Μια αιώνια ευχή ή μια αιώνια ουτοπία για το 2017??

To Another Wish είναι εδώ και είναι το νέο ΕP των Next Time Passion

Εάν χρειαζόταν να επιλέξει κανείς 2-3 ελληνικά συγκροτήματα από την δεκαετία του 90 το οποία οροθέτησαν και διαμόρφωσαν την indie pop σκηνή αναμφίβολα ανάμεσα στα επιλεγόμενα θα βρισκόταν και οι Next Time Passions.

Οι Next Time Passions δημιουργήθηκαν το 1991 στην Αθήνα και στην πρώτη φάση της δραστηριοποίησής (1991 - 1994) τους κυκλοφόρησαν ένα (1993) δικό τους 7΄΄ το Angel Flower ‎από την This Happy Feeling (feel 01) και ένα κοινό (split) 7’’ το 2x1 από την Elefant Records (‎ER131) με τους Impossible Tymes το 1994 χρονιά που και διαλύθηκαν (προσωρινά).

Το 2009 αρχίζει η δεύτερη περίοδός του καθώς τότε οι Next Time Passions επανασυνδέθηκαν και άρχισαν πάλι τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Το 2011 κυκλοφόρησαν τόσο το EP Brand New Sea (MID001) όσο και το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο Things Left On Stripes Of Time (MID002) και τα δυο από την Midge Eras Record Club.

Τώρα εν έτη 2016 έρχεται το νέο τους EP με τίτλο Another Wish το οποίο κυκλοφορεί μόνο ηλεκτρονικά και περιέχει τέσσερα νέα κομμάτια τα οποία και στο ηχογραφήθηκαν στο Prova Studio σε live συνθήκες (όλα τα όργανα ταυτόχρονα), ώστε να αποτυπωθεί στον τελικό ήχο η ζωντανή αίσθηση και το δέσιμο της μπάντας. Η μίξη έγινε από τον Λουκά Λυμπέρη και το mastering ανέλαβε ο Steve Fallone στα studio της Sterling Sound, N.Y.

Το Another Wish μας θυμίζει γιατί οι Next Time Passions είναι ταυτόσημοι με το ελληνικό Indie Pop στοιχείο. Aποδεικνύει ότι η επανένωση δεν ήταν αποτέλεσμα του γενικότερου κλίματος επανενώσεων αλλά ήταν ο επαναπροσδιορισμός της μουσικής πορείας των μελών τους μέσω της κοινής τους εξέλιξης που έφερε (μουσικά) και πάλι τους 4 φίλους κοντά, στην ίδια σκηνή και τους οδήγησε πίσω στα Studios.

Καλή σας και μας ακρόαση.
 

Ο Gutiérrez, ένα διήγημα και η πραγματικότητα

"....Ο γέρος με έκανε να χάσω τον ειρμό του διηγήματος του Ροχέλιο. Το έγραψα πριν από χρόνια. Ο Ροχέλιο είχε πεθάνει και εγώ φαντάστηκα πολλά πρόγματα για την ζωή του. Δεν είναι ωραίο διήγημα. Το καλύτερο είναι η πραγματικότητα. Ωμή. Την παίρνεις όπως την βλέπεις στον δρόμο. Τη βουτάς με τα δυο σου χέρια, και αν έχεις δύναμη, την σηκώνεις και την αφήνεις να πέσει πάνω στην λευκή σελίδα. Και αυτό ήταν. Είναι εύκολο. Χωρίς φτιασίδια. Μερικές φορές είναι τόσο σκληρή η πραγματικότητα που ο κόσμος δεν σε πιστεύει. Διαβάζουν την ιστορία και σου λένε : "Όχι , οχι Πέδρο Χουάν, εδώ υπάρχουν πράγματα που δεν στέκουν. Η φαντασία σου οργιάζει." Κι όμως τίποτα δεν είναι αποκύημα τη φαντασίας μου. Απλώς είχα αρκετή δύναμη να πιάσω ολόκληρη την πραγματικότητα και να την αφήσω να πέσει μονομιάς πάνω στην λευκή σελίδα.."

