Before Sunrise: τo νέο Love Story...

Πριν από –περίπου- 14 χρόνια προβαλλόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες μια ταινία που ίσως δεν της δόθηκε η “απαιτούμενη” προσοχή. Μια ταινία που όπως γράφτηκε, στο μέλλον θα αποτελεί για την γενιά των σημερινών 30+ ότι το Love Story για τους σημερινούς 50+. Το Before Sunrise (1995, διάρκεια 105', πριν το ηλιοβασίλεμα ο Ελληνικός τίτλος) δεν έχει πληθώρα κινηματογραφικών αστέρων αλλά μόνο δύο πρωταγωνιστές και (ουσιαστικά) συμμετέχοντες. Δυο ηθοποιοί που σαν σε θεατρικό για δυο αποδίδουν τους ρόλους τους εκθέτοντας την υποκριτική τους στα μάτια (άρα και στην κριτική) των θεατών (και όχι μόνο) μένοντας στην «σκηνή» και καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας.

Δύο νέοι συναντιούνται σε ένα τρένο κάπου στην κεντρική Ευρώπη. Εκείνος (Ethan Hawke) πηγαίνει στην Βιέννη από όπου το επόμενο πρωί θα πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής στην Αμέρικα. Εκείνη (Julie Delpy) επιστρέφει στο Παρίσι και τους δικούς της μετά από μια επίσκεψη στην γιαγιά της. Η αφετηρία του ταξιδιού τους κοινή (Βουδαπέστη) όμως οι προορισμοί τόσο μακρινοί και διαφορετικοί όσο και οι δυο τους. Φαινομενικά την Celine την χαρακτηρίζει μια ρομαντική διάθεση ενώ τον Jesse μια κυνική και τυχοδιωκτική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Όλα ξεκινούν όταν ο Jesse προτείνει στην Celine να κατεβεί μαζί του στην Βιέννη και να περάσουν την ημέρα μαζί. Στην ερώτησή της γιατί να κάνει κάτι τέτοιο της απαντά ότι ίσως μετά από 10-20 χρόνια να είναι παντρεμένη και ίσως να μην είναι ευτυχισμένη με τον άντρα της και να σκέφτεται τι θα είχε γίνει αν είχε διαλέξει κάποιον άλλον, και ότι είναι η ευκαιρία της να διαπιστώσει ότι ο ίδιος δεν διαφέρει από του υπόλοιπους. Κάπως έτσι κάμπτονται οι όποιες ενστάσεις της Celine και κατεβαίνουν μαζί στην όμορφη Βιέννη.

Ο Jesse δεν έχει αρκετά χρήματα για ξενοδοχείο και έτσι αποφασίζουν να περιπλανηθούν στα μαγευτικά μέρη της Βιέννης μέχρι το πρωί όταν και φεύγει η πτήση του. Και μην πάει το μυαλό σας σε one night stand και χολιγουντιανού τύπου έρωτες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με πιο ανθρώπινα και πραγματικά δεδομένα. Δύο νέοι απλοί, καθημερινοί σαν την συντριπτική πολυψήφια των νέων όλου του κόσμου. Δεν κυκλοφορούν με ακριβά αυτοκίνητα, δεν φορούν πανάκριβα ρούχα και δεν συζητούν για διακοπές σε εξωτικά νησιά. Τριγυρνούν σε μια ξένη πόλη και συζητούν για πράγματα καθημερινά που απασχολούν τους ανθρώπους της ηλικίας τους και όχι μόνο. Η περιπλάνησή τους στην Βιέννη λειτουργεί από την μια σαν ξεναγός στην πόλη και από την άλλη σαν «ταξίδι» προς την απελευθέρωση αισθημάτων, ιδεών και ενδόμυχων σκέψεων. Συζητούν για τα πάντα: την ζωή τους, την θρησκεία,τον έρωτα και τις εντυπώσεις τους από την Βιέννη. Είναι πολύ πιο εύκολο να ανοιχτείς σε κάποιον άγνωστο που έτυχε (?) να περάσεις μαζί του κάποιες ώρες γνωρίζοντας ότι από το άλλο πρωί δεν θα τον ξαναδείς παρά σε κάποιον οικείο σου. Μπορείς να του μιλήσεις για τα πάντα χωρίς δισταγμό και οποιαδήποτε σκέψη ντροπής. Καθώς οι ώρες περνούν και η νύχτα πλησιάζει γίνεται όλο και πιο έντονη η έλξη και ο θαυμασμός που νιώθουν ο ένας για τον άλλο.

Σε κάποιο λούνα πάρκ έρχεται το πρώτο φιλί και εκεί όλα αλλάζουν. Στην βόλτα τους στην Βιέννη ένας πλανόδιος ποιητής (ναι υπάρχουν και τέτοιοι) τους προτείνει να τους γράψει ένα ποίημα με θέμα όποια λέξη αυτοί διαλέξουν ώστε να «κερδίσει» την οικονομική τους βοήθεια. Διαλέγουν την λέξη “milkshake” και εκείνος τους γράφει το Delusion Angel (το οποίο έχει γραφτεί ειδικά για την ταινία από τον ποιητή David Jewell), που δείχνει να είναι γραμμένο μόνο για αυτούς και την «περιπέτεια» που ζούνε. Η ερωτική συνεύρεση τους τελικά δεν είναι απλώς μια πράξη σεξουαλικής ικανοποίησης αλλά περισσότερο επισφράγισης και δημιουργία δυνατής ανάμνησης μεταξύ δυο ανθρώπων που αφενός νιώθουν έλξη ένας για τον άλλο και αφετέρου ξέρουν ότι από το άλλο πρωί δεν θα ξαναϊδωθούν. Εκεί ο Jesse λέει ότι αν μπορούσε να διαλέξει θα προτιμούσε να την παντρευτεί παρά να μην την δει ξανά. Το πρωί έρχεται και οι δυο τους πρέπει να χωρίσουν για πάντα. Εκεί πάνω στην αποβάθρα των τρένων δίνουν την υπόσχεση να βρεθούν ξανά σε έξι μήνες στο ίδιο σημείο και πέφτουν οι τίτλοι τέλους.

Το στόρι είναι εμπνευσμένο από την γνωριμία του σκηνοθέτη Richard Linklater συνάντησε σε ένα κατάστημα στην Φιλαδέλφεια. Ο Linklater για να δυναμώσει σε όλα τα επίπεδα τους διαλόγους του ζευγαριού, πρότεινε στην Kim Krizan να συνεργαστούν στο σενάριο όπως και έγινε τελικά. Δείτε την ταινία και απολαύστε τους πραγματικά υπέροχους διαλόγους των πρωταγωνιστών του. Μαγευτείτε από τα τοπία της Βιέννης και μείνετε καρφωμένοι στην οθόνη στις σκηνές του καφέ (όπου προσποιούνται ότι τηλεφωνούν σε φίλους και τους εξηγούν τι τους συμβαίνει) και στο νεκροταφείο Nameless στο Simmering. (όπου είναι θαμμένοι άνθρωποι χωρίς ταυτότητα). Φυσικά απολαύστε την σκηνή που ο Jesse πείθει την Caline να τον ακολουθήσει, την σκηνή του ποιήματος καθώς και την τελευταία στον σταθμό των τρένων. Καλή σας προβολή.