Σμύρνη 13 Σεπτεμβρίου 1922 : 90 χρόνια μετά (ή ένα βιβλίο, μια παράσταση και ένα ντοκιμαντέρ)

Στους καιρούς που ζούμε είναι πολύ εύκολο να χαρακτηριστείς ως εθνικιστής και Ελληναράς αναφερόμενος σε τέτοια ζητήματα. Αυτό ίσως προέρχεται από την αδυναμία μερικών/πολλών να  ξεχωρίσουν τις διαφορές στις έννοιες πατριωτισμός και εθνικισμός.Πρόβλημά τους και πάμε στο κυρίως θέμα.

Σαν σήμερα λοιπόν πριν από 90 χρόνια άρχισε η μεγάλη φωτιά που έκαψε σχεδόν ολόκληρη την Σμύρνη. Μια φωτιά που ξεκίνησε από την Αρμένικη συνοικία της πόλης και επεκτάθηκε σύντομα στην Ελληνική. Μια από τις τραγικότατες και κρίσιμες σελίδες και περιόδους της νεώτερης ιστορίας μας.

Όλα αυτά συνέβαιναν στο τελείωμα του Μικρασιατικού πολέμου και στην απαρχή της Μικρασιατικής Καταστροφής και υπό το βλέμμα των συμμαχικών  δυνάμεων (Γαλλία, Αγγλία και Αμερικής). Τώρα γιατί πίσω από κάθε μαύρη σελίδα της ιστορίας τούτου του τόπου βρίσκονται οι συμμαχικές δυνάμεις είναι άλλο θέμα. Πάντως μόνες τους δεν προσκλήθηκαν. Πλοία των δυνάμεων αυτών λοιπόν, έβλεπαν τα ιστορικά γεγονότα να εκτυλίσσονται αλλά δεν έκαναν κάτι να σώσουν τον άμαχο πληθυσμό που βρισκόταν στο λιμάνι της  Σμύρνης. Και δεν έκαναν κάτι λόγω της ουδετερότητας που προσπαθούσαν να κρατήσουν στο τέλος μιας περιόδου πολέμων που όμως οι ίδιοι είχαν σπείρει. Και τι ουδετερότητα είναι αυτή να μην κάνεις τίποτε όταν βλέπεις χιλιάδες ανθρώπους να σκοτώνονται και να πνίγονται δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Περισσότερο με ενέργεια που δείχνει ότι έχεις πάρει το μέρος (ανεπίσημα πάντα) του επιτιθέμενου μοιάζει. Στο λιμάνι της πόλης είχαν μαζευτεί χιλιάδες λαού από όλες τις περιοχές της Μικράς Ασίας οι οποίοι ακούγοντας ότι τι μέτωπο των Ελλήνων καταρρέει (μπα?? πως και έτσι??) μετακινήθηκαν προς την Σμύρνη με σκοπό να περάσουν απέναντι. Κάτι που δυστυχώς για τους περισσότερους δεν ήταν εφικτό. 

90 χρόνια έχουνε περάσει αλλά τα γεγονότα δεν έχουν ξεχαστεί από κανέναν. Δεν είναι εύκολο για αυτούς που ζούσαν εκεί (και τους απογόνους τους) να ξεχάσουν το τι έζησαν. Και κυρίως δεν είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς το γιατί. Τι ήταν αυτό που οδήγησε δυο λαούς που ζούσανε δίπλα δίπλα (με τα όποια προβλήματα της συμβίωσής τους) και ειρηνικά?? Ποιες δυνάμεις ήταν αυτές που τις μισές ημέρες έλεγαν στον ελληνικό στρατό προχωρήστε και εμείς είμαστε εδώ και τις υπόλοιπες έκαναν πλάτες στον Κεμάλ?? Ποιο χρυσόμαλλο δέρας αναζητούσαν και ήθελαν για την πάρτι τους αυτές οι δυνάμεις?? Τελικά ποιοι ευθύνονται για την σφαγή των αμάχων?? Οι Τούρκοι μόνο, εμείς ή και οι σύμμαχοι?? 

Για να κατανοήσει κανείς τα γεγονότα της εποχής εκείνης θα πρέπει να αρχίσει από το πως ζούσαν οι δυο κοινότητες πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Και μετά να δει τι ήταν αυτό που έσπρωξε τους Έλληνες πέρα από την Αλμυρά Έρημο και ποιος όπλισε με μίσος και οπλισμό τον Τούρκικο πληθυσμό. Πάντως οι ίδιοι οι λαοί όπως πάντα ήταν απλά οι κομπάρσοι του έργου που σκηνοθέτησαν με μαεστρία (για ακόμη μια φορά) οι μεγάλοι. 

Προτείνουμε ένα βιβλίο, ένα ντοκιμαντέρ και μια μουσική θεατρική παράσταση. Το βιβλίο δεν μπορεί να είναι άλλο από το "Ματωμένα Χώματα"της Διδώς Σωτηρίου. Ένα βιβλίο σταθμός στο πως βλέπει κανείς τα γεγονότα της εποχής. Ένα βιβλίο που μεταφράστηκε και στα Τούρκικα και απέσπασε τις καλύτερες των κριτικών. Το ντοκιμαντέρ είναι το ΣΜΥΡΝΗ: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ 1900-1922 που βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες σήμερα 13 Σεπτεμβρίου 2012. Η παράσταση είναι το υπέροχο και πάντα επίκαιρο "Μεγάλο μας Τσίρκο" του Ιάκωβου Καμπανέλλλη σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου που ανεβαίνει από το ΚΘΒΕ και γυρίζει όλη την Ελλάδα. Μόνο μια ερώτηση και απορία για την παράσταση του ΚΘΒΕ. ΤΟ κομμάτι ¨Ξεριζωμός" γιατί περιορίστηκε χρονικά?? 

Δείτε το ντοκιμαντές εδώ

Aκούστε Καρέζη και Ξυλούρη στο Μεγάλο μας Τσίρκο και το κομμάτι ¨Ξεριζωμός"

Καλό σας και μας βράδυ!!!