Giusurum Presents - The Mongrelettes

Οι The Mongrelettes δημιουργήθηκαν τον Οκτώβρη του 2009 και αποτελούνται από :

Marika Yé Yé (Μαρίκα Γιαννιού) * Lead Vocals, percussion, theremin, harmonica, acoustic guitar  Mariloo (Μαριλένα Γεωργιάδου) * Fuzz Guitar, b.vocals 

Calamity (Πέννυ Λιβανού) * Bass 

Titto Mongrel (Χρήστος Τριάντης) * Farfisa Organ 

Silver Bruise (Μαριλένα Πετρίδου) * Drums, percussion, b.vocals

Ο ήχος και οι συνθέσεις τους είναι ένα κράμα από garage punk και ψυχεδελική ποπ, με τις επιρροές τους να προέρχονται κυρίως από την σχετική punk σκηνή των μέσων του 60, αλλά και από άλλες δυνατές πηγές, όπως η γαλλική και ελληνική ποπ σκηνή του 60, καθώς και αντίστοιχες αναβιώσεις ή προσομοιώσεις του garage/psyche ήχου ως σήμερα.   

Οι Mongrelettes έχουν κάνει ως τώρα αρκετές εμφανίσεις παρέα με ονόματα όπως οι garage/psych μέντορες The Magnificent Brotherhood από το Βερολίνο, οι Αυστραλοί power-poppers The Stems, οι εκρηκτικοί Ιταλοί Movie Star Junkies, μερικές από τις καλύτερες Νορβηγικές μπάντες του είδους όπως οι The Launderettes, Death By Unga Bunga, The Mobsmen, Burt Rocket Surf και Torqueflite, τους ψυχεδελικούς πειραματιστές Ashtray Navigations και Earzumba και πρόσφατα τους Ιταλούς Jumpin’ Quails.

Επίσης έχουν μοιραστεί τη σκηνή με τους βετεράνους  Έλληνες Frantic V, The Snails και The Dive, αλλά και με νέες μπάντες που δημιουργήθηκαν περίπου την ίδια χρονική περίοδο όπως οι Social End Products, οι The Dark Rags και οι This is Nowhere. Συμμετέχουν στο αφιέρωμα-ντοκιμαντέρ της κιν.εταιρείας Pepper, για τα 20 χρόνια της ελληνικής γκαράζ σκηνής.

Το 2011  κυκλοφορησε το πρώτο τους 7” βινύλιο με τίτλο "Mon Mec A Moi " από την FuzzOverdose records (FOD 014), ro 2014 συμμετείχαν στην συλλογή μας με τίτλο The indie side of music Vol II με το κομμάτι "Shallow Love", ενώ σύντομα αναμένεται το πρώτο μεγάλο τους άλμπουμ.

 

Η εἰρκτή παρουσιάζει: βιῶν ἐν εἰρκτῇ 3LP + 7” single Boxset

Η εἰρκτή παρουσιάζει:   

βιῶν ἐν εἰρκτῇ 3LP + 7” single Boxset (eirme 04)

