Βαυαρίας. Το σχέδιο του ήταν η απαγωγή της Βαυαρικής Κυβέρνησης, την οποία θα υποχρέωνε να δεχτεί ως ηγέτη της τον ίδιο, ενώ στη συνέχεια εκείνος και οι συνεργάτες του θα βάδιζαν κατά του Βερολίνου. Ως πρότυπο είχε τη Μεγάλη Πορεία του Μουσολίνι προς τη Ρώμη, ένα χρόνο νωρίτερα. Μάλιστα, θέλοντας να εξασφαλίσει την υποστήριξη του γερμανικού στρατού, πήρε με το μέρος του τον στρατιωτικό ηγέτη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Έριχ Λούντεντορφ.

Η μεγάλη ευκαιρία που περίμενε ο Χίτλερ του δόθηκε όταν έμαθε ότι σε μια μεγάλη μπιραρία του Μονάχου, την "Löwenbräukeller", θα γινόταν μια συγκέντρωση 3.000 επιχειρηματιών με οικοδεσπότη την ηγεσία της Βαυαρικής Κυβέρνησης, τα μέλη της οποίας σκόπευε να απαγάγει. Στις 8 Νοεμβρίου 1923 τα μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης του Κόμματος SA, υπό την ηγεσία του Χέρμαν Γκέρινγκ περικύκλωσαν την μπιραρία. Στις 8:30 ο Χίτλερ, ακολουθούμενος από μια μικρή ομάδα ένοπλων SA εισέβαλε στην μπιραρία. Η εμφάνισή τους προκάλεσε, όπως αναμενόταν, πανικό ανάμεσα στους παρευρισκόμενους. Ο Χίτλερ πυροβόλησε μια φορά στον αέρα ουρλιάζοντας "Ησυχία!". Προχώρησε, ακολουθούμενος από τον Γκέρινγκ, στο βάθρο των ομιλητών, ενώ οι SA συνέχισαν να εισέρχονται στην μπιραρία κυκλώνοντας τους πανικόβλητους παρευρισκόμενους. Ο επικεφαλής της Κυβέρνησης Γκούσταφ φον Καρ (Gustav von Kahr), του οποίου την ομιλία διέκοψε ο Χίτλερ, παραχώρησε το βάθρο του ομιλητή στον Χίτλερ, ο οποίος άρχισε αμέσως να αγορεύει, λέγοντας ότι άρχισε η Εθνική Επανάσταση και κανείς δεν επιτρεπόταν να εγκαταλείψει τον χώρο, απειλώντας με την χρήση ενός πολυβόλου, που είχε εγκαταστήσει πίσω από το βάθρο. Ανάγγειλε ότι τόσο η Βαυαρική όσο και η Κυβέρνηση του Ράιχ ανατράπηκαν και εγκαθιδρύθηκε προσωρινή επαναστατική Κυβέρνηση. 

Οι στρατώνες της Ράιχσβερ (γερμανικού στρατού) και της Αστυνομίας είχαν καταληφθεί, τα μέλη τους παρήλαυναν ήδη στην πόλη κάτω από την σβάστικα. Φυσικά, όλα αυτά ήταν μια τεράστια μπλόφα, αλλά οι παρευρισκόμενοι δεν ήταν σε θέση να το γνωρίζουν. Ο Χίτλερ κάλεσε τον φον Καρ και τους αδελφούς φον Λόσοβ, Ότο (Otto von Lossow), Αρχηγό του Βαυαρικού Στρατού, και Χανς (Hans von Lossow), Αρχηγό της Αστυνομίας της Βαυαρίας, σε ένα μικρό δωμάτιο πίσω από την κεντρική αίθουσα και τους είπε ότι αυτός είναι ο νέος ηγέτης της Γερμανίας. Τους προσέφερε θέσεις στη νέα του Κυβέρνηση. Οι τρεις άνδρες, γνωρίζοντας ότι η από πλευράς τους αποδοχή των νέων "θέσεων" αποτελούσε πράξη έσχατης προδοσίας, αρνήθηκαν. Ο Χίτλερ εξεμάνη, έβγαλε πάλι το πιστόλι του και τους είπε: "Κύριοι, έχω τέσσερεις σφαίρες σε αυτό το όπλο: Μία για τον καθένα σας και μία για μένα!". Υπό την απειλή της δολοφονίας τους, οι τρεις συμφώνησαν.

