(ιστορίες πίσω από τα τραγούδια) Jake Leg- Jake Leg

Οι Jake Leg είναι μια τετραμελής μπάντα από την Θεσσαλονίκη που ιδρύθηκαν το 2005. Το 2012 κυκλοφόρησε το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ τους σε δική τους, ανεξάρτητη παραγωγή. είχε προηγηθεί το 2011 το EP με τίτλο The Basement Sessions, στο οποίο περιλαμβάνονται πιο πειραματικές εκτελέσεις παλιών συνθέσεων. Οι Jake Leg συμμετέχουν στην συλλογή μας Indie Side of Music Vol II με το κομμάτι Always Better. Για τους Jake Leg θα τα πούμε σίγουρα αναλυτικά σύντομα. Μέχτι τότε ας τους αφήσουμε να μας πούνε τις ιστορίες πίσω από τα κομμάτια του άλμπουμ τους (ακούγοντας παράλληλα και τα κομμάτια).Ο λόγος λοιπόν στους Jake Leg.

------------------------------

Always Better

Η βασική επιρροή για αυτό το κομμάτι είναι οι Subways – τουλάχιστον οι αρχικές συγχορδίες. Στιχουργικά το κομμάτι – όπως και πολλά άλλα – γράφτηκε χωρίς κάποιο μπούσουλα, απλά είχαμε κατά νου τη φράση ‘always better’. Αλλά τελικά η θεματική που αναπτύχθηκε αναφέρεται σε έναν άνθρωπο που είναι ικανός, αλλά αλλάζει συχνά άποψη – θα μπορούσε να τα καταφέρει αλλά ο υπερβολικός ενθουσιασμός του τον κάνει να αποτύχει λίγο πριν το στόχο του.

Posh

Εδώ βασική επιρροή είναι οι σκωτσέζοι The View. Ίσως είναι το πιο ‘indie’ κομμάτι μας, ενώ έχει και κάτι ασυνήθιστο για μας – ένα reggae σπάσιμο μετά το σόλο. Αναφέρεται στο πρώτο φλερτ – στις πρώτες ματιές, στο πως προσπαθείς να πλησιάσεις το άλλο άτομο, στις αμφιβολίες που νιώθεις

Maybe

Ένα κομμάτι που μεταμορφώθηκε στο στούντιο όταν το ηχογραφήσαμε. Αρχικά σαν σύνθεση είχε έναν πολύ διαφορετικό ήχο, πιο στεγνό. Κατά τις ηχογραφήσεις όμως αποφασίσαμε να προσθέσουμε έγχορδες synth ενορχηστρώσεις, με αποτέλεσμα να γίνει ένα απ’ τα πιο soft κομμάτια μας. Μιλάει για έναν άνθρωπο που είναι σε μια κατάσταση που πρέπει να αποφασίσει αν αξίζει να παλέψει ή να φύγει, αν αξίζουν οι θυσίες που πρέπει να γίνουν ή όχι.

Sing-Along Όταν γράφαμε αυτό το κομμάτι είχαμε ένα πράγμα στο μυαλό μας: να παίξουμε αυτό που γουστάρουμε περισσότερο από κάθε τι άλλο – αγνό, γνήσιο rock n’ roll! Οπότε οι στίχοι δεν θα μπορούσαν να μιλάνε για τίποτε άλλο πέρα από το ίδιο το rock n’ roll παρομοιάζοντας το με μια γυναίκα!

Jenny Ένα κομμάτι που έφτασε σε αυτή τη μορφή αφότου πέρασε από διάφορες ενορχηστρώσεις – ξεκίνησε ως ένα καθαρό hard rock κομμάτι επηρεασμένο από Stone Temple Pilots, για να καταλήξει ένα κομμάτι βασισμένο στο πιάνο (παιγμένο πολύ όμορφα από το φίλο μας Δημήτρη Χριστοδουλίδη) με ρυθμό bossa nova. Στιχουργικά αναφέρεται στην ένοχη έλξη – όταν κάποιες φορές θες κάτι που ξέρεις ότι δεν επιτρέπεται να το αποκτήσεις.

Τhe City

Ένα από τα πρώτα κομμάτια της πιο ώριμης εποχής των Jake Leg, όταν αποβάλαμε τα έντονα hard rock στοιχεία μας. Ένα κομμάτι με σχεδόν punk κιθάρες και έντονο το garage ύφος, το οποίο θέλαμε να υιοθετήσουμε. Έντονη επιρροή στα φωνητικά είναι ο Perry Farrell των Jane’s Addiction. Στιχουργικά αναφέρεται σε μια ξέφρενη νύχτα στους δρόμους μιας μεγαλούπολης και στις προσδοκίες για όλα αυτά που θες να ζήσεις σ’ αυτήν. 

Drag me Back Inside

Βασικότερη επιρροή για τη μελωδία αυτού του κομματιού είναι το ‘Pushing On’ των Quantic Soul Orchestra. Θέλαμε να παντρέψουμε τα soul φωνητικά με το garage ύφος μας – δεν ξέρουμε αν το καταφέραμε, αλλά σίγουρα το προσπαθήσαμε! Στιχουργικά μιλάει για μια κατάσταση απ’ την οποία ξέρεις ότι πρέπει να ξεφύγεις αλλά σου έχει γίνει εμμονή και γυρνάς όλο εκεί. Ή για μια γυναίκα που σου στέλνει mixed signals – όπως θέλει να το ερμηνεύσει κανείς!

White Pulse

Αυτό το κομμάτι ξεκίνησε σαν σύνθεση και με τα τέσσερα όργανα, θύμιζε όμως πολύ κλασσική rock μπαλάντα. Με προτροπή λοιπόν του Νικόδημου Τριαρίδη, που έκανε την παραγωγή, αφαιρέθηκαν τα τύμπανα και το μπάσο και παίχτηκε μόνο με 2 ακουστικές κιθάρες, ενώ προστέθηκε και η φυσαρμόνικα (από το φίλο μας Γιώργο Καμπά). Είναι ένα σχεδόν σκοτεινό κομμάτι στιχουργικά. Υπάρχει όμως κι ένα μήνυμα ελπίδας κάπου εκεί!

And I Wonder
Το αγαπημένο μας κομμάτι ίσως, αυτό που μας αρέσει περισσότερο σαν σύνθεση και που έγινε ο οδηγός για το προς τα πού θέλουμε να κινηθούμε μουσικά. Επηρεασμένο από Rolling Stones, μιλάει για τον καινούργιο έρωτα και τον καινούργιο κόσμο που αυτός σου ανοίγει μπροστά σου και σε κάνει να αναρωτιέσαι και να προσμένεις γι’ αυτόν.

Miracle Mile

Ένα απ’ τα πιο hard rock κομμάτια μας, με κάποιες όμως grunge επιρροές. Αναφέρεται στις απώτερες προσδοκίες που έχεις, και το ‘miracle mile’ του τίτλου αναφέρεται σε όλο το δρόμο που έχεις να διανύσεις και όλα τα εμπόδια που έχεις να ξεπεράσεις μέχρι να φτάσεις ως εκεί. 

 My Drivin’ Manner

 Ίσως η πιο έντονη επιρροή των Oasis στον ήχο μας. Το ‘my drivin’ manner’ είναι αυτός ο αυθορμητισμός που έχεις μέσα σου και που σε ωθεί να κάνεις πράγματα τα οποία ξέρεις ότι δεν θα ‘πρεπε να κάνεις. Όταν λες ναι ενώ μέσα σου ξέρεις ότι πρέπει να πεις όχι.