Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Η PlayOurMusic σταματά τις δραστηριότητες της!!!

Ακόμη μια προσπάθεια στήριξης της ελληνικής ανεξέρτητης σκηνής σταματά την δρστηριότητά της. Τον τελευταίο καιρό πολλοί πυλώνες ανεξάρτητης μουσικής αναστέλουν ή σταματούν την λειτουργία τους. Θύματα της κρίσης και πρέπει να το παραδεχτούμε του παράνομου downloading και c(l)oping!! Η playourmusic λοιπόν σε λίγες ημέρες θα περάσει στην ιστορία. Πλέον όταν θα αναφερόμαστε στην θαυμάσια αυτή προσπάθεια των παιδιών θα μιλάμε σε παρελθόντα χρόνο. Δυστυχώς ο αλήτης καιρός που διανύουμε δεν αφήνει ανεπηρέαστο τίποτα που να είναι έξω από καλούπια και μεγάλες πολύχρωμες ταμπέλες. Εμείς αφού πούμε ένα μαγάλο ευχαριστώ (αντίο δεν λέμε διότι ειναι σίγουρο ότι με τα παιδιά θα τα ξαναπούμε σύντομα) να μεταφέρουμε το δελτίο τύπου που λάβαμε.
--------------------------------------------
Μετά από τριάμισι χρόνια διαρκούς προσπάθειας στον τομέα της ελληνικής ανεξάρτητης δισκογραφίας, αποφασίσαμε να σταματήσουμε όλες τις δραστηριότητες της PlayOurMusic στις 30 Σεπτεμβρίου.

Το κλείσιμο των δισκοπωλείων στην επαρχία, η απαξίωση των 'μικρών' δισκοπωλείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη σε συνδυασμό με το κλείσιμο ανεξάρτητων δισκογραφικών εταιριών ή την μείωση σε ένα μεγάλο ποσοστό των κυκλοφοριών τους λόγω της γενικής οικονομικής κατάστασης που επικρατεί, καθιστούν τον ρόλο της PlayOurMusic αναποτελεσματικό. Βιώνουμε το τέλος μιας εποχής και ευχόμαστε ειλικρινά το καλύτερο για τους εναπομείναντες υποστηρικτές της ελληνικής ανεξάρτητης δισκογραφίας.

Ευχαριστούμε όλους τους συνεργάτες μας καλλιτέχνες και δισκογραφικές εταιρίες για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν. Τα δισκοπωλεία και τις εταιρείες διανομής για την άψογη συνεργασία. Τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που μας υποστήριξαν και πρόβαλλαν τη δουλειά μας από την πρώτη στιγμή.

Μα πάνω απ’ όλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο που μας στήριξε όλο αυτό το διάστημα σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων μας.

Ας συνεχίσουμε να στηρίζουμε την ανεξάρτητη δημιουργία, είναι μονόδρομος!

Σας Ευχαριστούμε,
PlayOurMusic Team

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

The Last Drive- Deus Ex Machina -Πανούσης- Δ Πουλικάκος Κυριακή 26/09@Θέατρο Πέτρας

Tο live διοργανώνεται από την "Πρωτοβουλία αλληλεγγύης" και ότι η τιμή του εισιτηρίου είναι μόλις 5 ευρώ. Εισιτήρια προπωλούνται στο Στέκι Μεταναστών στην Τσαμαδού 13 στα Εξάρχεια (τηλ: 210 3813928).

Σκοπός της συναυλίας είναι η οικονομική ενίσχυση του Σίμου Σεϊσίδη, που πριν από μερικούς μήνες πυροβολήθηκε στο πόδι από αστυνομικούς με αποτέλεσμα τελικά να χρειαστεί να του το κόψουν. Η συναυλία έχει ως στόχο να συγκεντρωθούν χρήματα προκειμένου ο Σεϊσίδης να βάλει πρόσθετο μέλος

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Mojo Manifest 2010 : 25+26 Σεπτεμβρίου!!!!

To Manifest επιστρέφει για τέταρτη συνεχή χρονιά! Το φεστιβάλ το οποίο καθιερώθηκε από τον Mojo Radio και τη Manifest By Mojo θα διεξαχθεί στις 25 & 26 Σεπτεμβρίου στην Πάτρα στην Ακτή Δυμαίων (Παλαιό Πτωχοκομείο).

Φετινή καινοτομία του Manifest είναι η αφιέρωση της δεύτερης μέρας σε συγκροτήματα του εξωτερικού. Πιο συγκεκριμένα θα εμφανιστούν:

Σάββατο 25/09 Monika, Berlin Brides, B-Sides και
Κυριακή 26.09 Archive, Client, Electric Litany.

Η προπώληση ξεκινά στις 23 Αυγούστου.