Οι αρχές αρχές ενημερώθηκαν για την απόπειρα πραξικοπήματος και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Βαυαρίας Φραντς Ματ, ο μοναδικός που δεν βρισκόταν στην μπυραρία, ανέλαβε την επιχείρηση καταστολής. Η αστυνομία και ο στρατός έμειναν πιστές στον Ματ, παρότι οι επικεφαλής τους είχαν ταχθεί υπέρ των πραξικοπηματιών. Οι πραξικοπηματίες προσπάθησαν να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια και να εξοπλιστούν. Η προσπάθεια όμως απέτυχε. Το σχέδιο του Χίτλερ να βαδίσει εναντίον του Βερολίνου δεν πραγματοποιήθηκε καθώς είχε παραβλέψει να καταλάβει τους ραδιοφωνικούς και τηλεγραφικούς σταθμούς, κι έτσι η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση πληροφορήθηκε τις εξελίξεις και έδωσε σχετικές διαταγές για την κατάπνιξη του πραξικοπήματος.

Την επομένη ο Χίτλερ και ο Λούντεντορφ, επικεφαλής 3.000 ενόπλων υποστηρικτών τους, παρέλασαν στους δρόμους του Μονάχου με στόχο να συνενωθούν με τις δυνάμεις του Ρεμ που κατείχαν το Υπουργείο Πολέμου. Στην πλατεία Οντεόν (Odeonsplatz), όμως, βρήκαν τον δρόμο κλεισμένο από αστυνομικές δυνάμεις, ο επικεφαλής των οποίων τους διέταξε να σταματήσουν και να παραδοθούν. Στην άρνηση των Ναζί να συμμορφωθούν, η Αστυνομία άνοιξε πυρ, αρχικά πυροβολώντας προειδοποιητικά μπροστά στα πόδια τους. Οι SA απάντησαν στους πυροβολισμούς και έγινε πραγματική μάχη, με 21 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους και ο Γκέρινγκ, ο οποίος τραυματίστηκε στη βουβωνική χώρα. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο, όπου του χορηγήθηκε μορφίνη για την ανακούφιση των ισχυρών πόνων. Αυτή ήταν η έναρξη της εξάρτησης του Γκέρινγκ από την μορφίνη, από την οποία απαλλάχτηκε μόνο λίγο πριν τον θάνατό του στο τέλος της Δίκης της Νυρεμβέργης, 23 χρόνια αργότερα.  Με την έναρξη του πυρός, ο Χίτλερ έπεσε στο έδαφος, καθώς ο διπλανός του, με τον οποίο είχαν διασταυρωμένους βραχίονες για το σχηματισμό ανθρώπινης αλυσίδας χτυπήθηκε από σφαίρα και κατέπεσε, παρασύροντάς τον. 

Η πτώση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την εξάρθρωση του ώμου του. Ο σωματοφύλακάς του, Ούλριχ Γκραφ (Ulrich Graf), έσπευσε να τον καλύψει με το σώμα του και δέχτηκε αρκετές σφαίρες. Αυτή του η ενέργεια έσωσε την ζωή του Χίτλερ. Ούλριχ Γκραφ. Φωτ. Ομοσπονδιακό Γερμανικό Αρχείο  Ο πόνος που ένιωσε από τον εξαρθρωμένο ώμο του, όμως, έκανε τον Χίτλερ να αποθαρρυνθεί και έτρεξε να διαφύγει προς ένα παρακείμενο αυτοκίνητο, στο οποίο υπήρχαν κομματικά στελέχη. Παρά το ότι υπερτερούσαν αριθμητικά, οι Ναζί ακολούθησαν το παράδειγμα του ηγέτη τους και τράπηκαν σε φυγή. Οι μόνοι που συνέχισαν να βαδίζουν προς τους αστυνομικούς ήταν ο Λούντεντορφ και ο υπασπιστής του. Την ενέργεια αυτή του Χίτλερ οι Ναζιστές ιστορικοί προσπάθησαν να την δικαιολογήσουν, λέγοντας ότι ο Χίτλερ αναγκάστηκε να φύγει γιατί έπρεπε να μεταφέρει ένα τραυματισμένο παιδί στο τοπικό νοσοκομείο.

