Συζήτηση με τον Γιάννη Mατσούκα των Serpentine...

"how can you erase what created you??"
serpentine

Εντάξει... Οι Serpentine ανέβηκαν στην σκηνή μας και μας χάρισαν δυνατές μουσικές αναμνήσεις. Αναμνήσεις ικανές να αναρωτιέσαι γιατί τελικά το διέλυσαν, γιατί δεν κυκλοφόρησε αυτό το πολυαναμενόμενο και όμορφο μουσικά (όπως ισχυρίζονται όσοι έχουν ακούσει το υλικό) άλμπουμ τους. Μουσικές στιγμές ικανές να προσθέσουν με την μια τους Serpentine στα καλύτερα και πιο απαπημένα Αγγλόφωνα Ελληνικά σχήματα. Έχοντας και εμείς τις ίδιες απορίες και σκέψεις κάναμε μια άκρως φιλική και ενιδαφέρουσα συζήτηση με τον Γιάννη Ματσούκα (πρώην) ντράμερ των (πρώην) Serpentine. Και να τι μας είπε:

Giusurum: Όταν είπαμε στον Δημήτρη (Μάρκου) ότι θέλουμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στους Serpentine και ότι μια από τις σκέψεις μας ήταν η παρουσίασή σας ως «... η πηγή για πολλά άλλα γκρουπ...» εκείνος έγραψε ότι «...ήταν απλά το μέρος στο οποίο κάποια χρονική περίοδο εντελώς τυχαία όλοι οι εν λόγω, βρέθηκαν να συνδημιουργούν μουσικά...». Η δικιά σου άποψη ποια είναι???

Γιάννης: Θα συμφωνήσω με τον Δημήτρη ,εξάλλου σχεδόν όλα τα μέλη απο άλλα Πατρινά group είχαν παίξει ως μέλη των Serpentine. Λόγω των πολλών προσθαφαιρέσεων που γίνονταν, δεν θα έλεγα οτι ήμασταν η πηγή αλλα κατα ένα περίεργο τρόπο οι μεσολαβητές για όσους έπαιζαν μαζί μας και μετά αποχωρούσαν.

Giusurum: Από το 2000 που οι Serpentine γεννήθηκαν, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2007 στην συναυλία στα ΑΝ Club (με Patrick Duff, Monika, My Wet Calvin) όπου και μοιράστηκε το πρώτο (και δυστυχώς) τελευταίο σας EP με τίτλο City σίγουρα έγιναν και άλλαξαν πολλά. Όμως τι ήταν αυτό που μεσολάβησε ανάμεσα στον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2007 όταν και ανακοινώθηκε η «διάλυση» των Serpentine??

Γιάννης: Σε όλη την ιστορία των Serpentine υπήρχαν έντονες διαμάχες και τσακωμοί για αυτό και οι τόσες αποχωρήσεις. Στο τέλος είχαμε μείνει 3 και προσπαθούσαμε απο ενα σημείο και μετά μόνο για τα τραγούδια, και οι μεταξύ μας σχέσεις ήταν ιδιαίτερα δύσκολες. Ο Δημήτρης ειχε ανακοινώσει οτι θα έφευγε μετα την συναυλια στο ΑΝ ,ήρθε και ο στρατός και δεν μας άφησε πολλά περιθώρια.Τελικά ο στρατός αλλάζει τους ανθρωπους, η μάλλον αλλάζει αυτούς που δεν είχαν το χρόνο να αλλάξουν πριν το στρατό..

Giusurum:Αν και οι Serpentine δεν υφίστανται πλέον η σελίδα σας στο myspace εξακολουθεί να υπάρχει και να συντηρείται. Για ποιό λόγο γίνεται αυτό??
Γιάννης:Οταν δημιουργήθηκε η σελίδα προσπαθήσαμε πολύ να ακούσει ο κόσμος τα τραγούδια μας. Μόνο και μόνο για την προσπάθεια και για το όνομα την έχουμε ακόμα ,αν και έχουμε βγάλει τα κομμάτια γιατί δεν θεωρήσαμε οτι υπάρχει λόγος να είναι στην σελίδα. Επίσης έχουμε αρκετους φίλους εκεί που μαθαίνουμε τις διάφορες συναυλίες.Έχουμε σκεφτεί να την διαγράψουμε θα δούμε .

Giusurum: Εγώ (και πιστεύω και άλλοι) θα ήθελα να υπάρχουν στην σελίδα σας στο myspace κάποια (και γιατί όχι όλα τα) τραγούδια σας. ΄Όμως αντί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, υπάρχει μια επιλογή από τραγούδια άλλων συγκροτημάτων. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σκεπτικό για αυτή σας την κίνηση? Γιάννης: Όπως σου είπα και πριν μετά την διάλυση θεωρήσαμε οτι δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν τα τραγούδια μας και ετσι επιλέξαμε να βάλουμε κάποιες απο τις μουσικές μας προτιμήσεις .Να προσθέσω οτι για την εξέλιξη της σελίδας μετα την διάλυση δεν φέρει καμία ευθύνη ο τραγουδιστής.

Giusurum: Υπάρχει μια ιστορία με το τραγούδι σας «thrown away». Όποια κοπέλα το έχει τραγουδήσει είτε κάνει καριέρα σόλο (Monika) είτε ως πρώτη φωνή σε κάποιο άλλο γκρουπ (Elvira με τους Abbie Gale, Yodashe με τους Flakes). Αν ξεχνάω κάποια διόρθωσέ με. Πως το εξηγείς αυτό???
Γιάννης:Μάλλον είναι το τραγούδι στοιχειωμένο όποιος το τραγουδά να έχει εξέλιξη στην μουσική του σταδιοδρομια(γελια). Όχι νομίζω οτι όλες οι κοπέλες που το τραγούδησαν είναι ιδιαίτερες και άξιζαν οτι εχουν κάνει, με ιδιαιτερη συμπάθεια στην Evira που την θεωρώ απλά την καλύτερη φωνή που εχει αυτή η σκηνή .

