Ο Lolek γράφει στο γιουσουρούμ για την indie σκηνή της χώρας

Σίγουρα ο Lolek είναι από τα νέα ονόματα της Αγγλόφωνης σκηνής που ξεχώρισαν, συζητήθηκαν και θα ακουστούν πολύ!! Το ντεμπούτο άλμπουμ του -Alone- ανήκει ήδη και δικαιωματικά σε αυτό που λέμε best of the year (αν και δεν μας αρέσουν οι λίστες)!!! Η μουσική του Lolek είναι ιδιαίτερη και έχει να μας πει πολλά και ενδιαφέροντα. Kαι όταν η μουσική έχει να πει και να μεταφέρει πολλά και όμορφα φανταστείτε πόσο ενδιαφέρον είναι να ακούσουμε τι έχει να μας πεί και να μας γράψει ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Η σκυτάλη λοιπόν στον Lolek, ο οποίος μας τιμά δίνοντάς μας την ευκαιρία να φιλοξενήσουμε ένα κειμενό του με τις απόψεις του για την μουσική πραγματικότητα της χώρας.

-------------------------------------------------------

Με απωθεί η επιτηδευμένη προχειρότητα, το 'χύμα' με το πρόσχημα της καλλιτεχνικής ελευθερίας, το άσκοπο και το αβασάνιστο, κοινώς το 'χωρίς λόγο''. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη και ο λόγος που γράφω και παίζω μουσική είναι γιατί ευτυχώς δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη.

Προφανώς όλα αυτά έχουν προκύψει ως εντυπώσεις από την μουσική σκηνή στην Ελλάδα. Όσο και αν φαίνεται γενικό είναι πολύ συγκεκριμένο και σίγουρα φανερώνει / περιγράφει την άποψή μου πάνω στην πλειοψηφία των μουσικών /σχημάτων / καλλιτεχνών «επί των εικαστικών» ατόμων στην Ελλάδα. Νομίζω ότι αυτοί που ξεχωρίζουν είναι δυστυχώς λίγοι σε αριθμό σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια. Είμαι και εγώ σε αυτό το χώρο και με τη στάση και τη μουσική μου προσπαθώ να δείχνω το ποιος είμαι. Ευτυχώς έχουν ήδη αρχίσει κάποιοι να βγάζουν όλη τους τη χολή απέναντι σε μένα μέσα και μου φτιάχνουν το κέφι. Είναι αστείο γιατί νομίζουν οτι έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν και οτι η γνώμη τους έχει αξία.Η αλήθεια είναι οτι δεν αγαπάνε αυτό που κάνουν και απλά ερεθίζονατι στην ιδέα οτι μπορούν να διαμορφώνουν άποψη στο κοινό. Είναι κρίμα γιατί ξέρω ανθρωπους και ανεξάρτητες εταιρίες που κάνουν ήδη σημαντικές προσπάθειες που κατά βάση προσανατολίζονται στην στήριξη νέων ανθρώπων.Είναι γεγονός πως οταν κάτι είναι στο ξεκίνημα του, είναι αναποφευκτο να μην γινουν λάθη, να μην ειπωθούν υπερβολές και να μην φτάσουμε από την αρχή αυτά που οραματιζόμαστε.

Είμαι κατά της γκρίνιας, όμως άλλο τόσο κατά είμαι της άποψης πως «αρχίζουν να πηγαίνουν καλά τα πράγματα τώρα τελευταία. Η Αγγλόφωνη σκηνή ανεβαίνει,κατι καλό συμβαίνει κλπ. Πως ανεβαίνει αν υπάρχουν μόνο πρόχειροι χώροι για να εκφραστεί η όποια δημιουργία? ? Πως ανεβαίνει αν πολλοί νέοι δημιουργοί δεν αμοίβονται ούτε συμβολικά? Πως ανεβαίνει αν ο κάθε κομπλεξικός κριτικός του internet ψάχνει την ευκαιρία για να βαφτιστεί δημοσιογράφος? Βλέπετε λοιπόν πως είναι πολλά πράγματα που λέγονται με χαρακτηριστική ευκολία και δήθεν αισιοδοξία, μόνο για να μην μας πούνε πεσιμιστές και αρνητικούς. Ξεχαρβαλωμένοι είναι και λένε ψέματα. Ας δούνε κατάματα το επίπεδο που βρισκόμαστε και ας αφήσουν τις πολύχρωμες αισιόδοξες δηλώσεις. Κλισέ όσο οι δηλώσεις των ποδοσφαιριστών μετά το ματς που ξέρεις ήδη τι θα πουν. Ας παραδεχτούμε σε πρώτη φάση πόση προχειρότητα, έπαρση, μιμητισμός, φλωριά υπάρχει. Χρειάζεται αυστηρότητα όταν κρίνουμε κάτι που αγαπάμε και δεν πρέπει να σκεπάζουμε την αλήθεια με ξεκούραστες αισιοδοξίες.

Θυμάμαι κάποιο ¨εικαστικό» πάρτι.

Όλοι χυμένοι στο πάτωμα να πίνουν μπίρα και κανά μπάφο. Να δώσουν παρουσία. Να πουν ότι ήταν εκεί. Χωρίς να τους αφορά και να τους συγκινεί τίποτα. Ίσως απλά δημόσιες σχέσεις ή απλούστερα χωρίς λόγο. Γιατί είναι ότι πιο εύκολο. Συνήθως δεν παίρνεις τίποτα ουσιαστικό με το να κάνεις πράγματα χωρίς λόγο. Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει σε μια λογική Lifestyle. Είδα γραμμένο κάπου το εξής «το lifestyle είναι μοναδικό. Από μηδενικό σε κάνει νούμερο..»

Βλέπεις σε εταιρικούς χώρους εργασίας να πατάνε επί πτωμάτων για χοντρά λεφτά. Τουλάχιστον βγάζουν λεφτά και έται μπορώ να το καταλάβω. Πολύς κόσμος του «χώρου» λειτουργεί το ίδιο ανταγωνιστικά και κακόβουλα. Απλά δεν βγάζει μια. Είναι αρκετά θλιβερό...

Χρειάζεται υπομονή και δημιουργική διάθεση. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για κάποια σκηνή. Πρέπει να προσπαθούμε περισσότερο και να αισθανόμαστε περισσότερο. Έχει τεράστια σημασία να βρούμε τον εαυτό μας και την θέση μας στην σημερινή πραγματικότητα. Όποιος δυσκολεύεται να καταλάβει τι εννοώ και του φαίνονται φλου όλα αυτά ας δει κάποια συναυλία του Leonard Cohen από την τελευταία περιοδεία. ΘΑ καταλάβει περί ήθους, μετριοπάθειας, κουλτούρας, ευγένειας, ταλέντου, συνέχειας και αποτελέσματος.

-----------------------------------------------------------------------

Αυτά λοιπόν από τον Lolek. Περιττό να σας πούμε ότι θα θέλαμε την άποψή σας. Και όπως πάντα σας αφήνουμε με ένα βίντεο. Καλό σας (και μας) βράδυ!!!