Radio γιουσουρούμ: Tα τραγούδια των αναρτήσεων (ή αλλιώς: από τις κασέτες στα e-mixtapes)..

Τα mixtapes είναι η νέα (όμορφη) "τρέλα" που κυκλοφορεί παντού!! Όπως γινόταν κάποτε (δεν λέμε πριν από πόσα χρόνια, γιατί...) με τις κασετούλες που άλλαζαν χέρι με αστραπιαίους ρυθμούς. Τότε δεν υπήρχαν τα αντιγραφικά, σε πολλές περιπτώσεις ούτε καν τα CD, τα mp3 δεν είχαν «ανακαλυφθεί» ακόμη ενώ οι δίσκοι ήταν από την μια σχετικά ακριβοί (φθηνότεροι πάντως από τα CD) ενώ δεν μπορούσες να βρεις και δίσκους με επιλογές της αρεσκείας σου. Έτσι όλοι λίγο πολύ καταφεύγαμε στις κασέτες. Και όχι δεν εννοούμε τις εταιρικές κασέτες, αλλά τις άλλες. Τις απαγορευμένες και τις παράνομες που ή τις φτιάχναμε μόνοι μας (ακόμη και από το άλλο πειρατικό της εποχής το ράδιο) ή καταφεύγαμε στο πλησιέστερο δισκοπωλείο (για να γράψουμε τις «νέες» επιτυχίες)!!! Όσοι έχετε μεγαλώσει μουσικά σε αυτή την εποχή και το «πολιτιστικό» περιβάλλον καταλαβαίνετε τι λέμε και τι εννοούμε. Και μετά ήρθαν τα CD και λίγο (έως αρκετά) αργότερα τα mp3 και ξεπουλήσαμε (ευτυχώς όχι εμείς) τους δίσκους μας για ένα πιάτο, συγγνώμη κιλό CDs με αποτέλεσμα να τρέχουμε τώρα να (ξανά)αγοράσουμε τους δίσκους μας πίσω δίνοντας ένα καράβι (άντε βαρκούλα) euros. Ναι τους ίδιους που είχαμε απαρνηθεί για ένα πινάκιο CD. Τελοσπάντων ας προσέχαμε!!!

Και από τα mixtapes των κασετών περάσαμε στα ηλεκτρονικά mixptapes, και από το χέρι-χέρι στο blog-blog και στο site-site!! Χωρίς όλα αυτά να είναι κακό αλλά απλά η εξέλιξη των πραγμάτων και της τεχνολογίας (Φυσικά υπάρχουν και τα mixtapoes που διανέμονται σε φυσικό μέσο CD). Εδώ στο γιουσουρούμ έχουμε αρχίσει το χτίσιμο ενός ιδιότυπου mixptape (μπορείτε να το πείτε για podcast χωρίς μπλα μπλα) από την πρώτη ανάρτηση-αφιέρωμα στην ελληνική indie σκηνή. Όπως ξέρετε οι τακτικοί μας (όσοι) αναγνώστες, σε κάθε ανάρτηση που παρουσιάζουμε μια μπάντα ή έχουμε μια συζήτηση (συνέντευξη) μαζί της ανεβάζουμε και ένα κομμάτι τους ώστε να ακούσετε και να έχετε και μια προσωπική (ακουστική) άποψη για το τι λέμε. (Τις περισσότερες φορές ανεβάζουμε για τον ίδιο λόγο και κάποια βίντεο αλλά αυτό είναι συζήτηση άλλης στιγμής). Έτσι το (πρώτο αυτό) e-mixtape που θα ακούσατε (ελπίζουμε) στο τέλος της ανάρτησης ή δίπλα (στην μόνιμη θέση του) περιέχει κομμάτια από: Fadeout (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους), Vello Leaf (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους) , Deadbeat Escapement (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους), Chromatic Sequence (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους),Serpentine (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους) ,Common Sense (εδώ η παρουσίασή τους) ,b-sides (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους) ,Matinee (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους) ,Carte postale (εδώ η παρουσίασή τους και εδώ η κουβέντα μαζί τους)

Velvet Bus 2009 : On the road again...

Για το Velvet Bus (I) τα έχουμε πει πολλές φορές. Τόσο για την μουσική του διάσταση όσο και για το ομότιτλο (και πανέμορφο) φιλμάκι της Γκρατσιέλλας Κανέλλου!!! Όσοι λοιπόν δεν είχατε πέρυσι την ευκαιρία να δείτε από κοντά κάποια από τις "παραστάσεις" του μουσικού λεοφωρείου ή δεν έτυχε να περάσει από τα μέρη σας μην σκάτε. 'Εχετε την ευκαιρία να το κάνετε φέτος!! Σήμερα το βράδυ (21:30) λοιπόν ξεκινάνε τα δρομολόγια του Velvet Bus 2009 με πρώτη στάση στο Κ44 (Κωνσταντινουπόλεως 44) στην Αθήνα!! Στο Κ44 θα εμφανιστεί όλη η "σταθερη" σύνθεση του VelvetBUs: THE CALLAS feat. The Callasettes, LE PAGE, EXPOSED BY OBSERVERS και BERLIN BRIDES. Προσθέσετε στους λόγους υπερ του να πάτε και το γεγονός ότι θα γίνει επίσης η πρώτη και επίσιμη παρουσίαση του νέου Lp των The Callas και φύγαμε!!!

Η απάντηση στο ερώτημα γιατί ξανά στο δρόμο και VELVET BUS 2009, από το ίδιο το VELVET!!!

"... Κι αν το κίνητρο για την πρώτη φορά ήταν η προσωπική μας τρέλα και η διάθεση να ζήσουμε κάτι από τα μυθικά tours και τα ηρωικά nightliners της pop κουλτούρας, το κίνητρο για τη δεύτερη φορά (και για όσες θ’ ακολουθήσουν) είναι η επιθυμία των άλλων, η ανάγκη να ξαναγίνει, γιατί ένα σωρό πόλεις επικοινώνησαν μαζί μας και μας ζήτησαν «να περάσουμε κι από κει». Είναι τα γκρουπ που θέλουν διακαώς να συμμετέχουν, είναι η φανερή ανάγκη να ξαναγίνει η φάση, όχι μόνο γιατί είναι ωραία κι έχει την πλάκα του να συμμετέχεις, αλλά γιατί φαίνεται να τροφοδοτεί μια ανάγκη: τη διαρκή κινητικότητα της ελληνικής σκηνής, την επιθυμία των επαρχιακών πόλεων (μετά από πολλά χρόνια) να δουν και ν’ ακούσουν από κοντά τα νέα συγκροτήματα, ακόμη κι αυτά που δεν έχουν δισκογραφία, αφού από το internet μπορούν να έρθουν σε επαφή με κάθε συγκρότημα..."

Μετά το σημερινό εναρκτήριο Live το λεωφορείο του VELVET (ξανα) αρχίζει το ταξίδι την Πέμπτη 30 Απριλίου όταν και θα κάνει την πρώτη του στάση για φέτος στη Λειβαδιά στο PIU (Πλατεία Εθν. Αντιστάσεως) την ίδια ώρα -21:30!! Και μετά άντε πάλι: κουβάλημα, ταλαιπωρία, σύντομο ύπνο, στήσιμο, ξεστήσιμο και φύγαμε για την επόμενη στάση!! Αναλυτικά το πρόγραμμα και οι στάσεις του VelvetBus 2009

