Ο Lolek γράφει στο γιουσουρούμ για την indie σκηνή της χώρας

Σίγουρα ο Lolek είναι από τα νέα ονόματα της Αγγλόφωνης σκηνής που ξεχώρισαν, συζητήθηκαν και θα ακουστούν πολύ!! Το ντεμπούτο άλμπουμ του -Alone- ανήκει ήδη και δικαιωματικά σε αυτό που λέμε best of the year (αν και δεν μας αρέσουν οι λίστες)!!! Η μουσική του Lolek είναι ιδιαίτερη και έχει να μας πει πολλά και ενδιαφέροντα. Kαι όταν η μουσική έχει να πει και να μεταφέρει πολλά και όμορφα φανταστείτε πόσο ενδιαφέρον είναι να ακούσουμε τι έχει να μας πεί και να μας γράψει ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Η σκυτάλη λοιπόν στον Lolek, ο οποίος μας τιμά δίνοντάς μας την ευκαιρία να φιλοξενήσουμε ένα κειμενό του με τις απόψεις του για την μουσική πραγματικότητα της χώρας.

-------------------------------------------------------

Με απωθεί η επιτηδευμένη προχειρότητα, το 'χύμα' με το πρόσχημα της καλλιτεχνικής ελευθερίας, το άσκοπο και το αβασάνιστο, κοινώς το 'χωρίς λόγο''. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη και ο λόγος που γράφω και παίζω μουσική είναι γιατί ευτυχώς δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη.

Προφανώς όλα αυτά έχουν προκύψει ως εντυπώσεις από την μουσική σκηνή στην Ελλάδα. Όσο και αν φαίνεται γενικό είναι πολύ συγκεκριμένο και σίγουρα φανερώνει / περιγράφει την άποψή μου πάνω στην πλειοψηφία των μουσικών /σχημάτων / καλλιτεχνών «επί των εικαστικών» ατόμων στην Ελλάδα. Νομίζω ότι αυτοί που ξεχωρίζουν είναι δυστυχώς λίγοι σε αριθμό σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια. Είμαι και εγώ σε αυτό το χώρο και με τη στάση και τη μουσική μου προσπαθώ να δείχνω το ποιος είμαι. Ευτυχώς έχουν ήδη αρχίσει κάποιοι να βγάζουν όλη τους τη χολή απέναντι σε μένα μέσα και μου φτιάχνουν το κέφι. Είναι αστείο γιατί νομίζουν οτι έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν και οτι η γνώμη τους έχει αξία.Η αλήθεια είναι οτι δεν αγαπάνε αυτό που κάνουν και απλά ερεθίζονατι στην ιδέα οτι μπορούν να διαμορφώνουν άποψη στο κοινό. Είναι κρίμα γιατί ξέρω ανθρωπους και ανεξάρτητες εταιρίες που κάνουν ήδη σημαντικές προσπάθειες που κατά βάση προσανατολίζονται στην στήριξη νέων ανθρώπων.Είναι γεγονός πως οταν κάτι είναι στο ξεκίνημα του, είναι αναποφευκτο να μην γινουν λάθη, να μην ειπωθούν υπερβολές και να μην φτάσουμε από την αρχή αυτά που οραματιζόμαστε.

Είμαι κατά της γκρίνιας, όμως άλλο τόσο κατά είμαι της άποψης πως «αρχίζουν να πηγαίνουν καλά τα πράγματα τώρα τελευταία. Η Αγγλόφωνη σκηνή ανεβαίνει,κατι καλό συμβαίνει κλπ. Πως ανεβαίνει αν υπάρχουν μόνο πρόχειροι χώροι για να εκφραστεί η όποια δημιουργία? ? Πως ανεβαίνει αν πολλοί νέοι δημιουργοί δεν αμοίβονται ούτε συμβολικά? Πως ανεβαίνει αν ο κάθε κομπλεξικός κριτικός του internet ψάχνει την ευκαιρία για να βαφτιστεί δημοσιογράφος? Βλέπετε λοιπόν πως είναι πολλά πράγματα που λέγονται με χαρακτηριστική ευκολία και δήθεν αισιοδοξία, μόνο για να μην μας πούνε πεσιμιστές και αρνητικούς. Ξεχαρβαλωμένοι είναι και λένε ψέματα. Ας δούνε κατάματα το επίπεδο που βρισκόμαστε και ας αφήσουν τις πολύχρωμες αισιόδοξες δηλώσεις. Κλισέ όσο οι δηλώσεις των ποδοσφαιριστών μετά το ματς που ξέρεις ήδη τι θα πουν. Ας παραδεχτούμε σε πρώτη φάση πόση προχειρότητα, έπαρση, μιμητισμός, φλωριά υπάρχει. Χρειάζεται αυστηρότητα όταν κρίνουμε κάτι που αγαπάμε και δεν πρέπει να σκεπάζουμε την αλήθεια με ξεκούραστες αισιοδοξίες.

