Δεν χρειάζεται (μάλλον) να ανυσηχούμε άλλο. Ότι ήταν να καεί φέτος κάηκε!!!!

Οι φωτιές δείχνουν να ελέγχονται (??) ή καλύτερα να σβήνουν. Άλλες από μόνες τους, άλλες από τις πραγματικά υπερανθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών και των (κάθε είδους) εθελοντών. Οπότε δεν χρειάζεται (μάλλον) να ανυσηχούμε άλλο. Ότι ήταν να καεί φέτος κάηκε. Ότι ήταν να (μην) κάνουν οι υπεύθυνοι το έκαναν. Ας γυρίσουμε λοιπόν για ακόμη ένα τέλος καλοκαιριού στις διακοπές μας και στην καθημερινότητά μας. Το δικό μας σπίτι δεν έπαθε τίποτε. ΤΟ εξοχικό το ίδιο όπότε όλα ΟΚ. Εξάλλου και τα κανάλια από σήμερα επιστρέφουν στο προγραμμά τους. Σειρές και ταινίες για όλη την οικογένεια όχι έκτακτες ειδήσεις κλπ. Τι άλλο μένει να καεί???? Ας ελπίσουμε να μην το μάθουμε ποτέ. Α, και μην "ακούσουμε" σκέψεις για απόδοση ευθυνών, παραιτήσεις κλπ. Είναι ώρα να αφήκουμε τις αναπαυτικές μας πολυθρόνες και τα ωραία μας γραφειάκια ??? Τι λέτε τώρα!!! Το πολύ πολύ να δώσουμε κανένα έκτακτο επίσδομα (ναι από εκείνα τα τρειχίλιαρα του 2007) και να πάμε και σε εκλογές και όλα θα ξεχαστούν. Γιατί έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο?? Ε??? Και αν πριν δύο χρόνια έφταιγε ο "στρατηγός" άνεμος, τώρα όπως επίσημα μας ενημέρωσαν φταέι η πυκνή βλάστηση και τα πεύκα. Ναι, ναι. Τα πεύκα φταίνε που κάηκαν. Τι θέλουνε και φυτρώνουνε?? Αφού το τέλος τους είναι γνωστό. ΘΑ τα κάψουμε να μάθουνε να μην φυτρώνουνε εκεί που δεν τα σπέρνουν.

Θα θέλαμε πάντως μια φορά να κατέβουν οι ενεύθυνο - υπεύθυνοι στις πληγείσες περιοχές και να κοιτάξουν στα μάτια όλους όσοι ένιωσαν και βίωσαν την πραγματικότητα των πυρκαγιών στα μάτια. ΚΑι να ακούσουμε και εμείς τις θα τους πούνε. Ελπίσουμε όχι για στρατηγούς ανάμους και λοχαγούς πεύκα. Τίποτε άλλο.

Εξάλου όπως λέει και ο λαός: μαθημένα τα βουνά , αλλά στην προκειμένη περίπτωση όχι από χιόνια αλλά από φωτιές. Ας θυμηθούμε για μην ξεχνάμε:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100050_29/06/2007_232561

Φωτιές 2007: Συνολική παρουσίαση

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=826163

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=826526

http://greecee.blogspot.com/2007/08/1998_30.html

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΛΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.

Το σινέ γιουσουρούμ παρουσιάζει : La Maison en Petits Cubes..

