Οι Fadeout στην indie σκηνή του Γιουσουρούμ.

Το Γιουσουρούμ αγαπά την Ελληνική (και όχι μόνο) ανεξάρτητη σκηνή. Λατρεύει όλους εκείνους που κόντρα στο ρεύμα της Ελληνικής μουσικής πραγματικότητας αρνούνται να κινηθούνε (μουσικά) στον δρόμο που χάραξε ο Φοίβος (δεν θέλω ου!!!). Θαυμάζει τα παιδιά εκείνα που αντί να γράφουν «τραγουδάκια» -σ’αγαπώ μ’αγαπάς, τι θα γίνει μ’εμάς κλπ- στην μητρική μας γλώσσα διαλέγουν έναν δύσκολο και πολλές φορές αδιέξοδο δρόμο, αυτόν της αγγλόφωνης ηχογράφησης. Νιώθει «κοντά» στα συγκροτήματα ή τους μεμονωμένους δημιουργούς που γράφουν μεν στην Ελληνική αλλά όχι δυο κουπλέ, ένα ρεφρέν, δυο χαρούμενες συγχορδίες και πάμε για πίστα και γαρίφαλα. Και φυσικά δεν υποτιμά τους πραγματικούς Έλληνες δημιουργούς, όπως ο Χατζιδάκις, ο Λοϊζος, ο Τσιτσάνης κ.α. και τους κομιστές των δημιουργών τους. Αυτό όμως είναι θέμα μιας άλλης μελλοντικής ίσως ανάρτησης (όπως και η ελληνόφωνη εναλλακτική σκηνή). Τα τελευταία μουσικά εμπορεύματα του Γιουσουρούμ αφορούν στην Ελληνική indie σκηνή όπως έχουμε συνηθίσει να την αποκαλούμε. Αναλύσεις και συζητήσεις για το θέμα πιθανώς θα έχετε ακούσει και διαβάσει πολλές. «Αιώνιες» ερωτήσεις με γκρίζες τις περισσότερες φορές απαντήσεις:

Υπάρχει indie σκήνη στην χώρα μας? Οι Raining Pleasure ανήκουν σε αυτή? Οι Matisse τι είναι ? Εναλλακτικό, mainstream ή indie ροκ? Υπάρχει τελικά Ελληνόφωνο Ροκ? Οι πολυεθνικές γιατί υπογράφουν τέτοια συγκροτήματα και μετά δεν τα προωθούν? Είναι η Πάτρα η indie «πρωτεύουσα» ? κλπ κλπ κλπ.

Απαντήσεις δεν θα βρείτε ούτε σε τούτη την ανάρτηση, γιατί ο σκοπός της είναι διαφορετικός. Είναι κάτι σαν διαφημιστή καμπάνια!!! Το Γιουσουρούμ λοιπόν αποφάσισε να στήσει την δική του σκηνή (καλοκαιράκι είναι) και να σας παρουσιάσει μερικά από τα αγαπημένα του σχήματα της indie (και όχι μόνο) σκηνής της χώρας. Οι πρώτοι που ανεβαίνουν στην σκηνή μας είναι οι FADEOUT.

Οι FADEOUT δημιουργήθηκαν ως τρίο στην Αθήνα το 2002 και μερικούς μήνες αργότερα απέκτησαν την τελική τους (έως σήμερα) πενταμελή σύνθεση: Βαγγέλης Ασλανίδης (drums, percussion, sound programming), Νίκος Αργυρόπουλος (bass), Μαρία Καμπουράκη (vocals), Αλέξανδρος Δαρμής (keyboards, nord lead synthesizers, samplers) και Γιάννης Γιώτης(guitars). Όσο για το στιλ τους και τις επιρροές τους? Οι ίδιοι ομολογούν πως την πρώιμη εκείνη περίοδο τους ο ήχος τους «άρχισε να εμφανίζει επιρροές από το σύγχρονο indie pop/rock, το post-rock, τον ήχο της σκηνής του Bristol, αλλά και από καλλιτέχνες της electronica» Αυτά για τότε, γιατί αργότερα το γκρουπ άρχισε να πατάει καλύτερα στα «μουσικά» του πόδια και να ενσωματώνει στοιχεία ανεξαρτήτου προέλευσης (μα βάση πάντα το indie pop/rock) και να πειραματίζεται περισσότερο χωρίς πλέον τα αρχικό (φυσιολογικό) τους άγχος.