Giusurum:Οι Serpentine γεννήθηκαν στην Πάτρα, μια πόλη που δείχνει να κρατά τα σκήπτρα της εγχώριας indie μουσικής σκηνής (raining pleasure, abbie gale, an orange end κ.α). Τελικά τι είναι αυτό που συμβαίνει εκεί???
Γιάννης:Είναι αλήθεια οτι η Πάτρα εχει βγάλει πολύ καλά συγκροτήματα και ειναι αυτή που μπορείς να πεις οτι διατηρεί μια σε εισαγωγικά indie κοινότητα.Αυτό που κατα την γνώμη μου βοήθησε σε αυτο εκτός του οτι έχει πολλους φοιτητές, έχει και αρκετά μαγαζιά που παιζουν τέτοια μουσική.Και σίγουρα μετα την επιτυχία των pleasure πολλοί ήταν αυτοί που έπιασαν τα όργανα κατα την γνώμη μου. Αν και τωρα δεν υπάρχουν ουτε τα στούντιο που είχε η Πατρα, έχουν μείνει ελάχιστα μέρη για live και γενικά τήνει να χάθει όλο αυτό.

Giusurum:Σε μια συνέντευξη σας, λίγο πριν φύγετε για το στρατιωτικό σας και μερικούς μήνες πριν την «παύση εργασιών» των Serpentine είχατε πει ότι υπάρχει υλικό για πέντε EP τα οποία και θα κυκλοφορούσαν κατά την διάρκεια της θητεία σας. Τι έχει απογίνει εκείνο το υλικό???
Γιάννης:Οχι μόνο υπήρχε αλλά το περισσότερο είχε ηχογραφηθεί και θα έβγαινε,αλλα πήραμε την απόφαση να διαλυθούμε .Ο τραγουδιστής με τον παραγωγό μας, θέλαν να το βγάλουν, εγώ με τον Δημήτρη δεν βλέπαμε κάποιο λόγο να το κάναμε αφού η μπάντα δεν υφίσταται και έτσι όλη αυτή η προσπάθεια εχει μείνει σε κάποιον υπολογιστή, αν δεν έχει διαγραφτεί εντελώς. Επίσης κάποια κομμάτια με διαφορετική μορφή θα τα έχει στο project του ο Θανάσης.

Giusurum:Αν σου ζητούσαν να περιγράψεις με μια μόνο φράση την κοινή σας μουσική πορεία ως Serpentine ποια θα ήταν αυτή? Τι είναι οι Serpentine για εσένα??
Γιάννης: Οι Serpentine για εμένα ήταν αυτό που με έκανε καλά ,μου έβγαζε πράγματα και συναισθήματα που πιθανόν δεν θα ξαναζήσω.Σίγουρα πιστεύω πως είχαμε πολλές δυνατότητες αλλα για μένα όλα στην ζωή γίνονται βάση προτεραιοτήτων. Είναι δύσκολο σε μια μπάντα όλοι να βλέπουν το ίδιο .....

Giusurum:Όταν ένα συγκρότημα παύει να υπάρχει πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται πώς είναι οι σχέσεις των μελών του μετά. Με εσάς πως είναι τα πράγματα μεταξύ σας??
Γιάννης:μμμμ...Η σχέση μου με τον Δημήτρη παραμένει ακόμα ίδια, εξάλου ντραμς και μπάσο πάνε μαζι. Όσον αφορά τις μεταξύ μας σχέσεις με τον τραγουδιστη μάλλον ψυχρές και αδιαφορες.

Giusurum:Που πιστεύεις ότι οφείλεται η μεγάλη πτώση στις (νόμιμες) πωλήσεις δίσκων στην χώρα μας?? Ευθύνεται μόνο το διαδίκτυο (mp3, παράνομο downloading κλπ) ή φταίει και κάτι άλλο??
Γιάννης:Μιλάς γενικά για ολα τα είδη μουσικής που έχουν πτώση ή για το είδος της ποπ που παίζουμε? Σίγουρα το downloading ευθύνεται για την μεγάλη πτώση καθως και η μεγάλη τιμή των δίσκων. Επίσης γνώμη μου είναι οτι σε μία χώρα που κατεξοχίν είναι χώρα του σκυλάδικου δεν υπάρχει και τόσος κόσμος να ακούει αυτο το είδος της μουσικής .

Giusurum:Ποιος ήταν ο τελευταίος δίσκος που αγόρασες και ποιος ο αγαπημένος σου??
Γιάννης: Iliketrains -elegies to lessons learnt σε βινύλιο και οι αγαπημένοi Υann Τiersen and Shannon Wright καθώς και Jeff Buckley Grace.

Giusurum:Υπάρχει (κατά την γνώμη σου) κάποιο ελληνικό μουσικό σχήμα που θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό???
Γιάννης: Οι Bocomolech νομίζω οτι μαζι με τους Rainning Pleasure κaι τους closer θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα εξω .