Θυμάμαι κάποιο ¨εικαστικό» πάρτι.

Όλοι χυμένοι στο πάτωμα να πίνουν μπίρα και κανά μπάφο. Να δώσουν παρουσία. Να πουν ότι ήταν εκεί. Χωρίς να τους αφορά και να τους συγκινεί τίποτα. Ίσως απλά δημόσιες σχέσεις ή απλούστερα χωρίς λόγο. Γιατί είναι ότι πιο εύκολο. Συνήθως δεν παίρνεις τίποτα ουσιαστικό με το να κάνεις πράγματα χωρίς λόγο. Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει σε μια λογική Lifestyle. Είδα γραμμένο κάπου το εξής «το lifestyle είναι μοναδικό. Από μηδενικό σε κάνει νούμερο..»

Βλέπεις σε εταιρικούς χώρους εργασίας να πατάνε επί πτωμάτων για χοντρά λεφτά. Τουλάχιστον βγάζουν λεφτά και έται μπορώ να το καταλάβω. Πολύς κόσμος του «χώρου» λειτουργεί το ίδιο ανταγωνιστικά και κακόβουλα. Απλά δεν βγάζει μια. Είναι αρκετά θλιβερό...

Χρειάζεται υπομονή και δημιουργική διάθεση. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για κάποια σκηνή. Πρέπει να προσπαθούμε περισσότερο και να αισθανόμαστε περισσότερο. Έχει τεράστια σημασία να βρούμε τον εαυτό μας και την θέση μας στην σημερινή πραγματικότητα. Όποιος δυσκολεύεται να καταλάβει τι εννοώ και του φαίνονται φλου όλα αυτά ας δει κάποια συναυλία του Leonard Cohen από την τελευταία περιοδεία. ΘΑ καταλάβει περί ήθους, μετριοπάθειας, κουλτούρας, ευγένειας, ταλέντου, συνέχειας και αποτελέσματος.

-----------------------------------------------------------------------

Αυτά λοιπόν από τον Lolek. Περιττό να σας πούμε ότι θα θέλαμε την άποψή σας. Και όπως πάντα σας αφήνουμε με ένα βίντεο. Καλό σας (και μας) βράδυ!!!

Συζήτηση με τον 2L8 (Κώστα Βοζίκη)...

To He & She, Angry Enough to Keep Loving in the Dark Ages (δεύτερο άλμπουμ του 2L8) κυκλοφόρησε λίγο πριν το 2008 περάσει στο χρονοντόύλαπο της ιστορίας. Απέσπασε τις καλυτερες των κριτικών και δικαίως συγκαταλέγεται στα καλύτερα της χρονιάς. Ο Κώστας Βοζίκης (2L8) πλαισιωμένος από ολόκληρη ορχήστρα, αποτελούμενη από εξαιρετικούς μουσικούς, παρουσίασε το άλμπουμ σε αρκετές πόλεις και μουσικές σκηνές της χώρας αποσπώντας το καλύτερο βραβείο για κάθε μουσικό. Το χειροκρότημα και την αποδοχή του κοινού. Όσοι έχετε δει ή και αποσκτήσει το Ηe&She θα συμφωνήσετε ότι εκτός από την μουσική και τους στίχους του άλμπουμ αυτό που επίσης κερδίζει τις εντυπώσεις είναι το υπέροχο artwok (που επιμελήθηκε ο Aχιλλέας Γκατσόπουλος) και η μοναδική για τα Ελληνικά δεδομένα συσκευασία του. Όσοι δεν το έχετε ακούσει ακόμη μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ ή από το blog του 2L8 εντελώς νόμιμα και δωρεάν και αφού σας κερδίσει και εσάς σπέυσατε να το αποκτήσε στο κοντινότερο δισκοπωλείο!!! Έμείς είχαμε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του η οποία ωφείλουμε να πούμε ότι ήταν από τις πιο σουρεαλιστικές (μουσικές) μας εμπειρίες. Διαβάστε την και θα καταλάβετε γιατί.