Πέμπτη 30 Απριλίου Λειβαδιά - PIU

Παρασκευή 1 Μαΐου Βόλος - ΜΕΘΕΞΙΣ
Σάββατο 2 Μαΐου Λάρισα - STAGE
Κυριακή 3 Μαΐου Θεσσαλονίκη - NEW YORK
Δευτέρα 4 Μαΐου Σέρρες - OTRO BAR
Τρίτη 5 Μαΐου Καβάλα - Η ΑΛΙΚΗ ΕΧΕΙ ΛΑΘΟΣ ΑΓΟΡΙ
Τετάρτη 6 Μαΐου Ιωάννινα - ΘΥΜΩΜΕΝΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ
Πέμπτη 7 Μαΐου Πάτρα - MORE STEPS
Παρασκευή 8 Μαΐου Λαγκάδια Αρκαδίας - ΠΛΑΤΑΝΟΣ
Κυριακή 10 Μαΐου Ηράκλειο Κρήτης - LA BRASSERIE
Δευτέρα 11 Μαΐου Ηράκλειο Κρήτης - LA BRASSERIE

Όλα τα Live αρζίζουν στις 21:30 και μπορεί "...Οι Berlin Brides, οι Exposed by Observers, οι Le Page και οι Callas είναι τα σταθερά σχήματα αλλά... δρόμος είναι και θα υπάρχουν εκπλήξεις, jam-αρίσματα, προσθαφαιρέσεις, τοπικά συγκροτήματα και guest stars....". Καλή διασκέδαση λοιπόν και καλά μουσικά ταξίδια στο VELVETBUS2009. Θα τα πούμε σε κάποια από τις στάσεις του.!!!

42 χρόνια μετά:Non Devi Dimenticare...

42 χρόνια μετά...Μετά την νύχτα που τα τανκς βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας και η Δημοκρατία πέρασε στην παρανομία...42 χρόνια μετά την νύχτα που τα όπλα βγήκαν από τις θήκες τους και πυροβόλησαν στην καρδιά της Δημοκρατίας. ...Τι να γράψει και τι να πει κανείς που δεν έχει γραφτεί και δεν έχει ειπωθεί όλα αυτά τα χρόνια?? Τίποτα!! Τίποτα απολύτως! Ίσως μόνο να θυμίσει τα λόγια των ανθρώπων που έζησαν αυτά που 42 χρόνια τώρα συζητάμε και σχολιάζουμε. Τίποτα που δεν πρόειπε (και δεν έζησε) ο Κοροβέσης, ο Παναγούλης και τόσοι άλλοι.. Τίποτε άλλο!!

Non Devi Dimenticare (Δεν πρέπει να ξεχάσεις)

Το γιουσουρούμ προτείνει να ακούσετε έναν δίσκο πραγματικό ντοκουμέντο. Έναν δίσκο διαμάντι που δεν πρέπει να μείνει στον σκληρό δίσκο αλλά να περάσει στις καρδιές όλων μας!! Το Non Devi Dimenticare ηχογραφήθηκε το 1974 και κυκλοφόρησε σε βινίλιο το 1979. Πρόκειται για ένα πραγματικό ντοκουμέντο, εξαιρετικά δυσεύρετο και σπάνιο. Το υλικό του άλμπουμ δεν έχει υποστεί από τότε καμιά επεξεργασία και δεν γνωρίζουμε εάν έχει επίσημη κυκλοφορία στην χώρα μας (τι να πει κανείς???). Στον δίσκο, με την ακαταμάχητη μουσική επένδυση του του Ennio Morricone, ακούγονται ποιήματα Αλέκου Παναγούλη με την φωνή του ίδιου, του Pier Paolo Pasolini, του Gian Maria Volonte και της Adriana Asti. Δεν γνωρίζουμε ποιός μας έκανε την χάρη και τον ανέβασε στο διαδίκτυο και να του αποδώσουμε τα εύσημα και τις ευχαριστίες μας (αν εσείς το γνωρίζετε πείτε μας). ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...Εδώ μπορείτε να κατέβάσετε το αρχείο!!!

Αδέλφια που θα ζήσετε μετά από εμάς
μη καταριέστε τους δειλούς
που δίστασαν να μπούνε στον Αγώνα
Λυπηθείτε τους και συνεχίστε τον δρόμο μας.
Αλέκος Παναγούλης

(εδώ διαβάστε την παρουσίαση ενός άλλου ντοκουμέντου. Οι "Ανθρωποφύλακες" του Περικλή Κοροβέση!!)