Τιμές Εισιτηρίων-ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
Φοιτητικό Ημερήσιο: 20Euros
Κανονικό Ημερήσιο: 25Euros
Διήμερο: 45Euros (ΜΟΝΟ στην προπώληση)

Τιμές Εισιτηρίων-ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ
Ημερήσιο: 35Euros

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Girl Bands TOMORROW @ 6 dogs (Gloire Carton live with The Medusas & Giganta)

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου στις 21:00 (Είσοδος Ελεύθερη)

Το six d.o.g.s παρουσιάζει τρείς από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της εγχώριας...εναλλακτικής Girl Band σκηνής ζωντανά στον ανακαινισμένο συναυλιακό του χώρο. Τρείς σχετικά πρωτοεμφανιζόμενες μπάντες, φρέσκο αίμα, οι οποίες αποτελούνται κατά κύριο λόγο από θηλυκά μέλη στην σύνθεσή τους, θα παρελάσουν από την σκηνή του six d.o.g.s για ένα όχι καί τόσο...ροζ live!

Η Giganta, είναι το ολόφρεσκο μουσικό alter ego της El Magnitophono, ή αλλιώς Ελένη Αδαμοπούλου. Οι The Medusas είναι ένα καθόλου συνηθισμένο συγκρότημα αποτελούμενο από μέλη που δεν επιτρέπεται να βγάλουν δίπλωμα αυτοκινήτου ακόμη (γιατί έχουν γεννηθεί 17 χρόνια πριν)...καί οι Gloire Carton είναι οι πρώην Glory Box. Τρείς μπάντες που μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία, όχι τόσο στη μουσική τους ταυτότητα, όσο στην συνολικότερη αισθητική τους.

Θα ακολουθήσει θριαμβευτικό DJ Set από τα μέλη όλων των συγκροτημάτων!!!

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Kevin Carter: Η ιστορία ενός φωτογράφου και πίσω από μια διάσημη φωτογραφία!!!

Hi Time magazine, hi Pulitzer Prize
Vulture stalked white piped lie forever
Wasted your life in black and white
'Kevin Carter', Manic Street Preachers, 1996

Μάρτιος 1993. Το Σουδάν πληγώνεται από τον εμφύλιο πόλεμο που έχει τις ρίζες του χρόνια πριν. Ο νοτιοαφρικάνικης καταγωγής φωτογράφος Kevin Carter και ο βοηθός του Γιάο Σίλβα βρίσκονται στο νότιο τμήμα της χώρας με σκοπό την φωτογράφηση των ενεργειών και βημάτων του επαναστατικού κινήματος. Οι πολίτες λιμοκτονούν. Πεθαίνουν κάθε μέρα από ασιτία και έλλειψη ιατροφαρμακευτικής βοήθειας. Στο χωριό Ayod βρίσκεται ένα κέντρο σίτισης της Unicef. Εκεί λίγο πριν της είσοδο του κέντρου ο Carter σηκώνει την φωτογραφική του μηχανή και περιμένει υπομονετικά (όπως ο ίδιος θα δηλώσει αργότερα) περίπου 20 λεπτά για να αποθανατίσει μια σκηνή που θα μείνει στην ιστορία. Τι ήταν όμως αυτό που του τράβηξε την προσοχή και τον στιγμάτισε για την υπόλοιπη ζωή του?? Εκεί λίγο πριν τον "παράδεισο" , ένα υποσιτισμένο κοριτσάκι προσπαθεί με ότι δυνάμεις του έχουν απομείνει να φτάσει στην πόρτα που μπορεί να του σώσει την ζωή. Λίγο πιο μακριά ένα αρπακτικό περιμένει και αυτό υπομονετικά (όπως και ο Carter) να συμβεί το μοιραίο και να εξασφαλίσει την τροφή του. Ο Carter, όπως σημείωσε αργότερα, παρακαλούσε να ανοίξει ο γύπας τα φτερά του ώστε να γίνει το σκηνικό της φωτογράφησή του πιο εντυπωσιακό (έλεγε «αυτή θα ήταν η πιο φοβερή φωτογραφία, γιατί θα έμοιαζε σαν να ήταν έτοιμο να σκεπάσει και να εξαφανίσει το παιδί») κάτι που μπορεί να μην έγινε αλλά η φωτογραφία που τράβηξε άλλαξε τα πάντα στον μικρόκοσμό του και όχι μόνο.
Οι New York Times αγόρασαν τα δικαιώματα της φωτογραφίας του Carter και την δημοσίευσαν στο φύλλο της 26ης Μαρτίου 1993. Αυτό ήταν. Εκατοντάδες άνθρωποι επικοινώνησαν με τα γραφεία της εφημερίδας για να μάθουν την τύχη του μικρού κοριτσιού. Όμως κανείς δεν ήξερε. Κανείς δεν έμαθε. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το κοριτσάκι έφτασε τελικά στον καταυλισμό της Unicef αλλά το τι απέγινε μετά είναι άγνωστο. Επίσης έχει γραφτεί ότι μετά την λήψη της φωτογραφίας ο Carter έδιωξε το αρπακτικό και απλά έφυγε. Αλλού πως ο Κάρτερ το σήκωσε και το πήγε στους γιατρούς, στο κέντρο της UNICEF. Όταν κάποια στιγμή ο Carter ρωτήθηκε το μόνο που απάντησε ήταν «το πήραν». Τίποτε άλλο. Και κανείς δεν έμαθε ποτέ.

