"...Γιατί πίνουμε αυτό το χαμένο; Γιατί πρώτα πρώτα, αν δεν πιούμε εμείς καφέ, που θα πουλήσουν οι καφετζήδες τους καφέδες τους; Μετά ξέρεις αυτό που λέγεται συνήθεια;
Ξέρεις ότι η μεγαλύτερη δύναμη και η μεγαλύτερη κοροϊδια για τον άνθρωπο είναι αυτό που λέγεται συνήθεια? Πρώτα εμείς πλάθουμε για τον εαυτό μας ένα κόσμο, με τον μύλο του καφέ, με το μπρίκι, με τον καφέ του, με το σπίτι του, με το ντιβάνι του, με το δίκιο και την φιλοσοφία του. Μετά γινόμαστε αιχμάλωτοι του κόσμου αυτού που φτιάξαμε και τότε αρχίζει εκείνος να μας πλάθει.
Κάποια φασαρία, ενας καβγάς, μέχρι να φτιάξουμε έναν νέο κόσμο μέσα από τον παλιό...για να καταφέρουν το λιοντάρι να συνηθίσει το κλουβί, το πιάνουν και το βάζουν μέσα..."
Όλα άρχισαν τo 1977 όταν η συντάκτρια μόδας Caroline Baker δώρισε στον Don Letts, DJ του περίφημου Roxy club, μια κάμερα Super 8. Για τρεις μήνες ο Don Letts "τραβούσε" με την κάμερά του όλα τα τεκταινόμενα στο βασίλειο του Roxy.
Κάπως έτσι λοιπόν γενήθηκε ένα από τα δυνατότερα ντοκιμαντέρ στην ιστορία της μουσικής και ιδιαίτερα του νεο-εμφανιζόμενου τότε punk. To The Punk Rock Movie αποτελεί μνημείο γιατί γυρίστηκε όταν έπρεπε και μας δείχνει το πρωτόλειο υλικό όλων των μεγάλων ονομάτων της punk χωρίς στημένα πλάνα, κλακέτες, ρετούζ, photoshop κλπ ψηφιακά κόλπα.
Στις 90 αυτές ημέρες που ο Letts κρατούσε συνεχώς την κάμερα στα χέρια του κατάφερε να καταγράψει μερικές από τις ιστορικότερες στιγμές της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας.
Ανάμεσα στα συγκροτήματα που περνούν, με ζωντανές τους εμφανίσεις, μπροστά από την Super 8 είναι: The Clash, Sex Pistols, Wayne County & the Electric Chairs, Generation X, Slaughter and the Dogs, The Slits, Siouxsie and the Banshees, Eater, Subway Sect, X-Ray Spex, Alternative TV και ο Johnny Thunders and The Heartbreakers.
Όλες οι ζωντανές εμφανίσεις των συγκροτημάτων είναι από το Roxy εκτός από των Sex Pistols που είναι από το The Screen On The Green του Λονδίνου στις 3 Απριλίου 1977 και είναι η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Sid Vicious με την μπάντα που έμελλε να αλλάξει τα πάντα.
Το The Punk Rock Movie προβλήθηκε σε περιορισμένες αίθουσες το 1978 και έκτοτε κυκλοφόρησε σε VHS το 1980 (Danton Video). το 1992 (Studio K7) και τελικά σε DVD τόσο το 2006 όσο και το 2008.
Δείτε το ολόκληρο και δυναμώστε την ένταση των ηχείων σας. Η ποιότητα δεν είναι και η καλύτερη δυνατή αλλά παρόλα αυτά δεν χάνεται σχεδόν τίποτα από την μαγεία του The Punk Rock Movie. Καλή σας και μας προβολής.
Η κουβέντα για το ποιό ήταν το πρώτο Ελληνικό punk-new wave συγκρότημα κρατάει χρόνια. Συνήθως καταλήγει στο ότι οι Παρθενογένεσις ήταν η απαρχή του ελληνικoύ new wave και στους Magic De Spell οι οποίοι συγκατελάγονται στους πρωτοπόρους του είδους στην χώρα μας.
Πλεόν όμως στο ιστορία παίρνουν μέρος και με πρωταγωνιστικό ρόλο και οι The Τrash. Ποιοί όμως είναι οι Trash και γιατί λίγα πράγματα είναι γνωστά για το συγκρότημα που πιθανόν είναι το πρώτο Ελληνικό new wave συγκρότημα?