Pedro Juan Gutiérrez

Η βρόμικη τριλογία της Αβάνας

Mετάφραση : Κλεοπάτρα Ελαιοτριβάρη

Εκδόσεις: Μεταίχμιο pocket (2014)

(ένα βιβλίο και μια ταινία):Φαρενάιτ 451

To βιβλίο.......................................

Tίτλος: Φαρενάιτ 451

Συγγραφέας:Ρέυ Μπράντμπερυ

Έτος πρώτης κυκλοφορίας: 1953

(απόσπασμα ανάρτησης εδώ στο giousurum  από το μακρινο 2008)

"...Ξεχάστε διαγαλαξιακούς πολέμους, ΑΤΙΑ εξωγήινους κλπ. Το Φαρενάιτ 451 (πρώτη έκδοση το 1953) μας μεταφέρει σε μια (ελπίζουμε) μακρινή εποχή στο μέλλον όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα, η σκέψη η γνώση και η μνήμη έχουν ποινικοποιηθεί και τα λεγόμενα αμφίδρομα μέσα μαζικής ενημέρωσης (και αποβλάκωσης) είναι τα μόνα υπεύθυνα για την «επιμόρφωση» και την «διασκέδαση» των πολιτών. Στους 451 βαθμούς Φάρεναϊτ το χαρτί υπερθερμαίνεται και αρχίζει να καίγεται. Αυτό είναι και το σήμα της πυροσβεστικής υπηρεσίας στην πόλη του μέλλοντος που έχουμε μεταφερθεί. Σε μια εποχή που οι πυροσβέστες δεν σβήνουν φωτιές αλλά καίνε τα βιβλία των πολιτών που κατάσχονται ως επικίνδυνα στο όνομα του "κοινού καλού", αφού αποτελούν από τα κυριότερα μέσα προς την ελεύθερη σκέψη. Ανατριχιαστικές και εφιαλτικές καταστάσεις που μοιάζουν μακριές και αλλότριες. Όμως ας θυμηθούμε το 1984 του Όργουελ και πόσο προφητικό υπήρξε … Ο ήρωας του βιβλίου, ο Μόνταγκ, είναι ένας ευσυνείδητος πυροσβέστης του μέλλοντος. Υπηρετεί πιστά το καθεστώς και τον ολοκληρωτισμό του, κυνηγώντας και καίγοντας βιβλία. Έχει όμως και ένα «ελάττωμα». Είναι συγχρόνως και ένας ανήσυχος άνθρωπος με ενδιαφέροντα και απορίες που δεν αργεί να μπει στον πειρασμό να διαβάσει ένα βιβλίο. Έτσι βρίσκεται ξαφνικά στο αντίθετο στρατόπεδο από αυτό που υπηρετεί αλλά και ανάμεσα σε δυο γυναίκες. Την γυναίκα του (Λίντα) και την Κλαρίς, μια δεκαεπτάχρονη που συνάντησε τυχαία ένα βράδυ. Βρείτε το βιβλίο και διαβάστε την συνέχεια. Σίγουρα θα σας κάνει να δείτε την πρόοδο της τεχνολογία και τα επιτεύγματά της με άλλο μάτι..."

Και η ταινία......................................................

Το  Φαρενάιτ 451 μεταφέρθηκε για πρώτη φροά στην μεγάλη οθόνη το 1966 και αποτελεί την πρώτη έγχρωμη ταινία του Φρανσουά Τριφό με τους Οσκαρ Βέρνερ, Τζούλι Κρίστι, Σίριλ Κιούζακ και Αντόν Ντίφρινγκ.

Η όλη παραγωγή έγινε στα Γαλλικά μιας και ο Τριφό τον καιρό εκέινο δεν μιλούσε καθόλου σχεδόν Αγγλικα. Την μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Bernard Herrmann τον οποίο προτεινε ο ίδιος ο Bradbury. Όταν ο Τριφό συνάντησε τον Hermann για την μουσική τηα ταινίας ο τελευταίος τον ρώτησε γιατί δεν επέλεξε κάποιον από τους μοντερνους συνθέτες  και ο Τριφό του απάντησε ότι οι μοντέρνοι συνθέτες θα του έδιναν μουσική του 20ου αιώνα και εκείνος ήθελε μια μουσική του 21ου αιώνα για την ταινάι του.

Η πλοκή της ταινία διαφέρει σε ορισμένα σημεία από το βιβλίο με πιο χαρακτηριστικό εκείνο του χαρακτήρα της  Clarisse McClellan. ΄Οταν ο Bradbury έγινε γνώστης της αλλαγής που αφορά στην Clarisse είπε στον Τριφό ότι χαίρεται που τελικά αυτή "παραμένει ζωντανή". Η ταινία γυρίστηκε στην Αγγλία εκτός της σκηνής του υπερυψωμένου σιδηρόδρομου μονής τροχιάς (nomorail) που γυρίστηκε στην Γαλλία και συγκεκριμένα στο Châteauneuf-sur-Loire όπου υπήρχε μια αντίστοιχη πειραματική Γαλλική εγκατάσταση monorail.

Τέλος να πούμε ότι ετοιμάζεται η στην μεγάλη οθόνη υπό την σκηνοθετική ματιά του Ramin Bahrani (99 Homes).

(ένα βιβλίο και μια ταινία): "Το Κόκκινο και το Μαύρο"

Το Βιβλίο..................................................

 

Tίτλος: Το Κόκκινο και το Μαύρο

Συγγραφέας: Stendhal (ψευδώνυμο του Henri Beyle)

Έτος πρώτης κυκλοφορίας: 1830

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

 Eκδόσεις Πάπυρος

«Επιτομή του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, έργο σταθμός στην ιστορία της γαλλικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το Κόκκινο και το Μαύρο είναι η ιστορία του Ζυλιέν Σορέλ, ενός νεαρού ονειροπόλου από την επαρχία, που γεμάτος θαυμασμό για τα ιδεώδη του Ναπολέοντα θέτει στόχο του να ξεφύγει από τα δεσμά της φτωχής του καταγωγής και να κατακτήσει την καταξίωση και τον πλούτο στην παρακμιακή γαλλική κοινωνία της Παλινόρθωσης των Βουρβόνων.

Ευφυής και φιλόδοξος, ιδεαλιστής και μέγας υποκριτής, φύση επαναστατική και στυγνός οπορτουνιστής, θα χτίσει τη θριαμβευτική του καριέρα εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τον κώδικα της κοινωνικής υποκρισίας ώστε από την ταπεινή επαρχιακή Βεριέρ να βρεθεί στα σαλόνια του Παρισιού, κατακτώντας την καρδιά της όμορφης και ευγενικής κυρίας ντε Ρενάλ, συζύγου του πρώτου εργοδότη του, και ύστερα της αριστοκρατικής και αλαζονικής Ματθίλδης. Όσο όμως μετεωρική είναι η άνοδός του τόσο απότομη και σκληρή θα είναι η πτώση του.

 

Ο άνεμος της Ιστορίας που πνέει στο έργο, η γοργή ροή της αφήγησης, η ψυχολογική εμβάθυνση στους εμβληματικούς χαρακτήρες, που πλάθονται σαν πρόσωπα με σάρκα και οστά, η σύνδεση τους ηρώων με τον κοινωνικό τους περίγυρο, η ζωντανή απεικόνιση ενός ολόκληρου κόσμου σε όλες τις πτυχές του, καθιστούν το Κόκκινο και το Μαύρο μια ανεπανάληπτη αναγνωστική εμπειρία αλλά και ένα μέσο μύησης στη μεγάλη τέχνη του μυθιστορήματος.»

 

Και η ταινία......................................................

 

Το 1954 ο Γάλλος σκηνοθέτης  Claude Autant-Lara μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το αριστούργημα του Stendhal  Το Κόκκινο και το Μαύρο (Le rouge et le noir) σε μια Ιταλο-Γαλλική παραγωγή.
 

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ζεράρ Φιλίπ, Ντάνιελ Νταριέ, Αντονέλα Λουλάν, Ζαν Μαρτινέλι κ.α ενώ την μουσική της έχει γράψει ο René Cloërec. Το σενάριο υπογράφει ο  Claude Autant-Lara και οι Jean Aurenche and Pierre Bos. 