Περίπου ένα χρόνο αργότερα - 23 Μαΐου 1994- ο Carter κέρδιζε το Πούλιτζερ. Όλοι ήθελαν να είναι στην συντροφιά του και φυσικά να τους διηγείται την ιστορία της φωτογραφίας. Μαζί με την βράβευση ήρθαν και οι επικρίσεις των συναδέρφων του από όλο τον κόσμο. Κατηγόρησαν την φωτογραφία του ως «ψεύτική» και σχεδόν όλοι σχολίασαν το γεγονός ότι αντί να βοηθήσει το παιδί καθόταν εκεί υπομονετικά περιμένοντας το κατάλληλο καρέ. Φυσικά ο στόχος των σχολίων δεν ήταν μόνο ο Carter αλλά όλοι οι άνθρωποι των ΜΜΕ που για να πετύχουν ένα καλό θέμα και για το πρωτοσέλιδο κάνουν και δίνουν τα πάντα και προπαντός την ανθρωπιά τους. Δύο μήνες μετά - 27 Ιουλίου 1994- ο Carter οδήγησε το φορτηγάκι του μέχρι τις όχθες του ποταμού Braamfonteinspruit, τον χώρο που έπαιζε μικρός πίσω από το πατρικό του σπίτι στο Parkmore, στο Γιοχάνεσμπουργκ. Συνέδεσε ένα λάστιχο με την εξάτμιση και το τοποθέτησε στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, έκλεισε τα παράθυρα και λίγη ώρα μετά ήταν νεκρός. Ήταν μόλις 33 ετών, αφήνοντας πίσω εκτός από την διάσημη φωτογραφία του και μια κόρη μόλις 7 ετών. Πολλοί βιάστηκαν να πουν-γράψουν ότι η αυτοκτονία του Carter ήταν αποτέλεσμα του αντίκτυπου της φωτογραφίας του όχι μόνο στον κόσμο αλλά κυρίως στον ίδιο. Ίσως και ο ίδιος να μην μπόρεσε να διαχειρισθεί την όλη κατάσταση. Όμως πριν βγάλει κανείς το οποιοδήποτε συμπέρασμα σχετικά με τον θάνατο του Carter καλό θα είναι να ρίξει μια ματιά στην ζωή του. Εξάλλου ο Carter δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας της σκηνής με το κοριτσάκι και τον γύπα. Όλοι οι ρεπόρτερ και φωτορεπόρτερ που ασχολούνται με πολέμους, τρέχοντας πίσω από αιματοβαμμένα γεγονότα και καταστάσεις είναι φυσικό να κουβαλάνε μέσα τους διάφορα. Δεν είναι εύκολο πάντα να ξεπερνάς τον θάνατο δίπλα σου και να συνεχίζεις τα τραβάς φωτογραφίες ή να γράφεις κείμενα. Και μην ξεχνάτε πόσοι και πόσοι δεν έχουν βρεθεί στην θέση του Carter ως αυτόπτες μάρτυρες καταστροφικών γεγονότων και αφού έκαναν την δουλειά τους (φωτο, βίντεο, ανταπόκριση κλπ) έστρεψαν (και στρέφουν) αλλού το κεφάλι τους ψάχνοντας το επόμενο θέμα τους.

Ο Carter, ήταν μέλος του «Bang-Bang Club». Ενός Club που δραστηριοποιήθηκε την περίοδο 1990-1994 του απαρτχάιντ, και αποτελούταν κυρίως από τέσσερις φωτογράφους Kevin Carter, Greg Marinovich, Ken Oosterbroek και Joao Silva. Η «φιλοσοφία» τους ήταν «take the picture in any cost». Για περισσότερα ψάξτε και δείτε το βραβευμένο ντοκιμαντέρ "The Death of Kevin Carter: Casualty of the Bang Bang Club".Για το τέλος ακούστε το κομμάτι των Manic Street Preachers Kevin Carter.


Πηγές:
http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,981431,00.html
http://www.bbc.co.uk/dna/h2g2/A22083301
http://www.hoax-slayer.com/kevin-carter-pulitzer.shtml