Συζήτηση με τον Γιώργο Στεφανακίδη των Chromatic Sequence..

Όπως και με τους fadeout, μετά την "εμφάνισή" τους στην indie σκηνή του γιουσουρούμ, έτσι και μετά την αντίστοιχη των Chromatic Sequence κάναμε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον εμπνευστή του "7 Μέρες Μακριά", τον Γιώργο Στεφανακίδη. Όπως έχουμε πει η γνώμη των συγκροτημάτων, που παρουσιπαζουμε εδώ στο γιουσουρούμ, (για εμάς) μετράει περισσότερο, διότι εκείνοι ζουν μέσα στην μουσική πραγματικότητα της χώρας και σίγουρα έχουν πολλά να πούνε. Και ο Γιώργος μας είπε πολλά μα πάνω από ολά δυνατά και ενδιαφέροντα, όπως ακριβώς και η μουσική και οι στίχοι του. Ας μην πολυλογούμε εμείς άλλο. Διαβάστε την συζήτησή μας και εδώ είμαστε...

1.Τελικά πόσο δύσκολο είναι να συμπορεύονται θεατρικός λόγος, όργανα κλασικής μουσικής (βιολί, τσέλο,πιάνο κλπ), electronica και οπτικά μέσα (video κλπ)???

Καθόλου δύσκολο-κι αυτό γιατί όλα αυτά τα στοιχεία αποτελέσαν τη ραχοκοκαλιά του concept από την αρχή. Δεν χρειάστηκε να ενσωματωθούν εκ των υστέρων για λόγους ας πούμε αισθητικούς η σκηνικούς. Το «7 Μέρες μακριά» γράφτηκε με βάση και το λόγο και τη μουσική και το οπτικό υλικό σε ένα σχεδόν αδιάσπαστο σύνολο.

2.Το ντεμπούτο άλμπουμ σας “7 μέρες μακριά” εκτός του ότι είναι self release μοιράζεται δωρεάν στις παραστάσεις σας. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σκεπτικό για αυτή σας την κίνηση?

Το σκεπτικό είναι πάρα πολύ απλό και καθόλου ιδιαίτερο. Καταρχάς θεωρώ πάρα πολύ τραβηγμένη τη σημερινή κατάσταση στη δισκογραφία. Ένα αλμπούμ που κοστίζει 20-25 ευρώ είναι απλά πάρα πολύ ακριβό για τον μέσο ακροατή. λόγω και της ταχύτητας που ηχογράφησα το δίσκο δεν είχα καθόλου το χρόνο να μπω στη διαδικασία δισκογραφικής. Και εκ των υστέρων ήταν κάτι για το οποίο δεν μετάνιωσα καθόλου. Θέλω παρολαυτα να τονίσω ότι μιας και δεν είμαι φαν του απόλυτου σε απόψεις και θέσεις ότι είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν ανθρώποι σε δισκογραφικές (και μάλιστα αρκετοί) που αντιμετωπίζουν τη μουσική απλά και ζεστά. Απλά προς το παρόν επιλέγω να διανέμω τη μουσική μου με τον τρόπο αυτό γιατί πιστεύω ότι η όλη ιστορία της διανομής της μουσικής είναι σε ένα πολύ έντονα μεταβατικό στάδιο.

