Die eine Lili Marlen

9 Mαϊου. Σήμερα γιορτάζεται η 75η επέτειος της Νίκης κάτα του φασισμού και του Ναζισμού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αναμφίβολα ένα τραγούδι που έχει συνδεθεί με τον Β' ΠΠ είναι το Λιλί Μαρλέν. Είμαστε στο 1923 και ο Γερμανός Χανς Λαπ (βετεράνος του Α΄ ΠΠ) γράφει ένα τραγούδι που αναφέρεται στη μοναξιά των στρατιωτών στα λασπωμένα χαρακώματα, μακριά από τη γυναικεία συντροφιά. Ο τίτλος του είναι «Τραγούδι ενός νεαρού στρατιώτη στο φυλάκιο», μα το ρεφρέν του περιέχει ένα μαγικό γυναικείο όνομα: «Λιλί Μαρλέν» που θα γίνει διάσημο.Παμε στο 1938 όταν ο συνθέτης Νόρμπερτ Σούλτσε μελοποιεί το κομμάτι σε βαλς και ρυθμό εμβατηρίου.Το δίνει στην Λάλε Άντερσεν, μια άσημη ξανθιά καλλονή που βιοπορίζεται τραγουδώντας σε βερολινέζικα κλαμπ. Μέχρι εκεί όλα καλά. Το τραγούδι δεν κάνει επιτυχία εως τη στιγμή της εισβολής των Ναζιστικών στρτευμάτων στην Γιουγκοσλαβία και στο Βελιγράδι. 

Ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βελιγραδίου έχει τόσο δυνατό πομπό, που ακούγεται ως τη Βόρεια Αφρική. Η γερμανική διοίκηση τον μετατρέπει σε σταθμό προπαγάνδας και εμψύχωσης των Γερμανών στρατιωτών  που πολεμούν στην Αφρική.Ζητούνε δίσκους απο το Βερολίνο και ανάμεσα στο πακέτο που λαμβάνουν είναι και το "Λιλί Μαρλέν". Για κάποιο άγνωτο λόγο, το κομμάτι γίνεται επιτυχία στα στρατόπεδα και ο ραδιοφωνικός σταθμός "αναγκάζεται" να το αναμεταδίσει κάθε είκοσι λεπτά. 

Εκει αναλάμβάνει δουλείά ο Υπουργός Προπαγάνδας Γκέμπελς και δίνει στη Λάλε Άντερσεν ειδική εκπομπή στο ραδιόφωνο του Βερολίνου, όπου τραγουδά ζωντανά με την ορχήστρα της για τους στρατιώτες. Αμέσως το «Λιλί Μαρλέν» τραγουδιέται από εκατομμύρια γερμανούς φαντάρους σε όλα τα μέτωπα. Και ξαφνικά το εμψυχωτικό τραγούδι των Γερμανών περνά τα χαρακώματα και μετατρέπεται και σε τραγούδι των Συμμάχων. Απίστευτο αλλά οι δυο αντίπαλοι στρατοί τραγουδούν τον ίδιο σκοπό ενώ αλληλοσκοτώνονται!! Θα πρέπει να αναφερθεί ότι η Λάλε Άντερσεν που λατρεύτηκε από Γερμανούς και Συμμάχους και έγινε όργανο προπαγάνδας του Γ΄ Ράιχ δεν ήταν ένθερμη οπαδός του καθεστώτος.

Ψάξτε την ιστορία της και μάθετε για τον γάμο της στη γειτονική Ελβετία με τον Εβραίο Ρολφ Λίμπερμαν. 

Το "Λιλί Μαρλεν" έχει μείνει αξέχαστο με τον φωνή της μαγάλης ντίβας. Της Μάρλεν Ντίτριχ με τηυπάροχα βαθιά βραχνή φωνή.

Η ιστορία της μουσικής μέσα από ένα υπέροχο βίντεο

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ - ένα βιβλιο για το punk και το new wave (1975-1985)

Εκδότης    ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Χρονολογία Έκδοσης    Δεκέμβριος 1989

Αριθμός σελίδων 96   

Μετάφραση    ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Βιβλίο επικεντρωμένο  στο βρετανικό punk και το new wave της δεκαετίας 1975-1985. Το κείμενα του βιβλίου προέρχονται από μπροσούρες με το βιβλίο να χωρίζεται σε δύο ουσιαστικά κεφάλαια, το «Το τέλος της μουσικής» και το «Ο αργός θάνατος του rock n’ roll» που αντίστοιχα χωρίζονται σε υπο ομάδες.

Α. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 

Η Επανάσταση της Καθημερινής Αλλοτρίωσης 

Οι Αποχαυνωμένοι Λευκοί και το πανκ 

Επαναστατική Μουσική και Κρατική Ηθική 

Μουσική όλη τη μέρα κάνει τον... τεμπέλη πέρα 

Β. Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ROCK 'N' ROLL

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περισσότερο από κάθε άλλη μορφή τέχνης, η μουσική αποπνέει μια αίσθηση ζωής, εισάγοντας το παιχνίδι, τον έρωτα, το σεξ και τους ρυθμούς του σώματος. Ακόμα και αν προτίθεσαι να διαχωρίσεις τον Χέντριξ -μουσικό ισάξιο του Τσάρλι Πάρκερ- από τα ρεύματα που δίχασαν την Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του '60, αυτό είναι κάτι αδιανόητο. Η Ποπ καταστρέφει τη μουσική, πάρτε για παράδειγμα την ψυχαγωγία. Πριν ο καπιταλισμός αρχίσει να παράγει μαζικά την διασκέδαση σαν εμπόρευμα, οι άνθρωποι την δημιουργούσαν μόνοι τους. Πριν γίνουν εμπορεύματα τα τραγούδια και τα μουσικά όργανα, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να τα παράγουν μόνοι τους· και αυτό έκαναν. Η καπιταλιστική διασκέδαση σημαίνει ν' αγοράζεις εισιτήριο για τον κινηματογράφο, τη συναυλία, το γήπεδο κ.λ.π και να το "καταναλώνεις". Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το κακό σ' αυτή καθαυτή τη μαζική διασκέδαση, σαν ένα μέσο ψυχαγωγίας. Υπάρχει όμως η τάση αναγωγής "κάθε" μορφής ψυχαγωγίας σ' αυτό το τυποποιημένο πρότυπο: συμβατική, παθητική, ούτε ατομική ούτε συλλογική, μη δημιουργική, μαζικά παραγόμενη.

O Woody Guthrie το This machine kills fascists και ο πατέρας Trump

"As I went walking I saw a sign there and on the sign it said "No Trespassing". 

But on the other side it didn't say nothing.

That side was made for you and me "

Woody Guthrie - This land is your land 

Ο Woody Guthrie (1912-1967) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Αμερικάνους folk τραγουδιστές και τραγουδοποιούς και ο θεμελιωτής τωου τραγουδιού διαμαρτυρίας στις ΗΠΑ. Αποτέλεσε την σημαντικότερη επιρροή για καλλιτέχνες όπως ο Bob Dylan, ο Phil Ochs, Tom Paxton, o Johnny Cash ο Bruce Springsteen κ.α. 

Εκτός από τραδουδοποιός υπήρξε μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, στοχαστής, εκφωνητής ραδιοφώνου, ζωγράφος και φυσικά πολιτικός ακτιβιστής. Η ιστορία που τον ακολουθεί και αποτελεί ακόμη και σήμερα το σημείο αναφοράς του, κάτι σαν trade mark, είναι αναμφίβολα το μήνυμα που έγραψε το 1941 πάνω στην κιθάρα του "This Machine Kills Fascists" για να δηλώσει την απέχθειά του για τον φασισμό. 

Για το "This Machine Kills Fascists" και την ζωή του Guthrie έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία ενώ έχει αποτελέσει αντικείμενο ακόμη και ακαδημαικών ερευνών. Κατά την διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου υπηρέτησε στο Ναυτικό των ΗΠΑ με το οποίο βρέθηκε σε πολλά μέρη της Ευρώπης και εμπνεύστηκε αρκετά από τα αντιφασιστικά του κομμάτια. 

Αν ήθελε κάποιος να ακούσει κομμάτια από το "The Best of" του Guthrie, αυτό θα περιείχε κομμάτια όπως το "All You Fascists Bound To Lose", το "I Ain't Got No Home In This World Anymore" , το "Tear the fascist down", το "Miss Pavlichenko" (αφιερωμένο στην Ρωσίδα ελεύθερη σκοπεύτρια Ludmila Pavlichenko) και φυσικά το γνωστότερο κομμάτι του το "This Land Is Your Land". 

Ο Guthrie απεβίωσε σε ηλικία 55 ετών στο Creedmoor Psychiatric Center της Νέας Υόρκης, μετά από πολύχρονη μάχη με την ασθένεια Huntington αφήνωντας πίσω του εκατοντάδες στίχους που δεν είχε προλάβει να mελωποιήσει.

Ανάμεσα σε αυτούς τους στίχους ο Will Kauffman, καθηγητής στο University of Central Lancashire, ανακάλυψε και το "Old man Trump” που αναφέρεται στον πατέρα του Donalld Trump. 

Πως όμως προέκυψε αυτό? Στα τέλη του 1950 ο Woody Guthrie ζούσε στη Νέα Υόρκη όπου και νοίκιαζε ένα διαμέρισμα σε έναν συγκρότημα κατοικιών στην περιοχή Beach Heaven του Brooklyn. Ιδιοκτήτης του συγκροτήματος ήταν ο πατέρας Trump (Fred). Σύμφωνα με τους στίχους του Guthrie ο Trump αρνιόταν να νοικιάζει διαμερίσματα σε Αφροαμερικανούς και είχε δεχτεί ανά καιρούς πληθώρα μηνύσεων για αυτήν την επιλογή.  Ορίστε και οι στίχοι:

I suppose
Old Man Trump knows
Just how much
Racial Hate
he stirred up
In the bloodpot of human hearts
When he drawed
That color line
Here at his
Eighteen hundred family project
Beach Haven ain’t my home!
I just cain’t pay this rent!
My money’s down the drain!
And my soul is badly bent!
Beach Haven looks like heaven
Where no black ones come to roam!
No, no, no! Old Man Trump!
Old Beach Haven ain’t my home!

"ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ" ένα βιβλίο για την ιστορία της πανκ σκηνης στην Αθήνα 1979-2015

Αντιγράφουμε από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Περνάγανε αμάξια απ' την πλατεία στα Εξάρχεια και χωνόμασταν μέσα στ' αυτοκίνητο με το κεφάλι και τους τρομάζαμε! Μας βλέπαν έτσι, με τις μοϊκάνες, σου λένε "Παναγία μου, τι 'ναι τούτοι!""...  

Το πανκ είναι μια νεανική μουσική υποκουλτούρα που εμφανίστηκε στη Νέα Υόρκη το 1975, κατέστη κοινωνικά ορατή με σκανδαλώδη τρόπο στο Λονδίνο το 1976 και μεταφέρθηκε στην Αθήνα το 1979. Οι πρώτοι Αθηναίοι πανκς, με την ακραία εμφάνιση και την επιθετική συμπεριφορά τους προσπάθησαν να διακωμωδήσουν τα μικροαστικά ήθη, να αμφισβητήσουν τη μεταπολιτευτική πολιτική συναίνεση, να διαταράξουν τη δημόσια ευταξία, να μολύνουν τα πατροπαράδοτα χαρακτηριστικά της ελληνικότητας, να ανατρέψουν τις αισθητικές αξίες και να ανασκευάσουν τη διάχυτη πίστη στην ανάπτυξη και τη συνεχή βελτίωση της ζωής. Κατόπιν, οι νεαροί αυτοί δημιούργησαν συγκροτήματα, ομάδες συναυλιών, δίκτυα διανομής φανζίν, δίσκων και κασετών, καταλήψεις και αναδείχθηκαν σε ενεργά μέλη της εγχώριας αντικουλτούρας και βασικός πυλώνας του ανταγωνιστικού κινήματος. 

Η παρούσα μελέτη, η οποία κινείται στο πλαίσιο της προφορικής ιστορίας και της κοινωνικής ανθρωπολογίας, προχωρά πέρα από τον "σημειολογικό ανταρτοπόλεμο" του πανκ και τη μικροϊστορία των μητροπολιτικών φυλών και ερευνά την ένταξη στη σκηνή πανκ της Αθήνας ως πολιτισμική δήλωση, πολιτική υπαγωγή και κοινωνική εμπειρία. Μέσα, λοιπόν, από τις αφηγήσεις ζωής πρώην και εν ενεργεία μελών της σκηνής, παρουσιάζεται ο ρόλος που παίζουν στο σύγχρονο περιβάλλον αυτές οι συλλογικότητες και τα δίκτυα κατοχύρωσης της ετερότητας, τα οποία διεκδικούν τη χειραφέτησή τους από την επίσημη κοινωνική αφήγηση. Και, φυσικά, ο δυναμικός τρόπος που το πετυχαίνουν αυτό. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πληροφορίες για το βιβλίο:

Συγγραφέας: Κολοβός Γιάννης

Εκδοτικός οίκος:  Απρόβλεπτες Εκδόσεις

Έτος έκδοσης: 2015

Σελίδες: 660

ISBN: 978-960-99847-4-4

Επιπλέον όσοι μπορείτε μην χάσετε την παρουσίαση του βιβλίου και το After Party το Σάββατο 12/12/2015 @  LOCOMOTIVA

BLUES + SPOKEN WORD / σημειώσεις για την δύναμη των λέξεων στην μαύρη κουλτούρα

 "[...] Πράγματι, οι ρίζες της blues ποίησης κοιτάζουν προς τα πίσω: στις αγροτικές κοινότητες της μητέρας πατρίδας στις θρησκευτικές τους λειτουργίες, στην δημιουργική σχέση με τη μάνα γη. Εκεί, σε μια διαδρομή αιώνων, αναπτύχθηκε η επικοινωνία με τρόπους άγνωστους και φυσικά απεχθείς για τους «πολιτισμένους λευκούς». Εκεί, μέρα με τη μέρα, πραγματοποιήθηκε αυτή η τεράστια πολιτιστική συσσώρευση, που ένα μόνο μικρό μέρος της ήρθε στην επιφάνεια μέσω της blues ποίησης. Σε αυτή την αχανή γη πρωτογενούς πολιτιστικού υλικού φύτρωσε ο σπόρος της blues ποίησης. Κι όπως ήταν αναμενόμενο, άνθισε. Ειδικά όταν αντικειμενικά συναντήθηκε με τις σκληρές, σχεδόν απάνθρωπες, συνθήκες διαβίωσης της μαύρης κοινότητας. Έτσι, σιγά σιγά, η νοσταλγία για τις παλιές καλές ημέρες έδωσε τη θέση της στον πόνο και τη θλίψη για το σήμερα και οι αναφορές στη μητέρα Αφρική σταδιακά αντικαταστάθηκαν από τις γλαφυρές περιγραφές για την αμερικανική ήπειρο. Μ’ αυτή την έννοια την ίδια στιγμή που μπορεί κανείς να παρατηρεί μια γραμμική εξέλιξη στην πορεία της blues ποίησης, διαπιστώνει και ασυνέχειες, τομές που διαρκώς εμπλουτίζουν και ανανεώνουν τόσο τη φόρμα της, όσο και το περιεχόμενό της· πάντα μέσα από μια σχέση διαρκούς αλληλεπίδρασης με όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της κοινότητας. Αυτό το ανθεκτικό νήμα κρατάει ο ανώνυμος ποιητής (ή ποιήτρια) όταν τραγουδάει «Η μαμά μου λέει πως είμαι απερίσκεπτη - ο μπαμπάς πως είμαι άγρια – είμαι όμως κάποιου το αγγελικό παιδί», αυτό το εύπλαστο υλικό αρπάζει κι ο Gil Scott Heron όταν λέει πως «η επανάσταση δε θα μεταδοθεί τηλεοπτικά». Τέκνα αγνώστου πατρός, σύμφωνα με τα ιλλουστρασιόν ληξιαρχεία της μουσικής βιομηχανίας, αδέρφια εξ αίματος για όσους/ες στην ποίηση και τη μουσική αντικρύζουν τα συναισθήματα και τις σχέσεις κοινοτήτων και όχι προικισμένων –από κάποια ανώτερη δύναμη;- μεμονωμένων ατόμων.[...]"

Έκδοση του antifa LIVE 

θα την βρεις στο distro του antifa LIVE, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, στα βιβλιοπωλεία του Ναυτίλου (σόλωνος και χ. τρικούπη), του Αλφειού (χ.τρικούπη) και της Πολιτείας (ασκληπιού 3 & ακαδημίας), όπως επίσης στo περίπτερo της πλατείας εξαρχείων (στουρνάρη και σπ. τρικούπη). 

Για επικοινωνία ή παραγγελίες: antifalive@yahoo.gr

Το Σινέ Γιουσουρούμ παρουσιάζει: ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ (ένα ντοκυμαντέρ για την Punk Μουσική στην Ελλάδα)

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει και έχει γράψει ο καθένας για το συγκεκριμένο ντοκυμαντέρ πιστεύουμε ότι είναι από αυτά που πρέπει κάποιος να δει. Όχι μόνο για να διαμορφώσει άποψη για αυτό αλλά κυρίως για το γεγονός ότι μιλούν πολλοί από τους πρωτααγωνιστές εκείνης της περιόδου και της punk μουσικής μέχρι και τις ημέρες μας.

Μην περιμέντε κριτική για αυτό από εμάς. Εμείς το είδαμε, σας το προτείνουμε και το πρόβάλουμε εδώ.

Εαν κάποιος πιστεύει ότι θα πρέπει να αφαιρεθεί η συγκεκριμένη ανάρτηση για τυπικούς λόγους ας στείλει email. 

Καλή σας/μας προβολή.

Πληροφορίες

Ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για την έξαρση της πάνκ ιδεολογίας και μουσικής σαν κονωνικό πολιτικό φαινόμενο έως και σήμερα.

Μια Παραγωγή του Σέργιου Βαφειάδη μαζί με τους Μιχάλη Νταλανίκα και την ομάδα Omega Commons  

Releasing Year: 2013 

Idea and Direction:Sergios vafeiadis 

Produced By: Sergios Vafeiadis, Michael Dalanikas And Omega Commons 

Team Teaser Edited By: Michael Dalanikas 

Sound Design: Giannis Monastirotis 

Song Playing: Despite Everything - If You Are Going Through Hell Keep Going  

Bands Appearing: Antidrasi,Adieksodo,Panx Romana, Stress,Deus X Machina, Ex Humans,ANTI,Plus Dots, Parthenogenesis Athens Hard Times,Nautia,Ksexasmeni Profitia, ,Omixli And Many Many More.

Katrin the Thril @giusurum's indie side of music

Η Κατερίνα Πανοπούλου είναι μια dark indie rock/alternative τραγουδίστρια /δημιουργός από την Αθήνα. Η μουσική της έχει περιγραφεί σαν μια διασταύρωση μεταξύ της PJ Harvey και των Radiohead, και έχει προταθεί από περιοδικά του εξωτερικού όπως το Target Audience Magazine, Pure Grain Audio και Loud Horizon. Το πάθος της για τη μουσική ξεκίνησε όταν σαν έφηβη άρχισε να τραγουδάει σε ένα φιλικό συγκρότημα. Μετά από ένα χρόνο δημιουργίας όταν η μπάντα διαλύθηκε, πήρε μια ηλεκτρική κιθάρα και άρχισε να γράφει τα δικά της κομμάτια.

Το 2001 μετακόμισε στην Αγγλία για μουσικές σπουδές. Δυο χρόνια μετά στην Ελλάδα συνεργάστηκε με την κιθαρίστρια Τζίνα Δημακοπούλου, τη βιολίστρια Κατερίνα Μιχαηλίδη, τον μπασίστα Ιάκωβο Σιαπαρίνα και τον ντράμερ Δημήτρη Παναγιωτόπουλο και δημιούργησε την μπάντα Dementia Praecox. Μετά από πολλές ζωντανές εμφανίσεις στην Ελλάδα μετακομiσε στο Λονδίνο για να συνεχίσει τις σπουδές της. Κατά την παραμονή της εκεί, εμφανίστηκε σε διάφορα μέρη ως σόλο καλλιτέχνης και παρουσίασε ζωντανά τη δουλειά της.

