Ακόμη μια Πρωτοχρονιά ξημερώνει. Μια ακόμη χρονιά γεμάτη ελπίδες και όνειρα. Ας ελπίσουμε ότι φέτος τα πράγματα να γίνουν (έστω) λίγο καλύτερα. Μακάρι. Για όλους και παντού. Ειρήνη και υγεία. Από εμάς τίποτε άλλο. Όσο για τα υπόλοιπα?? Τα έχουμε πει και εδώ. Αλήθεια τι άλλαξε από τότε??
Τέτοιες ημέρες παρατηρείται έξαρση των συναισθημάτων μας. Φιλανθρωπία, ανθρωπισμός, καλοσύνη κλπ ευγενή αισθήματα δείχνουν να πλημμυρίζουν τον κόσμο μας. Αλήθεια που είναι όλα αυτά τα ευγενή στοιχεία όλες τις προηγούμενες ημέρες του χρόνου?? Τότε δεν υπάρχουν φτωχοί και κατατρεγμένοι?? Και μην σκεφτείτε ότι ήμαστε εναντίον των ημερών και των παροδικών (δυστυχώς) αυτών ενεργειών. Ίσα ίσα που θα πρέπει να επαινούμε τέτοιες σκέψεις και "χειρονομίες" ειδικά όταν αυτές προέρχονται από ανθρώπους που δεν τους περισσεύουν π.χ τα χρήματα (τα συναισθήματα θα πρέπει να περισσεύουν πάντα και σε όλους). Είναι τότε που η λαϊκή έκφραση "υστέρημα" και αληθινή είναι και βρίσκει την μέγιστη εννοιολογική της σημασία. Γιατί πως να το κάνουμε?? Άλλο να δίνει από το "υστέρημά" του ένας μεγαλοβιομήχανος ή εφοπλιστής και άλλο ένας εργάτης της ζώνης του περάματος ή ένας εργάτης οικοδομών. Έχει διαφορετική βαρύτητα η χειρονομία της δεύτερης περίπτωσης έστω και αν (όχι πάντα) υπολείπεται σε χρηματική αξία της πρώτης. Αν και δυστυχώς η χειρονομία του πρώτου και θα προβληθεί περισσότερο αλλά και (αυτή είναι η πραγματικότητα) θα πιάσει περισσότερο τόπο (ως μεγαλύτερη χρηματική αξία) από την δεύτερη. 
Αυτές τις ημέρες σκεφτόμαστε (και ορθώς) τα παιδιά του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Φανταστείτε απλώς με τόση αγάπη που τους προσφέρουμε αυτές τις ημέρες πόση μοναξιά νιώθουν τον υπόλοιπο χρόνο. Τα παιδιά δεν έχουν (και δεν πρέπει να έχουν) χρώμα, θρησκεία, εθνότητα. Τα παιδιά ήταν, είναι και θα είναι παντού το ίδιο αθώα και θα κοιτούν με την ίδια απορία τις ηλιθιότητες των μεγάλων. Είναι δύσκολο να τους εξηγήσεις γιατί ο Κύριος ήρθε μόνο για τους Χριστιανούς και ότι όλοι οι αλλόθρησκοι θα πάνε στην κόλαση. Αλήθεια ποιος και πότε μας είπε ότι η (όποια) σωτηρία της ψυχής επιδέχεται φυλετικά, θρησκευτικά και εθνολογικά κριτήρια?? Και αν αυτές τις ημέρες λέμε Χρόνια Πολλά σε όλους ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας κλπ, τις υπόλοιπες ημέρες πως «βλέπουμε» τους «διαφορετικούς» από εμάς?? Γιατί αν δεν απατόμαστε δεν ήμαστε και παράδειγμα (ως λαός) όσο αφορά στην συμπεριφορά μας έναντι των μεταναστών και της όποιας διαφορετικότητας. 
Πριν πολλά χρόνια το γιουσουρούμ βρέθηκε στην Πάτμο (το αποκαλούμενο και νησί της Αποκαλύψεως). Εκεί όπου οι συζητήσεις για των Ιωάννη, την Αποκάλυψη και την συντέλεια του κόσμου δίνουν και παίρνουν. Σε ένα πραγματικά όμορφο τοπίο που οι πάντες –επισκέπτες και μη- προσπαθούν να λύσουν το «μυστήριο» της ζωής και του θανάτου. Εκεί -ανάμεσα σε διηγήσεις, εξιστορήσεις και επεξηγήσεις που αντηχούσαν περίεργα- ακούσαμε κάτι που παραμένει στα αυτιά μας από τότε. Μια ιστορία (περισσότερο θρύλος??) για τον Ιωάννη. Ως γνωστόν ο Ιωάννης έζησε ως τα βαθιά γεράματα. Όντας Σε προχωρημένη ηλικία λοιπόν, όλοι τον πλησίαζαν και του ζητούσαν να τους πει ιστορίες με τον Ιησού. Αυτός μη μπορώντας (??) να μιλήσει πολύ το μόνο που έλεγε ήταν: Αγαπάτε Αλλήλους.!! 
