Aπό τον Antonio Vivaldi στον Raymond Fol – Oι 4 εποχές

Ο Antonio Lucio Vivaldi (4 Μαρτίου 1678 - 28 Ιουλίου 1741), γνωστός και με το προσωνύμιο ‘Κόκκινος παπάς’ (il Prete Rosso), αφενός από το χρώμα των μαλλιών του και αφετέρου από το ότι σε νεαρή ηλικία έγινε ιερέας για δύο μόλις χρόνια (παραιτήθηκε λόγω μίας ασθένειας ή τουλάχιστον αυτό επικαλέστηκε) έγγραψε το 1723 ένα από διασημότερα έργα της μπαρόκ μουσικής. Τις Τέσσερις εποχές (Le Quattro Stagioni). 

 

Το έργο ‘Οι 4 εποχές, 4 κοντσέρτα για βιολί και ορχήστρα εγχόρδων’ είναι τα τέσσερα πρώτα από μία σειρά δώδεκα κοντσέρτων που έγραψε ο Vivaldi για βιολί, ορχήστρα εγχόρδων και τσέμπαλο. Καθένα από τα 4 αυτά κονσέρτα εκφράζουν και αναφέρονται σε μια από τις εποχές του έτους έχοντας την δική του μουσική υφή η οποία και  "ζωγραφίζει' μουσικά την εποχή στην οποία αναφέρεται. Όπως πετυχημένα έχει γραφτεί "Η μουσική του μιμείται τα κελαρίσματα του νερού, τα κεηλαηδίσματα των πουλιών, τα βουίσματα των εντόμων, τις βροντές της καταιγίδας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί μαγικά ηχοτοπία που άλλοτε μας παραπέμπουν σε εικόνες ευθυμίας και χορού ή σε κυνηγετικές σκηνές και άλλοτε σε ανθισμένα λιβάδια, σε χιονισμένους αγρούς ή σε στιγμές χειμωνιάτικης θαλπωρής μπροστά στο τζάκι."

• Kοντσέρτο αρ. 1 σε μι μείζονα, έργο 8, RV 269, «Άνοιξη» (La primavera)  
• Κοντσέρτο αρ. 2 σε σολ ελάσσονα, έργο 8, RV 315, «Καλοκαίρι» (L’estate)  
• Κοντσέρτο αρ. 3 σε φα μείζονα, έργο 8, RV 293, «Φθινόπωρο» (L’autunno)  
• Κοντσέρτο αρ. 4 σε φα ελάσσονα, έργο 8, RV 297, «Χειμώνας» (L’inverno)

Αναμφίβολα το κοντσέρτο Άνοιξη αποτελεί ένα από το πιο αναγνωρίσιμα και πιο αγαπημένα θέματα της παγκόσμιας μουσικής όλων των εποχών.

 

Ο Raymond Fol (28 Απριλίου, 1928  – 1 Μαϊου  1979)  υπήρξε διάσημος γάλλος πιανίστας της Jazz. Μαζί με τον αδερφό του Hubert Fol είχαν ιδρύσει της δική τους μπάντα τους "Be Bop Minstrels" ενώ συνεργαζόταν και με μουσικούς όπως ο Pierre Braslavsky, ο Jean-Claude Fohrenbach, ο Django Reinhardt, ο Roy Eldridge και ο Johnny Hodges. Το 1952 πήρε μέρος ως μουσικός στην Ευρωπαϊκή περιοδεία της μπάντας του μεγάλου Dizzy Gillespie. Η δεκαετία του 50 έκρυβε για τον Fol μεγάλες στιγμές συνεργασίας με τους Sidney Bechet, Claude Luter, Guy Lafitte και Stephane Grappelli. Εμφανιζόταν τακτικά στο διάσημο jazz Club Saint-Germain. Έως τα τέλη της δεκαετίας ευτύχησε να παίξει δίπαλ στους Kenny Clarke, Duke Ellington, Paul Gonsalves, Cat Anderson και Gerard Badini.

Το 1965 ο Raymond Fol ηχογραφεί την δική του "έκδοση" των τεσσάρων εποχών στο Παρίσι από τις 9 εως τις 15 Ιουλίου μαζί με μια πλειάδα μουσικών όπως : ο Fats Sadi, ο Dominique Chanson, ο Armand Cavallaro, ο Georges Lalue, ο Jean-Louis Viale κ.α . Φυσικά δεν είναι ο μόνος καλλιτέχνης της jazz που καταπιάνετε να διασκευάσει κλασσική μουσική.  Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα  αποτελεί το  Jacques Loussier Trio που εκτός από την δική του εκδοχή των 4 εποχών είχαν "ειδικευτεί" στον Bach ώστε να είναι γνωστοί και ως "Play Bach Trio'. Επίσης μην ξεχνάμε ότι για πολλούς (ειδικούς και μη της κλασσικής μουσικής) ο Beethoven ¨ανακάλυψε την jazz"με την σονάτα  "Piano Sonata No. 32 γραμμένη μεταξύ το 1821 και 1822, και αφιερωμένη στον Ροδόλφο των Αψβούργων-Λωρραίνης.

Ξαναγυρίζοντας στον  Raymond Fol και στην δική του ανάγνωση στις 4 εποχές, δεν γίνεται να μην σταθούμε στο ιδιαίτερο αφρο-κουβανέζικο άνοιγμα με το Alergro της Άνοιξης, το Presto του Καλοκαιριου με τα χάλκινα, το μπάσο και τα τύμπανα ενώ δεν περνά απαρατήρητο και το φινάλε με τον Χειμωνα. Ο Raymond Fol καταθέτει μαι ολόδική του κατάβαση στο διάσημο έργο του Vivaldi το οποίο και έχει όλα τα φόντα να σταθεί πλάι στις μεγάλες στιγμές της Jazz.

 Ακούστε λοιπόν και καλό σας βράδυ.