Το 2007, με το όνομα Katrin the Thrill, συμμετείχε στον διαγωνισμό του Coca Cola Soundwave και κέρδισε μια θέση ανάμεσα στα πέντε καλύτερα συγκροτήματα. Ως έπαθλο κέρδισε τη δημιουργία του πρώτου της video clip για το τραγούδι If You Believe In Dreams το οποίο συμπεριλήφθηκε στη συλλογή Music on the Coke side of Life που κυκλοφόρησε.Για τα επόμενα δύο χρόνια η Katrin the Thrill εμφανίστηκε σε όλη την Ελλάδα, με μεγαλύτερους σταθμούς το Terra Vibe, το Gagarin 205, το Θέατρο Βράχων, την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής, το Bios, το Athens Pride, το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, το Indie Free Festival και μοιράστηκε τη σκηνή με τους Manic Street Preachers, Greg Dulli και Electrelane.
Το 2009, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που σάρωσαν την Ελλάδα, καθώς και πολλά άλλα μέρη του κόσμου, δημιουργήθηκε η ιδέα του Earth Is Calling Us. Η ανάγκη να αναλάβει δράση και να βοηθήσει έμπρακτα αυτήν την μεγάλη καταστροφή, οδήγησε την Katrin στην δημιουργία του πρώτου της σόλο project, με την Τζίνα Δημακοπούλου στην κιθάρα, την Μαρία Ρόκα στο μπάσο και τον Τόλη Τολέα στα τύμπανα. Τον Δεκέμβριο του 2010 το Earth Is Calling Us κυκλοφόρησε από την Incense, ένα άλμπουμ αφιερωμένο στη γη και το περιβάλλον του οποίου μέρος των εσόδων διατίθεται για την αναδάσωση των καμένων περιοχών της Ελλάδας. Τον Ιανουάριο του 2012, η ‌πρώτη αναδάσωση στα Ιταλικά Οχυρά της Πεντέλης, ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

Earth Is Calling Us (Radio Edit) by Katrin the Thrill
Τον Δεκέμβριο του 2011, μετά από οκτώ μήνες εντατικής εργασίας στο στούντιο,το νέο της άλμπουμ ήταν έτοιμο να κυκλοφορήσει, αλλά ένα ατυχές γεγονός ανέβαλε τα πάντα. Την τελευταία στιγμή η συμφωνία με την δισκογραφική εταιρεία που συνεργαζόταν διεκόπη και τα έξοδα παραγωγής έπρεπε να καλυφθούν από την ίδια. Μέσα σε μερικούς μήνες διοργανώθηκε μια επιτυχημένη online καμπάνια, από την οποία η Katrin με την βοήθεια των θαυμαστών της κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από $ 2.000, επιτρέποντας στο νέο της άλμπουμ Evil Eye Charm να γίνει πραγματικότητα.

Το καινούριο της άλμπουμ Evil Eye Charm κυκλοφόρησε στις 10 Σεπτεμβρίου του 2012 και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές σε διεθνές επίπεδο.

Under The Skylight by Katrin the Thrill

Rest in Peace : Dave Brubeck

Την Τετάρτη που μας πέρασε, 05/12, έφυγε από την ζωή ο Dave Brubeck. Ένας απο τους τελευταίους μεγάλους της jazz. Ο λευκός που άλλαξε τον τρόπο που οι πιανίστες πλεόν θα άγγιζαν την μπλέ περιοχή της μουσικής. 

Γεννημένος στις 06/12/1920 στην Δυτική Καλιφόρνια ο Brubeck παρότι άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ώς κτηνίατρος στράφηκε γρήγορα στην μουσική. Mε ρίζες από την πλευρά του πατέρα του στην Ελβετία (Βrobeck ήταν το όνομα των προγόνων του) και σε Αγλία και Γερμανία απο την πλευρά της μητέρας του, ο Dave Brubeck συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους μουσικούς του 20ου αιώνα. Πιάνο έμαθε από την μητέρα του ενώ αξιοσημείωτο είναι το ότι δεν μπρούσε να διαβάσει έυκολα παρτιτούρες εξαιτίας προβλημάτων όρασης. Μάλιστα, εξαιτίας των προβλημάτων αυτών του επιτράπηκε να αποφοιτήσει από το κολέγιο μόνο αφού είχε υποσχεθεί ότι δεν θα διδάξει ποτέ πιάνο.!!!

Η μουσική του καριέρα πέρασε απο πολλές "μεταβολές" και μπάντες. To 1942 ηχογραφεί το πρώτο σόλο άλμπουμ ενώ το 1948 αρχίζει τις πρώτες του ηχογραφήσεις με την μπάντα "Dave Brubeck Octet". Λίγο αργότερα, 1949, ηχογραφεί με τους "Brubeck Trio" ενώ το 1951 δημιουργεί και ηχογραφεί με την μπάντα που έμμελε να αλλάξει πολλά στην πορεία και την ιστορία όχι μόνο την δική του αλλά και ολόκληρης της jazz. Μιλάμε για τους "The Dave Brubeck Quartet"  στο οποίο συμμετέχουν (εκτός του Brubeck) ο μεγάλος
σαξοφωνίστας Paul Desmond, ο Fred Dutton και ο Herb Barman.

Με το "The Dave Brubeck Quartet" ηχογραφεί και κυκλοφορεί το 1959 το άλμπουμ "Τime Out". Ένα άμπουμ που συγκαταλεγεται στα καλύτερα και στα εμπορικότερα άλμπουμ της jazz όλων των εποχών. Ένα άλμπουμ που περιέχει μερικά εκπληκτικά κομμάτια. Την σύνθεση του Desmond "Take Five",ένα από τα πιο γνωστά μοτίβα της jazz και ένα από τα πιο πολυσιασκευασνένα και πολυπαιγμένα κομμάτια όλων των αποχών. Το κομμάτι του Brubeck "Blue Rondo ala Turk" γραμμένα σε 9/8 κάτι που ήταν πρωρόγνωρο τότε για την jazz κ.α

Το 1954 έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Time όντας μόλις ο δεύτερος μουσικός της τζαζ που κατάφερε κάτι τέτοιο μετά τον Louis Armstrong.  O Dave Brubeck έφυγε λοιπόν μια ημέρα πριν από τα 92α γενέθλιά του αφήνωντας την εν γη μουσική οικογένεια ακόμη πιο φτωχή.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Dalton's famiy

Οι dalton's family δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80 και μέλη τους ήταν οι: Γιώργος Κατσίκας (τύμπανα, κρουστά, φωνητικά), Γιώργος Καλούδης (ηλ. κιθάρα), Δημήτρης Γιάρχας (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα), Νίκος Κακάσης (μπάσο και φωνητικά).

Η μοναδική τους επίσημη κυκλοφορία ήταν το άλμπουμ Enxiety to 1981 ως ανεξέρτητη παραγωγή (Self-released–SPR 208) και κυκλοφορία που ηχογραφήθηκε μεταξύ Δεκεμβρίου 1980 και Ιανουαρίου 1981 στο Studio 47. Στο άλμπουμ συμμετείχε και ο Αλέξης Παπαλάμπρου στα φωνητικά και στο πιάνο στα κομμάτια Wen Du Sagst Aufwiedersshen και Wild Flowers. Όλοι οι στοίχοι των κομματιών είναι του Γιώργου Καλούδη.