Giusurum:Αν σου έλεγαν να παίξεις ένα και μόνο ένα τραγούδι των Serpentine σε κάποιο live ποιό θα ήταν αυτό και γιατί??
Γιάννης:Κανένα τα εχω ξεχάσει να τα παίζω στα τύμπανα (γελια)

Giusurum:Τέλος θα θέλαμε να μας πεις ποια ήταν η πιο δυνατή στιγμή που βιώσατε ως μπάντα (είτε είναι σε ζωντανή σας εμφάνιση είτε όχι) καθώς και να μας δώσεις το τοπ5 (κατά την γνώμη σου) της Ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής.
Γιάννης:Σίγουρα το live με τον Patrick Duff. Kατά την γνώμη μου, οι Strange Love που έπαιζε μαζί τους ήταν πολύ καλό συγκρότημα. Θεωρώ οτι ήταν ευτύχημα που μου δόθηκε η δυνατότητα να παίξω μαζi του. Eπίσης τα καλοκαίρια στο Άστρος. Kαι το TOP-5:
raining pleasure-nostalgia, bocomolech-jet lag, closer -the mistery falls down, mary and the boy, relevant box -my new yugo

-----ΤΗΕ ΕΝD----

Και για το τέλος αφήσαμε ένα ακόμη τραγούδι των Serpentine που μας αρέσει πολύ...Getting Better...Και μην ξεχνάτε.... Η καλή μουσική δεν έχει όρια, ταμπέλες, και ηλικία...Αν σας αρέσει, σας αρέσει και τελείωσε... Εμάς μας αρέσουν οι Serpentine ΠΑΕΙ και ΤΕΛΕΙΩΣΕ...Και ως blog είμαστε χαρουμενοι που τους φιλοξενήσαμε και πάνω από όλα τους γνωρίσαμε!!!

Serpentine - Getting Better
***Απλώς να ενημερώσουμε ότι η συζήτηση έγινε πριν από αρκετό καιρό όταν και η σελίδα των παιδιών ήταν ενεργή..Τις τελευταίες μέρες έχει καταργηθεί(?).. Ας ελπίσουμε ότι θα έχουμε νέα τους σύντομα..Θα σας ενημερώνουμε έτσι και αλλιώς για όλα..

Indie προτάσεις για το τριήμερο...Το Muzine γίνεται ενός έτους...

Έχουμε πει πως αγαπάμε κάθε είδους δραστηριότητα που αποσκοπεί στην διάδοση της καλής μουσικής όπως και να το εννοεί ο καθένας μας. Έτσι παρουσιάζουμε σήμερα τις εκδηλώσεις του Μουσικού Περιοδικού MUZINE, Του ωραιότερου, όπως αυτοπροσδιορίζεται Μουσικού Περιοδικού το οποίο γίνεται ενός έτους!!!

Το Μουσικό Περιοδικό MUZINE, με την ευκαιρία των πρώτων του γενεθλίων, οργανώνει τρεις εκδηλώσεις-συναυλίες το τριήμερο που μας έρχεται. Σε αυτές θα εμφανιστούν συγκροτήματα που έχουν ήδη παρουσιαστεί στις σελίδες του περιοδικού. Μετά από 5 τεύχη, με το πρώτο να έχει ήδη εξαντληθεί και από το δεύτερο να έχουν μείνει ακόμη λίγα αντίτυπα, το Muzine θα παρουσιάσει το 6ο του τεύχος και καλεί συνδρομητές και αναγνώστες του να παραβρεθούν στις συναυλίες που διοργανώνονται.

Αναλυτικά το πρόγραμμα των ακδηλώσεων του περιοδικού σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη:

Θεσσαλονίκη20.11.08, Αποθήκες Λιμανιού(Αποθήκη Γ', Τηλ: 2310.378.400). Σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τις "Ημέρες Ανεξαρτησίας" θα γίνει συναυλία και θα ακολουθήσει πάρτυ με DJ τον Ηλία Φραγκούλη και η είσοδος θα είναι δωρεάν. Θα εμφανιστούν:

Plumerai (Boston, USA), Jane Doe (Θεσσαλονίκη), Berlin Brides (Αθήνα)

Πάτρα: 22.11.08, Θέατρο Λιθογραφείον (Μαιζώνος 172Β, Τηλ: 2610.32.83). Θα εμφανιστούν:

Limousine (Cordoba, Spain), Plumerai (Boston, USA), Vello Leaf (Ελλάδα)

Αθήνα: 23.11.08, Κύτταρο. (Ηπείρου 48 & Αχαρνών, Τηλ: 210.822.4134 & 210.822.2460) Θα εμφανιστούν:
Limousine (Cordoba, Spain), Plumerai (Boston, USA), Vello Leaf (Ελλάδα)

Infos:

Γενική Είσοδος: 12€. Για συνδρομητές: 6€. Για συνδρομητές που θα εγγραφούν ή θα ανανεώσουν εκείνη την ημέρα: Είσοδος Δωρεάν. Η εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη θα γίνει με την συνεργασία του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και τις "Ημέρες Ανεξαρτησίας" και η είσοδος θα είναι δωρεάν.

Για περισσότερες πληροφορίες

Λαμπρόπουλος Νεκτάριος, Εκδόσεις ΧΑΡΑΜΑδΑ,

info@haramada.com, τηλ: 2610342886

Και για να σας βάλουμε στο πνεύμα, απολαύστε τα βιντεάκια που ακολουθούν με τραγούδια των συγκροτημάτων που θα εμφανιστούν στις εκδηλώσεις του MUZINE..

Limusine - A Drive


Plumerai - Home Again


Velo Leaf - Long Way, live@Yurovision '07


Jane Doe - There is no TV in Me, live@Xylourgeio 19/10/2007

Ενώ κλικάροντας την εικόνα μπορείτε να δείτε τις Berlin Brides από live στο Gagarin, 16-5-08.

Όσοι αγαπάτε την καλή μουσική (όπως και να την εννοείτε) και βρίσκεσται σε ή και κοντά σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη σπεύσατε και είναι σίγουρο ότι θα περάσετε καλά..Καλη διασκέδαση λοιπόν

Guerrillero Heroico: Μια φωτογραφία με ιστορία....και τι ιστορία...

