Είκοσι χρόνια μετά. Τελικά μερικά τείχη δεν πέφτουν ποτέ...

09/11/1989. Η νύχτα που κατά πολλούς άλλαξε την ιστορία. Η νύχτα που το "περίφημο" τοίχος του Βερολίνου έπαψε να χωρίζει μια πόλη στα δύο. Μια πόλη που, να μην το ξεχνάμε, υπήρξε χωρισμένη και στα τέσσερα. Εκείνη τη νύχτα χιλιάδες Ανατολοκογερμανοί είδαν (επιτέλους όπως τότε σκεφτόταν) αυτό που τόσο επιθυμούσαν. Την άλλη πλευρά της πόλης και της ζωής. Τον Δυτικό τρόπο ζωής. Εκείνο το βράδυ οι κάτοικοι του Ανατολικού Βερολίνου ονειρεύτηκαν να έχουν όλα όσα είχαν ακούσει (και λιγότερο δει) για τους δυτικοΓερμανούς. Έκλεισαν τα μάτια τους και είδαν τον εαυτό τους πραγματικά ελεύθερο, με όλα τα "καλά" καταναλωτικά αγαθά των Δυτικών (που να ήξεραν οι άνθρωποι τι τους περίμενε τα επόμενα χρόνια).

Το τοίχος ήταν ο εχθρός τους. Ένα τοίχος που τόσο αιφνιδιαστικά είχε σηκωθεί τον Αύγουστο του 1961 από την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας -σε συνεργασία προφανώς με την μαμά ΕΣΣΔ- και έκοψε την πόλη στα δυο, χωρίζοντας ολόκληρες οικογένειες και διχάζοντας έναν λαό και όχι μόνο. Τα 167,8Km του έστεκαν εκεί για περίπου 30 χρόνια σαν μπαμπούλας. Στην περίφημη "νεκρή ζώνη¨-της ανατολικής πλευράς- έχασαν την ζωή τους περισσότεροι από 200 άνθρωποι στην προσπάθειά τους να περάσουν "απέναντι". Ένα απέναντι που παρόλο ήταν ανθρώπινο δημιούργημα (όπως όλα τα απέναντι) φάνταζε στα μάτια τους παράδεισος. Τα τούβλα του (στην αρχή) και (μετά) τα τεράστια κομμάτια από μπετόν έστεκαν ανάμεσα σε εκείνους και τον Παράδεισο τους. Έναν παράδεισο, που όπως τελικά αποδείχτηκε ήταν και αυτός ανθρώπινο δημιούργημα και σαν τέτοιο όχι μόνο δεν ήταν τέλειος αλλά απείχε και πολύ από την πραγματικότητα. Πολλοί όταν έπεσε (πιο σωστά όταν έριξαν) το τοίχος μίλησαν για την τελική επικράτηση του καπιταλισμού (κούφια η ώρα), άλλοι για την(επιτέλους) κατάλυση των ολοκληρωτικών καθεστώτων (λες και από τότε δεν εμφανίστηκαν ολοκληρωτικά καθεστώτα ανά τον κόσμο) και άλλοι για μια μεγάλη νίκη ενός λαού. Η (επαν)ένωση της Γερμανίας υπήρξε η πιο αναίμακτη επιχείρηση στην ιστορία αν και πολλοί μιλάνε για προσάρτηση (παρόλο που στην ουσία αναφερόμαστε σε ΕΝΑΝ λαό και σε ΜΙΑ χώρα που για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους ήταν διαιρεμένη).

Όσο για την κατάσταση 20 χρόνια μετά?? Στο ανατολικό μέρος ο ένας στους πέντε είναι φτωχός. Στο δυτικό ένας στους οκτώ! Η ανεργία αντίστοιχα είναι 13,3% και 6,9%. Ένας στους δέκα ¨ανατολικούς¨ επιθυμεί την ανασύσταση της ΛΔΓ, ενώ δύο στους δέκα θα επιθυμούσαν την ανοικοδόμηση του τοίχους!!!!! Με άλλα λόγια το τοίχος έπεσε αλλά είναι ακόμη εκεί και εξακολουθεί να κρατά χωρισμένη στα δυο την Γερμανία!! Οι άνθρωποι που είδαν το τείχος που τους χώριζε από την ελευθερία και τον παράδεισο να πέφτει μετά είδαν και ήρθαν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα. Έπρεπε να παλέψουν ακόμη και για όσα είχαν συνηθίσει να τα νιώθουν δεδομένα, ενώ τα "καλα" των Δυτικών παρέμειναν στις διαφημιστικές αφίσες. Οι Δυτικοί που "έβλεπαν" τους απέναντι σαν δέσμιους, και ανελεύθερους φαίνεται πως είχαν (και έχουν) ξεχάσει τα δικά μας δεσμά. Αλήθεια η υπερκατανάλωση είναι μοίχεια επιθυμία?? Το ίδιο και το ζάπινγκ?? Η σκέψη μας είναι ελεύθερη ή κάποιος έχει μεγάλο λόγο στην διαμόρφωσή της (TV,περιοδικά κλπ)?? Εδώ τελικά το εκλέγεστε ισχύει (??), όταν για να γίνεις μέλος του κοινοβουλίου απαιτούνται πολλά χρήματα και φυσικά "ρεύμα" ??? Και πριν βιαστούμε να μιλήσουμε για ελευθερία, δημοκρατία κλπ ας σκεφτούμε πόσα τείχη έχουν χτιστεί από τότε και πόσα εξακολουθούν να υφίστανται. Η λίστα δεν είναι τόσο μεγάλη αλλά σίγουρα παραμένει ντροπιαστική: Γάζα, Β. Ιρλανδια, Κύπρος κλπ!! Αν αυτή είναι η ¨δημοκρατία¨ μας τότε ίσως οι νοσταλγοί της ανοικοδόμησης τους τοίχους έχουν δίκιο να νιώθουν μπερδεμένοι. Τουλάχιστον τότε γνώριζαν τον ¨εχθρό" και φανταζόταν τον "παράδεισο". Τώρα?? Και αν δεν κάνουμε λάθος στην δημοκρατία δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι και πάνω από όλα η δημοκρατία δεν εκδικείται αλλά αγκαλιάζει τους πάντες!! Τελικά μήπως αυτό που πραγματικά "νοσταλγούνε" δεν είναι τίποτε άλλο από έναν καλύτερο κόσμο και από εκείνο τον "παράδεισο" που είχανε ονειρευτεί και δεν τον έχουν βρεί ακόμη?? Καλό σας και μας βράδυ!!

Δείτε
Goodbye Lenin (Do we have to copy every crappy thing from the West?)


Ακούστε
Pink Floyd The Wall