Ο Χίτλερ συνελήφθη λίγες ημέρες αργότερα, στις 12 Νοεμβρίου, και παραπέμφθηκε μαζί με τους άλλους πραξικοπηματίες σε δίκη, κατηγορούμενος για έσχατη προδοσία. Για την κατηγορία αυτή το μέγιστο της προβλεπόμενης ποινής ήταν η θανατική, όμως καταδικάστηκε σε φυλάκιση μόλις 5 ετών. Τελικά εξέτισε μόνο οκτώ μήνες από την ποινή του και κατέβαλε πρόστιμο 500 μάρκων. Μάλιστα, εγκλείστηκε σε φυλακή, όπου τα κελιά ήταν σχετικά άνετα και οι συνθήκες κράτησης πολύ ήπιες. Τα παραπάνω του επέτρεψαν να υπαγορεύσει το βιβλίο του «Ο Αγών μου» (Mein Kampf) στον, επίσης καταδικασμένο πραξικοπηματία και γραμματέα του Ρούντολφ Ες. 

Πηγές: 

http://el.wikipedia.org/wiki/

http://tvxs.gr/node/47703

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: 80's Ways Records

Είναι καιρός που θέλουμε να αναφερθούμε σε κάποιες μικρές Ελληνικές δισκογραφικές από τις δεκαετίες του 80  και το 90 αλλά συνήθως δεν μπορούμε να βρούμε αρκετά στοιχεία για αυτές. Αποφασίσαμε όμως ότι πλεόν θα ανεβαίνουν και αυτές  οι μικρές αναρτήσεις μόνο και μόνο για να μην μείνουν άγραφςε οι σχετικές σελίδες των Xρονικών μας. 

Η αρχή γίνεται με την 80's Ways Records, η οποία δραστηροποιήθηκε στην Πάτρα την περίοδο 1983 - 1985. Το διάστημα αυτό κυκλοφόρησε τρια single και ένα άλμπουμ. Ιδρυτής και διευθυντής της 80's Ways Records ήταν ο Alexandros, ένας ταλαντούχος μουσικός από την Πάτρα, ο οποίος και κυκλοφόρησε μέσα από την εταιρεία ένα single και το μοναδικό άλμπουμ της εταιρείας.  Oι κυκλοφορίες της 80's Ways Records είναι:

№ 1 : Alexandros No Place To Run ‎(7", Single) / 1983
№ 2 : Peaceful Minds Spinning Mind / Groove ‎(7") 1984
№ 3 : Λόγκο Κ' Βία Λόγκο Και Βία / Ντίβα Μ ‎(7", Single) 1984
WR № 4:  Alexandros Data ‎(LP, Album) 1985 

Οι περισσότερες ηχογραφήσεις της εταιρείας έγιναν στο Hit Factory Studio στην Πάτρα. To άλμπουμ του Alexandros Data επανα-κυκλοφόρησε από την Ειρκτή to 2009 (eirmi 03). Το 1990 κυκλοφορεί το κοινό 12" Maxi-Single του Alexandros με τον Σταύρο Δημόπουλο με τίτλο  "Πάτρα - Amsterdam" από την 90's Ways Records.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Middle Fingers

Το 1991 ο Μιχάλης "Μίχος" (φωνή. κιθάρα) ενώνει τις δυνάμεις και την αγάπη του για το Punk με τον Νίκο Βάχρα (κιθάρα, μπάσο) και τον Λευτέρη 'Φρέσκος' (drums) και κάπως έτσι δημιουργούνται οι Middle Finger. Ηχογραφούν τα κομμάτια που παίζουν στις πρόβες και προσπαθούν να βρούν δισκογραφική να βγάλει το υλικό τους. Λίγο καιρό αργότερα εμφανίζεται η Lazy Dοg και οι Middle Fingers μπαίνουν στο rock Studio στη Θεσσαλονίκη (Ιανουάριος 1994) υπό τις οδηγίες του Παντελή Δεληγιαννίδη (x- olympians, Δάμων & Φιντίας, μπουρμπούλια) και ηχογραφούν τέσσερα κομμάτια.