Στις 9 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από την δολοφονία του μεγαλύτερου ίσως επαναστάτη του 20ου, του Ερνέστο Γκεβάρα δε λα Σέρνα. Του ανθρώπου που έγινε γνωστός σε όλον τον κόσμο με μια λέξη -Che- που στην μητρική του γλώσσα σημαίνει «Φίλε» (Che στην αργεντίνικη σλαγκ σημαίνει «ε, ψιτ αδελφέ»). Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά. Για την ζωή του Γκεβάρα, για το τι τον οδήγησε στον ένοπλο αγώνα, για τις συνθήκες της δολοφονίας του, για τον ρόλο της CIA και του Βολιβιανού στρατού, για τις σχέσεις του με το Κομουνιστικό Κόμμα της Βολιβίας, για το τι τον οδήγησε στην φυγή του από την Κούβα κλπ. Όλα αυτά έχουν γραφτεί και ξαναγραφτεί και έχουν αναλυθεί όσο δεν πάει. Την μαύρη επέτειο της δολοφονίας του διαβάσαμε και ακούσαμε πολλά και η αλήθεια είναι και ενδιαφέροντα στον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, καθώς και σε πλήθος blogs σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Από αυτά που διαβάσαμε θα θέλαμε να σταθούμε στο κείμενο της γητεύτρας που αφορά σε ένα από τα καλύτερα ποιήματα που έχουν γραφτεί για τον Che. Εμείς εδώ θα μιλήσουμε για κάτι που έγραψε ο μεγάλος Λοϊζος «μια φωτογραφία σου ήρθε και σε εμένα, μια φωτογραφία σου απ’ τα ξένα...». Θα μιλήσουμε για την φωτογραφία που έχει κοσμήσει εκατομμύρια εφηβικά δωμάτια σε όλο τον κόσμο. Για την φωτογραφία που σύμφωνα με το Maryland Institute College of Art, είναι «η πιο διάσημη φωτογραφία στον κόσμο και σύμβολο του 20ού αιώνα.» και μαζί με την φωτογραφία με τίτλο «the earthrise» είναι οι φωτογραφίες με τις περισσότερες ανατυπώσεις σε όλο τον κόσμο.

Ήταν 4 Μαρτίου 1960 όταν στο λιμάνι της Αβάνας ανατινάζεται το γαλλικό φορτηγό πλοίο La Coubre, που μετέφερε όπλα και πυρομαχικά αγορασμένα από τους Κουβανούς στο Βέλγιο. Την επομένη, κατά τη διάρκεια της κηδείας των θυμάτων του πλοίου, ο Φιντέλ Κάστρο κάνει δηλώσεις χρεώνοντας την ανατίναξη στην CIA. Ο Κουβανός φωτογράφος Αλμπέρτο Γκουτιέρες (Alberto Díaz Gutiérrez-γνωστός περισσότερο ως Αλμπέρτο Κόρντα -Alberto Korda), εκείνη την ημέρα τραβούσε συνεχώς φωτογραφίες. Ο Κόρντα (με μία Leica και ασπρόμαυρο φιλμ Kodak Plus-X) κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης φωτογράφισε τους ομιλητές, Κουβανούς αξιωματούχους καθώς και τον Ζαν-Πωλ Σαρτρ και την Σιμόν ντε Μπουβουάρ. Η ώρα ήταν 11:20 όταν πίσω από τον Φιντέλ και για λίγα δευτερόλεπτα εμφανίζεται ο Τσε. Ο Κόρντα προλαβαίνει και τραβά δύο φωτογραφίες του προτού εξαφανιστεί πάλι από το οπτικό του πεδίο. Η πρώτη δείχνει τον Τσε ανάμεσα σε έναν φοίνικα και το προφίλ ενός αγνώστου,ενώ η δεύτερη τον Γκεβάρα με το κεφάλι κάποιου να φαίνεται πίσω από τον ώμο του. Το βλέμμα του, μάλλον παγωμένο και χαμένο ενώ το φερμουάρ του σακακιού του ανεβασμένο μέχρι πάνω, κάτι που ο Κόρντα το αποδίδει στον αέρα που φυσούσε εκείνη, στα αναπνευστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε αλλά και στην οργή της στιγμής. Η πρώτη αργότερα θα γίνει η διάσημη πλέον Guerrillero Heroico.

Ο εκδότης της εφημερίδας Revolución, στην οποία εκείνη την εποχή ο Κόρντα εργαζόταν, απέρριψε τις φωτογραφίες του Γκεβάρα και τις επέστρεψε στον Κόρντα, θεωρώντας ότι οι εικόνες του Ζαν-Πωλ Σαρτρ και της Σιμόν ντε Μπουβουάρ είναι μεγαλύτερης αξίας. Ο Κόρντα πιστεύοντας στην δύναμή της εκτύπωσε μια για τον εαυτό του αφού πρώτα αφαίρεσε φοίνικα και το προφίλ του αγνώστου. Ενώ έδωσε μερικά αντίτυπα σε φίλους του ως δώρο. Το 1967 ο Τσε βρίσκεται στην Βολιβία. Ο Ιταλός εκδότης Τζιάκομο Φελτρινέλι επισκέπτεται την χώρα ελπίζοντας ότι η φήμη του θα βοηθήσει στην απελευθέρωση του Γάλλου καθηγητή και δημοσιογράφου Regis Debray που έχει συλληφθεί για συνεργασία με τους αντάρτες. Ο Φελτρινέλι αποκτά τα πνευματικά δικαιώματα για την έκδοση του βολιβιανού ημερολογίου του Γκεβάρα και απευθύνετε στις αρχές της Κούβας για φωτογραφίες του μεγάλου επαναστάτη. Οι αρχές τον παρέπεμψαν στον Κόρντα και ένα πρωί εμφανίστηκε στο στούντιο του έχοντας έγγραφη άδεια να πάρει φωτογραφίες του Τσε. Ο Κόρντα του υπέδειξε με την μια, το πορτρέτο το κομαντάντε και την επόμενη όταν ο Ιταλός πήγε να πάρει τα αντίτυπά του και το αρνητικό, δεν του ζήτησε αποζημίωση όντας ένθερμος υποστηρικτής της Επανάστασης.