3.Το “7 μέρες μακριά” είναι ένα θεματικό (concept) άλμπουμ γύρω (αν δεν κάνουμε λάθος) από τα αδιέξοδα της του σύγχρονου τρόπου ζωής, την απομόνωση κλπ. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για το όλο concept??
Πάντα επιμένω στα κίνητρα όσον αφορά στη ζωή και στην τέχνη. Η καλλιτεχνική αξία ενός έργου και η αξία του καλλιτέχνη πρώτα από όλα νομίζω ότι καθορίζεται από τα κίνητρα του. Δηλαδή τις πρωτογενείς ερωτήσεις «γιατί δημιουργώ» και «τι θέλω να σου πω». Αν κοιτάξουμε λοιπόν γύρω μας και σε όλη την ιστορία της τέχνης θα διαπιστώσουμε ότι αυτοί που έχουμε συνηθίσει να λέμε πραγματικούς καλλιτέχνες (είτε στην παραλία με μια κιθάρα είτε στις μεγαλύτερες συμφωνικές αίθουσες) είναι αυτοί που το έργο τους ξεπέρασε τον εαυτό τους και το μύθο τους. Δεν είναι απαραίτητο αυτοί οι άνθρωποι (π.χ Jimmy Hendrix, Καραβατζιο, Bαν Γκονγκ, Curt Cobain, Beatles κ.α) να ήταν απόλυτα καλοί η να μην είχαν εγωπαθή και ιδιοτελή κίνητρα όπως φήμη, χρήμα και σεξ. Όμως τη στιγμή της δημιουργίας η σύνδεση με κάτι ανώτερο παραμερίζει όλα αυτά και μας αναγκάζει να στραφούμε πρώτα στο έργο τους και μετά στους ίδιους. Το έργο τους είναι κτήμα μας ενώ η ζωή τους όχι. Ποια είναι λοιπόν η κοινή συνισταμένη σε όλα αυτά- η αναζήτηση. Αυτό είναι και το θέμα του «7 Μέρες Μακριά». Η αναζήτηση και τα ερωτήματα που έχουν διατυπωθεί με δισεκατομμύρια τρόπους από ανθρώπους σε όλες τις εποχές και καταλήγουν πάντα στο γραφικό αλλά τόσο αληθινό «ποιοι είμαστε». Τονίζω ότι η καλλιτεχνική αξία του έργου δεν έχει πάντα τόση σημασία. Σημασία έχει ότι μέσα από τη δημιουργική διαδικασία γίνεται ένα ταξίδι πολλές φορές υποσυνείδητο και ακατανόητο που μας κάνει να αναρωτιόμαστε και συνεπώς να είμαστε ζωντανοί για κάποιο λόγο.

4.Υπάρχει η σκέψη για κυκλοφορία του “7 μέρες μακριά” ή του επόμενου LP σας από κάποια δισκογραφική εταιρία??
Προς το παρόν όχι. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι και το επόμενο άλμπουμ θα διανεμηθεί με τον ίδιο τρόπο εκτός και αν βρεθεί κάποιος άλλος τρόπος που να σέβεται τον καλλιτέχνη και τον αποδέκτη.

5.Πότε να περιμένουμε το επόμενο άλμπουμ των chromatic sequence??? Θα είναι του ύφους του πρώτου σας ή να περιμένουμε κάτι εντελώς διαφορετικό??

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε το ετοιμάζω. Απλά επειδή πέρα από αυτό γράφω και άλλες μουσικές πέραν των C.S η διαδικασία θα πάρει ίσως λίγο παραπάνω. Σίγουρα δεν θα είναι σαν το πρώτο άλμπουμ!

6.Γιατί πιστεύετε ότι οι "μεγάλες" δισκογραφικές δεν υπογράφουν (εύκολα) συγκροτήματα σας τους chromatic sequence?

Απλή ερώτηση και ακόμα ποιο απλή απάντηση! Γιατί δεν αποφέρουν πολλά χρήματα! Χρειάζεται να πω κάτι άλλο;

7.Ακούμε ή διαβάζουμε για το Χ πετυχημένο ελληνικό συγκρότημα της ανεξάρτητης/εναλλακτικής σκηνής. Τι σημαίνει τελικά επιτυχία για ένα γκρουπ σαν εσάς? Πωλήσεις? Καλές κριτικές και μόνο? Διάρκεια στο χρόνο? αναγνώριση? Καριέρα στο εξωτερικό?

Επιτυχία είναι οι ειλικρινείς αναζητήσεις ενός ακροατή να βρίσκουν τη μορφή τους στο έργο ενός καλλιτέχνη. Όλα είναι καλά. Και το χρήμα και η δόξα και η αναγνώριση. Απλά από μόνα τους δε συνιστούν καλλιτεχνική επιτυχία.

8.Που πιστεύετε ότι οφείλεται η μεγάλη πτώση στις (νόμιμες) πωλήσεις δίσκων στην χώρα μας?? Ευθύνεται μόνο το διαδίκτυο (mp3 κλπ) ή φταίει και κάτι άλλο??

Προφανώς η κύρια αιτία είναι τα υπέρογκα ποσά που πρέπει να καταβάλεις για να αποκτήσεις ένα δίσκο. Από την άλλη η τεχνολογία φέρνει την ισορροπία προσφέροντας δωρεάν «αντάρτικο» downloading και κλείνοντας το μάτι στις σχεδόν αδηφάγες δισκογραφικές.

9.Ποιος ήταν ο τελευταίος δίσκος που αγοράσατε??

Δεν θυμάμαι!!

10.Εκτός από τις ώρες που περνάτε μαζί για πρόβες,ηχογραφήσεις, συναυλίες κλπ, κάνετε παρέα και εκτός «υποχρεώσεων» του συγκροτήματος???
Με τα παιδιά γνωριζόμαστε χρόνια. Αν και οι σχέσεις μας είναι ουσιαστικές πέρα για πέρα η αλήθεια είναι ότι δεν πολυσυναντιομαστε εκτός μουσικής λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων (είναι σχεδόν όλοι επαγγελματίες μουσικοί). Όμως είναι τόσο δυνατές οι εκεί σχέσεις που νομίζω ότι μας καλύπτει.

11.Πώς είναι οι σχέσεις σας με τα υπόλοιπα σχήματα του (μουσικού) χώρου που κινήστε??
Αρμονικότατες και δε βλέπω το λόγο να ήταν κάπως αλλιώς.

12.Υπάρχει (κατά την γνώμη σας) κάποιο ελληνικό μουσικό σχήμα που θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό???
Πολλά! Δεν αναφέρω ονόματα γιατί δεν είναι αυτό το νόημα. Το θέμα για μια καριέρα στο εξωτερικό είναι 50% η αξία του καλλιτέχνη και 50% το να καταφέρει να βρει τους διαύλους που θα τον κάνουν να βγει εκτός συνόρων. Γιατί εφόσον ένα σχήμα μιλάει κατευθείαν μέσα μου να μην μπορεί να κάνει το ίδιο και στο Ισπανό η στο Γάλλο ακροατή; μήπως δεν είμαστε όλοι άνθρωποι με τις ίδιες ανάγκες και κριτήρια;

13.Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε αλλά δεν σας το έχουν ρωτήσει ποτέ? Μπορείτε να το πείτε εδώ
Θα ήθελα πολύ να αναφέρω μια μικρή παραβολή του Ζεν που νομίζω ότι αν την έλεγα στην αρχή θα ακύρωνε κάθε άλλη ερώτηση. Τρεις διαβάτες βλέπουν έναν άνθρωπο να στέκεται πάνω στην κορυφή ενός λόφου και αναρωτιούνται γιατί. Ο πρώτος τον ρωτάει «μήπως στέκεσαι γιατί έχασες το κοπάδι σου;»-«όχι κύριε» απαντά ο άνθρωπος. Ο δεύτερος διαβάτης τον ρωτά «μήπως στέκεσαι γιατί ψάχνεις το παιδί σου;»-«όχι κύριε» απάντα ξανά ο άνθρωπος. Ο τρίτος διαβάτης με τη σειρά του τον ρωτά «μήπως στέκεσαι για να απολαύσεις το τοπίο;»-«όχι κύριε» επιμένει ο άνθρωπος. «Τότε τι κάνεις εδώ;»ρωτούν και οι τρεις μαζί. «Απλώς στέκομαι».

14. Τέλος θα θέλαμε να μας πείτε για την πιο δυνατή στιγμή που βιώσατε ως μπάντα (είτε είναι σε ζωντανή σας εμφάνιση είτε όχι) καθώς και να μας δώσετε το τοπ5 (κατά την γνώμη σας) της Ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής.

Δυστυχώς δε μου αρέσουν καθόλου οι λίστες και οι κατηγοριοποιήσεις οπότε δε θα δώσω λίστα με καλούς η αγαπημένους καλλιτέχνες! Όλοι μας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε.

Να ευχαριστήσουμε τον Γιώργο Στεφανακίδη και τους Chromatic Sequence για κόμη μια φορά, πρώτα για την όμορφη μουσική που τους και μετά για την πραγματικά ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε... Επισκεφτήτε την σελίδα τους στο myspace για τα υπόλοιπα...