Ήταν Μάρτιος του 2005 όταν στο Γιουσουρούμ ακούστηκαν για πρώτη φορά οι FADEOUT. Και τι ντεμπούτο ε? Με μια λέξη :όμορφο!!! Το (πάλαι ποτέ) Ποπ και Ροκ (ροκ& ρολ) κυκλοφορούσε με δυο διαφορετικά εξώφυλλα και CDs (σε συνεργασία με την Hitch Hyke). Επιλέξαμε το SECRET TAPES STUDIO II RECORDS και δεν πέσαμε έξω (βρείτε το στο blog του φίλου an205). Εκτός των FADEOUT το CD περιέχει κομμάτια των (επίσης αγαπημένων) INTERSTELLAR OVERDRIVE και των (δυστυχώς πρόωρα διαλυμένων) SERPENTINE. Το CD πήγαινε για πολύ καιρό αυτόματα στο δέκατο κομμάτι του και μετά στα υπόλοιπα. Ο λόγος ήταν απλός, το SANCTUARY είχε κλέψει την μουσική μας ψυχή. (Ακούστε το δίπλα στο "τραγούδι της ανάρτησης")

Έτσι άρχισε το "ψάξιμο" για τους FADEOUT και η προσπάθεια να βρούμε την Demo κυκλοφορία τους (με τέσσερα όπως ανακαλύψαμε αργότερα κομμάτια). Δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν τα έχουμε καταφέρει. Το 2005 το συγκρότημα υπογράφει με γνωστή πολυεθνική εταιρεία για την κυκλοφορία του "I Don't Care” σε ένα Last Chance remix όπως χαρακτηρίζεται στην συλλογή του Δ. Παπασπυρόπουλου με τίτλο "Once Upon A Time" που κυκλοφορεί στο τέλος του έτους. Εκεί έρχεται μια μικρή απογοήτευση!!! Όχι φυσικά για την συλλογή... (ακούστε το τραγούδι και στο ντεμπούτο άλμπουμ των fadeout και συγκρίνετε).

Φυσικά ποτέ τους δεν σταμάτησαν να κάνουν ζωντανές (ολοζώντανες) εμφανίσεις και να συμμετέχουν στις μεγαλύτερες μουσικές συναντήσεις της Ελληνικής indie σκηνής. Το επόμενο βήμα τους ήρθε φυσιολογικά και ήταν η κυκλοφορία του ομότιτλου ντεμπούτο τους από την MSEN Music στις 31/10/2006.

Ένα άλμπουμ που περιέχει όμορφες και δυνατές στιγμές ποπ, αναμιγμένες με κατάλληλες δόσεις indie rock και electronica, ενώ η φωνή της Μαρία Καμπουράκη δημιουργεί ένα εξαίσιο περιτύλιγμα. Μπορεί οι επιροές από Radiohead και Portishead (χωρίς διάθεση μιμητισμού) να δίνουν το παρόν αλλά καθώς τα κομμάτια προχωρούν δίνουν την θέση τους στην προσωπική σφραγίδα μιας καλοδουλεμένης μπάντας. Οι Fadeout κατάφεραν να αποφύγουν (περί κατορθώματος πρόκειται εάν σκεφθείτε την εμμονή των περισσότερων ελληνικών γκρουπ ειδικά στα πρώτα τους άλμπουμ) τα πολύ έντονα σολαρίσματα και τα «οπερικά» φωνητικά. Το repeat είναι αναπόφευκτο σε πολλά από τα κομμάτια του άλμπουμ. Τραγούδια όπως το Homeless, το Lost Song και το Dire Addiction μένουν χαραγμένα στο αυτί μας για ώρες μετά το άκουσμά τους. Φυσικά και δεν ξαχάσαμε το αγαπημένο Sanctuary (Transposed edit) αλλά ούτε και το Time χάρη στο οποίο οι Fadeout απόσπασαν τα πρώτα τους διεθνή κολακευτικά σχόλια από το μουσικό e-zine "Independent Clauses". Ακούστε τα στη σελίδα τους στο myspace και πείτε μας εάν συμφωνείται μαζί μας. Το fadeout μας γέμισε προσδοκίες για την επόμενη δισκογραφική του απόπειρα. Ελπίζουμε να μην αργήσει άλλο.

Σας αφήνουμε με ένα νέο τραγούδι των fadeout με τίτλο "Fragile State Of Mind" από την ζωντανή τους εμφάιση στο Gagarin 205 (23.11.2007). Καλή σας νύχτα!!!