Το υλικό αυτό θα κυκλοφορήσει μερικούς μήνες αργότερα (Οκτώβριος 1994) ως 7'' single σε χίλια αντίτυπα τα οποία και διανεμήθηκαν με το περιοδικό Fractal (LZD 009). Ακολουθόντας τον δρόμο πολλών ελληνικών συγκροτημάτων της εποχής οι Middle Fingers λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία του ομότιτλου 7΄΄ διαλύθηκαν.

Hints and Tips
To κομμάτι "People" του single είναι διασκευή του κομματιού των "Motorhead".
Ο Νίκος Βάχρας μετά την διάλυση των Middle Fingers έπαιξε με τους "Λώλαμα" και αργότερα δημιούργησε τους Redtape.
Ο Μίχος έφυγε από τη ζωή στις 21 Δεκεμβρίου του '12
Oι Middle Fingers συμμετείχαν στις συλλογές "The Thing From Another World Vol.3: Like A Big Suckin'Drain!" (που κυκλοφόρησε σε CD με το περιοδικό The Thing) με το κομμάτι To The Bone, και στην κασστοσυλλογή GREEK PUNKS NOT DEAD II.

Nordic Creative Commons Film Festival: 4 και 5 Σεπτεμβρίου 2013

Το πρώτο Nordic Creative Commons Film Festival ξεκινά στις 30 Αυγούστου, επιχειρώντας να αναδειχτούν οι νέες δυνατότητες διανομής και προβολής ταινιών, που γεννήθηκαν στην ψηφιακή εποχή, αλλά και να προβληθούν δημιουργοί που έχουν επιλέξει να διαμένουν το έργο τους ελεύθερα.

Το Φεστιβάλ πραγματοποιείται παγκοσμίως σε 18 χώρους με τις επίσημες προβολές να οργανώνονται με την μέθοδο crowdsoursing, δηλαδή από δημιουργούς που προσφέρουν τις ταινίες τους και ενδιαφερόμενους σε όλο τον κόσμο που αναλαμβάνουν να φιλοξενήσουν τις προβολές.

Στην Αθήνα τον ρόλο του οικοδεσπότη θα παίξει το Hackerspace.gr πραγματοποιώντας προβολές στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνολικά 8 ταινίες μικρού μήκους, 5 ντοκιματέρ και 2 ταινίες μεγάλου μήκους με αγγλικούς υπότιτλους.

Η είσοδος για τις προβολές θα είναι ελεύθερη, αλλά για την καλύτερη διαχείριση του χώρου απαιτείται κράτηση θέσεων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα προβολών και κρατήσεις, επισκεφτείτε το http://tiny.cc/hsgr-cc2013.

more@http://hackerspace.gr/wiki/Main_Page

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ "Ι Have a dream.." : 50 χρόνια από την ομιλία στην Ουάσιγκτον

Στις 28 Αυγούστου 1963 ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ έδωσε την ιστορική πλέον ομιλία του κατά του ρατσισμού, με τίτλο "I have a dream..." που από πολλούς θεωρείται η σημαντικότερη όλων των εποχών.

Εκείνη την ημέρα πραγματοποιήθηκε μεγάλη φιλειρηνική πορεία (στην οποία δόθηκε το όνομα "Η μεγελειώδης πορεία στην Washington") 250.000 πολιτών μαύρων και λευκών με επικεφαλής τον Μαρτιν Λούθερ Κινγκ.

Η πορεία κατέληξε στο μνημείο Λίνκολν, από τα σκαλιά του οποίου ο ηγέτης του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων εκφώνησε τον περίφημο λόγο του που έμεινε στην ιστορία ως ο «Καταστατικός Χάρτης των ελπίδων κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου πάνω στη γη».