 

H ταινία κέρδισε στον τίτλο της καλύτερης ταινίας του 1955 στα French Syndicate of Cinema Critics αλλά και το Grand Prix de l'Académie du Cinéma. Η Ευρωπαϊκή πρεμιέρα έγινε στις 29/10/1954 ενώ στις ΗΠΑ η πρεμιέρα έγινε στις 08/04/1958.

Ακούστε το νέο άλμπουμ των Sleepin Pillow -The past is already here

Τους Sleepin Pillow τους γνωρίσαμε το 2008 όταν και κυκλοφόρησαν το Apples On An Orange Tree από την Shift της Archangel. Τώρα έξι χρόνια και κάτι μετά και λίγο πριν το 2017 επανέρχονται με το τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο The past is already here.

Ακούστε το ολόκληρο πριν την επίσημη κυκλοφορία του Δευτέρα 12.12.2016 και λίγο πριν τα δυο επερχόμενα live των Sleepin Pillow σε Θεσσαλονίκη (16.12) και Αθήνα (23.12).

Καλή ακρόαση και τα συμπεράσματα δικά σας.

1959 -Όταν η Marvel συναντούσε τον Fidel

Το πρώτο τεύχος του Battle κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1951. Τον Οκτώβριο του 1959 η Marvel κυκλοφόρησε το 66ο τεύχος του Battle. Στις 36 σελίδες του φιλοξενούσε 6 ιστορίες πολέμου και αντίστοιχους ήρωες. Μέχρι εδώ όλα καλά και αναμενόμενα. 

Τι γίνεται όμως όταν ανάμεσα στους Super Heroes της Marvel παρελαύνει και ο Fidel?? Mην βιάζεστε να απαντήσετε πριν αναλογιστείτε ότι ήμαστε στο 1959.

Η Κούβα ακόμη δεν έχει (αναγκαστικά) δώσει το χέρι και την ψυχή της στην ΕΣΣΔ. Η απόβαση στον κόλπο των χοίρων δεν είναι ακόμη εδώ όπως και η κρίση των πυραύλων. 

Kάπως έτσι λοιπόν σε τέσσερις σελίδες παρουσιάζεται η ιστορία της επανάστασης στην Κούβα και του Fidel υπό τον τίτλο "The Man with the Beard!".

Οι συντελεστές του 4σέλιδου ήταν:

Pencils:  Joe Sinnott (signed) 

Inks: Joe Sinnott (signed) 

Colors: Stan Goldberg 

Letters: Artie Simek 

Job Number: T-394

Juke Box Comics - Mια σειρά comic με θέμα την μουσική από το 1948

Μεταξύ του 1948 και του 1949 κυκλοφόρησαν από την Eastern Color έξι μουσικά comic με τον γενικό τίτλο Juke Box Comics. Σε κάθε τεύχος παρουσιαζόταν διάσημοι μουσικοί  της τζαζ και της ποπ σε διαφορετικές ιστορίες και περιπέτειες. 

Στις σελίδες τους μπορούμε να δούμε να παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του να Woody Herman, Benny Goodman, Duke Ellington, Buddy Rich, Αλ Τζόνσον, ο Xavier Cugat, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong, Cab Calloway και Lionel Hampton κ.α.

Από το πρώτο τεύχος το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1948 επιλέξαμε την ιστορία/περιπέτεια του μεγάλου Duke Ellington (από τον A. C. Hollingsworth) όπου ο Δούκας διηγείτε το πως απέκτησε το όνομά του. Στο ίδιο τεύχος (όπως μπορείτε να δείτε στο εξώφυλλο) υπήρχαν συνολικά 12 ιστορίες μεταξύ των οποίων αυτή του Benny Goodman, του Perry Como ενώ το εξώφυλλο είχε σχεδιάσει ο Alex Toth.

Το τελευταία τεύχος κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1949, το εξώφυλλο σχεδιάσε ο Ed Moore και στις σελίδες του υπήρχαν οι ιστορίες της Martha Tilton, του Desi Arnaz και άλλων.