Οδυσσέας Ελύτης - ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ)

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ)
Καθαρή διάφανη μέρα. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί με τη μορ-
φή βουνού κει κατά τα δυτικά. Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμέ-
να, πολύ χαμηλά, κάτω από το παράθυρο.

Σου 'ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την
ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις τη
θέση στον τάφο που σου ανήκει.

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ) B

Ασμάτιον

Ανεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσα
πάρε το κίτρο που μου 'δωκε ο Κάλβος
δικιά σου η χρυσή μυρωδία

Μεθαύριο θα 'ρθουν τ' άλλα πουλιά
θα 'ναι πάλι ελαφρές των βουνών οι γραμμές
μα βαριά η δική μου καρδία.

(Από την ποιητική συλλογή «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου»,1984)


Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση. Όπως και να τα ενοοεί ο καθένας μας!!!

Salvador, ένας ήρωας της Καταλονίας και μια ταινία...

Η πολυβραβευμένη ταινία Salvador του Μανουέλ Χουέργκα (Ισπανία-Αγγλία, Παραγωγή 2006, Διάρκεια 134 λεπτά) μας διηγείται την ζωή, την δράση και την εκτέλεση του Salvador Puig Antich. Η Καταλονία ήταν ένα από τα 17 ανεξάρτητα καντόνια που υπήρχαν στην Ισπανία την εποχή του στρατηγού Φράνκο. Ο Salvador Puig Antich καταλανός αναρχικός και μέλος του του Ιβηρικού Ελευθεριακού Κινήματος (Movimiento Ibérico de Liberación - MIL), που έδρασε στην Καταλονία (κυρίως στην Βαρκελώνη και την Τουλούζ της Γαλλίας) από το 1971 ως το 1973, υπήρξε ο τελευταίος άνθρωπος που ΄δολοφόνησαν τα εκτελεστικά αποσπάσματα του δικτάτορα.

Μέσα από την φακό του Μανουέλ Χουέργκα βλέπουμε τον Salvador να εξελίσσεται από ληστή τραπεζών, σε μαχητή της ανεξαρτησίας της Καταλονίας και ήρωά της. Το δικτατορικό καθεστώς του Φράνκο τον κυνηγά λυσσαλέα (όπως κάνουν όλα τα καθεστώτα του είδους με όποιους τολμούν να τους αντισταθούν) και "στηριζόμενο" σε χαλκευμένες κατηγορίες τον φυλακίζει και τον οδηγεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Το πρώτο μέρος της ταινίας προσπαθεί να μας δώσει το στίγμα της εποχής και μας συστήσει τον νεαρό Salvador. Η ταινία αλλάζει επίπεδο σε όλους τους τομείς της από την σύλληψη του Salvador και μετά. Βλέπουμε τον Salvador μέσα στην φυλακή να μεταμορφώνεται αυτή την φορά από παιδί σε ενήλικα διατηρώντας όμως την παιδική τρυφερότητα και αθωότητα. Οι φίλοι του και οι συναγωνιστές του δίνουν πραγματική μάχη για να αποτρέψουν την εκτέλεσή του και ο ίδιος μέσα στο κελί του βρίσκει την χώρο και τον χρόνο να δει τα πάντα από μια εντελώς διαφορετική ματιά από ότι μέχρι τότε. Ο Salvador φοβάται, αγωνιά και από την άλλη σκέφτεται, φιλοσοφεί και ελπίζει!!!