To καλοκαίρι σιγά σιγά μας αφήνει.. Όσοι πήγατε διακοπές έχει καλώς. Όσοι θα πάτε ακόμη καλύτερα. Οι υπόλοιποι "α...this???...next year..."!!!! To καλοκαιράκι πάντως εκτός από τα όμορφα νησιά και τις παραλίες έχει ταυτιστεί και με το θερινό σινεμά. Ξέρετε, συνήθως ανάλαφρ4ες ταινίες (αν και μπορείς να δεις και διαμαντάκια από όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου αν το ψάξεις), καμιά μπυρίτσα, καλή παρέα κλπ... Τα κινούμενα σχέδια είναι σίγουρα η μεγάλη αδυναμία όλων των παιδιών του κόσμου , αναξαρτήτου ηλικίας. Τι θα λέγατε λοιπόν να δούμε ένα μικρό αριστούργημα κινουμένων σχεδίων 12 λεπών ?? Τώρα αν σας πούμε ότι είναι και Ιαπωνικής προελέυσεως θα σας έρθει στο μυαλό εκείνη η διαφήμιση με τον "πειραματικό Ιαπωνικό κινηματογράφο"??? χαχαχα. Όχι μην αγχώνστε.. Είπαμε...Κινούμενα σχέδια θα δούμε.. Και μάλιστα μικρού μήκους και βραβευμένο με εκείνο το κακάσχημο "χρυσό" αφαλματίδιο, ναι για το Oscar λέμε. Τώρα μεταξύ μας δεν γνωρίζουμε αν αυτό το τελευταίο είναι και καλό....Έχουμε λοιπόν για σήμερα....

Τίτλος: La Maison en Petits Cubes (The House of Small Cubes)

Σκηνοθεσία: Kunio Katō

Σενάριο: Kenya Hirata

Χώρα : Ιαπωνία

Έτος: 2008

Μουσική: Kenji Kondo

Είναι η ιστορία ενός μοναχικού και ηλικιωμένου άνδρα. Στη πόλη όπου ζει η στάθμη των νερών συνεχώς ανεβαίνει "καταπίνωντας¨ σπίτια και σπιτάκια. Στην προσπάθειά του να σώσει το δικό του προσθέτει συνεχώς πατώματα χρησιμοποιώντας κύβους. Όταν όμως η αγαπημένη του πίπα πέφτει σε κάποιο από τα χαμηλότερα (και γεμάτα νερό) επίπεδα αναγκάζετε να βουτήξει τόσο στο νερό αλλά και στο παρελθόν του. Καθώς ψάχνει να βρεί το αγαπημένο του αντικείμενο περνάει από επίπεδο σε επίπεδο και από την μια περίοδο της γεμάτης του ζωής στην άλλη αντικρύζοντας πράγματα και ενθύμια. Καλή μας προβολή λοιπόν!!!

La Maison en Petites Cubes from dorsumi on Vimeo.

ΜΟΥΣΑΦΕΡΑΤ - χίλιες και μία νύχτες ενός καταυλισμού προσφύγων

Το επόμενο βιβλίο που θα διαβάστει εδώ στο γιουσουρούμ είναι το "ΜΟΥΣΑΦΕΡΑΤ - χίλιες και μία νύχτες ενός καταυλισμού προσφύγων" του (σχεδόν) άγνωστου στο πλατύ κοινό του πατρινού συγγραφέα Βασίλη Λαδά (εκδόσεις Futura). Τώρα το πως και το γιατί θα το καταλάβετε αν διαβάσετε και εσείς τις περιγραφές και τις συζητήσεις που προκάλεσε το συγκεκριμένο βιβλίο. Εμείς προς το παρόν αντιγράφουμε από το οπισθόφυυλο του βιβλίου:

"Λέει ένα αφγανικό ανέκδοτο: Όταν ο Άρμστρονγκ, ο Αμερικανός αστροναύτης, έφθασε στο φεγγάρι, βγήκε από το διαστημόπλοιο και θαύμασε τη μεγάλη κατάκτηση των Αμερικανών. Ξαφνικά άκουσε από το Κανάβεραλ να τον φωνάζουν: "Γύρνα γρήγορα να πάρεις τη σημαία να την τοποθετήσεις, κάποιος άλλος αστροναύτης κινείται κοντά σου, μην προλάβει να βάλει τη σημαία του". Τρέχει ο Άρμστρονγκ, μπαίνει στο διαστημόπλοιο, παίρνει τη σημαία και βγαίνει έξω να την μπήξει στη Σελήνη. Εκείνη τη στιγμή βλέπει έναν αδύνατο κοντό με φανελάκι βρώμικο, βερμούδα και σαγιονάρες. "Τι θες εδώ", του λέει ο αστροναύτης, "ποιος είσαι;" "Είμαι Αφγανός", του απαντά, "δεν ξέρω τι είναι εδώ, εγώ πλήρωσα φορτηγατζή να με πάει στην Ευρώπη". Έτσι ήρθαν οι Αφγανοί στην παλιά γειτονιά της σεληνιακής θεάς. Κρυμμένοι σε φορτηγά χύμα στην καρότσα με χαρούπια, σκόρδα, λεμόνια, κάρβουνα, πατάτες και μερικά με φούντες. Ήρθαν άλλοι από το Αφγανιστάν, άλλοι από καταυλισμούς Αφγανών του Πακιστάν και του Ιράν, πουλώντας χωράφια και σπίτια ή κλέβοντας ή εξαπατώντας, και διέσχισαν βουνά, ποδαράτο, νηστικοί και άπλυτοι... Μουσαφεράτ στα φαρσί σημαίνει ταξίδι. Μουσαφερίμ είναι οι ταξιδιώτες, οι επισκέπτες. Το βιβλίο αφηγείται δέκα μήνες και μια μέρα πολέμου και ειρήνης του καταυλισμού των Αφγανών στην Πάτρα. Οκτώβρης 2007 - Ιούλιος 2008."

Όπως ίσως έχετε καταλάβει ο Λαδάς καταπιάνετε με το θέμα των μεταναστών. Για δέκα μήνες, από τον Οκτώβριο του 2007 ως τον Ιούλιο του 2008 ο συγγραφές παρατηρεί την κοινωνία των προσφύγων. Καταγράφει τα της (όποιας) ζωής τους καθώς και τις (όποιες) αντιδράσεις των κατοίκων της Πάτρας. Τώρα που το "κράτος¨ αποφάσισε να "λύσει" το θέμα του καταυλισμού στην πόλης της Πάτρας καλό είναι να μην ξεχάσουμε. Ούτε το πώς και το γιατί οι άνθρωποι αυτοί ήρθανε στην χώρα μας,ούτε το πως του φέρθηκε το "επίσιμο κράτος". Όπως και το τι πραγματικά συναίβαινε μέσα και έξω από τον καταυλισμό τους. Όχι δεν ήταν/είναι όλοι τους ούτε ¨καλοί" ούτε όμως και ¨κακοί¨. Το δύσκολο είναι πάντα να τοποθετούμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Εντάξει ο καθένας μας έχει την δική του πραγματικότητα αλλά κάποια πράγματα δεν αλλάζουν από τον έναν στον άλλο.

Αυτά προς το παρόν. Ελπίζω να πούμε περισσότερα όταν και διαβάσουμε το βιβλίο αυτές τις ημέρες. ¨Περιμένουμε την άποψη όσων το έχετε διαβάσει. Πριν σας αφήσουμε και ένα βιντεάκι. Ο συγγραφές μιλάει για το βιβλίο του ΜΟΥΣΑΦΕΡΑΤ στο 1ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Σάμου -, Καρλόβασι


Περισσότερα (σχόλια και συζητήσεις) για το βιβλίο:

http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2009/01/blog-post_3463.html

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=969878

http://artdiadrasi.wordpress.com/2009/05/06/mousaferat_vasili_lada_parousiasi_protoporia_7_5_2009_20-30/

http://ek-paradromis.gr/01/page15/page34/page34.html

Ο Μικρός Πρίγκηπας μας διδάσκει ακόμη: "Τα μάτια δεν βλέπουν..Πρέπει να βλέπεις με την καρδιά.."