Χαμένοι σε άκρες δρόμων, πίσω από ομίχλες

και αναμένοντας παρελάσεις αργοκίνητων νυκτών που πλησιάζουν

Μία οκταετία μετά διαπιστώνουμε πως βάσει της πολύτιμης ανταπόκρισης των μουσικόφιλων το οξύμωρο του απελευθερωτικού μας εγκλεισμού ενέμεινε. Μία οκταετία μετά ήπια εξωθούμαστε σε μεστή αναδρομή μιας και μία από τις βασικότερες ιδέες μας γίνεται πραγματικότητα. Η κυκλοφορία της συλλογής που ονειρευόμασταν από τότε που συλλάβαμε την ιδέα της εἰρκτή είναι πλέον γεγονός: Τρεις δίσκοι και ένα επταΐντσο, 8 πλευρές γεμάτες ανέκδοτα κομμάτια από 28 εναλλακτικά μουσικά σχήματα (κύρια της δεκαετίας του ’80) τα οποία καλύπτουν το ευρύτερο ηχητικό φάσμα στο οποίο εστίασε η εταιρεία. Όντως, μας συναπαντούμε σε ηχητικά σταυροδρόμια μεταπανκικών (πλευρά Α), πάνκικων (π.χ. πλευρά Β), μινιμαλιστικών-ηλεκτρονικών (π.χ. πλευρά Γ), σκοτεινών κυματικών-ηλεκτρονικών-πειραματικών (π.χ. πλευρές Δ, Ε και ΣΤ) και πιο φωτεινών νεοκυματικών (πλευρές Ζ και Η) συνθέσεων. Συνθέσεις που εν συνόλω αναδύουν όχι μόνο την έκταση, το βάθος και τις ιδιομορφίες της εγχώριας υπόγειας εναλλακτικής σκηνής, αλλά και το πηγαίο δυναμικό που αυτή φέρει σε όρους έμπνευσης και εκτέλεσης. Αισθανόμαστε πραγματική ικανοποίηση που συμβάλλαμε στην ανάδυση αυτή. Αισθανόμαστε πραγματική ικανοποίηση που η πάλαι ποτέ ιδέα γίνεται πλέον πραγματικότητα. Η συλλογή «βιῶν ἐν εἰρκτῇ» κυκλοφορεί σε λευκό κουτί περιορισμένης έκδοσης  500 αντιτύπων το οποίο περιλαμβάνει τρία βινύλια, ένα επταΐντσο και ένα 20σέλιδο βιβλίο με ανάλογο πληροφοριακό υλικό για κάθε ένα εκ των συμμετεχόντων συγκροτημάτων. Υψηλές εντάσεις ενδείκνυνται.

Σκέψεις επι ενός υποθετικού διλήμματος (Which Side Are You On?)

(Δεν λέμε να γίνουμε κυβερνητικοί αλλά μην τρελαθούμε κιόλας.)

Καταρχήν να πούμε ότι πάντα υπάρχουν και άλλες λύσεις εκτός των ενσωματωμένων σε δίλημματικές ερωτήσεις (οι οποίες και σε πολλές περιπτώσεις είναι ερωτήσεις παγίδα και όχι τρόποι επίλυσης προβλημάτων). Και πριν βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα για την ανάρτηση και το giousurum τουλάχιστον διαβάστε την μέχρι το τέλος..

Στην περίπτωση του υποθετικού διλλήματος το οποιό και αναμασάνε κανάλια, παπαγάλοι, εφημερίδες, πηγές, κύκλοι κλπ κλπ έχουμε τα εξής δεδομένα..

Από την μια: Αδωνις, Πρετεντέρης, Τρέμη, Αννα Μισελ, Σαμαράς, Βενιζέλος, Ποτάμι, Spiegel, Bild, MEGA, ANT1, SKAI, Βούλτεψη, Ευαγγελάτος, Θεμος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης, Βορίδης, Μητσοταικεϊκο κλπ κλπ που θέλουν συμφωνία εδώ και τώρα (και πραφωνός με τους όρους "χαρδουβελλη") και πολεμούν κάθε αντίθετη άποψη, που κατηγορούν τον ΣΥΡΙζα ακόμη και για τις ροές μεταναστών από την Σύρια που αυξάνονται κλπ κλπ (προσθέσετε ότι θέλετε)  

και

από την άλλη μια κυβέρνηση που δείχνει ή είναι: ακόμη άπειρη, ζαλισμένη από τα φώτα της εξουσίας και τον πόλεμο (εντός ή εκτός εισαγωγικών), σε δίλημμα όσο αφορά στο τι θα κάνει σε περίπτωση μη συμφωνίας, στριμωγμένη από χρόνο,συμφέροντα, εμμονές και θεσμούς, (σκόπιμα??) απομονωμένη από τους Ευρωπαίους "εταίρους" μας, έτοιμη να κάνει (τις ελάχιστες ελπίζουμε) αλλαγές στις απόψεις και εξαγγελίες της, διγνωμική σε βασικά θέματα διακυβέρνησης κλπ κλπ (προσθέσετε ότι θέλετε)   

Για όλους όσοι έχουν το συγκεκριμένο δίλημμα πιστεύουμε ότι προς το παρόν η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λευκή επιταγή, πετσέτα κλπ κλπ....Εδώ θα είμαστε και θα κρίνουμε κάθε #@$@# ή σωστή κίνηση της Κυβέρνησης αντιδρώντας σε κάθε βήμα που θα μοιάζει πισωγύρισμα. 

Απλά θα πρέπει επιτέλους (οι κυβερνώντες) να αποδείξουν ότι εκτός απο διαπραγματεύσεις μπορούν να παράγουν και (κυβερνητικό) έργο.


Όταν κάτι δεν διορθώνεται δεν το συντηρείς. Το ρίχνεις και το ξαναδημιουργείς σε στέρεο υπόστρωμα.

Ο Λαφάργκ, ο Artemus Ward και η κρίση που είναι (παντα) εδώ

Σύμφωνα με τον Λαφάργκ οι κρίσεις προκαλούν τόσο ζωηρή εντύπωση στους αστούς, ώστε μιλούν γι' αυτές σαν να επρόκειτο για όντα με σάρκα και οστά. Στα μάτια τους οι οικονομικές  δυνάμεις εμφανίζονται φαντασμογορικά είτε σαν φιλικά είτε σαν εχθρικά πνεύματα.

Ο διάσημος Αμερικανός ευθυμογράφους Artemus Ward [ψευδόνυμο του Charles Farrar Browne, 1834-1867] αναφέρει ότι ακούγοντας κάποιους χρηματιστές και βιομηχάνους της Νέας Υόρκης να βεβαιώνουν τόσο κατηγοριματικά ότι "η κρίση έχει έρθει, είναι εδώ", θεώρησε πως αυτή ήταν κάπου μέσα στο σαλόνι του και έτσι άρχισε να την ψάχνει κάτω από τα τραπέζια και τις καρέκλες.

Κοντά ενάμιση αιώνα αργότερα το κακό πνεύμα της κρίσης εξακολουθεί να μας στοιχειώνει χωρίς να μας αποκαλύπτει τα μυστικά και την πραγματική του καταγωγή. Άλλοι την έφεραν στον κόσμο, άλλοι την ταϊζουν και εμείς την ψάχνουμε κάτω "από τα τραπέζια και τις καρέκλες" για να την ξορκισουμε αντί να την παραδώσουμε/επιστρέψουμε στους πνευματικούς και "βιολογικούς" της "γονείς".

Η νέα δουλειά του Μιχάλη Τσαντίλα - What You See Is Just A Lie

Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του (Σκιά Στο Μυαλό/Μετρονόμος) ο Μιχάλης Τσαντίλας επανέρχεται. Αυτή την φορά με ένα EP τεσσάρων τραγουδιών στην Αγγλική κάτι που δεν είναι νέο στον Μιχάλη καθώς στον πρώτο του δίσκου υπήρχε το Take Me Away,το οποίο και έχει συμπεριληφθεί στην συλλογή μας the indie side of music Vol II (2014).

Κάθε νέα προσπάθεια ενός καλλιτέχνη/τραγουδοποιού θα πρέπει να περιέχει εκείνα τα στοιχεία που να καταδεικνύουν τόσο την τεχνική του βελτίωση όσο και την χωρίς εμμονές και ταμπού περιήγηση σε νέα μοτίβα/μονοπάτια τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει ο ίδιος να αποδείξει ότι είναι έτοιμος να υπηρετήσει και να περπατήσει.

Ο Μιχάλης Τσαντίλας με το What You See Is Just A Lie αν μη τι άλλο δείχνει να πατά γερά στα πόδια του στα νέα του αυτά εξελεκτικά βήματα.Μουσικές και ενορχηστρώσεις με έντονες επιρροές της Βρετανικής Ποπ από όπου δεν γίνεται να λείπουν κρυφές αλλά και απενοχοποιημένες αναφορές στους Beatles και στην Brit Pop των 00s. Για κάποια λόγο οι ενωρχηστρώσεις φέρνουν στο μυαλό Floyd της εποχής τους Division Bell (αλλά και του Endless River) ενώ επίσης δεν περνά απαρατήρητη η χρήση φωνητικών δειγμάτων από την βραβευμένη με Oscar ταινία του Χίτσκοκ Rebecca του 1940 στο Darkness Coming (τελευταίο κομμάτι του ΕP).

Ο Τσαντίλας κάνει την κυκλοφορία  μόνος του, διαθέτοντας το EP σε ψηφιακή και φυσική μορφή. Η πρώτη   εξυπηρετείται από τις πλατφόρμες Bandcamp, Loudr, iTunes, Google   Play, Amazon, Spotify, Deezer, Rdio και Pandora, ενώ η παραγγελία του   CD (το οποίο περιλαμβάνει 12σέλιδο ένθετο) εξασφαλίζει ταυτόχρονα το   άμεσο δωρεάν download των τραγουδιών σε υψηλή πιστότητα ήχου.