Όμως τα καθεστώτα τύπου Φράνκο είναι αδίστακτα και αμετανόητα. Παρόλο που οι ανάσες της εξουσίας του τελειώναν και τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει με την ενδεχόμενη εκτέλεση του Salvador ο Φράνκο δεν πτοείται. Δεν κάνει πίσω και τελικά τον εκτελεί στι2 2 Μαρτίου του 1974. Εκτελεί έναν πολεμιστή της ανεξαρτησίας με σκοπό να αποτρέψει τους πιθανούς μιμητές του και χωρίς να το θέλει δίνει στην Καταλονία έναν ήρωα. Η μετέποιτα αντίδραση της κοινής γνώμης κατάφερε να είναι αυτή η τελευταία εκτέλεση του καθεστώτος. Στον ρόλο του Salvador ο Ντάνιελ Μπρουλ, ενώ παίζουν ακόμη Τρίστα Ουλόα, Λεονάρντο Σμπαράγλια, Ίνγκριντ Ρούμπιο, Κάρλο Φουέντες κ.α. Δείτε την ταινία (όσοι δεν το έχετε κάνει) και μην παραξενευτείτε άν στο μυαλό σας έρθουν στιγμές και γεγονότα της δικιάς χώρας. Καλή προβολή!!!

H Γκρατσιέλλα Κανέλλου γράφει για το “the approaching of the hour”......

Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό το πρόγραμμα και οι λεπτομέρειες του Velvet Bus II (περισσότερα θα πούμε σύντομα), στο οποίο έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές, με χαρακτηριστικότερη όλων το κείμενο της Γκρατσιέλλας Καννέλου. Όμως η Γκρατσιέλλα με το Velvet Bus δεν είναι η πρώτη φορά που καταπιάνεται με το θέμα της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής. Είχε προηγηθεί το υπέροχο (και ορόσημο) ντοκιμαντέρ της “the approaching of the hour” (από το ομότιτλο κομμάτι των Pleasure). Ένα ντοκιμαντέρ που ήρθε να καλυψει ένα πραγματικά μεγάλο κενό και μέσα από την πορεία των Raining Pleasure και την ματιά του «οπαδού» της σκηνής επιχειρεί μια βαθιά βουτιά στον κόσμο, την ιστορία και την εξέλιξη της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής. Μέσα από συνεντεύξεις θίγει και σχολιάζει ζητήματα όπως: το παρελθόν και το σήμερα, ελληνικός και ξένος στίχος, ελληνική δισκογραφία, ΜΜΕ και προώθηση, βιωσιμότητα των συγκροτημάτων, ελληνική μουσική πραγματικότητα, ελιτισμός, διαφήμιση, συναυλίες, προώθηση και ύπαρξη των συγκροτημάτων στο εξωτερικό. Η ταινία προβλήθηκε στο 7ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και στο 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας "Νύχτες Πρεμιέρας". Για 2 χρόνια ταξίδεψε σε όλη τη Ελλάδα, συχνά σε συνδυασμό με συναυλίες συγκροτημάτων που συμμετείχαν σε αυτή. Τελευταίος σταθμός της ταινίας ήταν το Λονδίνο, όπου προβλήθηκε στα πλαίσια του AΤΗ-LDN Festival τον Απρίλιο του 2007. Εμείς ζητήσαμε (ακόμη μια φορά) από την Γκρατσιέλα να μας πει για την δημιουργία του και τις αναμνήσεις της. Ας αφήσουμε λοιπόν εμείς τα λόγια και ας δώσουμε τον λόγο στην δημιουργό και τα ξαναλέμε στο τέλος!!

-----------------------------------------

About The Approaching of the Hour 2004

Πάνε κιόλας πέντε χρόνια! Μόλις είχα γνωρίσει τους Raining Pleasure σε μια συνέντευξη τους για το Mad. Ήταν τότε που είχαν γίνει γνωστοί με το Fake από τη διαφήμιση που όλοι θυμόμαστε. Ήταν το πρώτο αγγλόφωνο συγκρότημα που έγινε γνωστό και σε ένα μη “εναλλακτικό” κοινό. Ένα κοινό που δεν έιχε ακούσει Last Drive, Closer και Bokomolech.