Οι dalton's family συμετείχαν στις συλλογές Made In Greece (Vertigo –6483 383) και 80s Rock Made In Greece Vol 2 (Polydor –531 893-2) με τα  κομμάτια Rollin' On The Side Walk και Shout Out.

Hints and Tips

Τον Σεπτέμβριο του 1980 έπαιξαν στο 'Rock Club Tiffany's' (πλάκα) μαζί με τους 'Magic De Spell'.
Στις 27/4/1985 έπαιξαν στην Φοιτητική Εστία Πατησίων μαζί με τους'Αδιέξοδο', 'Ηρακλής & Λερναία Ύδρα' & 'Prisma'.

 Ακούστε ένα δείγμα από την δουλειά των dalton's family!!!

(κατεβάστε δωρεάν Νο12) Exclusive Download: Introduced…by mixtape.gr

Διακόπτουμε για λίγο την αναμετάδοση του DVD μας Live sessions @giusurum και συνεχίζουμε την σειρά των αναρτήσεών μας "κατεβάστε δωρεάν". Είμαστε πλεόν στο "επισόδειο 12) και σήμερα φιλοξενούμε μια προσπάθεια των παιδιών του mixtape που έγινε με την επιμέλεια του φίλου Κώστα Καραμιχάλη (επίσης από το Mixtape). Πρόκειται για μια συλλογή από κομμάτια της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής που ανέβηκε στον αέρα του Mixtape πριν από περίπυο τρεις μήνες. Αντιγράφουμε λοιπόν από την στήλη και καλή σας ακρόαση;

--------------------------------------------------------------------------------------

Πέρασαν κιόλας εννιά μήνες από τα “εγκαίνια” της στήλης “Introducing…”. Μέσα από αυτή την καθ’ όλα ευχάριστη διαδικασία γνωρίσαμε νέους καλλιτέχνες, ακούσαμε φρέσκες και πολύ αξιόλογες μουσικές προτάσεις και φυσικά κάναμε καινούριους φίλους.

Αποφασίσαμε λοιπόν να ζητήσουμε από τους εκλεκτούς φιλοξενούμενους της στήλης, να μας χαρίσουν από ένα κομμάτι με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός compilation. Η ανταπόκριση ήταν θερμή και άμεση από όλους και το “Introduced…by mixtape.gr vol.1″ είναι πλέον γεγονός!

Το compilation περιέχει 11 κομμάτια, εκ των οποίων τα τρία είναι μέχρι στιγμής ακυκλοφόρητα. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα κομμάτια και τους καλλιτέχνες θα βρείτε στο digital booklet που συνοδεύει το download.

Το “Introduced…by mixtape.gr vol.1″ μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Tracklisting:
1. MicrOOndaS – Texas Blonde
2. Mockbirth – Believe (previously unreleased – exclusive for mixtape.gr)
3. Kid Galax – Western Robot
4. The Mongrelettes – My Baby’s Gone
5. Wise Lines – A Kiss With Chords
6. Ice_Eyes – Exit
7. MechΔnimal – Hole In My Heart (previously unreleased)
8. Plastic Flowers – Sinking Ship / Vanished Crew
9. No Clear Mind – Alone and Together
10. Deadfile – Zeitökonomie
11. LogOut – Kiss your Enemy (previously unreleased – exclusive for mixtape.gr)

Eυχαριστούμε τις εταιρίες Break Even, Fuzz Overdose και Inner Ear για την παραχώρηση των Kid Galax, the Mongrelettes και LogOut αντίστοιχα.

(κατεβάστε δωρεάν Νο11) νέα κυκλοφορία: StrangeZero – In the Center Of Being

Οι StrangeZero, το ηλεκτρονικό futuristic Ελληνικό σχήμα, επιστρέφει έπειτα από 3 χρόνια με ένα νέο full length album.

StrangeZero – In the Center Of Being

Ένα ταξίδι στους δρόμους της συναισθηματικής ελεκτρόνικα με στοιχεία από το παρελθόν της μελωδικής τέκνο και τριπ χοπ.

Μπορείτε να το κατεβάσετε νόμιμα και δωρεάν (άδεια creative commons license ) από το www.StrangeZero.gr ή εναλλακτικά από την επίσημη σελίδα του album www.jamendo.com/en/artist/strangezero

Έχουν καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να έχουν πάνω από 300.000 unique downloads και 1.000.000 ακροατές από όλο τον κόσμο.

Παράλληλα, έχουν συμμετάσχει σε διάφορες εμπορικές συλλογές, έχουν γράψει μουσική για θεατρικά και ντοκιμαντέρ, ενώ έχουν αρκετές οπτικοακουστικές ζωντανές εμφανίσεις στην Ελλάδα, μεταξύ αυτών και στο Gagarin205, Bios, Μικρό Μουσικό Θέατρο, Seven Sins, Γιορτή Της Μουσικής κτλ.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Statues in Motion

Οι Statues in Motion δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80 στην Αθήνα. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα από τα πολύ καλά κρυμμένα διαμάντια και μυστικά της Ελληνικής Ανεξάρτητης μουσικής.Μπορεί το μόνο που μας άφησαν ως παρακαταθήκη να είναι το ομότιτλιο ντεμπούτο τους (1983 από την Three Eggs -EGLP 6001) αλλά σίγουρα αυτό που εδώ και περίπου τριάντα χρόνια τυλίγει την ιστορία τους είναι κάτι παραπάνω. Είναι ίσως αυτό το μυστήριο και η μαγεία που συνοδεύει πολλά από τα συγκροτήματα των αρχών της δεκαετίας εκείνης. Μυστήριο και μαγεία που οφείλονται στο ότι τα περισσότερα εξ αυτών έκανων μια το πολύ δυο κυκλοφορίες (ίσως και καμία) και μετά εξαφανίστηκαν μην αφήνωντας πίσω τους πολλά στοιχεία ούτε για τα μέλη τους ούτε και για το επόμενα μουσικά τους βήματα (αν υπηρξαν). Φυσικά και το γεγονός ότι οι κυκλοφορίες αυτών των συγκροτημάτων ήταν σε μικρές ανεξάρτητες εταιρείες ή και αυτοκυκλοφορίες οι οποίες ήταν πάντα σε περιορισμένα αντίτυπα έπαιξε τον δικό τους ρόλο. Ας επιστρέψουμε όμως στους Statues in Motion.

To άλμπουπ τους είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα δείγματα της Ελληνικής new wave/dark wave εποχής. Μιλάμε για εννέα κομμάτια που στο συνολό τους έχουν μια λιτή ενορχήστρωση δίνοντας φυσικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα synths και με έναν αρκετά προσεχτικό στοίχο. Πολύ καλή επίσης είναι και η χρήση της Αγγλικής στα φωνητικά.  Τα μέλη τους χρησιμοποίησαν όλα ψευδόνυμο και ήταν: ο Βασίλης Παλαιοκώστας (σύνθεση-όργανα-ενορχήστρωση) ο οποίος εμφανίζεται ως Billy Knight, ο Ηλίας Μητσάκης (στίχοι-παραγωγή) με το παραπλανητικό Elli Kane, και ο Γιώργος Δαλαμπίρας ως Alvin Dean (σύνθεση-φωνή-όργανα-στίχοι-ενορχήστρωση). Οι επιρροές του άλμπουν είναι και φανερές αλλά και απενεχοποιημενες: Νew Order, Ultravox, Soft Cell, Bowie κλπ.