-----------------------------

Giusurum: Είναι too late για την ελληνική αγγλόφωνη σκηνή ή τώρα (ξανα)αρχίζουμε??
2L8: Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από τότε που παίζαμε με τους Private Lies, την πρώτη μου μπάντα τα πρώτα λάιβ στο ΑΝ, battle of the bands, στο X, στο CRF... Από τότε έχω δει τόσες σκηνές. Που πάει η σκηνή; Καλύτερα, χειρότερα; Βαρέθηκα την ίδια κουβέντα. Έχω δει πολλά παιδιά που αξίζανε να τα παρατάνε. Τόσες μουσικές χαμένες. Βλέπω και όλα τα καινούρια, ότι γίνεται. Δε με νοιάζει. Εγώ έχω ένα δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω. Αυτό κάνω. Και βοηθάω όπως μπορώ όποιον ζητάει τη βοήθεια μου. Τα πράγματα έχουν ξεφύγει με τις πολυεθνικές τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά με το myspace που διέλυσε οποιαδήποτε αληθινή επικοινωνία. Νομίζω πως ποτέ δεν ήταν χειρότερες οι σχέσεις μεταξύ των συγκροτημάτων.

Giusurum: Πλέον μιλάμε για τον ή για τους 2L8??
2L8: Κοίτα εγώ δε ζητάω καμία δέσμευση από τα παιδιά που παίζουν μαζί μου. Ο καθένας είναι ελεύθερος να τοποθετήσει τους 2L8 όπου θέλει. Για κάποιους είναι εξίσου σημαντικό όσο για μένα. Κάποιοι είναι περαστικοί. Οι 2L8 είναι εγώ και όποιος όλος θέλει να είναι. Εγώ δεν μετράω μόνο τους μουσικούς ως 2L8.

Giusurum: Πως προέκυψε η ιδέα του he&she. ??

2L8: Ξεκινάει από το Abyss. Εκεί είδα τόσο έντονα τις μορφές του He, She, The pixy. Από εκεί και πέρα όλα γίνανε συνειδητά. Για να υπηρετήσουν την ιστορία τους.

Giusurum: Τελικά τι είναι το he&she, μια σύγχρονη εκδοχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, ροκ όπερα, δώρο για την Josephine?? προσωπικό και μοναχικό ταξίδι στις εσχατιές του έρωτα??
2L8: Πέρασα ένα χρόνο κοιτώντας άσπρες κόλλες με λέξεις στον τοίχο προσπαθώντας να καταλάβω τι διάολο είναι αυτό που κάνω. Δεν ξέρω. Είναι τόσο πολύπλοκο. Δεν το καταλαβαίνω. Δεν είναι να μπλεχτείς και πολύ μαζί του. Θα σε οδηγήσει στην παράνοια. Άτιμο δημιούργημα. Γεμάτο παγίδες.

Giusurum: Πες μας δυο λόγια για την πλοκή του!!!
2L8: Αυτό θα ήταν πολύ εύκολο. Πείτε μου τι καταλαβαίνετε εσείς και θα σας πω την άποψη μου και εγώ. Εγώ θα μπορούσα να πω: we don't need to know, we can live here.

Giusurum: Τελικά τι μετράει αυτό που θέλει να μεταφέρει και να πει ο μουσικός (ή ο καλλιτέχνης γενικότερα) ή αυτό που τελικά μεταφέρεται και καταλαβαίνει ο αποδέκτης ενός μουσικού και όχι μόνο έργου?
2L8 : Χαχα. Ο μουσικός και ο καλλιτέχνης. Εγώ. Πηγαίνω στο θέατρο ας πούμε και με συστήνει ο σκηνοθέτης και από δω ο μουσικός μας. Ντροπή. Μετά έχουν και απαιτήσεις από μένα. Αλλά μιλάμε δεν έχω ιδέα. Αλλά κανείς δεν με πιστεύει. Οπότεεεε... Υποθέτω ότι ο καθένας βλέπει σε ένα έργο αυτά που τον ενδιαφέρουν, αυτά που τον αφορούν, αυτά που μπορεί να συσχετίσει με την δικιά του τη ζωή. Ας είμαστε ειλικρινείς, η ομορφιά ή η χάρη ως αυταξίες δεν ενδιαφέρουν τη γενιά μας. Εμείς θέλουμε κάτι να συντονίζεται με τον πόνο μας, με τους πόθους μας, με τα όνειρα μας. Και στην τελική η αλήθεια είναι ότι την τέχνη την έχουμε γραμμένη στα... Δεν την χρειαζόμαστε και κυρίως δεν μας χρειάζεται αυτή! Η ομορφιά για να γίνει αντιληπτή θέλει μια ορισμένη ποσότητα γαλήνης. Που διάολο είναι η γαλήνη; Εδώ βράζει ο τόπος. Όλα βράζουν. Όλοι θέλουν κάτι άλλο σε έναν κόσμο σκληρό και άδικο. Οι πολιτικές συνθήκες παγκοσμίως και στα Βαλκάνια ακόμα περισσότερο δεν ευνοούν τις τέχνες. Αλλά όλα αυτά είναι πολύ σύνθετα. Έχουν να κάνουν με ιστορία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή με ψέματα που γραφτήκανε πριν από πολλά πολλά χρόνια.

Giusurum: Έχετε σκεφτεί την θεατρική του μεταφορά??? Ένα DVD από τις ζωντανές σας εμφανίσεις??
2L8: Χεχεχε. Έχουμε; Θα δούμε τι θα γίνει... Έχουμε το DVD από την πρώτη παρουσίαση στην Πάτρα. Θα το ανεβάσουμε για download σε λίγο καιρό.

Giusurum: Eμείς αντιλαμβανόμαστε το he&she ως το κυνήγι του ανεκπλήρωτου και (ίσως) του έρωτα όπως τον έχει φτιάξει ο καθένας μας μέσα του. . Μια "τραγωδία" όπου αυτός προσπαθεί να κρατηθεί πάνω της. έστω και αν (ίσως) δεν την έχει γνωρίσει ποτέ του κει είναι απλώς πλάσμα της φαντασίας του. Εσύ τι έχεις να πεις??
2L8: Ωραίο. Το He & She είναι ιστορία αντίστασης. Ο έρωτας είναι η παγίδα. Όλα τα είπα πια...

Giusurum: Το album (κατά την γνώμη μας) είναι υπέροχο. Όπως υπέροχο είναι και το artwork του και η όλη του συσκευασία.. Πόσο δύσκολο είναι για "μικρή" δισκογραφική να επενδύσει σε τέτοιες κυκλοφορίες?? Στην δική σας περίπτωση πως προέκυψε??
2L8: Αυτή είναι μια ερώτηση για την Inner Ear μάλλον, όχι για μένα... Πάντως προχθές γνώρισα τον Αχιλλέα που μας έκανε το artwork και από κοντά και του είπα ότι τον αγαπάμε... Όμορφα...

Giusurum: "Where is the place you promised us??" υπάρχει τελικά η Ιθάκη και η Γη της επαγγελίας?? Επιζητούμε το ταξίδι ή ενδιαφερόμαστε μόνο για τον τελικό προορισμό και το αποτέλεσμα ??
2L8: Where is the place you promised us? Violation. Η αθέτηση της υπόσχεσης. Δεν έχει σχέση με ταξίδια. Έχει να κάνει με κάτι που μας κλέψανε. Μας το δώσανε και μας το πήρανε πίσω. Δεν ψάχνουμε να βρούμε αυτό το μέρος, έχουμε ζήσει εκεί όταν ήμασταν νέοι και τώρα θέλουμε να επιστρέψουμε.

Giusurum: "join the resistance, fall in love". τελικά ο έρωτας είναι πράξη αντίστασης ή επιβίωσης??
2L8: Αν ήξερα τι είναι ο έρωτας δε θα έγραφα το He&She μάλλον...

Giusurum: "will you strangle me?" Γιατί επιζητά τον θάνατο??? Λύτρωση?? Πράξη απόδειξης του έρωτα?? Φιλήδονη αναζήτηση??
2L8: Δεν επιζητά τον θάνατο απλά. Της ζητάει να τον στραγγαλίσει. Να τον σκοτώσει με έναν τόσο βίαιο τρόπο. Αφού με αφήνεις χωρίς ζωή, αφού εσύ είσαι η ζωή μου, έλα και στραγγάλισε με. Για φαντάσου...

Giusurum: "no more poetry, only raw meat” Εκεί έχουμε φτάσει??
2L8: Τώρα για τι να μιλήσω; Για την ποίηση ή για το ωμό κρέας; Βρίσκομαι σε ένα internet cafe στην πλατεία κυψέλης και πίσω μου εδώ και ώρα γίνεται ένα ατελείωτο deal με λεφτά που πάνε και έρχονται στα χέρια. Δεν τα βρίσκουν κιόλας και με ταρακουνάνε καθώς σπρώχνονται. Και φυσικά για να γίνει τελείως σουρεάλ η κατάσταση είναι όλοι κωφάλαλοι! Πόσο πια! Κάνουν μόνο χειρονομίες και βγάζουν που και που κανένα πνιχτό ήχο. Η τηλεόραση που πριν έπαιζε ποδόσφαιρο τώρα δείχνει μια κοπέλα που λέει τηλεφώνησε μου πολύ πειστικά, το παλικαράκι που δουλεύει κοιτάει με αγωνία τους κωφάλαλους και σκέφτεται τι να κάνει, μάλλον, και μετά εμένα που είμαι δίπλα τους. Ποίηση; Άντε πες μου που έχουμε φτάσει... Χωρίς πλάκα. Συμμορία κωφαλάλων...

Giusurum: "well i am alone and you are alone, why don’t you see me??" Έχουμε αποξενωθεί και απομονωθεί τόσο, που δεν βλέπουμε κανένα και τίποτα γύρω μας?? Ακόμα και τον έρωτα και την ελπίδα??
2L8: Παραιτούμαι, φεύγω από εδώ μέσα...

--------------------------

KAI MHN ΞΕΧΝΑΤΕ

join the resistance fall in love

Ανοιχτή επιστολή του Νικόλα Άσιμου: Η Μοναξιά μιας "Βόλτας"...

Τον Άσιμο ή τον αγαπάς ή τον μισείς. Εμείς έχουμε επιλέξει το πρώτο. Δεν είναι δυνατόν να μην ανατριχιάζεις στον Μπαγάσα και να μην δακρύζεις στο Παπάκι (που ο Νικόλας έγραψε ως νανούρισμα για την μικρή του κόρη). Όσο για το Γιουσουρούμ?? Δεν μας επιτρέπεται να το αγγίξουμε με λόγια!!! Άλλοι τον τοποθετούν με τα Ξωτικά της πόλης, άλλοι με τους Αγίους των Εξαρχείων, άλλοι με του αλήτες και τους αναρχικούς και άλλοι απλά τον τοποθέτησαν στην καρδιά τους για πάντα. Η επιλογή είναι προσωπική και απλή!!! Λίγο καιρό πριν αυτοκτονήσει Νίκόλας Άσιμος έστειλε στα ΜΜΕ μια ανοιχτή επιστολή. Ένα πραγματικό ντοκουμεντο μιας και οι φορές που ο Νικόλας επέλεγε να μιλήσει στα ΜΜΕ ήσαν ελάχιστες. Διαβάστε την επιστολή του Νικόλα και φέρτε στο μυαλό σας την ιστορία του και τα τραγούδια του.

