Ο Αρίσταρχος σκουριάζει...Το κράτος το ίδιο..Οι πολίτες απλά συνεχίζουν να ψηφιζουν!!!!

Σε μια χώρα που δεν έχει την οικονομική και υλικοτεχνική ευμάρεια, θα περίμενε κανείς η ενάρετη και εποικοδομητική διαχείριση των (όποιων) διαθέσιμων κονδυλίων-χρημάτων-πόρων-υποδομών (πάντα προς όφελος των πολλών και της ανάπτυξης-όχι μόνο με την οικονομική έννοια) να είναι η οδός που ακολουθείται. Αμ δε!! Αλλού αυτά! Εδώ είναι Ελλάδα!! Εδώ έχει άλλα κόλπα!! Εδώ οι "άρχοντες" δεν είναι παίξε γέλασε!! Εδώ τα έργα γίνονται όχι για το κοινωνικό όφελος αλλά για τις παράτες, τα πανηγύρια, τις κορδέλες και πάντα φυσικά για τις ψήφους. Όταν φυσικά γίνονται έργα και δεν μένουμε μόνο στην τοποθέτηση της «εγκαίνιας» πλάκας με το όνομα –εννοείται- του πολιτικού υπευθύνου του έργου γραμμένο πάνω της. Φυσικά αν μετά ο υπεύθυνος γράψει αυτός το έργο πάνω του είναι άλλο θέμα. Πολλά παραδείγματα έργων που άρχισαν και δεν τελειώσανε ποτέ θα μπορούσε κανείς να φέρει στο μυαλό του. Όπως και έργα που κόστισαν ένα καράβι λεφτά -του λαού που πάντα παραμένει φτωχός αλλά επενδύει χωρίς ο ίδιος να το αποφασίζει και να το γνωρίζει σε μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα να είναι τα αποκαλούμενα Ολυμπιακά έργα. Όσα τελικά μας έχουν απομείνει και δεν τα έχουμε (πάλι χωρίς να το γνωρίζουμε και να το αποφασίσουμε) σε κάθε λογής «κοινωφελείς» οργανισμούς, εταιρείες ειδικού τύπου και ενίοτε μονές.

Ένα άλλο παράδειγμα λιγότερο γνωστό είναι το τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών με το όνομα "ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ". Ο "ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ" είναι το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο των Βαλκανίων και το δεύτερο μεγαλύτερο της Ηπειρωτικής Ευρώπης, και βρίσκεται στην κορυφή "Νεραϊδόραχη" του Χελμού σε υψόμετρο 2.340 μ. Ονομάστηκε Αρίσταρχος προς τιμή του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου Αρίσταρχο (τελικά σε αυτή την χώρα οι αρχαίοι ημών πρόγονοι μας ακολουθούν πάντα). Ο Αρίσταρχος λοιπόν είναι παρατημένος στην τύχη του είναι τα τελευταία χρόνια. Το υπερσύγχρονο αυτό τηλεσκόπιο (για την κατασκευή του διατέθηκαν 4 εκατ. ευρώ), μετά τις «πανηγυρικές κυβερνητικές τελετές» εγκαινίων του το 2007, έχει αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη του. Και φυσικά, δεν μπορεί να διατεθεί για παρατηρήσεις στην ευρωπαϊκή επιστημονική κοινότητα, όπως ήταν ο αρχικός στόχος. Ακόμη και ο δρόμος μήκους οκτώ χιλιομέτρων που οδηγεί στην κορυφή αυτή του Χελμού είναι σε άθλια κατάσταση, ιδιαίτερα επικίνδυνος και φυσικά δύσβατος κατά τους χειμερινούς μήνες. Με άλλα λόγια δαπανήσαμε ένα μεγάλο ποσό για ένα σημαντικό επιστημονικό έργο, κάναμε τα εγκαίνια μας, μας έδειξε η τηλεόραση να κόβουμε την κόκκινη κορδέλα και μετά ΤΕΛΟΣ. Αυτό ήταν. Το έργο είχε επιτελέσει τον σκοπό του. Τι παρατηρήσεις, επιστήμονες, προσωπικό συντήρησης και έργα υποδομής τώρα. Αυτά είναι για τους άλλους που δεν ξέρουν (άρε καημένε Αρίσταρχε τι σου έμελλε να πάθεις μετά από χιλιάδες χρόνια από τους «απογόνους» σου και όχι από βάρβαρους). Είχαμε διαβάσει και ακούσει αρκετά για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το τηλεσκόπιο αλλά το όλο θέμα είχε τοποθετηθεί στο πίσψ μέρος του μυαλού μας. Το θέμα μας το θύμισε ένα email που έφτασε στο γιουσουρούμ. Τι έλεγε και σε τι αναφερότανε το email, μπορείτε και εσείς να το δείτε πηγαίνοντας μια βόλτα στο blog που έχει στηθεί για την διάδοση της όλης κατάστασης.

http://aristarchusthesamian.blogspot.com/