Νίκος Κ. Καρκάνης
Ο Νίκος Κ. Καρκάνης γεννήθηκε το 1918 στο Περιβόλι Δομοκού. Τελείωσε το γυμνάσιο το 1937 και το 1939 την Παιδαγωγική Ακαδημία στη Λαμία. Από τα μαθητικά του ακόμα χρόνια συνδέθηκε με το προοδευτικό κίνημα της χώρας μας, έγινε μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαίων Ελλάδας (ΟΚΝΕ) και στη συνέχεια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Το 1940 τελείωσε τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού Σύρου, όπου και παρέμεινε ως εκπαιδευτής. Στον ΕΛΑΣ (1942-44) ήταν διοικητής λόχου. Για την πατριωτική του δράση διώχτηκε. Το 1946 πέρασε στις πρώτες ομάδες του ΔΣΕ και πολέμησε ως διοικητής τάγματος. Το 1949 συνελήφθη τραυματισμένος. Καταδικάστηκε πέντε φορές σε θάνατο και παρέμεινε στις φυλακές 16 χρόνια. Μετά την αποφυλάκισή του, το 1964, δούλεψε επαγγελματικά στη Διαφώτιση της ΕΔΑ. Με τη χούντα πέρασε στην παρανομία. Πιάστηκε, βασανίστηκε επί 40 μέρες στην Μπουμπουλίνας και εξορίστηκε επί 3 χρόνια στη Λέρο. Μετά τη μεταπολίτευση εργάστηκε στην αρχισυνταξία του Ριζοσπάστη. Εντάχθηκε στο Συνασπισμό, από την ίδρυσή του, και διετέλεσε επί 3 χρόνια υπεύθυνος σύνταξης της εφημερίδας Αριστερή Προοπτική. Το 1979 εξέδωσε μια μπροσούρα με τίτλο «Πώς το φτωχόπαιδο ο Μποδοσάκης-Αθανασιάδης έγινε δισεκατομμυριούχος». Το βιβλίο του Οι δοσίλογοι της Κατοχής είναι ένα ντοκουμέντο στο οποίο αποκαλύπτεται όλο το αντεθνικό και αντιλαϊκό παρασκήνιο που άρχιζε από την εποχή των Γερμανών κατακτητών και των Βρετανών ιμπεριαλιστών και κατέληγε στις δοσίλογες κυβερνήσεις της Αθήνας. Πέθανε το 1998, συμπληρώνοντας 60 χρόνια συνεχούς δράσης στις γραμμές της Αριστεράς.
Από τον πρόλογο του βιβλίου
"...Οι δίκες των δοσιλόγων, που αυτούσια τα πρακτικά τους παραθέτουμε σ’ αυτό το βιβλίο, αποκάλυψαν όλο αυτό τον εσμό και την έκταση του δοσιλογισμού. Πάνω από 300 (!) πολιτικοί παράγοντες των κομμάτων της Δεξιάς και του Κέντρου παρέλασαν στη δίκη των Ι. Ράλλη, Γ. Τσολάκογλου κλπ. σαν μάρτυρες υπεράσπισης γιατί είχαν συνειδητοποιήσει πως μαζί δικάζονταν όλο το καθεστώς της άρχουσας τάξης και η βρετανική πολιτική στην Ελλάδα. Ο δοσίλογος Κ. Ρέντης κατάθεσε: «Γνωρίζω ότι το Σίτυ ενίσχυε τα Τάγματα Ασφαλείας εις την Πελοπόννησον» και βεβαίωσε πως ο ίδιος μετέφερε επιστολή του Τσολάκογλου σε Άγγλο συνταγματάρχη. Ο αντιστράτηγος Παναγάκος στην ίδια δίκη δήλωσε ότι οι Άγγλοι αξιωματικοί σύνδεσμοι στην Πελοπόννησο έθεσαν στη διάθεση των ηγετών των Ταγμάτων της Πάτρας Μπακογιάννη, Ζερβέα, Κουρκουλάκου όσα χρήματα ήθελαν.
[…] Ο ταγματάρχης Πολύζος εξάλλου, υπαρχηγός και επιτελάρχης της «Χ» του Γρίβα στη δίκη της Ειδικής κατάθεσε: «Οι Γερμανοί δεν συνελάμβαναν μέλη της οργανώσεως ‘Χ’ διότι εγνώριζον ότι ανήκον εις εθνικιστικήν οργάνωσιν. Δεν επείραζαν εμάς τους εθνικιστάς… Συνεργαζόμουν συχνά μετά του Λάμπου (διοικητή της Ειδικής Ασφάλειας που ήταν τυφλό όργανο των γερμανικών Ες – Ες)… Ο Λάμπου, συνεχίζει, μας εφοδίαζε με ταυτότητες της Ειδικής …"
Διαβάστε ολόκληρο το βιβλίο με τα πρακτικά εκείνων των δικών εδώ.