To Fake ήταν θεωρώ τόσο καλό κομμάτι, όπως και πολλά αυτού του album, που δεν το πίστευες ότι κατάγεται από την Πάτρα! Τώρα, 5 χρόνια μετά, τα πράγματα έχουν σαφώς βελτιωθεί. Είναι πολλές και καλές οι παραγωγές αυτής της σκηνής. Επίσης το κοινό έχει πλέον καλύτερη πληροφόρηση αφού υπάρχουν μέσα που την υποστηρίζουν και προωθούν. Τότε δεν υπήρχε τίποτα. 'Ηταν ένας μικρόκοσμος αυτός των 'indie' συγκροτημάτων. Όλα κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα ή fanzines.

Γνωρίζοντας λοιπόν τα παιδιά, άρχισα να κάνω έρευνα για το τί συμβαίνει σε αυτόν τον “μικρόκοσμο”. Ήταν μεγάλη η έκπληξη μου όταν συνειδητοποίησα πόσα πολλά ήταν τα group που υπήρχαν, έγραφαν, έκαναν live. Ύστερα ξεκίνησα τις συνεντεύξεις. Η κάθε μία με πήγαινε και σε ένα καινούριο θέμα, από την νοοτροπία του Έλληνα ακροατή και μουσικού μέχρι τη δισκογραφία και το υπουργείο πολιτισμού. Είχε τρομερό ενδιαφέρον το πως η κουβέντα με τον κάθε συνεντευξιαζόμενο, γεννούσε ένα καινούριο πεδίο έρευνας για το ντοκιμαντέρ. Όταν δειλά το ξεκίνησα, σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν ότι υπήρχε τόσο “ζουμί” και “παρασκήνιο”. Μάθαινα κι εγώ παράλληλα. Όταν ολοκλήρωσα το πρώτο cut της ταινίας στο μοντάζ, ήρθε να το δει ένας φίλος φίλης, ο Λευτερης Αδαμίδης (τότε ήταν στις Νύχτες Πρεμιέρας και στο περιοδικό Σινεμα). Το είδε από προσωπικό ενδιαφέρον, άλλωστε δεν σκόπευα να το κάνω κάτι, πόσο μάλλον να το στείλω σε φεστιβάλ. Όταν τελείωσε η προβολή μου λέει ότι κακώς το κρατάω εδώ για ιδιωτική χρήση και πρέπει άμεσα να το στείλω στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Θεωρούσε ότι ήταν πολύ καλύτερο από διάφορα που φτάνουν στα χέρια τους ακόμα και από το εξωτερικό. Έτσι λοιπόν το έστειλα, και όντως το δέχτηκαν! Ύστερα προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας και σε κάποιες πόλεις και φεστιβάλ, ώσπου το κυκλοφορήσαμε σε dvd.

--------------------------

Δείτε το trailer και συνεχίζουμε!!!

Αφού ευχαριστήσουμε την Γκρατσιέλλα ακόμη μια φορά, να πούμε ότι το DVD κυκλοφορεί σε μια καταπληκτική συσκευασία και συνοδεύεται από ένα CD με 18 σπάνια, ακυκλοφόρητα κομμάτια από: Raining Pleasure, Film, My Wet Calvin, Palindrom, gravity says_i, Interstellar Overdrive, Bokomolech, The Fuzzy Nerds, Modrec, Mary's Flower Superhead, Zebra Tracks, Wanna Be James?, Stereo Shortcuts, The Callas, Spectralfire, The Model Spy, Relevant Box, Mary and the Boy και ένα 24σέλιδο ένθετο με πληροφορίες για τα συγκρτήματα και όχι μόνο. Δείτε τις πραγματικά ενδιαφέρουσες συνεντεύξεiς (ακούστε μια δήλωση που προκάλεσε συζητήσεις¨δεν υπάρχει ελληνόφωνο ροκ"), μην ξεχάσετε τα extras και φυσικά απολαύστε πολύ και καλη μουσική!! Όσοι δεν το έχετε δει σπεύσατε και όσοι δεν το έχετε στην συλλογή σας προμηθευτείτε το και ένα είναι σίγουρο. Θα βρεί την θέση του στην καρδιά σας και ανάμεσα στα υπόλοιπα "διαμάντια" της δισκοθήκης/ταινιοθήκης σας!!! Καλή σας προβολή λοιπόν!!!

