50 χρόνια μετά- Η ιστορία πίσω από την κυκλοφορία του άλμπουμ των ULS

Η αλήθεια είναι ότι για άλλα ξεκινήσαμε με τον Δημήτρη και αλλού φτάσαμε. Όμως είναι από εκείνες τις φορές που η αλλαγή πορείας έχει ως αποτέλεσμα κάτι καλό και πολύ δυνατό. Εμείς εισαγωγικό κείμενο για την επερχόμενη συνέντευξη των ULS (ναι καλά διαβάσατε, έρχεται συνέντευξη με όλα τα μέλη των ULS) είχαμε στο μυαλό αλλά μας προέκυψε η αποκάλυψη της ιστορίας πίσω από την κυκλοφορία του δίσκου 50 χρόνια μετά.  Απολαύστε το κείμενο του φίλου Δημήτρη της  b-otherside Records μάθετε την όμορφη ιστορία πίσω από εναν δίσκο και δείτε δυο ανέκδοτες μέχρι σήμερα φωτογραφίες των ULS που μας έστειλε.

----------------------------------

Tην ιστορία των U.L.S. την πρωτοδιάβασα έφηβος στην βίβλο που πρωτοκατέγραψε τα συγκροτήματα του ’60 και του ’70, το “Get that beat” φυσικά, του εξαιρετικού Ντίνου Δηματάτη. Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε και τον Σεπτέμβρη του 2006 βρέθηκα να παραδίδω έναν φάκελο στο υπουργείο Εξωτερικών και έχοντας περίσσιο θάρρος, ζήτησα να συναντήσω τον Σπύρο Αμπατζόπουλο, για τον οποίο έγραφε το βιβλίο πως είχε ακολουθήσει καριέρα διπλωμάτη. Με αρκετό τρακ και αμηχανία, γνώρισα έναν εξαιρετικό και ζεστό άνθρωπο, ο οποίος για να μου ικανοποιήσει την χάρη να δω επιτέλους το εξώφυλλο του single τους, έψαξε αρκετή ώρα υπομονετικά τους πολλούς σκληρούς δίσκους του γραφείου του, μέχρι που με αντάμειψε με μια ωραιότατη εκτύπωσή του. 

Από τότε, φρόντιζα πάντοτε το διάλειμμά μου στην δουλειά να συμπίπτει με μια επίσκεψη εκεί, όπου μέσα από ατελείωτες ώρες συζήτησης για τους U.L.S. ανταλλάσαμε πληροφορίες και χτίζαμε μια αμοιβαία και βαθειά φιλιά πάνω στην αγάπη μας για την μουσική. Μία μέρα μου έκανε την χάρη να τηλεφωνήσει στον ντράμερ τους Freddy Werder , ο οποίος βρίσκεται από το ’67 μόνιμα στην Ελβετία για να επιβεβαιώσει μια παλιότερη κουβέντα τους, πως ο Freddy είχε τα τραγούδια του single ( ή και το single αυτούσιο). Το αποτέλεσμα αυτού του τηλεφωνήματος ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ. Ο αξιαγάπητος Freddy βρήκε μια πομπίνα με τα 3 πρώτα τραγούδια των U.L.S. και από εκεί και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους, μέχρι που βρέθηκαν πλέον και τα 4 tracks του single καθώς και πληθώρα υλικού, μετά από φιλικές επιδρομές στα σπίτια των μελών αλλά και συλλεκτών και φίλων του γκρουπ.

Πάνω σε αυτό το σπουδαίο υλικό χτίστηκε ουσιαστικά και η ανάγκη γέννησης της B-otherSide , αφού μας εκνεύριζε αφάνταστα το γεγονός πως τόσα ωραία τραγούδια θα έμεναν για πάντα στην αφάνεια. Μετά από αυτό, ο ακούραστος Γιάννης Κύρης , εκτός από τον εξαιρετικό espresso που προσφέρει, φρόντισε να μας παραδώσει και ένα master- υπόδειγμα προς διδασκαλία , βάζοντας όλη του την γνώση και το ταλέντο που έχει αποκτήσει στην ηχοληψία, με αποτέλεσμα να ακούγονται στο τελικό αποτέλεσμα πινελιές που ούτε καν υποψιαζόσουν πως υπήρχαν. Το φινάλε ήρθε με αλλεπάλληλες συναντήσεις των 3 U.L.S. στο σπίτι του Σταμάτη Σπανουδάκη, ο οποίος με τίμησε με την εμπιστοσύνη του και μου έδειξε τι θα πει να εκτιμάς τους συμπαίκτες σου στο πρώτο σου συγκρότημα , 50 χρόνια μετά. Η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός μεταξύ τους παραμένει αναλλοίωτη και αγέραστη, παρά τα όποια γκρίζα μαλλιά στους κροτάφους. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία , της οποίας είχα την χαρά να γίνω ένα μικρό μέρος.