Οι Trash λοιπόν δημιουργήθηκαν το 1977 από τον Γιάννη Μπελτέκα (οι Παρθενογένεσις το 1978). Η συνθεσή του γκρουπ άλλαζε συνεχώς μιας και από το υπόγειο του σπιτιού του, στον Νέο Κόσμο, όπου γίνονται οι πρόβες, περνούν όλο και περισσότεροι μουσικοί. Τελικά η σύνθεση των Trash σταθεροποιείται ως εξής: Γιάννης Μπελτέκας (κιθάρες, πλήκτρα, φωνή), Γιώργος Γκιουζέλης (Lead κιθάρα), Νίκος Πάνος (Μπάσο) και Στέλιος Χατζηκρεμύλης (ντραμς).
Το όνομα του συγκροτήματος προέκυψε όταν ο Μπελτέκας επισκέφθηκε μια μικρή ανεξάρτητη και αφού άκουσαν δυο τραγούδια η απάντησή τους ήταν "This is trash"!
Στην αρχή οι Trash παίζαν διασκευές με πολύ σκληρό ήχο. Αυτό άρχισε ν' αλλάζει όταν ο Μπαλτέκας αποφάισε να εμπλουτίσει το ρεπερτόριό τους με δικές του συνθέσεις, κάτι που είχε ως αποτέλσεμα το 1979 οι Trash να παίζουν κυρίως δικά τους κομμάτια και ελάχιστες διασκευές.
Οι Trash το 1978 εμφανίζονται στην εκπομπή "'Ερευνα" της τότε ΕΡΤ με τίτλο "Το Πανκ στην Ελλάδα" ως το μοναδικό ίσως εκείνη την στιγμή Ελληνικό συγκρότημα του είδους.
Το καλοκαίρι του 1979 εμφανίζονται στο club 2001 στην Πλάκα κάθε μέρα όπου σφυρηλατήθηκε ο ήχος τους και αποκτήσαν φανατικό κοινό. Για τις εμφανίσεις στο 2001 ο Μπελτέκας θα μας πει "..Το μαγαζί δεν είχε καν μικροφωνική εγκατάσταση κι έπρεπε να
αυτοσχεδιάσουμε με δικά μας μικρόφωνα κι ενισχυτές για να ακουγόμαστε
καλά.."
To 1980 αρχίζουν ηχογραφήσεις για το άλμπουμ τους που ήταν να κυκλοφορήσει από την CBS, κάτι που τελικά δεν έγινε ποτέ. Αρκετά από το κομμάτια που ηχογραφήθηκαν τότε θα χρησιμοποιηθούν στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Γιάννη Μπαλτέκα με τίτλο Yannis Beltekas (WEA – 58302) για το οποίο ο ίδιος μας αποκάλυψε πως "..Για την ηχογράφηση του πρώτου μου δίσκου (Φεβρ. 1981) και ως φόρος τιμής στο συγκρότημα, οι ενορχηστρώσεις των τραγουδιών έμειναν ακριβώς οι ίδιες όπως όταν τα παίζαμε με τους Τrash. Απλώς έπαιξα και τις lead κιθάρες αφού ο Γιώργος Γκιουζέλης είχε φύγει πλέον για ΗΠΑ. Το μόνο τραγούδι που έφτιαξα απ' την αρχή ήταν το "The Men Behind The Glass...".
Το κομμάτι I Κnow Your Game ήταν να αποτελέσει το πρώτο single των Trash, κάτι που δεν τελικά δεν υλοποιήθηκε καθώς τα μέλη (εκτός Μπελτέκα) δεν θέλησαν να δεσμευτούν με συμβόλαια - γεγονός που σηματοδότησε και τη διάλυση του group λίγο αργότερα. Η τελευταία φορά που έπαιξαν μαζί ως συγκρότημα ήταν τον Αύγουστο του 1980.
Hints and Tips (δια χειρός Γιάννη Μπελτέκα)
Μετά την διάλυση των Trash, ο ντράμερ μας συμμετείχε στους Παρθενογένεσις ενώ έπαιξε και στο πρώτο σινγκλ των Villa 21.
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας (Billy Load - μετέπειτα Παρθενογένεσις και Statues In Motion) έπαιξε πλήκτρα στους Trash το 1978 για 1-2 μήνες.
Στην πρώτη μας εμφάνιση με άλλα συγκροτήματα σε συναυλία σε κινηματογράφο της Πατησίων (1978) προκλήθηκαν βίαια επεισόδια μεταξύ του κοινού όταν τραγουδιστής γκρουπ "κλασικού ροκ" μας παριουσίασε ως "κάτι πάνκηδες"! Υποθέτω ότι αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση new wave γκρουπ στην Ελλάδα.