Συζήτηση με τους carte postale(undo_an)....

Δεν υπάρχει καμία περίπτωση (εντάξει σχεδόν καμία) να ανεβεί ένα συγκρότημα στην Indie σκηνή μας και μετά να μην ακολουθήσει μια φιλική "ανάκριση"!!! Κάπως έτσι έγινε και με τους (πλέον) carte postale. Αφού μας χάρισαν όμορφες μουσικές στιγμές (περισσότερα εδώ) και μετά την συμμετοχή τους στην συλλογή «indie side of music» που επιμεληθήκαμε είχαμε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί τους. Πριν περάσουμε λοιπόν στο τι ειπώθηκε να πούμε ότι οι Carte Postale εμφανίζονται αυτή τη Κυριακή 05/04 μαζί με την επίσης φίλη (και λίαν συντόμως καλεσμένη μας) Glorybox στην Πάτρα !! Όσοι πιστοί προσέλθετε στο Μέγαρο στις 21:30, είσοδος ελέυθερη!!

-------------------------

Giousurum: Γιατί Carte Postale?? Είναι η ανάγκη των αναμνήσεων?? Είναι η ανάγκη για δημιουργία ωραίων στιγμών όπως αυτές των carte postale?? Είναι κάτι άλλο??

Carte Postale: Γενικά σαν Καρτ ποστάλ έχουμε μια νοσταλγική διάθεση για παλιότερες εποχές που δεν έχουμε ζήσει και μόνο τις έχουμε δει σε παλιές φωτογραφίες και ασπρόμαυρα φιλμ θεωρήσαμε πως ήταν ένα πολύ όμορφο όνομα που περιέγραφε άριστα την κινηματογραφική και εικονική μουσική που θέλαμε να φτιάξουμε.

Giousurum: Ξεκινήσατε ως self project. Τώρα όμως μπορούμε να πούμε ότι είστε "κανονικό" γκρουπ???
Carte Postale : Ναι όντως ξεκίνησε ως self project (undo_an) αρχικά, αλλά στην πορεία γνωριστήκαμε με τα παιδιά( Fillis,Alexandros) και αρχίσαμε να κάνουμε πρόβες,Βλέπαμε πως ταιριάζαμε πρώτα ως παρέα και μετά ως μουσικοί και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε να παίζουμε όλοι μαζί.

Giousurum: Η χρησιμοποίηση των παιδικών οργάνων ως βάση στην μουσική σας δημιουργεί νοσταλγική διάθεση σε όποιων την ακούει... Πως προέκυψε αυτό??

Carte Postale : Κοίτα ο σκοπός μας είναι να ζωντανέψουμε τα παιδικά όνειρα που βρίσκονται βαθιά μέσα μας και να δημιουργήσουμε εναλλακτική μουσική που δεν θα βασίζονταν μόνο στο κλασικό κιθάρα-μπάσο-τύμπανα.

G: Έχετε ξεκινήσει και τα live γιατί όπως μας είπατε " οι άνθρωποι δεν δαγκάνουν". Oi πρώτες εντυπώσεις??? Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου??

C.P. : Γενικά πιστεύω πως τα συγκροτήματα φαίνονται στην σκηνή και εκεί δείχνουν πραγματικά ποιες δυνατότητες έχον γνωριμία με τον κόσμο είναι πολύ σημαντική για τους δημιουργούς. Νομίζω πως οι εντυπώσεις από τις πρώτες μας συναυλίες ήταν εξαιρετικές,τόσο για εμάς τόσο και για τον κόσμο.

G: Μιας και μιλάμε για τα Live σας. Η συνεργασία με την πολύ καλή και κοινή μας φίλη την glorybox πως προέκυψε??

C.P. : Η συνεργασία-φιλία μας ξεκίνησε αρχικά μέσω internet αλλά στην πορεία γίναμε πολύ καλοί φίλοι και πλέον με κάθε ευκαιρία κάνουμε αρκετή παρέα.