Είναι σίγουρα ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία όλων των εποχών. Είναι ίσως το ωραιότερο παιδικό βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ. Μην μας πείτε ότι δεν έχετε διαβάσει το Μικρό Πρίγκηπα του Αντουάν ντε Σεντ- Εξιπερί!! Μην μας πείτε ότι λίγο (ή πολύ δεν έχει σημασία) δεν σας έχει αγγίξει η ιστορία του!! Πόσοι από εσάς δεν θυμούνται το "Τα μάτια δεν βλέπουν..Πρέπει να βλέπεις με την καρδιά.." Όμως πόσοι τελικά μάθαμε να βλέπουμε με την καρδιά??Πόσοι?? Πόσοι θυμόμαστε ότι υπήρξαμε παιδιά που έβλεπαν τον κόσμο με περιέργεια, με εξερευνητικ'η διάθεση και πάνω από όλα με αθωότητα??? Τώρα πως τα βλέπουμε όλα αυτά?? Αλήθεια που είναι κρυμμένοι εκείνοι οι μπόμπιρες με τα διαρκώς ματωμένα γόνατα, τους πολλούς φίλους και τις πολλές ερωτήσεις?? Μην ψάχνεται να βρείτε φωτογραφίες σας από τότε.Ίσως θα πρέπει να ψάξουμε βαθύτερα μέσα μας μήπως και (ξανα)βρούμε τις απαντήσεις εκεί. Αν (ξανα)βγάλουμε στην επιφάνεια τον μπόμπιρα τότε έχουμε ελπίδα. Όχι μόνο εμείς αλλά ίσως και ολόκληρος ο κόσμος. Εξάλου "πως να κρυφτείς από τα παιδιά?? Έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα"!!.. Συνεχίζουμε με το θέμα μας όμως για να μην παραβαρύνουμε το κλίμα.

....Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκλπηξή και την χαρά μας όταν στο γιουσουρούμ (πριν από μερικά χρόνια) έφτασε ένας δίσκος (βινιλίου τα έχουμε πει αυτά) με τίτλο "Le petit Prince - Grand Prix De Disque 1954". H ποιότητα του όχι και η καλύτερη όπως και τα Γαλλικά μας (ένα μικρό δράμα)!! ΄΄Ομως παρόλα αυτά ο δίσκος αυτός είναι από τους αγαπημένους μας και τον ακ0ύμε πυκνά συχνά (και ας μην καταλαβαίνουμε και πολλά). Στην ουσία πρόκειται για ένα audiobook (όπως τα λέμε τώρα) της εποχής. Πως υπήρχανε πρν από (όχι και τόσα) χρόνια οι κασσετούλες με τα παραμύθάκια για τα παιδιά. Ένα τέτοιο πράγμα.

Για να επιστρέψουμε όμως στον ήρωά μας και τις περιπέτειες του. Είπαμε πως έγινε και θεατρικό. Το βίντεο που ακολουθεί είναι τραγούδι σε μουσική του Νίκου Κυπουργού και στίχους Κώστα Καρτελιά για θεατρική παράσταση του ομώνυμου έργου του Σαιντ- Εξυπερύ. Τραγούδι: Μελίνα Κανά. Από τη συλλογή "Τα Μυστικά του Κήπου". Απολαύστε το και συνεχίζουμε μετά.

ΚΑι γι ατο τέλος ένα μικρό δείγμα από το κλασσικό και αγαπημένο ομώνυμο cartoon. Έτσι (όπως λένε) για να θυμονται οι παλιοί και να μαθένουνε οι νεώτεροι.


Καλά να περνατε όπου και να είστε, ότι και να κάνετε. Τι άλλο να γράψουμε?? Απλά να θυμόμαστε που και που και τον μικρό μας Πρίγκηπα.

"Τα μάτια δεν βλέπουν..Πρέπει να βλέπεις με την καρδιά.."