Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Abbey Road: η παράξενη ιστορια πίσω από ένα διάσημο εξώφυλλο (τελικά Paul Is Dead??)...ι

Το Abbey Road, το έβδομο (επίσημο) άλμπουμ των Beatles, κυκλοφόρησε 26 Σεπτεμβρίου του 1969 και είναι το τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησαν μαζί τα σκαθάρια. Θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του θρυλικού συγκροτήματος (και όχι μόνο), ενώ το εξώφυλλό του είναι ένα από τα διασημότερα εξώφυλλα δίσκων όλων των εποχών. Την παραγωγή και την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο George Martin (Apple Records) ενώ υπεύθυνοι ήχου (sound engeneering) υπήρξαν ο Geoff Emerick με βοηθό τον (γνωστό) Alan Parsons. Όμως εδώ δεν θα μας απασχολήσει το μουσικό κομμάτι του Abbey Road αλλά το διάσημο εξώφυλλό του και οι παράξενες ιστορίες που κρύβονται πίσω από αυτό. Σύμφωνα με τον Geoff Emerick «...κάποια στιγμή υπήρξε η σκέψη το άλμπουμ να ονομαστεί Everest (από την μάρκα τσιγάρων που κάπνιζα εκείνη την εποχή) ...». Μάλιστα είχε βρεθεί και το concept του εξωφύλλου με μια φωτογράφηση των σκαθαριών στα Ιμαλάια. Ευτυχώς όμως οι Beatles αποφάσισαν να αλλάξουν το τίτλο σε Abbey Road (από τον δρόμο στον οποίο βρίσκεται το πασίγνωστο πλέον στούντιο ηχογραφήσεων) δίνοντας μας (άθελά τους??) μια από τις πιο παράξενες ιστορίες μουσικής τρέλας όλων των εποχών. Επιμελητής του εξώφύλλου ήταν ο John Kosh (Apple Records) ενώ την περιβόητη φωτογραφία τράβηξε στις 8 Αυγούστου 1969 ο Iain Macmillan έχοντας στην διάθεσή του μόνο 10 λεπτά!!! Η φωτογραφία στο εξώφυλλο δείχνει τα σκαθάρια να διασχίζουν μια διάβαση (την διασημότερη ίσως πλέον του κόσμου). Πρώτος ο Lennon φορώντας λευκό κουστούμι, ακολουθεί ο Starr στα μαύρα, ο McCartney επίσης με κουστούμι ενώ ο Harrison είναι ο μοναδικός που φορά τζιν. Παρατηρώντας κανείς το εξώφυλλο μπορεί να διαπιστώσει ότι ο McCartney είναι ξυπόλυτος, έχει διαφορετικό βηματισμό από τους άλλους τρεις και επιπλέον κρατά ένα τσιγάρο στο δεξί του χέρι παρόλο αριστερόχειρας. Επίσης αριστερά υπάρχει ένας σκαραβαίος παρκαρισμένος (ο οποίος ανήκε σε κάτοικο της περιοχής), ενώ δεξιά στο πεζοδρόμιο και δίπλα από ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας στέκεται ένας περαστικός αμερικάνος τουρίστας (Paul Cole) ο οποίος αγνοούσε την συμμετοχή του στην περίφημη φωτογραφία μέχρι που είδε το εξώφυλλο του δίσκου. Τώρα τι σημασία έχουν αυτές οι λεπτομέρειες?? Μεγάλη αν διαβάσετε την συνέχεια της ιστορίας.

Όλα ξεκίνησαν στις 12 Οκτωβρίου του 1969 όταν ο ραδιοφωνικός παραγωγός Russ Gibb (στο WKNR-FM του Μίσιγκαν) δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από κάποιον που συστήθηκε ως Tom (αργότερα αναγνωρίστηκε ως Tom Zarski) και ο οποίος ανακοίνωσε πως ο Paul McCartney ήταν νεκρός, ζητώντας από τον Gibb να παίξει ανάποδα το Revolution 9 από το White Album. O Gibb (και πολλοί άλλοι μετά) ισχυρίστηκε πως άκουσε «Turn me on, dead man, turn me on, dead man, and turn me on, dead man ». Αυτό ήταν. Το «νέο» πήρε τεράστιες διαστάσεις και διαδόθηκε παντού μέσα σε ελάχιστο χρόνο και από ψίθυρος έγινε βοή (και φυσικά ο Gibb και ο σταθμός έγιναν διάσημοι). Η ιστορία (που στην ουσία κατασκεύασαν οι οπαδοί του γκρουπ) θέλει τον McCartney να έχει σκοτωθεί την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου του 1966 όταν μετά από έναν καβγά με τους υπόλοιπους (τότε δούλευαν στο υλικό του Sgt Pepper's Lonely Hearts Club) πήρε το αυτοκίνητό του (Austin-Healey) έφυγε και στον δρόμο σκοτώθηκε. Το ατύχημα κρατήθηκε μυστικό με την συμβολή της αστυνομίας, του γκρουπ, της εταιρίας κλπ. Οι υπόλοιποι Beatles θέλοντας να καλύψουν το γεγονός (συμβολαία, εμφανίσεις κλπ) αντικατέστησαν τον Paul με τον William Shears Campbell, νικητή ενός διαγωνισμού για σωσίες του McCartney, από το Οντάριο. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η ομοιότητα ναι μεν ήταν καταπληκτική αλλά χρειάστηκαν και μερικές πλαστικές επεμβάσεις στις οποίες όμως ξέχασαν να διορθώσουν την ουλή στο πάνω χείλος του «νέου» McCartney. Ο Campbell κατά μερικούς λέγεται Billy Shears (όπως ο ηγέτης του Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band) ή William Sheppard (κατά το κομμάτι "The Continuing Story of Bungalow Bill"). Όλα αυτά έρχεται να τα «επιβεβαιώσει» σύμφωνα με τους υποστηρικτές της συνωμοσίας “Paul Is Dead” και το εξώφυλλο του Abbey.

Ο Lennon (πάντα σύμφωνα με τον μύθο) φορά λευκά ως θρησκευτικός ηγέτης, ο Starr φορά κουστούμι υπευθύνου γραφείου κηδειών, ο Harrison τζιν σαν εργάτης διάνοιξης τάφων ενώ ο McCartney είναι ξυπόλυτος διότι δεν χρειάζεται πλέον παπούτσια (είναι νεκρός). Το αυτοκίνητο της αστυνομίας αντιπροσωπεύει την κάλυψη που οι αρχές παρείχαν στο γεγονός ενώ οι πινακίδες του Volkswagen Beetle (LMW 281F) υποδηλώνουν ότι ο McCartney θα ήταν 28 (28IF) αν ζούσε τον καιρό του Abbey Road και ότι η Linda πενθεί (LMW - Linda McCartney Weeps). Oι πινακίδες του αυτοκινήτου κλάπηκαν μετά την κυκλοφόρία του άλμπουμ ενώ το ίδιο πουλήθηκε σε δημοπρασία το 1986 και τώρα βρίσκεται στ μουσείο Autostadt στο Wolfsburg της Γερμανίας.

Στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ υπάρχουν δίπλα από το σχηματισμένο Βeatles οκτώ βούλες οι οποίες ενωμένες φτιάχνουν ένα τρία όσοι και τα εναπομείναντα σκαθάρια μετά τον θάνατο του Paul και επίσης μια ρωγμή στο τέλος της λέξης (Beatles) και δεξιά της φαίνεται αχνά ένα κρανίο. Η γυναικεία μορφή που περπατά υποτίθεται ότι είναι η Jane Asher φιλενάδα του McCartney την εποχή του ατυχήματος και στον ώμο της (θα πρέπει να) βλέπουμε την φιγούρα του εκλιπόντος. Οι οπαδοί του γκρουπ πιάστηκαν σε στίχους από διάφορα κομμάτια των Beatles για να στηρίξουν την θεωρία τους όπως ( «Τετάρτη πρωί στις 5 η ώρα καθώς η ημέρα αρχίζει» από το "She's Leaving Home", από τον ήχο συντριβής αυτοκινήτων ακούγεται στο "Revolution 9", «Τα έγγραφα πρωινού Τετάρτης δεν ήρθαν» από το Lady Madonna" κλπ). Και όπως είναι φυσικό έχουνε γραφτεί πολλά βιβλία για το όλο θέμα ενώ υπάρχουν και οι αντίστοιχες σελίδες στο ιντερνετ. Επανερχόμενοι στο Abbey Road να πούμε ότι την διάσημη διάβαση χρησιμοποίησαν και άλλα γκρουπ στα εξώφυλλά τους όπως οι Red Hot Chili Peppers στο The Abbey Road E.P, οι The Rutles' με την παρωδία Shabby Road καθώς και ο ίδιος ο McCartney στο άλμπουμ τους Paul is Alive θέλοντας να διακωμωδήσει την όλη θεωρία κ.α.

Ιστορίες συνομοσίας?? Ένα υπέροχο διαφημιστικό κόλπο?? Ιστορία μουσικής τρέλας φτιαγμένη από τους fan του συγκροτήματος?? Τι να πει κανείς?? Εμέις ξέρουμε ότι πρόσφατα ο Sir Paul McCartney κυκλοφόρησε νεο άλμπουμ με τίτλο Good Evening New York City με υλικό χογραφηνένο ζωντανά στο City Fields της Νέας Υόρκης. Αυτά!! Εσείς τι λέτε??

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

(ιστορίες πίσω από τα τραγούδια) Vello Leaf - Tonight I'm Leaving....


Το 2006 μια παρέα από τα Χανιά μας συστήθηκε (ως) Vello Leaf και με το (ντεμπούτο) EP τους Morning Star, μας γέμισαν με γερές δόσεις από αυτό που πολλοί ονομάζουν post rock (αν τελικά οι ταμπέλες έχουν σημασία στην μουσική).Το Morning Star ακούστηκε, συζητήθηκε μα πάνω από όλα αγαπήθηκε πολύ. Τα επόμενα τρία χρόνια όλοι περίμεναν το νέο "χτύπημα" των Vello Leaf. Ένα ολοκληρωμένο πλέον άλμπουμ που (δικαίως) είχε χαρακτηριστεί από όλους σαν μια από τις πιο αναμενόμενες (με την έννοια της προσμονής) κυκλοφορίες. Το Tonight I'm leaving (από την Insight Room) πήρε θέση στις προθήκες των δισκοπωλείων λίγο πριν τον ερχομό του 2010, με μια συσκευασία (τρίπτυχο) που σε κερδίζει με την πρώτη ματιά και σε προϊδεάζει για αυτό που θα ακολουθήσει. Το CD σε ρεπλίκα βινιλίου και οκτώ κάρτες με πίνακες της Kate Alizadeh που στο πίσω μέρος "κρύβουν" τους στίχους των (επίσης οκτώ) κομματιών του άλμπουμ. Ας αρχισουμε λοιπόν το ταξίδι προς την χώρα των Vello Leaf. Ενα ταξίδι που ξεκινά με μια μεταμεσονύχτια απογείωση (Midnight takeoff) υπό τους ψιθύρους της Aubben Renee, συνεχίζετε στο πρωινό φως (in the morning light) με την Evira των Abbie Gale να μας συντροφεύει προς το αγαπημένο Long way. Σε μια εκτέλεση διαφορετική από αυτή με την οποία κέρδισαν και την yurovision '07 και την (υπέροχη) φωνή της Alexandra McKay να θυμίζει θεατρικό μονόπρακτο που θέλεις να δεις ξανά και ξανά. Και καθώς πλέον η λιακάδα απλώνεται παντού (με την Evira στο In Sunshine που ήδη ακούγεται και αρέσει πολύ), ακολουθεί το γλυκόπικρό κομμάτι του ταξιδιού που πάντα γεννά περίεργα συναισθήματα. Κάτι που μας το θυμίζει (ξανά) η Alexandra McKay στο Bitter, στο Now that we are (που μας έχει στοιχειώσει από την εποχή της συλλογής του Postwave) και στο Skies ending!! Δυστυχώς το ταξίδι τελειώνει (???) και πρέπει να προσγειωθούμε στη βελούδινη γη (Velvet Land) των Vello Leaf όπου μας καλωσορίζει η Dalot από την Νέα Υόρκη. Εμείς πάντως θα ξανάρθουμε !!

Επισκεφτείτε το πλησιέστερο δισκάδικο ή το http://velloleaf.bandcamp.com όπου μπορείτε να παραγγείλετε ή να κατεβάσετε το Tonight I'am leaving (σε digital μορφή και lossless quality) και ολόκληρο το artwork με την "name your price" λογική (ξεκινώντας από τα 5€ σαν όριο) καθώς και το εξαντλημένο από καιρό Morning Star εντελώς δωρεάν. Τι άλλο να πούμε?? Δίνουμε τον λόγο στους ίδιους τους Vello Leaf για να μας πούνε την ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι του Tonight I'm leaving και να ακούσουμε δυο κομμάτια του!! Καλή ακρόαση λοιπόν!!!
---------------------------
01. Midnight Takeoff
Αναχώρηση. Προσπαθείς να μείνεις ήρεμος και κλείνεις τα μάτια. Η αγωνία και ο ενθουσιασμός είναι, όμως, πιο έντονα. Η ψυθιριστή φωνή της Aubben λίγο πριν την απογείωση... Δεκέμβριος '08, Θεσσαλονίκη

02. By The Morning Light

Ξημέρωμα σε παραλία - ένα παζλ καλοκαιρινών εικόνων γραμμένο σε πιάνο, μία νύχτα, καλοκαίρι του 2004 κι ένα ταξίδι που δεν έγινε ποτέ. Πέρασε αρκετός καιρός για να κοπάσει η συναισθηματική φόρτιση και να το ηχογραφήσουμε στο studio. Καθοριστική η συμμετοχή της Evira στα φωνητικά.

03. Long Way
"I'm just waking in the same dream..." Χειμώνας '07, Αθήνα. Το "Long Way" ακούστηκε πρώτη φορά στη demo εκδοχή του για τη "Yurovision '07" του Vinyl Microstore, όπου στη θέση των στίχων είχαν χρησιμοποιήθει samples ενός διαλόγου από το "Mulholland Drive" του David Lynch. Στη studio εκδοχή του κομμάτιου, οι στίχοι περιγράφουν ένα πολύ έντονο όνειρο και την επανάληψη ενός εφιάλτη σε ένα δωμάτιο στη Θεσσαλονίκη, με την θεατρική ερμηνεία της Alexandra.

04. In Sunshine
Γλυκήτητα και αυθορμητισμός, τα χρόνια της αθωότητας, η αρχή μιας νέας σχέσης. Ένα κομμάτι που παίζουμε από όταν ήμασταν στο λύκειο. Μία αίσθηση ανεμελιάς, ενθουσιασμού, νεανικότητας, γαλήνης.

05. Bitter
"What binds two lives?". To Bitter έχει γραφτεί με δύο διαφορετικές εκδοχές στους στίχους. Στο demo του κομματιού υπήρχε η πρώτη εκδοχή των στίχων, ενώ για το album επιλέχθηκε η δεύτερη εκδοχή, που είναι και πιο νοσταλγική. Λόγω του ύφους του κομματιού, ήταν πρόκληση για μας να ταιριάξει με το υπόλοιπο album, χωρίς να χάσει τον pop χαρακτήρα του.

06. Now That We Are...

Κρατάς ένα μικρό κουτί με ροδοπέταλα-αναμνήσεις. Ανάμεσα στα ροδοπέταλα, φωτογραφίες κι ένα CD με το τραγούδι και τους στίχους γραμμένους πάνω με μελάνι. Περιμένεις να έρθει... Νύχτα, αέρας...

07. Skies Ending
Χειμώνας, σύννεφα, ενα κλειστό δωμάτιο κι ο απέραντος ουρανός. Χανιά. Για ένα διάστημα το παίζαμε με σουηδικό στίχο που ερμήνευε η Artemis με την οποία όμως δεν ηχογραφήσαμε ποτέ. Σίγουρα από τα πιο έντονα, και ίσως το αγαπημένο μας κομμάτι μας στα live.

08. Velvet Land
"Wake up, I'm here..." Άνοιξη '05 - Καλοκαίρι '09, Ρέθυμνο - Θεσσαλονίκη - Νέα Υόρκη. Μία κινηματογραφική προσγείωση, εμπλουτισμένη με field recordings και ατμόσφαιρες της Dalot. Υπήρχε η σκέψη το τελευταίο μέρος του κομματιού να διαρκεί 30-35 λεπτά.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Ραπαμυθί: κάθε λέξη που γράφεται,είναι μια νίκη απένατι στο θάνατο..

Πόλη: Αθήνα. Χρόνος: Κοντινό μέλλον.
Έχει απαγορευτεί κάθε μορφή τέχνης και έκφρασης... Καίγονται βιβλία και και όσοι ασχολούνται με θέματα που έχουν να κάνουν με αυτά, διώκονται...
Ένας νεαρός γράφει και διακινεί παρανόμως ποιήματα....Σε κάποιο ατύχημα που είχε με έναν πιτσιρικά ποδηλάτη τα βρίσκουν και τον συλλαμβάνουν. Στο δικαστήριο έρχεται η ώρα της απολογίας. Ο νεαρός ποιητής εκείνη την στιγμή σηκώνεται και απαγγείλει. Ο κόσμος στο δικαστήριο αρχίζει και του φωνάζει να σταματήσει, αλλά παράλληλα είναι υποχρεωμένοι να καταγράψουν την απολογία του στα πρακτικά. Ο πιτσιρικάς ποδηλάτης όμως έχει μαζέψει τα χαρτάκια με τα ποιήματα από το σημείο του ατυχήματος...

Σκηνοθεσία: Νίκος Τσατσάνης. Σενάριο: Άννα Στρατουδάκη. Διευθ. Φωτογραφίας: Άγγελος Παπαδόπουλος. Σχεδιασμός παραγωγής: Ισμήνη Σπάχου. Μουσική: Στέλιος Ρωμαλιάδης, Νίκος Φωκάς. Σκηνογραφία : Κώστας Κολιός, Σοφία Κατσούρα. Ηχοληψία: Φίλλιπος Μάνεσης. Ενδυματολογία: Κατερίνα Ζέρβα. Υπεύθυνος Παραγωής: Δημήτρης Παπουτσής. Μοντάζ: Άγγελος Αγγελόπουλος, Νίκος Τσατσάνης. VFX Supervision: Λεωνίδας Χομπάς. Graffiti: Τίτος Κόντου, Παύλος Καμπούρης. Make up & Hair: Μαρία Ιωαννίδου, Νάγια Κουτσού, Ευγενία Φέκα.
Παίζουν: Κων/νος Βαγκίδης, Βασίλης Παπαδόπουλος, Αναστάσης Καλαμπόκης, Δημήτρης Μάντακας, Άννα Μωραϊτου, Ιωάννα Κατρινάκη, Νίκος Μαυρουδής, Γιάννης Αδρίμης, Γιώργος Σπηλιωτόπουλος, Κων/νος Θεοδωρόπουλος, Σταύρος Ραγιάς, Κωστής Σαββιδάκης, Σταμάτης Μυλωνας.

Πρόκειται για μια ταινία μικρού μήκους που θα προβληθεί το επόμενο διαστημα σε διάφορα φεστιβάλ του είδους. Από το στόρυ ελπίζουμε να βρεί τον δρόμο και για τις κινηματογραφικές αίθυσες όλης της χώρας, γιατί ο ελληνικός κινηματογράφος δεν είναι μόνο το Safe Sex και τα λοιπά του είδους. Καλή επυτυχία στα παιδιά!!! Θα τα πούμε σε κάπια αίθουσα για τα υπόλοιπα.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Velvet Prize 2010: τα αγαπημένα του 2009...

Η αρχή έγινε πέρυσι με το περιοδικό Velvet να διοργανώνει ψηφοφορία μεταξύ των αναγνωστών του (και όχι μόνο) με θέμα τις αγαπημένες (καλύτερες) κυκλοφορίες της Ελληνικής Αγγλόφωνης σκηνής για το 2008. Φέτος τα Velvet Prize επανέρχονται και (από το site του περιοδικού):

"...Πέρσι, το Velvet Prize το κέρδισαν οι Berlin Brides και οι Victory Collapse. Οι κοπέλες με το βραβείο στα χέρια πήγαν και έπαιξαν στο Artrocker Club, τις είδε ο σωστός άνθρωπος εκεί και τις τσίμπησε για το Offset Festival. Μεγαλεία! Έτσι και φέτος μαζέυουμε τις ελληνικές αγγλόφωνες κυκλοφορίες της περιόδου Ιανουάριος 2009- Δεκέμβριος 2009..."