G: Θα υπάρξει κάτι κοινό μουσικά στο μέλλον με την glorybox??

C.P. : Φυσικά και θα υπάρξει μέλλον,τόσο συναυλιακά άσο και σε επίπεδο ηχογραφήσεων.

G: Έχουν κανονιστεί κάποια νέα Live???

C.P. : Θα παίξουμε την επόμενη Κυριακή 5/4 μαζί με Glorybox στην Πάτρα. Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε στην πόλη μας και αυτό μας αγχώνει λίγο αλλά μας κάνει και πολύ χαρούμενους.

(Πρίν συνεχίσουμε ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ CARTE POSTALE Feat. GLORYBOX - Telepherique)

G: Me ποιό συγκρότημα ή καλλιτέχνη (εντός και εκτός συνόρων) θα θέλατε να μοιραστείτε την σκηνή??
C.P: Λατρεύουμε που μοιραζόμαστε την σκηνή με την Glorybox.Βέβαια αν μας προτείναν οι Sigur ros μια συναυλία μαζί τους, δεν θα λέγαμε όχι!!!

G: Τι σημαίνει τελικά επιτυχία για ένα γκρουπ σαν εσάς? Πωλήσεις? Καλές κριτικές και μόνο? Διάρκεια στο χρόνο? αναγνώριση? Καριέρα στο εξωτερικό??
C.P. : Επιτυχία σημαίνει να είμαστε ευτυχισμένοι στην καθημερινότητα μας και να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με την ίδια αγάπη και ζήλο για αυτό που κανουμε. Όλα τα άλλα έχουν μικρή σημασία και όσα είναι να έρθουν θα έρθουν.

G: Αλήθεια στην γιουροβίζιον θα στέλνατε κομμάτι σας??

C.P. : Αν δεν μας έβαζαν να χορέψουμε(είμαστε φρικτοί χορευτές) θα στέλναμε γιατί όχι, ένα πανηγύρι με πολλά φώτα είναι έτσι κι αλλιώς.

G: Που πιστεύετε ότι οφείλεται η μεγάλη πτώση στις (νόμιμες) πωλήσεις δίσκων στην χώρα μας?? Ευθύνεται μόνο το διαδίκτυο (mp3 κλπ) ή φταίει και κάτι άλλο??

C.P. : Γενικά νομίζω πως όσο περνάνε τα χρόνια χάνονται πολλά όμορφα πράγματα του παρελθόντος. Για παράδειγμα κάποτε αγόραζες έναν δίσκο και καθόσουν και τον άκουγες εβδομάδες,τώρα κατεβάζεις 10 δίσκους mp3 και τους ακούς σε μια βδομάδα. Δυστυχώς ζούμε στην εποχή που όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα λόγο των τεραστίων πληροφοριών που μας κατακλύζουν καθημερινά.

G: Ποιος ήταν ο τελευταίος δίσκος που αγοράσατε??

C.P. : Ο τελευταίος δίσκος που αγοράσαμε ήταν των Πατρινών Flakes.Ο οποίος μας άρεσε και πολύ.

G: Τέλος θα θέλαμε να μας δώσετε το τοπ5 (κατά την γνώμη σας) της Ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής (καλλιτέχνης - δίσκος)
C.P. : 1.Διαφανα Κρίνα: Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα οι σιωπές
2. Closer: Suddenly comes
3. Raining Pleasure: Flood
4.Ονειροπαγιδα: Μελλόντικα
5.Μανος Χατζιδάκις: Το χαμόγελο της Τζοκόντα

--------------------------------------------------

Αφού ευχαριστήσουμε τους Carte Postale (και) για την κουβέντα μας μαζί τους να υπενθυμίσουμε το Live της Κυριακής στην Πάτρα στο Μέγαρο στις 21:30, είσοδος ελέυθερη!! Θα περάσετε σίγουρα καλά!! Καλό σας βράδυ!!!