Ακούστε το ολόκληρο εδώ.

more@https://michalistsantilas.bandcamp.com/album/what-you-see-is-just-a-lie

www.michalistsantilas.com

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: (δείτε) Μουσική Τομή- Rock στην Ελλάδα Η άλλη όψη (1988)

Ακόμη ένα Ντοκιμαντέρ για την (άλλη πλευρά αυτή την φορά της) ιστορίας του Rock στην Ελλάδα. Και πάλι από την κρατική τηλεοόραση. Από την ΕΤ1 αυτή την φορά και από το 1988. Σκηνοθεσία:Γιάννης Κασπίρης, Φωτογραφία:Γιάννης Δασκαλοθανάσης. 

Εμφανίζονται Last Drive,South of No North,Libido Blume,Low Noise,Yell 'o' Yell, Γενιά του χάους, ο Θείος Νώντας, Γιάννης Ντρενογιάννης, Στέλιος Χαμπίπης κ.α

Καλή προβολή.

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: The Stains

Οι The Stains δημιουργήθηκαν το 1990 στον Βόλο. Μέλη τους ήταν: Μάριος Καραμπέκος- μπάσο, Βαγγέλης Κατσούρας-ντραμς, Απόστολος Βαλασσάς-τραγούδι και Στέλλιος Γούλας κιθάρα.

Στα τέσσερα χρόνια που οι Stains ήταν ενεργοί κυκλοφόρησαν δυο δίσκους:

το 12" EP "A Fuzzin' Tone Show" (Enema Records, 91293) - 1991
και το LP Jolly Reality Users ‎ (Enema Records, 91407S) -1993, σε παραγωγή του Γιώργου Καρανικόλα (Last Drive) και την υποστήριξη του Rock Fm.


Το 1994 οι The Stains έπαψαν να υπάρχουν ως μπάντα έχωντας δώσει συναυλίες τόσο στον Βόλο όσο και στην Αθήνα με μερικά από τα πιο γνωστά Ελληνικά συγκροτήματα της εποχής.

Hints and Tips
O Στέλιος Γούλας το 1996 πήγε ως δεύτερη κιθάτα στους “Scarecrow Dreaming” και όταν αυτοί διελύθηκαν δημιούργησε τους “Ονειροπαγίδα”.
O Βαλασσάς υπήρξε η φωνή των Maximum Overdrive.
To κομμάτι των Stains "My Guide" έχει συμπεριληφθεί στην συλλογή "You Ain't Got No Friends No More... " του Ράδιο Ουτοπία (1992)


To βίντεο είναι από το καλοκαίρι του 1991 και μια ζωνντανή εμφάνιση κάπου κοντά στο Πήλιο.

 

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: (τηλεοπτική σειρά) Οι κυνηγοί του ουράνιου τόξου - Η στορία του ελληνικού Ροκ

Αναζητώντας πληροφορίες για κάποιο από τα συκγροτήματα της δεκαετίας του 60 πέσαμε πάνω σε μια τηλεοπτική σειρά της (τότε) ΕΡΤ-2 με τίτλο "Οι κυνηγοί του ουράνιου τόξου - Η στορία του ελληνικού Ροκ". 

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Κώστας Φέρρης, έρευνα και σκηνοθεσία: Κώστας Μινωπετρος (1986-87). Η αλήθεια είναι ότι την σειρά δεν την γνωρίζαμε ή ίσως να μην την θυμόμαστε. Ο τίτλος της σειράς προέρχεται από το ομόνυμο κομμάτι των Ελληνων και πρώτων Nirvana (περισσότερα επί των οποίων σύντομα) ενώ την μοναδική φωτογραφία του σκηνοθέτη την βρήκαμε στο ιστολόγιο του Φ. Τρούσσα (http://diskoryxeion.blogspot.gr/).

Η ποιόητα του βιντεο δνε ειναι φυσικά η καλύτερη αλλά αυτό δεν αποτρέπει από την παρακολούθηση της σειράς (σε δυο μέρη) όπως και αυτή έχει ανέβει στο youtube. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για διάφορα θέματα της σειράς αλλά καλύτερα να αφήσουμε την ιστορία να τρέξει και ο καθένας ας οδηγηθεί σε δικά του σχόλια και συμπεράσματα.

Η σειρά μς δίνει πληροφορίες και την ιστόριά των: ΑΓΑΠΑΝΘΟΣ, ARIS – ALBA, BLUE BIRDS, CHARMS, CINQUETTI, DRAGONS, GIRLS, HARLEMS, ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ, IDOLS, JUNIORS, LUBOGG, ΝΟΣΤΡΑΔΑΜΟΣ, OLYMPIANS, ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΕΚΙΟΥ, PLAY BOYS, SEAGULLS, SOCRATES, SOUNDS, SOVERGROUP, STORMIES, VIKINGS κ.α 

ενώ εμφνίζονται μεταξύ άλλων: ΛΑΚΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΪΦΙΛΙΑΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΛΕΖΟΥ, ΔΑΚΗΣ, ΕΛΕΝΑ, ΑΛΕΚΟΣ ΚΑΡΑΚΑΝΤΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΚΟΥΖΙΝΟΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΟΓΑΡΙΔΗΣ, ΑΝΔΑ, ΜΑΡΙΝΑ, ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΥΪΛΛΙΑΜΣ, ΠΑΣΧΑΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗΣ, TONY PINELLI, ΝΤΕΜΗΣ ΡΟΥΣΣΟΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, ALEX SPYROPOULOS, ΑΡΗΣ ΤΑΣΟΥΛΗΣ, ΛΑΚΗΣ ΤΖΟΡΝΤΑΝΕΛΛΙ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ, ΤΕΡΗΣ ΧΡΥΣΟΣ κ.α

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: The Spiders

Οι Spiders δημιουργήθηκαν στην Πάτρα το 1964 και η αρχική τους σύνθεση ήταν: Ηλίας Τριαντάφυλλου (κιθάρα,τραγούδι),Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος(κιθάρα), Δημήτρης Παπαγιαννάκης (μπάσο), Λάκης Χριστοδούλου(όργανο) και Γιώργος Στόλας(ντραμς). Το 1965 την θέση των Παπαγιαννάκη και Στόλα παίρνουν αντίστοιχα οι Δημήτρης Καραλής και Τάκης Παναγιωτόπουλος.

Την ίδια χρονιά ηχογραφούν το 7'' That's True/Penguin [Polydor 54942], όντας το πρώτο συγκρότημα εκτός Αθηνών που κατόρθωνε κάτι τέτοιο. Mε αρκετά καλό επίπεδο αγγλικών (όχι μόνο για την εποχή) και με τις κιθάρες στο That's True όχι απλά να τα σπάνε αλλά να τσιτώνουν χορδές αυτιά και διάθεση, έδειχναν να έχουν το μέλλον και την επιτυχία στο τσεπάκι τους. Επίσης το 1966 ήταν το μοναδικό εκτός Αθηνών συγκρότημα που έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ Διαγωνιζομένων Συγκροτημάτων που έγινε στο στάδιο Καραϊσκάκη (21/05/1966). Λίγο αργότερα ο Παπαγιαννόπουλος θ’ αποχωρήσει και  θα γίνει μέλος των επίσης (αρκετά καλών και) Πατρινών Quites.

Παρέμειναν ενεργοί (ως συγκρότημα ή και ως μενονωμένοι) μέχρι το 1968 (ή 1970 κατά άλλους), ενώ το 1997 εμφανίστηκαν πάλι στα πλαίσια μιας αναβίωσης των μουσικών πραγμάτων της Πάτρας της δεκαετίας του 60. 

Hints and Tips

Το 7'' αποτελεί πραγματικό collectors item και λίγοι είναι αυτοί που το έχουν δει ή πιάσει στα χέρια τους. 

Τα κομμάτια τους έχουν συμπερληφθεί στις συλλογές «Ελληνική Rock Σκηνή 1965-1975/ Νο 1 1965» [Polydor] και Μοντέρνοι Ρυθμοί Του 60΄ No 26 -Σιγά Σιγά.

Το bside του 7'' Penguin είναι μια (ακόμη) yanka της εποχής.

Y.Γ. Η πρώτη φωτογραφία ειναι από το υπέροχο φιλικό blog spychedelicsally.blogspot.com και η δεύτερη από το http://diskoryxeion.blogspot.gr.