Μπορείτε και εσείς να επισκεφτείτε το site του περοδικού (εδώ!!) να εγγραφείτε, να επιλέξτε και να ψηφίστε από 3 έως 10 κυκλοφορίες της λίστας του Velvet Prize. Kαι όπως λένε και τα παιδιά του Velvet "....επειδή σίγουρα θα υπάρχουν ελλείψεις στη λίστα, παρακαλούμε ενημερώστε μας (στο info@velvetmagazine.gr) για τυχόν κυκλοφορίες για το 2009 που μας έχουν διαφύγει...".

Εμείς απλώς να
υπενθυμίσουμε μερικές από τις κυκλοφορίες του 2009 που μας άρεσαν και μας απασχόλησαν εδώ στο γιουσουρούμ: Common Sense – Time Stood Still (εδώ η παρουσίαση του EP), Vello Leaf – Tonight I’am leaving (εντός ολίγων ημερών η ξεχωριστή παρουσίαση του), Lolek - Alone (εδώ η παρουσίαση του), Infidelity- In the City (εντός ολίγων ημερών η παρουσίαση του), Lumiere Brother - Fiction, Luup- Distress Signal Code, The Callas- The Callas, The Last Drive - Heavy Liquid (εδώ η παρουσίαση του), Pan Pan - Koon, Socos and the live project band - Objects In Mirror Are Closer Than They Appear, Film - Persona κ.α!!! Σπεύσατε!!!!!

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Μαύρη Σφαίρα - Θεατρική παράσταση: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα"

Δελτίο Τύπου

Μαύρη Σφαίρα, Ζωοδόχου Πηγής 48, Εξάρχεια.
Θεατρική παράσταση: Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα του Φ.Γκ.Λόρκα, για 14 παραστάσεις.

Ο Ισπανός ποιητής Federico Garcia Lorca περιγράφει το τελευταίο θεατρικό του έργο, «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», ως «δράμα ανδαλουσιανού ερωτισμού». Το θέατρο-εργαστήριο ΜΑΥΡΗ ΣΦΑΙΡΑ, που στεγάζεται σε έναν underground χώρο, καταφύγιο πολέμου κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, με διατηρημένα όλα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του, έχει το προνόμιο να συνταιριάζει μοναδικά, σ’ αυτήν την παράσταση, τις ατμόσφαιρες χωροχρόνου του έργου και του τόπου πραγμάτωσής του. Το αρχετυπικό ανδρογύναιο της ευνουχιστικής μάνας και μαυροφορεμένης χήρας Μπερνάρντα, που πρέπει να κρατήσει τα ηνία, η αλλοιωμένη και απωθημένη ερωτική επιθυμία, που ενσαρκώνεται απ’ τις κόρες της, η τρέλα, το πάθος, η ποίηση, ο θάνατος σέρνονται μες στο καταφύγιο, σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές, σαν νεραϊδοπατήματα δολοφονημένων ξωτικών που επιστρέφουν για να κατασπαράξουν ζωές και συνειδήσεις. Θέσεις μόνον 25, κράτηση απαραίτητη.

Μετάφραση: Νίκος Γκάτσος.
Σκηνοθεσία: Τότα Σακελλαρίου.
Σκηνικά - κοστούμια: Ισμήνη Καρυωτάκη.
Φωτισμοί –μουσική επιμέλεια : Τότα Σακελλαρίου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βασίλης Αφεντούλης,Εφη Καλογεροπούλου,Γιώργος Μάρδας.
Φωτογραφίες :Στέφανος Μασούρας
Παίζουν: Τότα Σακελλαρίου, Άννα Μέγα, Εύη Σιδέρη, Σοφία Γκάτση, Εύη Μητσοπούλου,Καρολίνα Μωρέτη, Μαργαρίτα Λιάκου, Ράνια Σκέρτσου, Αθηνά Μαθιουδάκη, Στέλλα Βασίλα, Μαρίτα Λώλη, Κάντια Ηλιοπούλου.

Μέρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο, Ώρα 9.30 μ.μ.
Τιμή εισιτηρίου: 20 ευρώ, φοιτητικό 14 ευρώ.
Προγραμματισμένη έναρξη: Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου 2010
Τελευταία Παράσταση: Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Μαύρη Σφαίρα, Ζωοδόχου Πηγής 48, Εξάρχεια, Τηλ.210-3848060, 6972207531