 

  

Hints and tips

0 Παλαιοκώστας που εμφανίζεται ώς Billy Knight είναι το μέλος των ιστορικών Παρθενογένεσις (όπου έπαιζε με το ψευδόνυμο Billy Lord)
Σε τρια κομμάτια του άλμπουμ παίζει ντραμς ο Άκης ΠΕρδίκης που έχει περάσει απο ιστορικές μπάντες όπως : Σπυριδούλα, Μουσικές Ταξιαρχίες, Ηρακλής και Λερναία Ύδρα.
Το κομμάτι Virginia Clemm αναφέρεται στην γυναίκαι και πρώτη ξαδέρφη του ποιητή Edgar Alan Poe.
H Three Eggs τελούσε υπό την Μίνως Μάτσας και Υιος.
Φήμες θέλουν το άλμπουμ όταν κυκλφόρησε να μην πούλησε πάνω από 100 κόπιες.
To άλμπουμ τους επανακυκλοφόρησε το 2013 Geheimnis Records ‎(GHMN.009).

Ο Δαλαμπίρας πήρε το ψευδώνυμο Alvin Dean από τα ονόματα δύο ανθρώπων που θαυμάζει, του Alvin Lee και του James Dean.

Οι Statues In Motion εμφανίστηκαν μία και μοναδική φορά, στις 12 Ιουνίου του 1983, στη «Βραδιά Ελληνικού Ροκ» στο Θέατρο Λυκαβηττού.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Stained Veil

Οι  Stained Veil δημιουργήθηκαν το 1985 στην Θεσσαλονίκη. Η πρώτη και μοναδική (μέχρι τώρα) επίσημη κυκλοφορία υπήρξε το  Livin On Leavin (SR 002 ) το οποίο κυκλοφόρησε το 1986 από την ιστορική Smash records (η οποία πρόσφατα επαναδραστηριοποιήθηκε). Mέλη των Stained Veil ήταν οι: Giorgos Pattas (κιθάρα), Διονύσης Στεφανόπουλος (ντραμς), Nikos Modiotis (φωνητικά) και Sotiris Zisis (μπάσο, κιθάρα και δεύτερα φωνητικά). Όσοι είχαν την τύχη να τους δούνε live μιλάνε για μια εκρηκτική  μπάντα που έπαιζε new wave και Post punk.

Το μοναδικό τους άλμπουμ είναι από εκείνα που αναζητούν οι βινιλιοφάγοι σαν τρελοί. Ακόμη και μια ανατύπωση που εμφανίστηκε (όχι από την Smash πάντως) πριν λίγα χρόνια εξαφανίστηκε αμέσως παρόλο που στην ουσία ήταν κάποιες παλιές κόπιες που βρέθηκαν άνευ εξωφύλλου και που κάποιοι ανατύπωσαν (κακήν κακώς όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι).

Τώρα  26 χρόνια μετά η Smash records επανέρχεται και ετοιμάζεται (17 Σεπτεμβρίου) να κυκλοφορήσει ένα LP με ανέκδοτο υλικό τους και τίτλο ENDLESS HOURS (SR005).

 

Hints and Hints and Tips
Ο Sotiris Zisis είναι μέλος των επίσης Θεσσαλονικιών Blues Wires.
Ο Nikos Modiotis υπήρξε μάνατζερ των Ξύλινων Σπαθιών.
Ο Giorgos Pattas ήταν μέλος και των Fear Condition των οποίων δουλειά επίσης κυκλοφόρησε η Smash.
Tέλος ο Διονύσης Στεφανόπουλος έχει περάσει από τους Σπυριδούλα αλλά και τους Yell- O - Yell

Jane Doe: The Enormous Head of King Splendid

5 χρόνια μετά το “Heaven for Dogs”. Ύστερα από 312 πρόβες και κάτι εκατοντάδες ώρες στο στούντιο, ο δεύτερος δίσκος των Jane Doe είναι έτοιμος.

Το όνομα του είναι “The Enormous Head of King Splendid” και περιλαμβάνει 17 τραγούδια που στον στιχουργικό τους πυρήνα έχουν πάρει τα θέματα τους από γνωστά ή όχι και τόσο γνωστά λογοτεχνικά πονήματα (όπως είναι «Ο Μικρός Πρίγκιπας», το «Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας», «Το Άρωμα του Ονείρου» κα).

Στην παραγωγή είναι και πάλι ο Νικόδημος Τριαρίδης ενώ στο δίσκο συνέβαλαν τα μέγιστα οι Θοδωρής Παπαδημητρίου (The Prefabricated Quartet), Μιχάλης Βρέττας (Boomstate, Ν. Πορτοκάλογλου), Τάσος Παπαλιάς (Leaf) και Πάνος Παπαδόπουλος (Vain Velocity).


Στα άδυτα των προβών και των ηχογραφήσεων τρύπωσε ο κομίστας Peslac που σιγά σιγά θα αποκαλύπτει την ατμόσφαιρα που επικράτησε σε αυτές μέσα από μια σειρά κόμικ με τον ενδεικτικό τίτλο «Οι (σχεδόν) συναρπαστικές περιπέτειες των Jane Doe».

Το πρώτο συναυλιακό ραντεβού με τη Θεσσαλονίκη είναι το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου στο Silver Dollar Bar ενώ θα ακολουθήσουν live σε όλη την Ελλάδα που θα κορυφωθούν με την παρουσίαση του δίσκου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μέσα στο Χειμώνα.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: The Lesbians

Οι The Lesbians δημιουργήθηκαν το 1985 στην Αθήνα από τον Νίκο Μαυρομάτη (τραγούδι και keyboards) και Phil Golf (keyboards). Είναι μια ακόμη περίπτωση συγκροτήματος της δεκαετίας του 80 για το οποίο είναι σχεδόν ακατόρθωτο να βρεθούν πληροφορίες. Η μουσική τους ήταν new wave με έντονες επιρροές από την σκηνή του Manchester και του Liverpool. Η μοναδική τους κυκλοφορία είναι το 12΄΄ single Personality Crisis Time / I Don't Care (Do You?!) το 1986 στην ανεξάρτητη Enigma Records (ESP 108). 

Hints and Tips
Στο δίσκο μπάσο παίζει ο Σπύρος Περιστέρης ο οποίος ήταν εκ των ιδρυτών της Enigma Records.
To κομμάτι Personality Crisis Timeσυμπεριλήφθηκε το 2004 στην συλλογή του The Synthpop Avenue  Vol. 3 με τίτλο: Music Past Departed.