Στις 15 Οκτωβρίου, και ενώ η Αβάνα παραδέχεται πλέον δημοσίως ότι ο Γκεβάρα είναι νεκρός, οργανώνεται στο Μιλάνο μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας. Ο Φελτρινέλι τυπώνει και μοιράζει 100.000 αφίσες με την φωτογραφία του Κόρντα και την λεζάντα «Ο Τσε ζεί» ως απάντηση–διάψευση της φωτογραφίας-ντοκουμέντου του νεκρού αντάρτη. Αυτό ήταν. Η Guerrillero Heroico έχει πάρει ήδη τον δρόμο της αποστολής της. Φτάνει σε κάθε σημείο του πλανήτη. Γίνεται σημαία στα χέρια των εξεγερμένων φοιτητών του Μάη του 68. Γίνεται σύμβολο επανάστασης και ανυπακοής σε κάθε είδους κατεστημένα. Πλακάτ σε πορείες αντιπολεμικές, αντιρατσιστικές, αντι,,,αντι..αντι... Η παγκοσμιοποίηση του αντάρτη Τσε είναι γεγονός. Όλοι της γης οι επαναστατημένοι τον νιώθουν δικό τους, έναν από αυτούς. Το 1968, ο Ιρλανδός καλλιτέχνης Τζιμ Φιτζπάτρικ (Jim Fitzpatrick) δημιούργησε σχέδια βασισμένα στη φωτογραφία του Κόρντα, σε διαφορετικούς χρωματισμούς που έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή. Εκτύπωσε χιλιάδες και τα δώρισε σε όποιον κάτοικο του Λονδίνου ήθελε ένα. Είναι το πόστερ που το 1968 χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τον διάσημο πίνακα pop art, στην τεχνοτροπία του γνωστού αντίστοιχου της Marilyn Monroe. Ο πίνακας πουλήθηκε σε γκαλερί στην Ρώμη και είχε αρχικά αποδοθεί στον Andy Warhol. Όμως όπως αποδείχτηκε σχεδόν άμεσα δημιουργός του ήταν ο Gerard Malanga ο οποίος είχε μεγάλη ανάγκη από χρήματα. (Ψάξτε την ενδιαφέρουσα συνέχεια της ιστορίας του πίνακα!!!).

Στα χρόνια που ακολούθησαν το πορτρέτο του κομαντάντε μπήκε (εκτός από τις καρδιές μας) και σε κάθε πιθανή και απίθανη επιφάνεια. Έγινε το διασημότερο μπλουζάκι των 70’s, έγινε καπέλο, μπήκε σε κούπες, σε μπρελόκ, σε αναπτήρες. Έγινε μάρκα τσιγάρων, στάμπα μέχρι και σε μποξεράκια. ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Όλα αυτά τα χρόνια ο Κόρντα δεν έγειρε ποτέ θέμα πνευματικών δικαιωμάτων και αποζημιώσεων για την χρήση της διάσημης φωτογραφίας του. Ποτέ, μέχρι το 2000 όταν και αντίδραση στην χρησιμοποίηση της από γνωστή μάρκα βότκας στην διαφημιστική της καμπάνια. Τελικά συμβιβάστηκε με μια αποζημίωση 50.000$ την οποία και δώρισε στο εθνικό σύστημα υγείας της Κούβας. Το πορτρέτο του Τσε έγινε σημαία στα χέρια κάθε είδους πολιτικάντη ανεξάρτητα ιδεολογικού χώρου. Πολλοί έχουν σηκώσει την φωτογραφία του Τσε, πολλοί έχουν σταθεί δίπλα στο πορτρέτο του ευελπιστώντας να κλέψουν λίγη από την λάμψη και προπαντός από την αλήθεια της επανάστασής του. Δεν είναι εύκολο πράγμα η κάθε είδους επανάσταση. Είναι πάνω από όλα εσωτερική ανάγκη και δεν χρειάζεται σημαίες και τυμπανοκρουσίες. Ας αφήσουμε την εικόνα του και ας ψάξουμε το έργο του και την ζωή του. Έχουμε να μάθουμε πολλά.

Πριν σας αφήσουμε ακούστε τον μεγάλο Λοϊζο να τραγουδά για τον Τσε στο βίντεο που ακολουθεί ενώ διαβάστε και το ενδιαφέρον ποστ του Allu Fun Marx με θέμα τα τραγούδια που έχουνε γραφτεί για τον μεγάλο Αργεντίνο Αντάρτη.Αφιερωμένο σε όλους τους ρεαλιστές του κόσμου που κυνηγούν το αδύνατο. Και ας μην ξεχάσουμε μέρα που ξημερώνει (17 Νοέμβρη) ότι μόνο οι μαζικοί αγώνες έχουν αποτέλεσμα και τους οποίους δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν να τους καπηλεύετε. Καλό βράδυ.

Δελτίου Τύπου για την ηλεκτρονική συλλογή του Rockap - Underground Όνειρα...

Το γιουσουρούμ υποστηρίζει κάθε προσπάθεια που έχει ως γνώμονα και σκοπό την παρουσίαση και την ανάδειξη νέων (και όχι μόνο) σχημάτων της Ελληνόφωνης ή Αγγλόφωνης (δεν έχει σημασία) Ελληνικής ανεξάρτητης μουσικης σκηνής καθώς και την ελεύθερη διακίνηση μουσικής. Σε μιά τέτοια προσπάθεια αναφέρεται το κείμενο που μας ήρθε και μιλά για την δραστηριότητα του Rockap. Πρίν παραθέσουμε το δελτίο να πούμε μόνο ότι το γιουσουρούμ δεν έχει καμία σχέση με την εν λόγο προσπάθεια. Αυτά. Ακολουθει το δελτίο τύπου των παιδιών...

Όνειρα... όνειρα... όνειρα! Underground.... rock, metal, punk... όνειρα ελληνόφωνα, αγγλόφωνα.... όνειρα συγκροτημάτων και ανθρώπων που αγαπάνε την μουσική και αυτό που κάνουνε.Το διαδικτυακό μουσικό περιοδικό Rock Αποδράσεις φτιάχνει κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει ξαναγίνει. Στις μέρες που το download κυριαρχεί και σκοτώνει δισκογραφικές, δισκάδικα, συγκροτήματα, στις μέρες αυτές ρίχνει online την πρώτη μεγάλη ηλεκτρονική συλλογή... τα Underground Όνειρα.Με σκοπό να δείξει στον κόσμο ότι η χώρα μας δεν είναι μόνο ριάλιτι και μπουζουκλερί, ότι υπάρχουν αμέτρητες μπάντες εκεί έξω που ρίχνουν ιδρώτα και χρήμα. Πολλές από αυτές μένοντας στην αφάνεια και αναγκάζοντας να τα παρατήσουν αργά η γρήγορα.Η συλλογή αυτή ρίχνει μαζί με τα όμορφα τραγούδια της μήνυμα σε όλους, σε πάσα κατεύθυνση, για να κάνουν κάτι, μειώσεις τιμών cd , καλύτερη αντιμετώπιση , χώρους για συναυλίες και άλλα πολλά. Περιέχει 68 τραγούδια από 68 διαφορετικές εν ενεργεία Ελληνικές μπάντες, αρκετές με δισκογραφία, πάρα πολλές δίχως!Συγκροτήματα από διάφορες πόλης της Ελλάδας προσφέρουν στους αναγνώστες του Rockap.gr και όχι μόνο , από ένα τραγούδι τους ... ρίχνοντας κέρμα και κάνοντας ένα όνειρο που μόνο με συλλογική προσπάθεια μπορεί να γίνει αληθινό.... Μια πραγματικά δυνατή εγχώρια σκηνή δίχως εκμεταλεύσεις.Η συνέχεια σερβίρεται στους υπολογιστές σας!

Περιέχει τους :Zero Project, Χορευτές του Βυθού, Ouzo the band, Ding an sich, Intiotek, Μέντα, TUG, Έξοδος, Πληνθέτες, Σέλας, Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό, Cameres, Σύμπτωμα, Δυτικός Άνεμος, Μέρες, Ένοχες Σκέψεις, Καπνός, Ιχθείς, Antoine Parinis, Ένα βήμα μπροστά, Στο Όνειρο, Galliard, Wormed Potatoes, DeadBeat Escapement, Schema, September, Laissez Faire, Addictive, The Skelters, Κυνηγοί Ονείρων, Χίμαιρα, Μαυροκόκκινο, Entelia, Medoyssa, Κίτρινα Φώτα, Versus, Μαύρη Μαγιονέζα, Paramana, Ντελίριο, Κεραίες, Θίασος Τρελλών, Τεκίλα, Spinaloga, Ποιότητα, Τhree way plane, Διχασμένες Αλήθειες, Indico, Αντίδραση, Revolting Βreed, ATM, D Volume, Cain, Nightstalker, Anal veritas, Trigger, Playground Rust, Poem, Building Chaos, Contemplation, Αργύρης Αφεντάκης, Dr Love, Ink, Synesnthesia, Slave At God, Need, Rex Mundi , Ritual od odds, Custom Made NoiseΚατεβάστε την από :http://www.rockap.gr/?p=1250

Οι Serpentine στην indie σκηνή του Γιουσουρούμ...

Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε το μικρό μας αφιέρωμα στην Ελληνική ανεξάρτητη μουσική σκηνή ένα από τα ονόματα που είχαμε κατά νού ήταν οι Serpentine…Ένα συγκρότημα που μας είχε γοητεύσει πριν από χρόνια και εξακολουθεί να είναι από τα αγαπημένα μας αγγλόφωνα Ελληνικά συγκροτήματα. Το πρόβλημα ήταν ότι οι Serpentine είχανε διαλυθεί πριν από περίπου ένα χρόνο και λίγο μετά την κυκλοφορία του πολύ-αναμενόμενου (τότε) EP τους και ενώ το μέλλον τους προμηνυόταν λαμπρό. Όμως για καλή μας τύχη, η σελίδα του όμως στο myspace παρέμεινε και παραμένει ενεργή. Έτσι αποφασίσαμε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους. (τελικά το myspace δεν σε βοηθά μόνο να ακούσεις καινούργιες μπάντες και μουσικές αλλά και να βρεις τις παλιές και αγαπημένες σου ακόμα και αν αυτές δεν υπάρχουν πια). Όταν είπαμε στον Δημήτρη (Μάρκου) και στον Γιάννη (Ματσούκας), που διαχειρίζονται πλέον την σελίδα του γκρουπ, το τι και γιατί σκεπτόμαστε να κάνουμε δέχτηκαν με χαρά να μας βοηθήσουν. Κάτι που το δείχνει και το κειμενάκι που μας έστειλε ο Δημήτρης:

«Χαίρεται, Μου ζητήθηκε να γράψω δυο λόγια για την μπάντα της οποίας ήμουν μέλος για όσο καιρό αυτή ήταν ενεργή και που είχε για όνομα ένα γλυκό-άλλα και ζόρικο..-τραγούδι των dEUS,τους Serpentine. Καθώς μου ξετυλίχτηκε το σκεπτικό για μια αναφορά στους Serpentine από τον ιδιοκτήτη του blog, η έκφραση κλειδί ήταν αναμφίβολα το ότι οι “Serpentine αποτέλεσαν πηγή για πολλά άλλα γκρουπ”.Χε…Κοίτα να δεις…Χωρίς να θέλει με βοήθησε να συνειδητοποιήσω ότι τελικά οι Serpentine ήταν μάλλον το ακριβώς αντίθετο!Ότι δηλαδή ήταν απλά το μέρος στο οποίο κάποια χρονική περίοδο εντελώς τυχαία όλοι οι εν λόγω, βρέθηκαν να συνδημιουργούν μουσικά,είτε επειδή φοιτούσαν στην Πάτρα,είτε επειδή εκεί ήταν το πατρικό τους,είτε επειδή είχαν τους προσωπικούς τους λόγους να την επισκέπτονται συχνά,και όλα αυτά τα χρόνια κάτω από τις αντίξοα έντονες συνθήκες της ηλικίας των 20 και κάτι (20 πλην -αρκετά- κάτι για μερικούς) και πάντα κάτω από τη στέγη των κομματιών του Θανάση. ......»

Ποιοι όμως είναι οι Serpentine??? Γιατί μας αρέσουν τόσο πολύ?? Γιατί θέλαμε να τους παρουσιάσουμε ως η “....πηγή για πολλά άλλα γκρουπ”??? Οι Serpentine γεννήθηκαν μέσα από τις φοιτητοπαρέες της Πάτρας το Φθινόπωρο του 2000 σε μια εποχή που η πόλη έδειχνε να παίρνει τα ηνία της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής. Εκεί κάνουν και τις πρώτες τους εμφανίσεις και όλοι αρχίζουν να μιλούν για το επόμενο καυτό όνομα στην πόλη και όχι μόνο. Με επιρροές (όπως δηλώνουν) από Velvet underground, Nick Drake Neil Young, Simon and Garfunkel, Fleetwood Mac, Yann Tiersen κ.α γράφουν και παίζουν τις μουσικές τους γοητεύοντας όποιον είχε την ευτυχία να τους ακούσει. Η βασική σύνθεση τους είναι: Θανάσης Χριστοδούλου (φωνητικά, κιθάρα, πιάνο, πλέον εμφανίζεται με το νέο του project The surprising reaction of Victor Lazlo), Δημήτρης Μάρκου (μπάσο, πλέον παίζει με τους Abbie Gale) και στον Γιάννη Ματσούκα (τύμπανα, πλέον παίζει με τους My Wet Calvin). Ενώ είναι ίσως η πρώτη μεγάλη μουσική κολεκτίβα της χώρας αφού μαζί τους παίζουν, τραγουδούν και ηχογραφούν μεταξύ άλλων: η Υodashe (φωνητικά, νυν τραγουδίστρια των Flakes), Salvatore (κιθάρα, μπάσο Raining Pleasure) Evira (φωνητικά, νυν τραγουδίστρια των Abbie Gale) και η Monika (φωνητικά, κιθάρα και η οποία κάνει πλέον σόλο καριέρα έχοντας κυκλοφορήσει –κατά πολλούς- ένα από τα αλμπούμ της χρονιάς το Avatar). Όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν την πρώτη μας σκέψη όσο αφορά την παρουσίασή τους??

Το γιουσουρούμ πρόσθεσε τους Serpentine στα αγαπημένα του όταν πριν από αρκετά χρόνια άκουσε το υπέροχο από κάθε άποψη Thrown Away (περιλαμβάνεται με την φωνή της Evira στην συλλογή Mad Athens Presents :Pop scene 01 [2002]). Ένα τραγούδι που το ακολουθεί μια περίεργη σύμπτωση όσο αφορά την καριέρα των κοριτσιών που είχαν την τύχη να το τραγουδήσουν (και για την οποία φυσικά και θα τα πούμε με τα παιδιά στην συζήτηση που θα κάνουμε). ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ και πείτε μας αν έχουμε άδικο. Το 2006 ο Θανάσης πηγαίνει στην Γαλλία και το γκρουπ μπαίνει σε έναν μικρό λήθαργο για λίγο. Οι Serpentine μέχρι και το 2006,που επανέρχονται, εμφανίζονται στην σκηνή με Raining Pleasure, Jack, Giardini di miro, Lanterna, Closer, Film, Relevant Box, Michael Gira και κάνουν όλο τον μουσικό indie κόσμο της χώρας να μιλά για αυτούς και να περιμένει την επίσημη κυκλοφορία των τραγουδιών τους.

Μια κυκλοφορία που έρχεται στις αρχές του 2007. Τίτλος? City Closed For now!! Πρόκειται για ένα EP με τέσσερα τραγούδια: το ομότιτλο, το The Prey, το Word of Μouth και το Midnight Runaway Special το οποίο λίγο καιρό αργότερα θα συμπεριληφθεί στην απίστευτη συλλογή City Campers, των Flying Lilis Brothers (Δημήτρης και Πάνος Λιλής). Το EP μοιράζεται τον Φεβρουάριο του 2007 στην είσοδο του ΑN club όπου οι Serpentine κάνουν μια απίστευτη (κατά τους παρευρισκόμενους) εμφάνιση έχοντας ως Guest τον Patrick Duff, τους My Wet Calvin και την Monika!!! Όσοι έχετε ακούσει το City Closed For now θα συμφωνήσετε ότι είναι δύσκολο να διαλέξεις κάποιοι από τα τέσσερα του κομμάτια. Όλα είναι εθιστικά με τον τρόπο τους. Το Midnight Runaway Special με την υπέροχη μελωδία του, το The Prey με την δυναμική του, το ομώνυμο με τον ρυθμό του που κολλάει μέσα σου και το Word of Μouth με την απερίγραπτα γλυκιά μελαγχολία του. Εμείς δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα. To 2006 είχε κυκλοφορήσει μια συλλογή με τραγούδια τους, το 17 Songs From The Past For The Future, από την οποία ξεχωρίζουν (μεταξύ ίσων!!) το Emotional_Baggage και το Photos On The Wall!!! Λίγο μετά την συναυλία στο ΑΝ και πριν αρχίσει μια άλλη δύσκολη περίοδος της ζωής τους, στρατός, σε μια συνέντευξή τους ανακοινώνουν ότι υπάρχει υλικό έτοιμο και στην διάρκεια της θητείας τους θα κυκλοφορήσουν άλλα πέντε EP και ως επιστέγασμα ένα κανονικό LP!!! Και ξαφνικά κάτι γίνεται και όλα αλλάζουν... Τον Μάρτιο (2007) ανακοινώνουν την οριστική διάλυση τους... Όλοι ψάχνουν. Πως?? Τι?? Γιατί?? Πράγματα που δεν έχουν και τόσο σημασία. Σημασία έχει ότι όλο το υλικό που ήταν έτοιμο για κυκλοφορία δεν θα φτάσει ποτέ στα χέρια μας και περισσότερα στα αυτιά μας.!!! Δυστυχώς!! Όσοι έχουν ακούσει το υλικό αυτό μπορούν να καταλάβουν τι εννοούμε!! Πρόκειται για πραγματικές διαμαντένιες μουσικές στιγμές!!!Και μπορεί η σελίδα τους στο myspace να είναι ενεργή αλλά ΔΕΝ υπάρχουν τραγούδια τους εκεί να ακούσετε!! Υπάρχει ένα background που σε θλίβει (sad girls don’t cry) και μια ανακοίνωση που επίσης κάνει αίσθηση: “an after death release” (πρόκειται για το Midnight Runaway Special και την συλλογή City Campers).

Πριν σας αφήσουμε να ξαναπούμε «ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ THROWN AWAY ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ». Επίσης για την ιστορία ότι το 2003 κυκλοφόρησε στην Πάτρα μια συλλογή με τίτλο Patras Sound System και περιείχε δυο τραγούδια των παιδιών. Το Thrown Away και το Getting better. Και αν για το πρώτο τα είπαμε και θα το ακούσετε το δεύτερο επίσης μας έχει κερδίσει!! Τέλος δείτε το βίντεο που ακολουθεί το How Can You Erase από live στο Gagarin205 και αφού σας πούμε ότι είναι μέρος από το υλικό που δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ επίσημα σκεφθείτε και πείτε μας την γνώμη σας για το τι πραγματικά έχασε η Ελληνική Αγγλόφωνη Σκηνή. Καλό βράδυ...

"Δελτίο Τύπου" της UNDERGROUND TAPES...

Το γιουσουρούμ αγαπά την Ελληνική ανεξάρτητη μουσικη σκηνή. Το γιουσουρούμ υποστηρίζει κάθε προσπάθεια που έχει ως γνώμονα και σκοπό την παρουσίαση και την ανάδειξη νέων (και όχι μόνο) σχημάτων της εν' λόγο σκηνής, Ελληνόφωνης ή Αγγλόφωνης δεν έχει σημασία καθώς και την ελεύθερη διακίνηση μουσικής. Σε μιά τέτοια προσπάθεια αναφέρεται το κείμενο ( κάτι σαν Δελτίο Τύπου) που μας ήρθε και μιλά για την δραστηριότητα της UNDERGROUND TAPES από την Πάτρα. Πρίν παραθέσουμε το δελτίο να πούμε μόνο ότι το γιουσουρούμ δεν έχει καμία σχέση με την εν λόγο προσπάθεια και ότι οι απόψεις του κειμένου αντανακλούν τις απόψεις της UNDERGROUND TAPES και μόνο. Τέλος να (ξανα) πούμε ότι υποστηρίζουμε τέτοιου είδους προσπάθειες και ότι εν λόγο δραστηριότητα είναι άξια αναφοράς και φυσικά συγχρητηρίων...Αυτά. Ακολουθει το δελτίο τύπου των παιδιών...

H UNDERGROUND TAPES συνεχίζει την επίθεση που έχει εξαπολύσει κυκλοφορώντας μια ακόμα συλλογή της με τίτλο αποκαλύψεις. Μια συλλογή που έρχεται να αποδείξει σε όλους τους απ' έξω πως η στενομυαλιά και ο παρωπιδισμος τους όταν στο τραπέζι πέφτει ο ορός ροκ στην Ελλάδα πλέον καθιστά τέτοια άτομα γραφικά. Mια συλλογή που μεταφέρει πιστά το κλίμα που επικρατεί στην ελληνική ροκ σκήνη και προσφέρει μουσική από μουσικούς με φλόγα στην ψυχή και πάθος στις εκτελέσεις. Στην συλλογή αποκαλύψεις συμμετέχουν οι :

asfix ( γαλάζια Αμερική )
μόνο γυμνό ( τόσα τραγούδια πετάμενα )
αστικές ιστορίες ( χάνομαι )
ψευδοπροφήτες ( είναι στιγμές )
αντίδραση ( φωτιά )
ένοχες σκέψεις ( είσαι μακριά )
γυμνά καλώδια ( θέλω )
περιστρεφόμενος νορμαν ( πόλη )
σχήμα ( άγγελος της γης )
entelia ( αποκοιμήσου )

Η συλλογή κυκλοφορεί με έγχρωμο εξώφυλλο και μπορείτε να την προμηθευτείτε δωρεάν μόνο από την underground tapes. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μας στείλετε email στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση :

undergroundtapes@yahoo.gr
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
UNDERGROUND TAPES, http://undergroundtapesmusic.blogspot.com