Δευτέρα 19 Αυγούστου 2019

Ο Federico García Lorca : (5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936) μέσα από τα λόγια του και από δυο τραγούδια

«Εγώ πάντα θα είμαι στο πλευρό αυτών που δεν έχουν τίποτα και στους οποίους δεν επιτρέπεται καν να απολαύσουν ειρηνικά το τίποτα που έχουν»


«Εγώ ποτέ δεν θα γίνω πολιτικός. Είμαι επαναστάτης, γιατί δεν υπάρχει αληθινός ποιητής που να μην είναι επαναστάτης»


«Έπειτα κατάλαβα ότι είχα δολοφονηθεί. Με έψαξαν σε καφετέριες, νεκροταφεία και εκκλησίες…αλλά δε με βρήκαν. Δε με βρήκαν ποτέ; Όχι. Ποτέ δε με βρήκαν.»


“Δε ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος. Αν ήμουν πεινασμένος και αβοήθητος στο δρόμο, δε θα ζητούσα ένα ψωμί. Θα ζητούσα μισό ψωμί και ένα βιβλίο.”


Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: I WANT THE MOON

Oι Ι want the Moon ιδρύθηκαν στην Αθήνα το 2011 και έκτοτε τα μουσικά τους όργανα πάλλονται σε ρυθμούς hardcore και Punk. 

H σύνθεσή τους είναι :Alex (ex "Αρνητική Στάση", "ThisGhost") φωνητικά, T1 (ex "ThisGhost") κιθάρα, Mel (ex "Χειμερία Νάρκη", "Straighthate") μπάσο και  Bill drums.

Μέχρι σήμερα οι κυκλοφορίες τους είναι self-reasled.  Συγκεκριμένα το 2011 κυκλοφόρησε το demo "Demon 2011" με έξι ζωντανές ηχογραφήσεις δικών τους κομματιών και το 2013 κυκλοφόρησε ένα 10'΄ LP που περιέχει τέσσερα κομμάτια οι ηχογραφήσεις των οποίων έγιναν στο Deva Soundz Studios.

Οι I want the Moon έχουν εμφανιστεί ζωντανά σε διάφορα αυτοοργανωμένα στέκια και καταλήψεις τόσο εντός όσο και εκτός Αθηνών. 


Σάββατο 10 Αυγούστου 2019

To Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ παρουσιάζει: Το πιο κρύο καλοκαίρι Τρεις πραγματικές ιστορίες προσφύγων (εικονογραφημένες)

Ένας εργαζόμενος πατέρας, μια εργαζόμενη μητέρα, δυο παιδιά που αναγκάζονται να δουλεύουν για να βγάλουν τα προς το ζην, εγκαταλείπουν τον τόπο τους που έχει γίνει επικίνδυνος, τη ζωή τους που έχει γίνει αβίωτη, τις οικογένειές τους που δεν μπορούν να ακολουθήσουν, για να αρχίσουν μια ζωή που θα τους επιτρέπει να σκέφτονται όχι πια με τη μέρα και τον μήνα, αλλά να σχεδιάσουν το μέλλον τους εν ειρήνη, να δουλέψουν, να σπουδάσουν, να ζήσουν ανάμεσά μας με ίσα δικαιώματα στη συμμετοχή, στη δημοκρατία, στην κοινωνία, στον πολιτισμό. Οι ιστορίες είναι βασισμένες σε πραγματικές αφηγήσεις προσφύγων που συναντήσαμε στην Αθήνα και στο Βερολίνο. Ιστορίες τυχαίες, χωρίς ιδιαίτερες κορυφώσεις. Διαλέξαμε να τις μετατρέψουμε σε κόμικς για να ξεγελάσουμε τη δραματικότητα χωρίς να χάσουμε τη λεπτομέρεια της αφήγησης. Τα βασικά πρόσωπα των ιστοριών μας είναι άνθρωποι που θα μπορούσαν ίσως να είναι μέλη της οικογένειάς μας, φίλοι μας, γείτονες. Είναι όμως σίγουρα άνθρωποι που στο κοντινό μέλλον θα γίνουν οι συνάνθρωποί μας στις κοινωνίες μας, στους τόπους μας. Ας τους υποδεχτούμε.


Μέσα σε δύο χρόνια από την έκδοσή του, το κόμικ έχει ήδη μεταφραστεί σε 5 γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, αραβικά. Το κόμικ, όπως και όλες οι εκδόσεις του Ιδρύματος, διατίθεται δωρεάν. Για αντίτυπα, ελάτε σε επαφή με το Παράρτημα Ελλάδας.