Ο Χικμετ και ο Νερουδα γράφουν για τον άνθρωπο με το γαρύφαλο (και ενα ποιήμα του ίδιου)

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

΄Έχω απάνω στο τραπέζι μου
τη φωτογραφία του ανθρώπου
με το άσπρο γαρούφαλο-
που τον ντουφέκισαν στο μισοσκόταδο
πριν απ΄ την αυγή
κάτω απ΄ το φως των προβολέων.
Στο δεξί του χέρι κρατάει ένα γαρούφαλο
πούναι σα μια φούχτα φως
απ΄ την ελληνική θάλασσα.
Τα μάτια του τα τολμηρά, τα παιδικά
κοιτάζουν άδολα
κάτω από τα βαριά μαύρα τους φρύδια.
Έτσι άδολα, όπως ανεβαίνει το τραγούδι
σα δίνουν τον όρκο τους οι κομμουνιστές.
Τα δόντια του είναι κάτασπρα-
ο Μπελογιάννης γελά.
Και το γαρύφαλλο στο χέρι του
είναι σαν το λόγο πούπε στους ανθρώπους
τη μέρα της λεβεντιάς, τη μέρα της ντροπής.

Ναζίμ Χικμέτ

 

 

ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΗΡΩΣ

Έτσι ανάμεσα στους κίονες,
ο Μπελογιάννης.
Δωρική είναι η άλως
όλη φως γύρω
στους κροτάφους του
το έγκλημα
δεν το φωτίζουν αυτοκίνητα.
Είναι ολόκληρος
πλανήτης, είναι αστέρι
πορφυρό,
είναι η πύρινη λάμψη

της αρχαίας και της νέας
φλόγας
της γης…
Πέφτει, τον πυροβόλησαν
από το Πεντάγωνο,
σφαίρες που
διαπερνάνε
τη θάλασσα
για να καρφωθούνε στο
υπέρλαμπρο στήθος του,
σφαίρες μαζεμένες
από υπάνθρωπα αγκάθια
για να τις μπάσουν στο
λευκοπράσινο
σπήλαιο
της Ελλάδας,
πιτσιλίζοντας με αίμα
τα φύλλα της ακάνθου.

Πάμπλο Νερούδα

 

Ο Χατζιδακις, Το Τέταρτο, μια μωβ σκιά Μαϊου και τα επειδόδια στο Χημείο το 1985

Για "Το Τέταρτο" έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Το περιοδικό παιδί του Χατζιδάκι βγήκε στα περίπτερα στα μέσα του 1985 από την εκδοτική "Γραμμή" του Κοσκωτά. Ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος ήταν ο άνθρωπος που έφερε σε επαφή τον Χατζιδάκι με τον ιδιοκτήτη της Γραμμής το καλοκαίρι του 1984 και περίπου έναν χρόνο μετά είχαμε την κυκλοφορία του πρώτου τεύχους. Σκοπός μας εδώ δεν είναι να παρουσιάσουμε αναλυτικά την ιστορία του περιοδικού, ούτε να συζητήσουμε για τις διαφωνίες του Χατζιδάκι με τον Κοσκωτά που οδήγησαν τον μεγάλο συνθέτη στην αποχώρηση από το περιοδικό. Εν συντομία να πούμε ότι το περιοδικό κυκλοφόρησε σε 44 τεύχη αλλά μόνο στα πρώτα 12 συνεργάστηκε ο Μάνος Χατζιδάκις ως Εκδότης-Διευθυντής.  

Στο τεύχος του Μαρτίου του 1986 ο σύνθετης έγραφε «Το 11ο τεύχος του Τέταρτου. Με το 12ο τελειώνω εγώ προσωπικά. Και μετά δε θα' χω σχέση κι ευθύνη. Ούτε θα 'μαι ο ιδρυτής του "εν συνεχεία εκδιδομένου" όπως έλεγαν οι παλιοί. Παραμένω ιδρυτής και υπεύθυνος των όσων ελέγχω και όχι των "εν συνεχεία εκδιδομένων"». Ενώ έκλεινε ως εξής «Άλλοτε σκεπτόμεθα. Σήμερα οραματιζόμαστε. Αντικαταστήσαμε τη βασική ιδιότητα της ωριμότητας με τα βασικά χαρακτηριστικά της παιδικής ηλικίας. Πραγματοποιούμε οράματα και η σκέψη καταναλώνεται στην επιτυχία αυτών των πραγματοποιήσεων. Η πραγματικότητά μας συνεδέθη με τα οράματά μας και η καθαρή σκέψη διώκεται ως αναρχική, ως μη εντεταγμένη στα κοινά. Η καταστροφή του Τσάλεντζερ είναι ένα μικρό τίμημα. Στη θέα της μοιάζαμε παιδιά που χάλασε το παιχνίδι τους. Τρομάξαμε προς στιγμήν και ξαναρχίσαμε με μεγαλύτερο πείσμα. Ο άνθρωπος έχει παραδοθεί στη δυστυχία του - θα 'λεγε ο Σελίν».