Δυστυχώς η ανθρωπότητα δεν δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη της στα οποία και ξαναγλυστρά περιοδικά. 50 χρόνια μετά την ομολία έχουν αυξηθεί τόσο οι πολέμιοι του Κινγκ όσο και οι πιστοί/νοσταλγοί  του Χίτλερ και του Μεταξά.Δυστυχώς η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτή την πνευματική (και όχι μόνο) κατολίσθηση, παρόλο που στο σώμα της έχει χαραγμένα το Δίστομο, τα Καλάβρυτα κ.α. Ας προσέχαν αυτοί που θέλησαν αναχώματα αποκοπής ψηφοπλημμύρας προς τους αντιπάλους τους  αναγάγοντας το μεταναστευτικό και το σύνθημα "τάξη και ασφάλεια" σε μείζον στην περίοδο της αποκορύφωσης (εως τότε) της οικονομικής "κρίσης" και των διεθνών πιέσεων προς την Ελλάδα και τους πολίτες της. Είναι οι ίδιοι που εμπνεύστηκαν  τα κέντρα κράτησης αλλοδαπών στην Αμυγδαλέζα και το σχέδιο Ξένιος Δίας (φοβερή έμπνευση ε??). Είναι οι ίδιοι που μας θεωρούν ακόμη υποχείρια και θύματά τους συνεχίζοντας το έργο που τους έχει ανατεθεί (είτε το γνωρίζουν είτε όχι).

Καλό σας βράδυ και καλό σας/μας ξημέρωμα.

***Με αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από την ομιλία που άλλαξε για πάντα την ιστορία της Αμερικής, η Google σε συνεργασία με τις Organic και Unit9 τιμά τη μνήμη του με το νέο project ‘March on Washington’.  Στο ‘March on Washington’ θα βρείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό και απόσπασμα από την original ηχογράφηση της ομιλίας ή μπορείτε ακόμη να ηχογραφήσετε τα λόγια της με τη δική σας φωνή. Το νέο project θα βρείτε εδώ.

Τελικά ποιοί μας κυβερνάνε? Μια "ενδιφέρουσα" συνέντευξη του πρώην προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέλιου Σταυρίδη

more@ http://www.thepressproject.gr/article/46138/Stauridis-Fuck-you-audio

Ο κ. Στέλιος Σταυρίδης απομακρύνθηκε κακήν κακώς από την ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ μετά τον σάλο που προκάλεσε η δημοσιοποίηση του γεγονότος ότι μετά την υπογραφή της συμφωνίας για την πώληση του 33% του ΟΠΑΠ, επέστρεψε στις διακοπές του με το ιδιωτικό αεροσκάφος του επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη που συμμετέχει στο σχήμα της αγοράστριας κοινοπραξίας.

Τώρα λίγες ημέρες μετά έρχεται επίσης στην δημοσιότητα μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη που είχε παραχωρήσει  στη νορβηγική εφημερίδα Bergens Tidende (ενώ ήταν ακόμη πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ) με αφορμή το αφιέρωμα της εφημερίδας στις 4 Αυγούστου με τίτλο: «Πωλείται ηλιόλουστη χώρα με 11 εκατομμύρια πολίτες».

Σε αυτή την συνέντευξη όταν η δημοσιογράφος των ρωτά για τις αντιδράσεις των κατοίκων του Ελληνικού για την ιδιωτικοποίηση του παλιού αεροδρομίου, το οποίο θέλουν να γίνει μητροπολιτικό πάρκο, ο Στέλιος Σταυρίδης δηλώνει μεταξύ άλλων "".. Κάνουν απλώς κήρυγμα. Λένε μόνο όχι, όχι, όχι! Άντε γ@@@@@@! (fuck you)..."

Ενώ σε άλλο σημείο χαρακτηρίζει τις ιδιωτικοποιήσεις «..ευλογία του Θεού! Επειδή φέρνουν επενδύσεις, δημιουργούν θέσεις εργασίας, δημιουργούν πλούτο...».

Τέλος δηλώνει "..μακάρι να ζούσα στην Νορβηγία. Ή μακάρι να είχα γύρω μου Νορβηγούς και να ζω στην Ελλάδα», και όταν η δημοσιογράφος του απαντά "Μα, έχουμε μεγάλο δημόσιο τομέα στη Νορβηγία" ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ συμπληρώνει: «Ναι, αλλά δεν έχετε αρκετό ήλιο...». 

Και για να μην έχουμε παρεξηγήσεις και ατάκες περί επιλεγμένες στιγμές της συνέντευξη απολαύστε τον κ. Σταυρίδη σε όλο του το μεγαλείο.

