Την προηγούμενη εβδομάδα αναμφίβολα ένα από τα μεγάλα θέματα (αν όχι το μεγαλύτερο) ήταν η αυτοκτονία του 77χρονου στο Σύνταγμα. Ενός ανθρώπου που αποφάσισε να βάλει τέλος στην ζωή του στην πιο πολιτικοποιημένη πλατεία της χώρας. Λίγο πολύ όλοι ακούσαμε - διαβάσαμε για το συμβάν και το ιδιόχειρο σημείωμα του αυτόχειρα. Όλοι έπεσαν να χαρακτηρίσουν και να σχολιάσουν τόσο τον 77χρονο όσο και το συμβάν. Άλλοι χαρακτήρισαν τον αυτόχειρα ως μοναχικό και λίγο πολύ ως "τρελό" και αποκομμένο από τους συμπολίτες του. Άλλοι τον είπαν αριστερό και χρησιμοποιούσαν τον χαρακτηρισμό ως βρισιά. Άλλοι είπαν πως πρόκειται για μαχητή και άνθρωπο με ιδανικά και πιστεύω. Αυτό που γινόταν στο δίκτυο εκείνες τις 2-3 ημέρες είναι απίθανο Δεξιοί και ακροδεξιοί τον χαρακτήρισαν θύμα και όχι του μνημονίου αλλά συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που λέει ψάχνει θύματα και μάρτυρες για να στηρίξει τον πολιτικό του λόγο και αγώνα. Αριστεροί και (με ή χωρίς εισαγωγικά) αντιεξουσιαστές να τα χώνουν πολιτικά στους απέναντι θυμίζοντάς τους τα θύματα της πολιτικής του χώρου τους, τους τραμπουκισμούς του παρακράτους, τους χίτες και τους δοσίλογους,
To απίθανο είναι ότι μέχρι και οι "πολιτικοί" έκαναν δηλώσεις για το θέμα. Να, εντάξει, αυτοί κάνουν δηλώσεις για όλα αλλά τώρα ίσως θα έπρεπε να προσέχουν λίγο το στόμα τους. Ακόμα και αυτό το θέμα προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν. Οι μη μετέχοντες στην (συν)κυβέρνηση σχολίαζαν για το που έχει οδηγήσει τον κόσμο το μνημόνιο. Οι της κυβέρνησης εξέφρασαν την σύμπνοια τους για την οικογένεια του. Και κανείς δεν τους πήρε με τις ντομάτες. Και μην ακούσουμε ότι οι ντομάτες δεν είναι πολιτική πράξη. Εδώ κάποιοι έκαναν και κάνουν πολιτική και διορισμούς με 2 κιλά λάδι και λίγα αυγά. Πάμε παρακάτω λοιπόν.
Τα ξένα ΜΜΕ έκαναν εκτενή αναφορά στο γεγονός. Το "καλό" σε αυτή την περίπτωση είναι οι υποσημειώσεις τους. "Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυξάνονται αλλά τα ποσοστά και τα νούμερα δεν πλησιάζουν αυτά της Βόρειας Ευρώπης ή και της Πορτογαλίας". Άντε ρε νούμερα. Άντε να πάτε να παίξετε αλλού. Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε?? Να αυτοκτονήσει ο μισός πληθυσμός για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος στα ποσοστά και τα νούμερα των αυτοκτονιών?
Ακόμη και η Εκκλησία έβγαλε ανακοίνωση για το συμβάν όπου αφού συλλυπήθηκε και δήλωσε την συμπαράστασή της στην οικογένεια του 77χρονου, δήλωσε ότι δεν εγκρίνει τέτοιες ενέργειες και ότι συνιστά υπομονή και ελπίδα. Με άλλα λόγια?? ότι να 'ναι.
Μετά από όλα αυτά το κοινοβούλιο μας φυσικά συνέχισε το σωτήριο έργο του. Από την μια ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία τον συμβιβασμό με τη Siemens ώστε να σταματήσουν και ο όποιες ενέργειες δικαστικές και μη. Δηλαδή αυτοί που πριν από λίγο καιρό μάλωναν ποιανού χώρου είναι το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ Siemens, αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα του συμβιβασμού και δέχτηκαν (στο όνομα του Ελληνικού λαού) την "συγνώμη" της εταιρείας. Εμάς πάντως οι "πατέρες"του έθνους δεν μας ρώτησαν αν δεχόμαστε. Καλά θα μας πείτε και θα έχετε και δίκιο. Εδώ δεν μας ρώτησαν για τα μνημόνια τις δανειακές συμβάσεις και το ποιον θέλουμε πρωθυπουργό. Θα μας ρωτούσαν για την Siemens?? Σωστή και δεκτή η παρατήρηση. Επίσης ψήφισαν (κατα πλειοψηφία) την άρση του παγώματος της κρατικής επιδότησης στα κόμματα. Εμ. Όταν είναι για την τσέπη τους δεν υπάρχει ούτε κρίση, ούτε ηθικά ζητήματα και κουραφέξαλα.
Aυτά τα ωραία έγιναν στην χώρα τις προηγούμενες ημέρες. Αυτά και άλλα πολλά. Με τελευταίο την προκήρυξη των εκλογών. 6 Μαΐου λοιπόν!! 6 Μαΐου για να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας με το πολιτικό σύστημα της χώρας. Μια Κυριακή του Μαΐου είναι η τελευταία και μεγάλη ελπίδα του λαού να ξεφορτωθεί δεκαετίες ανίκανων πολιτικών ανδρών γυναικών και ιδεών. Η ευκαιρία μας να αλλάξουμε σελίδα και νοοτροπία. Αν και τώρα η πλειοψηφία μείνει προσκολλημένη στα συμφέροντά της και την παραδοσιακή Ελληνική πολιτική τι να πούμε. Ας προσέχαμε. Καμπανάκι τελευταίου γύρου. Πολίτες - Πολιτικοί. Αν το αποτέλεσμα είναι πάλι 2 τότε όντως μαζί τα φάγαμε. Άλλοι τα λεφτά και άλλοι τα ..... Άντε ώρα που είναι.
Α. Ναι. Να μην το ξεχάσουμε. Καλή σας και μας Ανάσταση. Κυριολεκτικά!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου