"....Οι συμφωνίες του Μπρέτον Γούντς σκόπευαν να ελέγξουν τις ροές κεφαλαίων. Όταν η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ δημιούργησαν αυτό το σύστημα την επομένη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, υπήρχε μια ζωηρή επιθυμία για δημοκρατία.
Το σύστημα είχε επινοηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διαφυλάσσει τα κοινωνικά δημοκρατικά ιδεώδη, δηλαδή ουσιαστικά το κράτος πρόνοιας. Για να γίνει αυτό, έπρεπε να ελεγχθούν οι κινήσεις ςτων κεφαλαίων. Αν αφεθούν τα κεφάλαια ελεύθερα να μετακινηνούνται από την μια χώρα στην άλλη, θα έρθει μια μέρα που οι οικονομικοί οργανισμοί και οι επενδυτές θα είναι πραγματικά σε θέση να καθορίσουν την πιλιτική των κρατών.Συνιστούν αυτό που καμιά φορά ονομάζουμε "εικονικό Κοινοβούλιο": χωρίς να τους έχει δοθεί καμιά πραγματική νομική υπόσταση, είναι σε θέση να επηρεάσουν την ποολιτική των κρατών με την απειλή της απόσυρσης κεφαλαίων και με άλλους οικονομικούς χειρισμούς..."
Από το βιβλίο "Δυο ώρες διάυγειας"
Συνομιλίες του Νοαμ Τσόμσκυ με
τον Ντενί Ρομπέρ και τη
Βερόνικα Ζαχάροβιτς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου