Σύμφωνα με τον αστικό μύθο ο Νταλί άρχισε να φτιάχνει τον πίνακα όταν επιβιβάστηκε σε πλοίο που θα τον έπαιρνε μακριά από την Γαλλια και θα τον πήγαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί ιστορικοί τοποθετούν την έναρξη της δημιουργίας του πίνακα στις ΗΠΑ.
Όπως και να έχει ο πίνακες τελείωσε στην Καλιφόρνια το 1940 λίγο μετά το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου και πάνω στην έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στο μεταίχμιο δηλαδή δυο πολύ σημαντικών πολεμικών συγκρούσεων στην καρδιά των οποίων υπήρχε η φρίκη, η άνοδος του φασισμού και της μισαλλοδοξίας.
Ο πίνακας απεικονίζει μια εξωπραγματική γιγαντιαία μορφή ενός ανθρώπινου κρανίου σε ένα άνυδρο και άγονο ερημικό τοπίο. Κατά πολλούς το πρόσωπο δεν είναι κάτι άλλο παρά το κεφάλι μιας μέδουσας σε αποσύνθεση, με τα φιδίσια μαλλιά της να της επιτίθενται και από τις δυο πλευρές.
Στις κρανιακές κοιλότητες των ματιών και του στόματος εμφανίζονται άλλα κρανία, τα όποια με τη σειρά τους έχουν νεκροκεφαλές στη θέση των ματιών και του στόματος, Το μοτίβο αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς και παράλληλα επαναλαμβάνουν τον ανθρώπινο εφιάλτη. Επαναλαμβανόμενα κρανία και ανθρώπινος τρόμος είναι το μόνο που επιφέρει πόλεμος κοντά στον οποίο δεν υπάρχει ζωή. Το στόμα τον κρανίων παραμένει ανοικτό αφήνοντας στον θεατή να δει και να ακούσει τις κραυγές τους και το όποιο μήνυμά τους.