Το "Τέταρτο" ήταν ένα περιοδικό που απευθυνόταν σε μια μικρή μερίδα των αναγνωστών της εποχής. Συνεντεύξεις με μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας τέχνης από τον ίδιο τον Χατζιδάκι (Maurice Bejart, Nicolas Gage και Nathalie Sarrot), η στήλη Φανταστικό Καφενείο, ανάλυση ταινιών από τον Βασίλη Νικολαΐδη,η στήλη Τέταρτη Αλήθεια κ.α είναι μερικά μόνο από τις σελίδες θησαυρός του περιοδικού. 

Σήμερα και λόγω των όσων συμβαίνουν τον τελευταίο διάστημα (και όχι μόνο) στην χώρα και έχουν ως επίκεντρο την αστυνομική βία θυμηθήκαμε (μετά από μια σύντομη κουβέντα με τον e-φίλο Vlachogian Antuan) το δεύτερο τεύχος του περιοδικού όπου μεταξύ άλλων υπάρχουν: το δυνατό εισαγωγικό κείμενο του Χατζιδάκι με τίτλο "Μια Μωβ σκιά Μαϊου" και ο σχολιασμός μέσα από την στήλη Τέταρτη αλήθεια των γεγονότων του Χημείου. Διαβάστε τα και εσείς και θυμηθείτε "κάθε ομοιότης" με τη σημερινή κατάσταση είναι τυχαία ..........

Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ : Το «βαθύ κράτος» στη σημερινή Ελλάδα και η Ακροδεξιά (ολόκληρο το βιβλίο)

Mια έκδοση από το Παράρτημα του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Ελλάδα. Αναμφίβολα μια επίκαιρη μελέτη από το μακρινό αλλά πάντα κοντινό 2014 και την περίοδο μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από την Χ.Α.  

 

Πόσο έχει διεισδύσει η ακροδεξιά στην Αστυνομία, τη Δικαιοσύνη, τον Στρατό και την Εκκλησία? Τελικά η ακροδεξιά είναι παρακράτος ή είναι το βαθύ κράτος? Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στο 2021?

 

Την έρευνα, την οποία επιμελήθηκε ο καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Δημήτρης Χριστόπουλος, πραγματοποίησε μια διεπιστημονική ομάδα ελλήνων ερευνητών που απαρτίζεται από τους: 

Δημήτρη Κουσουρή, 

Δημοσθένη Παπαδάτο-Αναγνωστόπουλο,

Κλειώ Παπαπαντολέων, 

Αλέξανδρο Σακελλαρίου και τον ίδιο τον επιμελητή.

 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ  ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΔΩ

 

Από την σελίδα  του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ:

-----------------------

Ενώ η επιρροή της Άκρας Δεξιάς στο ελληνικό εκλογικό σώμα και την κοινή γνώμη έχει γίνει αντικείμενο αρκετών ερευνών, το κρίσιμο ζήτημα της διείσδυσής της στο κράτος παραμένει στο ημίφως. Η Άκρα Δεξιά πάντως –παρότι το αρνείται, στην προσπάθειά της να εμφανίζεται ως δύναμη αντισυστημική– αναζητά διαρκώς τα ερείσματα και τα αγκυροβόλια της στο κράτος.

Πόσο έχει προχωρήσει η παρείσφρηση της Άκρας Δεξιάς στην αστυνομία, τον στρατό, τη δικαιοσύνη και την Εκκλησία (αφού και η τελευταία αποτελεί κράτος); Πρόκειται για «μεμονωμένα περιστατικά», όπως επισήμως και το ίδιο το κράτος παραδέχεται, ή για συμπτώματα μιας πιο γενικευμένης ολίσθησης σε μη δημοκρατικές πρακτικές και αυταρχικές ιδεολογίες; Η έρευνα αυτή τεκμηριώνει το υπαρκτό πολιτειακό πρόβλημα στη σημερινή Ελλάδα, το οποίο υπερβαίνει σαφώς τα «μεμονωμένα περιστατικά». Μέριμνά της είναι να μην το υποβαθμίσει ούτε όμως και να το διογκώσει, με δεδομένη και τη βαριά ιστορική παράδοση που κουβαλάει η χώρα.

Έρευνες για την ακροδεξιά πολιτική κουλτούρα στην ελληνική κοινωνία έχουν ήδη διεξαχθεί, αυτή είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια προσπάθεια καταγραφής και τεκμηρίωσης της παρείσφρησης αυτής της κουλτούρας εντός των δομών του ελληνικού κράτους.

 

more @https://rosalux.gr/el/publication/vathy-kratos-sti-simerini-ellada-kai-i-akrodexia