(κατεβάστε δωρεάν Νο16): Συλλογή από την Lazy Dog Records - AN​-​Εξάρτητη Rock Σκηνή (κασσέτα)

Για την Lazy Dog δεν απαιτούνται συστάσεις. Στο Νο16 του κατεβάστε δωρεάν έχουμε μiα συλλογή της Σαλονικιώτικης εταιρείας πoυ κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1989 σε κασσέτα. Όλα τα κομμάτια είναι Live ηχογράφησεις που έγιναν στην Αθήνα το διάστημα Μάρτιος - Απρίλιος 1989. Συμμετοχές όπως : Purple Overdose, Next to Nothing, One Night Suzan κ.α καθιστούν την συγκεκριμένη συλλογή χαρακτηριστικό δεόγμα του πνεύματος της εποχής αλλά και των διαφορετικών ειδών της μουσικής της.

Kατεβάστε την συλλογή ΕΔΩ και ακούστε την ολόκληρη εδώ στο giusurum.

Μόνο μια λέξη: ΞΕΦΤΙΛΑ.

Οι βασικές υποχρεώσεις της κάθε κοινωνικής δομής, του κάθε κράτους, έναντι ΟΛΩΝ των πολιτών του είναι η εξασφάλιση παιδείας, υγείας, δικαιοσύνης και αξιοπρεπούς διαβίωσης. Όλα σχεδόν τα υπόλοιπα απορρέουν εκ των τεσσάρων αυτών. Αν αυτό που ονομάζεις κράτος δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα βασικά αυτά στοιχεία μάλλον κάτι λάθος γίνεται. Κάτι δεν πάει καλά και σίγουρα κάτι θέλει αλλαγή. Δεν υπάρχει δικαιολογία όταν μια δομή/κράτος δεν μπορεί να παράσχει τα αυτονόητα στους πολίτες του. Ακόμη και η συνήθης στις μέρες μας αναφορά στην οικονομική κρίση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελεί δικαιολογία αλλά απλά την παραδοχή του "..κύριοι αποτύχαμε..". Και προσοχή άλλο "..κύριοι επτωχεύσαμε.." και άλλο "..κύριοι αποτύχαμε..". Το επτωχεύσαμε αφορά στους πολίτες ενώ το αποτύχαμε στους κυβερνώντες. 

Και όταν κάποιος έχει αποτύχει και δεν έχει το θάρρος και την πυγμή να παραιτηθεί θέσεων και αξιωμάτων μόνο και μόνο για να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα κάθε είδους αφεντικά και να παραμένει δέσμιος τους αλλά και των φιλοδοξιών/ματαιοδοξιών του, τότε μόνο μια λέξη ίσως είναι ικανή να περιγράψει την κατάσταση. ΞΕΦΤΙΛΑ.

Πως αλλιώς να περιγράψεις το ότι κάποιοι ακόμη και τώρα ομιλούν προς ανθρώπους (που γνωρίζουν το τι εστί πραγματικά αυτή η τεχνητή κρίση  έχοντας βιώσει και νιώσει τα αποτελέσματα -άμεσα και έμμεσα- των πολιτικών αποφάσεων των μεγάλων, "σοφών" και αφεντικών της οικονομικής Παγγαίας), αναφερόμενοι στην ανάπτυξη, στην καταπολέμηση της ανεργίας και στο κράτος δικαίου?

Αλήθεια πως ηχούν στα αυτιά των απλών και καθημερινών ανθρώπων λέξεις και έννοιες όπως: Ευρωπαϊκή Ένωση, Ισότητα, Ευρωπαίος Πολίτης, Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, κοινό σύνταγμα, ανάπτυξη, ανάγκη στήριξης των τραπεζών, ορυκτός πλούτος... Αλήθεια τι χρώμα και τι γεύση έχουν όλα αυτά για εμάς τους κοινούς ανθρώπους?? Πικρό, γλυκό ή μήπως γελοίο??