Κυκλοφορία: Venus In Furs “Dead Europe”

Οι Venus In Furs, το θρυλικό Post-punk συγκρότημα των '80 επιστρέφει στη δισκογραφία με τις μηχανές τους αναμμένες στο κόκκινο , με το νέο τους lp “Dead Europe”, έναν δίσκο που πάλλεται από τις αντηχήσεις της παγκόσμιας μεταμόρφωσης. Το φυσικό distortion του ήχου τους που είναι βασισμένο στο dark wave με ψυχεδελικές και παραδοσιακές επιρροές , περιγράφει ανατρεπτικά την ροκ μουσική του κοντινού μέλλοντος. Το lp κυκλοφορεί σε 300 αριθμημένες κόπιες βινυλίου , από τις οποίες οι 150 πρώτες είναι σε έγχρωμο (βιολετί) βινύλιο και οι υπόλοιπες 150 σε κλασσικό μαύρο. Η έκδοση περιλαμβάνει ένα έγχρωμο ένθετο με τους στίχους και πληροφορίες για το γκρουπ και την ηχογράφηση. 

more@http://www.b-otherside.gr/el/catalog/93-bsr-025-venus-in-furs-qdead-europeq.html

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Psycho

Οι Psycho είναι ακόμη ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε εκείνα τα "ανήσυχα" χρόνια των αρχών της δεκαετίας του 80. Ιθύνων νους υπήρξε ο Στέφανος Κοτάτης ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τις συνθέσεις, το τραγούδι και τα ντραμς. Η Δώρα Αντωνιάδη, με τα ιδιαίτερα φωνητικά της, έδινε στους Psycho το κάτι παραπάνω και το διαφορετικό από τα άλλα γκρουπ της εποχής, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που συνδύαζε το ροκ, την όπερα και την jazz. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι συνθέσεις εκείνης της εποχής των Psycho ήταν πολύ κοντά στον Klaus Nomi, κάτι στο οποίο συνέτεινε και η ερμηνεία της Αντωνιάδη.

H πρώτη τους κυκλοφορία ήταν το 1982, ένα single (WEA ‎– 24 9841-7) που περιείχε μια υπέροχη διασκευή του Psycho Killer των Talking Heads και το Prisoner (σύνθεση του συγκροτήματος). Το single έκανε επιτυχία και το δικό τους Psycho Killer ακουγόταν εκείνη  την εποχή περισσότερο από το πρωτότυπο. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησε και η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειάς τους με τίτλο Montage Fatal (WEAWEA 229 24 0014-1) σε ενορχήστρωση Σταμάτη Σπανουδάκη, ο οποίος έπαιζε και όλα τα μουσικά όργανα (ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, ηλεκτρικό πιάνο, μπουζούκι, μαντολίνο, vocoder, obx-a, korg lamba, korg delta, auto harp).

Πέντε χρόνια αργότερα (1987) και ενώ η Αντωνιάδη είχε ήδη χαθεί νωρίς (σε τροχαίο) προστέθηκαν στο γκρουπ ο Αντρέας Balzar (πλήκτρα) και η Μαρίνα Δημητρίου (τραγούδι, στίχοι) και κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο "40 days" (FM Records -FM 0050). To 40 days δεν έτυχε της ανταπόκρισης από το κοινό. Λίγο μετά οι Psycho εξαφανίστηκαν από τα μουσικά δρώμενα της χώρας.

Hints and Tips
Στο "Prisoner" έπαιζε πλήκτρα ο Gary Wright των Spooky Tooth.
Η Δώρα Αντωνιάδη (πράλαβε και) κυκλοφόρησε δυο maxi singles (στυλ Italo Disco) ως Αnno Domini. To Singing in the night (1985) και το Can you hear (1986).
Για την διασκευή του Psycho Killer είχε ειπωθεί ότι είχε ενθουσιάσει ακόμα και τον ίδιο τον David Byrne.
To άλμπουμ "Montage Fatal" επανακυκλοφόρησε σε CD από την WEA ‎(WEA 24 9841-7)

          

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: Ypsilon

Μετά από μικρή σιωπή και τις εκλογές που μας (σας) έδωσαν μια κυβέρνηση (τι να πει κανείς για τις βουλές του λαού) η οποία θα μας (σας) σώσει και θα κρατήσει την την χώρα στην Ευρώπη (καλό!!!) και αφού ο λαός ηρέμησε και σώθηκε, και αυτός και το μέλλον και τα λεφτάκια του, επιστρέφουμε στα χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ. Και σήμερα θα μιλήσουμε για ένα σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό Ελληνικό σχήμα της δεκαετίας του 1977 τους Ypsilon. Πρόκειται για ένα τρίο που σχηματίστηκε στο Παρίσι το 1977. Μέλη του ήταν:

ο Λουκάς Σιδεράς -ντραμας και τραγούδι - (εκ των καλύτερων Ελλήνων ντράμερ), ο οποίος μετά την διάλυση των Aphrodites Child to 1972 ακολούθησε μια σόλο καριέρα με σχετική επιτυχία, γράφοντας δυο δίσκους (περισσότερα για τον Σιδερά σε επόμενη ανάρτηση) ο Δημήτρης Κατακουζηνός - μπάσο και φωνητικά- πρώην μέλος των Axis (που σχηματλιστηκαν επίσης στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 70), και ο Λάκης Βλαβιανός - κίμπορντς πιάνο- πρώην μέλος της μπάντας του Ντέμη Ρούσου.

Το 1977 κυκλοφόρησε το πρώτο και τελευταίο τους άλμπουμ (από την Philips στην Γαλλία) με τίτλο Metro Music Man (Philips -9101 145). Την ίδια χρονιά η εταιρία κυκλοφόρησε και το single Morning Sunrise / Metro Music Man (Philips, Phonogram -6172 019). Το άλμπουμ αν και ενδιαφέρον μουσικά δεν έτυχε της προσοχής και της επιτυχίας που (ίσως) του άξιζε. Μετά την κυκλοφορία του το γκρουπ διαλύθηκε και τα μέλη του τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους.

Το σχήμα διέφερε αρκετά από άλλα γκρουπ που είχαν επίσης κύριο στοιχείο τα keyboards. Πολλά κομμάτια Metro Music Man μπορούν και κατά καιρούς έχουν συγκριθεί με τις συνθέσεις των Procol Harum, με κυριότερα τα "Morning Sunrise", "The President" και  "Tender".  To "προσωπικό" στυλ του σχήματος είναι εμφανές στα κομμάτια "Day of the Dove" and "Gambling Daddy". Το "Silver Swan", με το ιδιαίτερο φινάλε, αποτελεί αδιαμφισβήτητα το πιο συμφωνικό μέρος του άλμπουμ.

Hints and Tips
Το κομμάτι του τίτλου αναφέρεται στην ζωή ενός μουσικού του δρόμου στο Παρίσι.
Ο Σιδεράς λίγο μετά την διάλυση του σχήματος επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και έκανε παραγωγές σε δίσκους άλλων.
Ο Δημήτρης Κατακουζηνός και ο Λάκης Βλαβιανός υπήρξαν μέλη των θρυλικών We Five (όπως και ο Ντέμης Ρούσσος).
Κυκλοφόρησαν επίσης σε 7'' single στην Γαλία το Corners Of My Life  (Philips     6172 070) και το Day Of The Dove (Philips ‎– 6042 330).

 

fanzine ΚΟΛΑΣΗ @giusurum

Πολλές φορές μέσα από το γιουσουρούμ ερχόμαστε σε επικοινωνία με ενδιαφέροντες ανθρώπους. Αρχικές επαφές που αρκετές φορές καταλήγουν σε συχνή επικοινωνία και ανταλλαγή ιδέων κλπ. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο δημιουργός του fanzine Κόλαση. Αυτό που μας έδωσε την ευκαιρία να ¨μιλήσουμε" ήταν το αφιερωματάκι στις Petunia Pigs. Το fanzine Κόλαση κυκλοφόρησε τ0 1992 - 1993 σε 111 αριθμημένα αντίτυπα και είχε καταγωγή την Λάρισα. Για να δούμε λοιπόν πως σκεφτόταν τότε στο πρώτο τεύχος ο δημιουργός του το όλο θέμα. Αφού ευχαριστήσουμε τον ίδιο ας περάσουμε στο κείμενό του.

--------------------------------------------------------------

Αυτό εδώ το fanzine δημιουργήθηκε και γράφτηκε εξαιτίας 2 κυρίως λόγων. Στην αλληλογραφία που είχαμε με τον Δημήτρη και τον Βασίλη του “In Those Days” όπου και τους ανέφερα διάφορες διορθώσεις και παραλήψεις μου απάντησαν, «Ωχ, τώρα μη μας ζαλίζεις και ‘συ! Εμείς αυτό αγαπάμε, αυτό και γράφουμε. Αν τα θες όπως τα σκέφτεσαι εσύ, γιατί δεν βγάζεις ένα δικό σου fanzine;» Αυτό μου έκανε φοβερή εντύπωση, γιατί είχαν απόλυτο δίκιο.

Ο δεύτερος λόγος που με ώθησε στην κυκλοφορία του ήταν τα λόγια του Ν. Κοντογούρη σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό “fractal press”. Εκεί στην ερώτηση που του έκαναν σχετικά με το τι τον ενόχλησε στα περισσότερα ελληνικά fanzineς, απάντησε : «Δεν ξέρω κανένα fanzine που να μην θέλει να πουλά ή να μην ονειρεύεται να πουλήσει 5,6,7 χιλιάδες αντίτυπα. Όπως ελέγχουν οι πολυεθνικές τα κατευθυνόμενα περιοδικά έτσι ελέγχουν οι ανεξάρτητες εταιρίες και οι χονδρέμποροι – μεγαλέμποροι τα fanzineς. Δηλαδή τους δίνουν δίσκους και διαφήμιση με σκοπό να περάσουν κάποια συγκροτήματα που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν εισαγωγή των δίσκων τους στην Ελλάδα ή που τα έχουν στις εταιρίες τους. Κακά τα ψέματα, παίζουν ακριβώς τον ίδιο ρόλο που παίζουν και τα κατευθυνόμενα περιοδικά». Αυτό το τελευταίο με χτύπησε κατευθείαν σαν ηλεκτρική εκκένωση. Και το κακό είναι πως η επιβεβαίωση ήρθε απ’ το ίδιο το fanzine στο κομμάτι του Π. Μπάρλα «another bridge across”.

Τότε κατάλαβα γιατί δεν είδα πουθενά συνέντευξη των ROOM 12, των Συνθετικών, των Computer Technilogy Music και τόσων άλλων συγκροτημάτων. Γιατί το αμάρτημά τους ήταν ότι κυκλοφόρησαν μόνο σε demo ή σε προσωπικό LP το υλικό τους και δεν συνεργάστηκαν με καμία από τις γνωστές «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ» εταιρίες.

ΝΑΙ! Αυτό το τεύχος -πρώτο αλλά όχι μοναδικό- είναι αφιερωμένο στην λέξη “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ”. Θέλετε να μάθετε τους όρους του παιχνιδιού και τους κώδικες που θα συνοδεύουν κάθε τεύχος αυτού εδώ του fanzine; Ωραία! έχουμε και λέμε. Βασικός κορμός του θα είναι «Οι σελίδες της Αποκάλυψης». Εκεί, μέσα από τις διάφορες κριτικές που γίνονται, θα ξεχωρίζουν τα πραγματικά αξιόλογα group απ αυτά που θα χρειαστούν εντατικά φροντιστήριο. Η επιβράβευση τους θα είναι η συμμετοχή τους με 2 κομμάτια στην κασέτα που θα συνοδεύει πάντοτε αυτό το fanzine.

Το κάθε τεύχος θα είναι αφιερωμένο σε μια ΛΕΞΗ. Όπως έγραψα και προηγουμένως αυτό το τεύχος ανήκει στην λέξη «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ». Όλα τα άρθρα και οι συνεντεύξεις θα περιστρέφονται με υπόβαθρο αυτή την λέξη και την έννοιά της. Για το επόμενο τεύχος σκέφτομαι την λέξη «ΑΔΙΚΙΑ» και για το τρίτο την λέξη «ΚΑΝΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ».

Τα γκρουπ και οι καλλιτέχνες που θα ανταλλάσουμε μερικές κουβέντες ερωτοαπαντησεων -συνέντευξη θέλουν να το λένε οι άλλοι- θα δίνει είτε 2 ακυκλοφόρητα κομμάτια του, είτε 2 γνωστά σε διαφορετικό remix όμως και θα ακούγονται αποκλειστικά στην κασέτα που συνοδεύει αυτό το fanzine Όρος απαράβατος, η συνοδεία του fanzine απ' την κασέτα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να διαβάζει και να ακούει συγχρόνως ΓΙΑΤΙ ξεχώρισε το demo ενός γκρουπ ή καλλιτέχνη και τι το έκανε τόσο μαγικό –εννοείται πάντοτε λόγω της υποκειμενικής προσωπικής μου άποψης.


Φυσικά όσοι το θελήσουν, δεν θα περάσουν από τα αδηφάγα δόντια των «Σελίδων της Αποκάλυψης» αλά σε κάποιες σελίδες θα τους γίνεται απλή παρουσίαση της κυκλοφορίας του demo, του single, του LP, του CD (;) ή του fanzine τους.

Πως σας φαίνεται; Τι; Προσπαθώ να βγάλω την fanzine έκδοση του AUDIO; Χα! Ας γελάσω! Μάλλον δεν καταλάβατε καλά τους όρους του παιχνιδιού. Άσε δε, που δεν έχω την ρητορική άνεση του Α. Ζήλου. Για ξαναδιαβάστε την αποκωδικοποίηση αυτού του fanzine, ναι να πάρετε μέρος στο παιχνίδι ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΠΛΕΟΝ ΟΡΟΥΣ!