Ο Χικμετ και ο Νερουδα γράφουν για τον άνθρωπο με το γαρύφαλο (και ενα ποιήμα του ίδιου)

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

΄Έχω απάνω στο τραπέζι μου
τη φωτογραφία του ανθρώπου
με το άσπρο γαρούφαλο-
που τον ντουφέκισαν στο μισοσκόταδο
πριν απ΄ την αυγή
κάτω απ΄ το φως των προβολέων.
Στο δεξί του χέρι κρατάει ένα γαρούφαλο
πούναι σα μια φούχτα φως
απ΄ την ελληνική θάλασσα.
Τα μάτια του τα τολμηρά, τα παιδικά
κοιτάζουν άδολα
κάτω από τα βαριά μαύρα τους φρύδια.
Έτσι άδολα, όπως ανεβαίνει το τραγούδι
σα δίνουν τον όρκο τους οι κομμουνιστές.
Τα δόντια του είναι κάτασπρα-
ο Μπελογιάννης γελά.
Και το γαρύφαλλο στο χέρι του
είναι σαν το λόγο πούπε στους ανθρώπους
τη μέρα της λεβεντιάς, τη μέρα της ντροπής.

Ναζίμ Χικμέτ

 

 

ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΗΡΩΣ

Έτσι ανάμεσα στους κίονες,
ο Μπελογιάννης.
Δωρική είναι η άλως
όλη φως γύρω
στους κροτάφους του
το έγκλημα
δεν το φωτίζουν αυτοκίνητα.
Είναι ολόκληρος
πλανήτης, είναι αστέρι
πορφυρό,
είναι η πύρινη λάμψη

της αρχαίας και της νέας
φλόγας
της γης…
Πέφτει, τον πυροβόλησαν
από το Πεντάγωνο,
σφαίρες που
διαπερνάνε
τη θάλασσα
για να καρφωθούνε στο
υπέρλαμπρο στήθος του,
σφαίρες μαζεμένες
από υπάνθρωπα αγκάθια
για να τις μπάσουν στο
λευκοπράσινο
σπήλαιο
της Ελλάδας,
πιτσιλίζοντας με αίμα
τα φύλλα της ακάνθου.

Πάμπλο Νερούδα

 

ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Το σπουδαίο βιβλίο/μελέτη του Ν. Μπελογιάννη

"..Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη..." 

Νίκος Μπελογιάννης

Ένα χαμένο για χρόνια χειρόγραφο του Ν. Μπελογιάννη. Θαμένο αρχικά σε έναν κήπο στην στην οδό Χαλκοκονδύλη. Εμφανίζεται ξαφνικά το 1998 για τα 80 χρόνια του ΚΚΕ. Ως σύνολο όλα αυτά τα χρόνια διασώζεται στην Πάτρα (όπου ο Μπελογιάννης έμεινε ένα διάστηματο 1946 και το είχε εμπιστευτεί στην οικογένεια που του νοίκιαζε το δωμάτιο). Κάποια στιγμή πριν λίγα χρόνια παραδίδεται σε ένα μπουγατσάδικο στην Θεσσαλονίκη στον γιό του Μπελογιάννη από απόγονο της Πατρινής οικογένειας και κάπως έτσι επανεκδίδεται από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ το 2010. 

Σε ένα κείμενο γεμάτο πάθος και οργή (??) ο Μπελογιάννης βουτά στην ιστορία της ρημάδας ετούτης χώρας και ερευνά την οικονομική της πορεία από το 1821 εως τις μέρες του. 

Χρεωκοπίες, λαμόγια, ξένες δυνάμεις, ντόπιοι "εθνοπατέρες" και λοιπά στοιχειά του τόπου παρελαύνουν στις σελίδες της μελέτης του Μπελογιάννη σε ένα χείμαρο λέξεων και προτάσεων πυ διβάζεται με την μια.

Αν και προτιμούμε το διάβασμα (κάτι που έγινε και σε αυτή την περίπτωση) στην φυσική μορφή και την μυρωδιά και την αίσθηση του χαρτιού, δεν γίνεται να μην μοιρατούμε μαζί σας το δυνατό αυτό βιβλίο όπως το βρήκαμε στο δίκτυο. Πάρτε μια γεύση και στην περίπτωση που μαγνητίσει και εσάς προμηθευτείτε το και διαβάστε το κρατώντας το στα χέρια σας.

Νίκος Μπελογιάννης - Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα by cruss-1204 on Scribd