-------------

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ

Μήνυμα προς όλους, για όλα.
Μια είναι η βόλτα, μόνο μια, αυτή θα μας λευτερώσει.
Δε σταματάει αυτή η βόλτα, ούτε ποτέ της έχει αρχίσει.
Magic theater fur fur
Το μεγαλύτερο θέατρο στην ιστορία, που καταργεί την ιστορία. Εγώ που το έχω ξεκινήσει έχω αναλάβει την ευθύνη.
Με ξέρουν όλοι οι σοφοί του κόσμου, κι όλοι οι καλλιτέχνες του πλανήτη.
Στην αρχή υπήρξα μονάχος μου, τώρα υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που μπήκανε στο θέατρο μας.
Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες, Ανθρώπους να'χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρο. Ανθρώπους έστω με καρδιά. Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.
Αν δεν καταλαβαίνετε το θέατρο μας και μας κοροϊδεύετε ακόμα δεν φταίμε εμείς.
Εμείς έχουμε τη γνώση. Αυτή που δεν έχουν όλοι μαζί οι κυβερνήτες, οι δικαστές και οι γιατροί.
Σας κολλάμε στον τοίχο με ένα ζελοτέιπ.
Είμαστε καθαροί γι' αυτό ζούμε μέσα στις υπόγες και χαρίζουμε.
Δίνουμε παραστάσεις στην πλατειά και χαίρονται τα παιδάκια και δεν έχουμε λεφτά.
Είμαστε αυτόδουλοι της καλοσύνης. ξέρουμε να δημιουργούμε όχι να καταστρέφουμε. Ξενυχτάμε μέρα νύχτα και φτιάχνουμε μονάχοι τα όργανα μας.
Οι άλλοι σπανέ λάμπες και μπουκάλια, εμείς τα καθαρίζουμε με σκούπες. Οι σκουπιδιάρηδες είναι μαζί μας και όλοι οι άνθρωποι το πλανήτη.
Ρωτήστε στην περιοχή των Εχαρχείων που μας ξέρει. Μας αγαπάνε όλοι. Ρωτήστε αν χρωστάμε τίποτα και σα κανένα. Σε όλους έχουμε δώσει παραπάνω.
Μπακάληδες, ψιλικατζήδες, περιπτεράδες, ταβερνιάρηδες μας εκτιμάνε.
Χαρίζουμε το γέλιο, αγάπη και ευτυχία.
Κάναμε τους γέρους να αισθάνονται παιδία.
Τα πρεζόνια να κόψουνε την άσπρη και να γελάνε.
Εγώ που το' χω ξεκινήσει δεν έδειρα ποτέ και πουθενά κανένα.
Με έχουν περάσει από όλα τα μπουντρούμια και το κορμί μου είναι γεμάτο πληγές.
Τα όπλα μου είναι πιστολάκια και νταούλια απ' αυτά που παίζουν τα παιδάκια, παίζει και η μικρή μου κόρη.
Όταν όλοι εσείς κολλάτε αφίσες και γεμίζετε σκουπίδια την Αθηνά εγώ σας πολεμάω με μια ζωγραφιά στον τοίχο του σπιτιού μου. Εκεί που ήταν βόθρος και μπάζα και ουρλιάζανε τα κομπρεσέρ.
Εκεί μένω τώρα, τρία χρόνια μαζί με την μικρή μου κόρη, φιλοξενώντας κι άλλους που δεν είχανε να φανέ και που να κοιμηθούνε.
Και δε φοβάμαι να δώσω τη διεύθυνση μου, την ξέρουν όλοι

'ΑΡΑΧΩΒΗΣ 41' ΕΞΑΡΧΕΙΑ.

ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΠΟΝΑ.
ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΩ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Έμαθα πως συνεχίζονται οι διώξεις εναντίον μου. Πως βάλανε εισαγγελέα για να με βάλουνε ξανά στο ψυχιατρείο και να μου κάνουν ίσως και λοβοτομή
Είμαι υποχρεωμένος να με σώσω
Καταγγέλλω λοιπόν δημόσια.
Στις 6 Οκτώβρη με πιάσανε έξω από το δρόμο του σπιτιού μου να παίζω θέατρο του δρόμου.
Με σύρανε με τη μια στο αστυνομικό τμήμα, με δέσανε με χειροπέδες, μου σπάσανε τα πλευρά μου, με πήγαν στο Αιγινίτειο ψυχιατρείο, με είχανε δεμένο.
ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ και αυτοί με βγάλανε τρελό.
Έκανα ακόμη και αυτούς που με χτυπούσαν να γελάνε.
Αντί να τηρήσουν ένα λόγο ότι πια δε θα μ' αγγίξουν με σύρανε δεμένο στο ΔΑΦΝΙ.
Στο χειρότερο μπουντρούμι με ξάπλωσαν, με ξαναχτύπησαν και μου κάνανε ενέσεις απ' αυτές που σκοτώνουνε βουβάλια (παρ' όλο που πάλι μου δώσανε λόγο ότι δεν θα μ' αγγίξουν ) και με πάτησαν σα χαλακι και με βαλανε με τις χειρότερες ρουφήχτρες.
Τους αρρώστους που προσπαθούσαν να μου πάρουν το ρολόι και ότι άλλο είχα πάνω μου, ακόμη και το τελευταίο μου τσιγάρο.
Όλοι οι γιατροί του κόσμου δεν τήρησαν ένα λόγο.
Αλλά εγώ κατάφερα και βγήκα και είμαι ζωντανός.
Σε λιγότερο από δυο μέρες κι απ' το χειρότερο μπουντρούμι.
Ας έρθουν οι ψυχίατροι μια βόλτα μαζί μου και θα τους δείξω.
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ.
ΞΕΡΩ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΟΥΖΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.
Ευχαριστώ όλους όσους κινητοποιήθηκαν για να με βγάλουν έξω, αν και κάπως καθυστερημένα. Ήμουν ήδη έξω και περίμενα τον πατέρα μου να βάλει μια υπογραφή.
Ευχαριστώ την Κατερίνα Γώγου που παράτησε το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήρθε.
Ιδίως το Διονύση το Σαββόπουλο καθώς και το φίλο μου ψυχίατρο Δημήτρη Μαντούβαλο.
Πήγα χθες μονάχος στο αστυνομικό τμήμα, ρώτησα αν κατά λάθος άγγιξα κανένα, μου είπαν όλοι όχι
Τους ζήτησα να μου δώσουν πίσω ένα μενταγιόν και μια καρφίτσα ανεκτίμητης αξίας (μου είναι χαρισμένα) Κάνανε ότι δεν ξέρουνε και ούτε το μισοσπασμένο χέρι μου δεν είχαν την τόλμη να μου σφίξουν.
Ας μου τα δώσουν όλα πίσω και τους συγχωρώ όλους.
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ ΝΑ Μ' ΕΚΤΕΛΕΣΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΑΩ ΠΑΡΑ ΤΟ ΨΕΜΑ, ΣΤΑΥΡΟ Η ΚΡΕΜΑΛΑ.
Τώρα εγώ βρίσκομαι αποσυρμένος στο προσωπικό μου νησάκι όπου κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει. Εδώ βλέπω και τη νύχτα και χρειάζεται να ξεκουραστώ και να θεραπεύσω το πληγωμένο μου κορμί.
Ταχυδρομώ αυτό το γράμμα στον πληρεξούσιο μου δικηγόρο. Προς πλους και για όλα.
Ακόμα και στους ψυχίατρους και τον τυχόντα εισαγγελέα.
Βοηθήστε με να επανέλθω στον κόσμο και να παίξω τη μουσική που δεν έπαιξα ακόμα. Και ας μου σπάσανε τις κιθάρες και τα μηχανήματα μου. Δεν ζητάω αποζημίωση, ένα μονάχα συγνώμη εγώ ζήτησα χιλιάδες.
Καλώ τους φίλους δημοσιογράφους που με ξέρουν όλοι. Τώρα που κινδυνεύω, να δημοσιεύσουνε το γράμμα, όλο, χωρίς περικοπές.
Τόσες συναυλίες έχω δώσει και δε γράφτηκε γραμμή. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ και σας συγχωράω. Πολεμήστε την ΑΛΗΘΕΙΑ. Είναι αυτό που έχετε ξεχάσει.
Το μήνυμα της βόλτας είναι για όλους και για όλα.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν και με θεωρήσανε τρελό εμένα ας κάνουνε τον κόπο να μελετήσουνε βιβλία.
Όπως το '1984' του Όργουελ το λύκο της στέπας του Έρμαν Έσσε, τις 'ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ' του Δον Χουάν, τον Ευριπίδη, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, την Αρχαία Ελληνική Μυθολογια για το Διόνυσο, τον Πάνα, τον Ιάσονα και άλλους, τη 'Δολοφονία του Χριστού' του Βίλχεμ Ράιχ, την Αποκάλυψη του Ιωάννη το Διογένη με το φανάρι, την κατσαρίδα που έμαθε να πετάει.
Η ας διαβάσουν το βιβλίο μου 'ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΡΟΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ' και πολλά άλλα, ΖΕΝ και ΓΙΟΓΚΑ, ακόμα και τον Αϊνστάιν.
Εγώ τα κάνω πράξη κάθε μέρα και στο δρόμο.
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΘΩΩΣΩ.
Αλλιώς ο άγγελος του κόσμου το είπε και θα το κάνει, θα φύγει και θα σας αφήσει να περπατάτε μπουσουλώντας ή θα σας κολλήσω τη χειρότερη βρισιά που λέω,
ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΕΣ.
Καλώ και το Μίνω Βολανάκη να έρθει και να μας σφίξει το χέρι.
Εμείς κάνουμε συμβάντα και χάπενινγκ και όχι αυτός στα Βραχιά.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ

Και όλο το MAGIC THEATER FUR FUR

Υ.Γ.
ΞΕΚΟΥΝΗΘΗΤΕ ΟΜΩΣ ΑΜΕΣΩΣ.
Η αλλιώς πάτε μια βόλτα μέχρι το πολυτεχνείο εκεί που είναι εκείνο το κεφάλι που προσκυνάτε όλοι. Κάντε τον κόπο, σκύψτε και διαβάστε.
ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Κάτω δεξιά είναι γραμμένο του Ανδρέα Κάλβου είναι.
Ή πάτε μια βόλτα μέχρι τον τάφο του Καζαντζάκη κάτι γράφει 'Δεν έχω τίποτα να χάσω. Είμαι ελεύθερος'
ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ. ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ.

Oι Coldplay μας χαρίζουν (για ελεύθερο downloading ) το πρώτο live άλμπουμ τους....

Το μεγάλο μπαμ με τα δωρεάν άλμπουμ μέσω των επίσημων δικτυακών τόπων έγινε με τους Radiohead και το Ιn Rainbows. Ακολούθησαν πλήθος άλλων μεταξύ των οποίων οι The Charlatans (διαβάστε και καταβάστε εδώ), ο Σπρίνγκστιν και οι James που έκαναν το ίδιο με κάποια single τους κ.α. Φυσικά υπάρχουν και οι "πολέμιοι" του mp3 όπως π.χ oi Depeche Mode οι οποίοι σε συνέντευξή τους λίγο πριν την ακυρωθείσα τελικά συναυλία τους στην Αθήνα δήλωναν ότι δεν θα έδιναν ποτέ τους κάποιο τους άλμπουμ για δωρεάν κατέβασμα μέσω του ιντερνετ διότι σέβονται τους θαυμαστές τους και η ποιότητα του mp3 δεν είναι ότι καλύτερο!! Απόψεις που σηκώνουν συζήτηση αλλά όχι τώρα!! Σήμερα θα μιλήσουμε για τους Coldplay και το πρώτο live άλμπουμ τους με τίτλο LeftRightLeftRightLeft.

Οι Coldplay δίνουν ολόκληρο το LeftRightLeftRightLeft για ελεύθερο downloading από την Παρασκευή 15/5. Ίσως να το έχετε διαβάσει αλλού και να το έχετε ήδη κατεβάσει. Αν όχι έχετε ακόμη την ευκαυρία να το κάνετε έδώ στην επίσημη σελίδα τους δίνοντας απλώς ένα email και δηλώνοντας την χώρα καταγωγής σας. Εμείς το κατεβάσαμε (εδώ και πολύ καιρό), το ακούσαμε και αν και οι Coldplay δεν είναι από τις αδυναμίες μας, μας άρεσε. Αναμένουμε και την δική σας άποψη!!!

Tracklist:
1. Glass of Water

2. 42

3. Clocks

4. Strawberry Swing

5. The Hardest Part/Postcards From Far Away

6. Viva La Vida

7. Death Will Never Conquer

8. Fix You

9. Death And All His Friends