Συντονιστείτε σήμερα Τετάρτη στην e-συχνότητα του poplie (και το νέο υπέροχο site του) στις 17:00 και ακούστε το πρώτο μέρος του αφιερώματος του γιουσουρούμ στο The Wall των Pink Floyd (αν όλα πάνε καλά το δεύτερο και τελευταίο την ερχόμενη εβδομάδα). Έναν από τους καλύτερους και ιστορικότερους δίσκους στη ιστορία της μουσική. Με ένα εξώφυλλο απλό και συγχρόνως αριστούργημα και ένα κομμάτι (another brick on the the wall) που χάραξε για πάντα μια ολόκληρη γενιά (και ελπίζουμε να χαράξει και άλλες) 
Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη επίσημη κυκλοφορά του The Wall και είκοσι χρόνια μετά την πτώση του τοίχους του Βερολίνου ας απολαύσουμε μαζί το πρώτο δίσκο του The Wall (όπως ήταν και είναι στο βινίλιο) όπως δεν τον έχετε ξανακούσει ποτέ. Για μια ώρα χωρίς σχόλια. Απλώς καλή μουσική και τίποτε άλλο!! Και φυσικά συνεχίστε μετά να ακούτε Poplie!! Το κομμάτια που θα ακούσουμε για σήμερα:
1) In The Flesh, η αρχή δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική από ότι στο κλασικό άλμπουμ του 1979
2) The Thin Ice, 1990 και επιτέλους το τοίχος δεν υπάρχει. Ο Waters οργανώνει μια μοναδική συναυλία μπροστά στο εναπομείναν τμήμα του με την συμμετοχή πολλών και μεγάλων αστέρων της μουσικής. Από εκείνη την συναυλία θα ακούσουμε τον Ute Lemper με τον Roger Waters στο The Thin Ice.
3) Another Brick In The Wall (Part 1), Ο Waters τραγουδά το πρώτο μέρος ενός υπέροχο κομματιού. Από την βραδιά του Βερολίνου
4) The Happiest Days Of Our Lives. Το μουσικό περιοδικό Mojo προσφέρει στο τεύχος του Δεκεμβρίου ένα υπέροχο CD και το πρώτο μέρος του The Wall, με την συμμετοχή πολλών νέων και ανερχόμενων καλλιτεχνών. Εδώ ο Rafter διασκευάζουν υπέροχα χωρίς ίχνος ιεροσυλίας το The Happiest Days Of Our Lives και εμείς απλά απολαμβάνουμε.
5) Another Brick In The Wall (Part 2). Από την βραδιά του Βερολίνου ακούστε την Cyndi Lauper στο κομμάτι ύμνος μιας ολόκληρης γενιάς. Ναι καλά θυμάστε, η Lauper είχε εμφανιστεί με κοντή σχολική φούστα και έδωσε το δικό της σόου ως μαθήτρια μπροστά από το τοίχος.
6) Mother. Την ίδια βραδιά η Sinead O Connor τα έδωσε όλα χαρίζοντας μας μια υπέροχη εκτέλεση του Mother. (Mother should i trust the government????)
7) Goodbye Blue Sky. 1980 και οι Floyd δίνουν ελάχιστες συναυλίες ανα τον κόσμο παρουσιάζοντας το the Wall σε ένα σόου που έμελλε να αλλάξει τον τρόπο που θα βλέπαμε τα live από εκεί και πέρα. Χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε ένα διπλό συλλεκτικό CD με το υλικό από εκείνες τις βραδιές. Με τίτλο Is There Anybody Out There. Αν το έχετε είστε τυχεροί. Αν όχι ψάξτε το και θα μας θυμηθείτε.
8) Empty Spaces. 1990 από το show του Βερολίνου, Bryan Adams και Roger Waters σε ένα ντουέτο που ο Adams δεν είχε καν ονειρευτεί.
9) What Shall We Do Now. Pink Floyd από τις εμφανίσεις του 1980, ένα μικρό κομμάτι (πέρασμα) εκτός του original άλμπουμ.
10) Young Lust. Από τις ίδιες εμφανίσεις. Τι άλλο να πούμε?? This call Young Lust!!!
11) One Of My Turns. Αλλάζουμε ύφος. Oι Ουαλλοί The Gentle Good από την καταπληκτική προσφορά του Mojo. Οι ρυθμοί διαφορετικοί και παράξενοι για κομμάτι των Floyd αλλά το αποτέλεσμα μας αρέσει.
12) Don't Leave Me Now. Pink Floyd αυτοπροσώπως, από ότι στο κλασικό άλμπουμ του 1979!!! Ανοίξτε τα ηχεία και αφήστε τους γύρω να λένε ότι θέλουν.