Αν η έννοια ΞΕΦΤΙΛΑ δεν είναι αυτή που πλησιάζει περισσότερο στο ότι εν έτη 2013 κάποιοι επαναφέρουν (στηριζόμενοι πάνω του) τον φόβο του εχθρού εξ (πολιτικής) ανατολής, τότε ποια είναι? Εκτός αν οι ίδιοι φοβούνται ακόμη το φάντασμα που (μπορεί) να πλανιέται ακόμη πάνω από την Ευρώπη. 

Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις αυτούς που προώθησαν, βολεύονται, στηρίζουν και στηρίζονται από την άνοδο των νεοναζιστικών αντιλήψεων ? Ανθρώπους που λαμβάνουν τις αποφάσεις τους (όσες του αφήνουν να πάρουν) βασιζόμενοι στα νούμερα των δημοσκοπήσεων που οι ίδιοι παραγγέλνουν? Αυτούς που κόβουν μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές με την δικαιολογία του αναγκαίου και την ίδια στιγμή δεν τολμούν να βάλουν χέρι και τάξη στο τραπεζικό σύστημα-τέρας που κατάτρώγει τις εναπομένουσες σάρκες των πολιτών? Πως λέγονται αυτοί που από την μια κλείνουν σχολεία στον βωμό της οικονομίας και από την άλλη χαρίζουν, διαγράφουν ή κάνουν τα στραβά μάτια σε οφειλές μεγαλοεπιχειρηματιών? Ποιός είσαι εσύ που θα αποφασίσεις για το ποιός έχει δικαίωμα στην μόρφωση? Όποιος δεν είναι ΞΕΦΤΙΛΑΣ δεν χαρίζει κερδοφόρους οργανισμούς και δημόσια περιουσία σε λαμόγια/μεγαλοωφειλέτες του δημοσίου και ταυτόχρονα εξαιρεί από τις λίστες των επιχορηγούμενων φαρμάκων και ουσιών αυτά που αφορούν σε σοβαρές και χρόνιες ασθένειες και παθήσεις, μόνο και μόνο γιατί υποτίθεται ότι είναι ακριβά.

ΞΕΦΤΙΛΕΣ είστε «κύριοι». Ξεφτίλες γιατί φτάσατε τον λαό να μην ξέρει πως και να μην μπορεί πραγματικά να βοηθήσετε μια μάνα, έναν γονιό, που τον πλησιάζει απολογούμενη λέγοντας « δεν θέλω χρήματα.. Πάρτε κάτι στο παιδί μου να φαει». ΞΕΦΤΙΛΕΣ και εσείς και η ανάπτυξή σας και το ευρώ σας,  γιατί κανείς σας δεν είναι άντρας αρκετά (ανεξαρτήτου φύλλου) να κοιτάξει στα μάτια το 5άχρονο παιδί της μάνας αυτής και να του πει ΣΥΓΝΩΜΗ. Και το θέμα δεν είστε το τι θα πείτε και θα κάνετε εσείς «κύριοι», αλλά το που φτάσατε τον απλό πολίτη. Να μην μπορεί να βοηθήσει και να ντρέπεται. Να μην μπορεί να κοιτάξει το πρόσωπο του μικρού κοριτσιού και να αποζητήσει την πραγματική συγχώρεση και σωτηρία. Να βοηθά και να αισθάνεται περισσότερο ένοχος από εσάς. ΞΕΦΤΙΛΕΣ. Και η μάνα να ζητά και κείνη συγνώμη. Γιατί? Γιατί δεν έχει και δεν μπορεί.  ΞΕΦΤΙΛΕΣ.

Εγώ πάντως δεν άρθρωσα λέξη, και δεν έχω καν το κουράγιο και το δικαίωμα να ζητήσω συγχώρεση.  Γατί τα παιδιά δεν πρέπει να πεινάνε. Πρέπει να παίζουν και να γελούν.

ΞΕΦΤΙΛΕΣ

Μετά την Villa Amalias η σειρά της Πάτρας

Αφού λοιπόν σώσαν τον λαό και την πατρίδα, αφού δεν άφησαν τους κουμουνιστας να μας πάρουν τα σπίτια και τα λεφτά (καλο ε??), έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο "τάξις και ασφάλεια". Επανακατάληψη των δημοσίων χώρων και κτιρίων όπου υπάρχουν καταλήψεις από "καλομαθημένα παιδάκια που κάνουν την επανάστασή τους για να περάσει η ώρα" όπως υποστηρίζουν οι περίφημοι κύκλοι τους.