Στα πρώτα demo για την εταιρία CBS (1980), μπάσο έπαιξε ο Νίκος Πορτοκάλογλου με τον οποίο έκανα παρέα τότε - κι αφού ο Νίκος Πάνος είχε πάει ήδη στρατό. Το ίδιο κάναμε και στην ηχογράφηση του πρώτου μου δίσκου.
Ένα ακόμα τραγούδι μου που παίζαμε με τους Trash, το "Straight On Til
Morning" εμφανίζεται στο δεύτερο δίσκο μου (1983). Άλλα τραγούδια που
είχα γράψει και παίζαμε live με το συγκρότημα, δεν κυκλοφόρησαν ποτέ.
*******Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Γιάννη Μπελτέκα για τις πληροφορίες που μας έδωσε καθώς και για τις ανέκδοτες φωτογραφίες που μας έστειλε. Τα κομμάτια που υπάρχουν στην ανάρτηση είναι από το ιστολόγιο http://freedomgreece.blogspot.gr/ του Μανώλη Νταλούκα, Το ίδιο και η φωτογραφία έξω από το μαγαζί Punk. Aπό το ίδιο ιστολόγιο αντλησαμε και άλλες πληροφορίες σχετικά με τους Trash.
11 Νοεμβρίου 2016. Ημερομηνία που όπως ανακοίνωσαν οι Pink Floyd, θα κυκλοφορήσει το The Early Years 1965-1972 το μεγαλύτερο box-set στην ιστορία της μουσικής.
H τιμή του δείχνει απαγορευτική για κοινούς θνητούς και σίγουρα θα αποτελέσει σημείο συζήτησης μεταξύ των "οπαδών" του συγκροτήματος.
27 DISC COLLECTION ON CD/DVD/BLU-RAY INCLUDES:
+ Many hours of rare and unreleased music & video
+ 14 Hours of video includes restored footage
+ original 4.0 Quad mixes / BBC sessions/live recordings
+ rare tracks including more than 20 previously unreleased
+ historic TV performances, live concerts and 3 feature films
+ Remixed 5.1 audio for 'Live At Pompeii' footage
+ collectable memorabilia +100
+ photos, most previously unseen + early singles
+ B sides on CD & vinyl
* 7 book-style packages, each with multiple discs. 6 are dedicated to a specific period and include related memorabilia and many unseen photos.
* Box bonus package includes collector's audio and video. Box includes bonus larger replica memorabilia (posters, flyers, etc.) plus 5 x reissued replica 7" singles, mastered from the original analogue tapes.
Ο κ. Κ. δεν τό κρινε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα. Έλεγε: Παντού μπορώ να πεινάσω. Κάποτε όμως έλαχε να περνάει από μια πόλη που την είχε κυριέψει ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατεβεί από το πεζοδρόμιο. Ο κ. Κ. κατέβηκε και διαπίστωσε ξαφνικά ότι είχε αγαναχτήσει ενάντια σ’ αυτόν τον άνθρωπο, και μάλιστα όχι μόνο ενάντια στον άνθρωπο μα προπαντός ενάντια στη χώρα που άνηκε ο άνθρωπος αυτός, τόσο, που ευχήθηκε να γίνει ένας σεισμός και να την καταπιεί. Γιατί, ρώτησε ο κ. Κ., έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή; Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή. Μα γιαυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία• γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.
Τον παλιό καιρό αγαπούσαμε τους ήρωές μας.
Η σύγχρονη μέθοδος είναι να τους εκχυδαϊζουμε.
Οι φθηνές εκδόσεις σπουδαίων έργων μπορεί να είναι ευχάριστες αλλά οι φθηνές εκδόσεις σπουδαίων ανθρώπων είναι ότι το απεχθέστερο υπάρχει.
Oscar Wilde - O κριτικός ως δημιουργός, Εκδόσεις ΣΤΙΓΜΗ, 1984
"..(. . .) Μια κατά κυριολεξίαν μετάφραση του τίτλου θα είναι "Ο κριτικός ως καλλιτέχνης". Αντ' αυτού προτιμήθηκε το "Ο κριτικός ως δημιουργός", γιατί ενώ στα αγγλικά, ιδιαίτερα της εποχής που γράφτηκε ο διάλογος (1890), η λέξη "artist" περιελάμβανε και τον λογοτέχνη, η λέξη "καλλιτέχνης", στη σημερινή χρήση της, έχει πιο περιορισμένο χαρακτήρα.
(. ..) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