13) Another Brick In The Wall (Part 3), Από τις καλύτερες στιγμές της προσπάθειας του Mojo. The Young Republic σε ένα πραγματικά ιδιαίτερο και απαιτητικό κομμάτι. "i don’t need to arms around me, and i don’t need no drugs to calm me..."
14) The Last Few Bricks. Ένα ακόμη μικρό κομμάτι (πέρασμα) εκτός του original άλμπουμ, από τις εμφανίσεις του 1980
15) Goodbye Cruel World. Και τελειώνουμε όπως αρχίσαμε. Από το κλασικό άλμπουμ του 1979. Goodbye all you people, there is nothing you can say to change my mind..
16) The Wall Another Brick In The Wall Part 2. Αφού ακούσαμε όλο το πρώτο μέρος του The Wall ας ακούσουμε ακόμη μια φορά το κομμάτι του οποίου οι στίχοι έχουν γραφτεί σε τοίχους, τσάντες, τετράδια, θρανία και σε κάθε πιθανή επιφάνεια στην αρχική του εκτέλεση.
17) Η τελευταία κοινή εμφάνιση των Pink Floyd με την πραγματική του σύνθεση έμελλε να είναι στο Live8 που οργάνωσε ο Geldof. Εδώ ο Geldof (πρωταγωνιστής της ταινίας The Wall) εξηγεί πώς έπεισε Waters και Gilmour να παίξουν μαζί μετά από σχεδόν 20 χρόνια. Ντοκουμέντο.
Αυτά προς το παρόν με το The Wall των Floyd. Θα επανέλθουμε σίγουρα και πιο αναλυτικά για το θρυλικό άλμπουμ. So stay tuned!!!
Δεκαέξι χρόνια μετά το collector's item single Grotesque, δεκατέσσερα χρόνια μετά το πρώτο του άλμπουμ - Sun Comes Up- που διακίως συγκεταλέγεται στα καλύτερα της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής, και τρία από το demo Time Stood Still που όλοι μας αγαπήσαμε, οι Common Sense επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα με ένα EPl!! Το υλικό (είχαμε συζητήσει εδώ στο γιουσουρούμ για αυτό) ήταν έτοιμο από καιρό αλλά οι Common Sense θέλωντας να μείνουν πιστοί στα δικά τους μουσικά μονοπάτια και βήματα, προφανώς συζήτησαν και έψαξαν πολύ πριν καταλήξουν στην εταιρεία με την οποία θα συνεργαζόταν για την δισκογραφική τους επιστροφή. Κάπως έτσι κατέληξαν στην The Sound Of Everything μέσω της οποίας θα κυκλοφορήσουν το limited συλλεκτικό E.P. με τον τίτλο Time stood still σε μια αυστηρά περιορισμένη έκδοση των 500 αριθμημένων τεμαχίων, τα οποία θα περιέχουν το τρισδιάστατο (χωρίς την χρήση ειδικών γυαλιών) ξώφυλλο του αρχικού demo που δημιούργησαν οι Common Sense για το demo Time Stood Still το 2006!!! Όσοι έχετε την τύχη να "κρύβετε" στην δισκοθήκη σας το demo θα καταλάβετε τι ενοούμε.Το EP, καθαρά πιο κιθαριστικό απο τα πρώτα τους βήματα και με τα keyboards να κάνουν πιο ambient βήματα, θα περιέχει 7 κομμάτια:
**Προετοιμάζοντας το κείμενο για την επερχόμενη κυκλοφορία των Common Sense διαπιστώσαμε ότι πριν ένα χρόνο ακριβως (12/12/2008) τους είχαμε "φιλοξενήσει" εδώ στο γιουσουρούμ και μιλήσαμε για πρώτη φορά για την νέα τους δουλειά. Τι να πούμε?? Διαλεμένη σύμπτωση ε?? 
Η Jane Doe, αφού αποφάσισε να επιστρέψει στην ενεργό δράση, είπε να το κάνει όσο πιο πειστικά γίνεται. Έτσι, δίνει ραντεβού με μερικά από τα πιο ιδιόρρυθμα όμορφα συγκροτήματα της αγγλόφωνης σκηνής. Πρώτα στην Κατερίνη, όπου στις 10 Δεκεμβρίου θα συντροφέψουν τους Rosebleed σε μία από τις στάσεις της περιοδείας τους (Sin City, 21:30) και στις 18 Δεκεμβρίου μαζί με τους Fuzzy Nerds και τους Coin θα παρουσιάσουν ένα σόου βασισμένο σε μουσική δωματίου και έγχορδα κουρδισμένα σε ρε ματζόρε. Αν περισσέψει χρόνος θα ασχοληθούν και με τραγούδια από τους καινούργιους τους δίσκους (Eightball, 21:30)