Η αρχή έγινε με την Villa Amalias, και την  Λέλας Καραγιάννη 37, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε την ιστορία με το indymedia (ούτε και την εμμονή του Άδωνι -ή μπομπούκου- μαζί του). Χτες είχε σειρά η Πάτρα. Μια περιοχή με έντονο το αντι-εξουσιαστικό στοιχείο. Πρωί–πρωϊ λοιπόν οι αστυνομικές δυνάμεις παρουσία εισαγγελικών λειτουργών και εκπροσώπων της Δημοτικής Αρχής εισέβαλαν στο (πρώην) παράρτημα του Πανεπιστημίου, στο Μαραγκοπούλειο και σε κτίριο του ΤΕΙ Πάτρας. Μόνο στο Μαραγκοπούλειο υπήρχαν άτομα ενώ αφού οι «αρχές» άδειασαν τα κτίρια στην συνέχεια έχτισαν τις εισόδους τους.  

Ακούγοντας και διαβάζοντας κανείς τα δελτία ειδήσεων και τα έγκυρα ρεπορτάζ τους θα νόμιζε ότι εντός των κτιρίων βρέθηκαν κρησφύγετα της Aλ Καίντα και ευτυχώς που έγινε η επιχείρηση αύτή και καθάρισε η κοινωνία από μια ακόμη μεγάλη πληγή. Φυσικά το ότι στην περιοχή του Μαραγκοπουλείου έγιναν πριν καιρό συμπλοκές με τα «παλικάρια» της ΧΑ, κουβέντα (και δεν αναφερόμαστε σε μεμονωμένο επεισόδιο). Κάτι που προφανώς δεν έχουν ξεχάσει στην ΧΑ όπως και το ότι έχουν δει τα γραφεία τους να καταστρέφονται από τον ίδιο χώρο. Απλά επίσης να μην ξαχάσουμε ότι οι ενέργειες αυτές άρχισαν 6.30 το πρωί 5 Αυγούστου. Κρίμα, Δεν τους έκατσε καλά η ημερομηνία. Μια μέρα πριν (και ας ήταν Κυριακή) θα ταίριαζε γάντι (4 Αυγούστου).

Επειδή πολλά ακούστηκαν και θα ακουστούν/γραφτούν απλά να θυμίσουμε ότι το ιστορικό Παράρτημα στην Πάτρα ήταν το κέντρο του αντιδικτατορικού κινήματος στην περιοχή όταν στις 16 Νοεμβρίου του 1973 έγινε κατάληψη από τους φοιτητές της πόλης (ίδιες ημέρες με το Πολυτεχνείο στην Αθήνα). Γεγονός που φαίνεται ότι κάποιοι δεν το έχουν ξεπεράσει. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλες σημαντικές στιγμές του κτιρίου καθώς και στο σκάνδαλο με την μετατροπή του παραρτήματος σε συνεδριακό κέντρο με απίστευτο προϋπολογισμό (που δεν ολοκληρωθηε ποτέ) αλλά δεν έχει νόημα. Όσο αφορά στο Μαραγκοπούλειο, και για όσους δεν είναι γνώστες της περιοχής και του κτιρίου, να επισημάνουμε ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια και πριν την κατάληψή του, ήταν μια τεράστια εστία μόλυνσης και άμεσα συνδεδεμένο με την χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Όπως και δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε τις δραστηριότητες που φιλοξενήθηκαν στα κτίρια της Πάτρας που ο  Δένδιας (και ο Άδωνις, και οι λοιποί) αποφάσισαν να επανακαταλάβουν και να δώσουν στην τοπική κοινωνία. Μην πάει ο νους σας σε χάρες και ανοίγματα σε συγκεκριμένους χώρους. Όχι. Αυτά δεν γίνονται στη χώρα μας. Αλλού μπορεί, εδώ όχι.

Διαβάστε εδώ ένα σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκεπριν από περίπου 15 ημέρες στην Καθημερινή (για να μην λένε μερικοί ότι επιλέγουμετις πηγές μας)

 

Καλό σας βράδυ.