Υ.Γ. Και ένα μικρό tip για το τέλος : Mέσα από αρκετή έρευνα, κατάφερα να έρθω σε επαφή με τον ανήλικο θαυμαστή των U.L.S. που αλληλογραφούσε στους Μοντέρνους Ρυθμούς , ρωτώντας επίμονα για το μέλλον τους ( το σχετικό λήμμα βρίσκεται μέσα στο ένθετο του δίσκου). Φαντάζεστε την έκπληξή του, όταν βρέθηκα έξω από τον σπίτι του για να τον πληροφορήσω από πρώτο χέρι πως επιτέλους ο δίσκος θα κυκλοφορήσει, μόλις 50 χρόνια μετά!

Τα Χρονικά της Ελληνικής Ποπ και Ροκ: O Νίκος Δρίβας μας συστήνει το βιβλίο του "Release The Bats: Η Ιστορία Της Ελληνική Σκοτεινής Εναλλακτικής Σκηνής"

Πριν από λίγο καιρό ζητήσαμε από τον Νίκο Δρίβα ένα κείμενο για το βιβλίο του με τίτλο Release The Bats. Το Release The Bats είναι μια καταγραφή της Ιστορίας της Ελληνικής Σκοτεινής Εναλλακτικής Σκηνής και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ars Nocturna. Μια δουλειά πολλών ετών που κατάφερε να βρει τον δρόμο της προς τα βιβλιοπωλεία τον Δεκέμβριο του 2012. Συγκεκριμένα, όλο αυτό το εγχείρημα πήρε τον συγγραφέα του Νίκο Δρίβα, δέκα χρόνια να ολοκληρώσει. Ο Νίκος (ας μας επιτραπεί να τον αποκαλούμε με τον μικρό του) δέχτηκε και να το τι λέει ο ίδιος για το βιβλίο αλλά και την σκοτεινή πλευρά της ελληνικής εναλλακτικής μουσικής.

 ----------------------------------------------------------- 

Το "Release The Bats: Η Ιστορία Της Ελληνική Σκοτεινής Εναλλακτικής Σκηνής" προσπαθεί να καταγράψει με εξαντλητικό τρόπο όσα διαδραματίστηκαν στην σκηνή αυτή, τη εξέλιξη της, συναυλίες (από ελληνικά και ξένα συγκροτήματα) και τα κυριότερα σχήματα που την αντιπροσώπευσαν. Μια ιστορία που εξελίσσεται μέσα σε 264 σελίδες, χωρισμένη σε 4 μέρη, ένα για κάθε δεκαετία ('80, '90, '00, '10), με αναλυτικά κεφάλαια για 40 περίπου συγκροτήματα και άλλα τόσα με μικρότερες αναφορές. Με πλούσιο φωτογραφικό υλικό με πάνω από 200 φωτογραφίες ασπρόμαυρες και 120 έγχρωμες από γκρουπ, συναυλίες, αφίσες καθώς και πάνω από 160 εξώφυλλα, τα οποία συμβάλουν στην οπτική πλευρά του βιβλίου κάνοντας το ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο. 

Και τι δεν μας θυμίζει. Από την ελληνική punk σκηνή στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με επίκεντρο την περιοχή της Πλάκας (κλαμπ Αρετούσα και Madd) και τις πρώτες σημαντικές κυκλοφορίες όπως το πρώτο punk σινγκλ «Nightmare» των Magic De Spell το 1981. Περιγράφοντας μας πως η μετάβαση από τον punk ήχο στο new wave και στο dark wave αντίστοιχα διακρίνεται από κάποιες συναυλίες ορόσημα: το τριήμερο Ανεξάρτητου Ροκ στο Σπόρτιγκ το Σεπτέμβριο του 1982 με τους Birthday Party και New Order καθώς και την εμφάνιση των Bauhaus το 1983. Την ίδια περίοδο εμφανίζεται η ανεξάρτητη Creep Records η οποία ιδρύθηκε το 1982 και έκανε αρχή με το σίνγκλ «Shoot The Truth» των Yell-O- Yell και ακολούθησαν κυκλοφορίες από Villa 21, South Of No North και Rehearsed Dreams. Το συγκρότημα που θα μπορούσε να πει κανείς ότι μύησε τους Έλληνες στο darkwave πιο μαζικά ήταν οι Cure. Η εμφάνισή τους στο φεστιβάλ Rock In Athens το 1985 ήταν αυτή που επηρέασε και εισήγαγε ολόκληρη την gothic κουλτούρα σε ένα ευρύτερο κοινό. Στην συνέχεια είχαμε τα live των Damned, Christian Death, The Mission και Siouxsie And The Banshees. Το κλαμπ Rebound στην πλατεία Αμερικής ήταν αυτό που έμελλε να γίνει η στέγη της dark σκηνής. Η συγκεκριμένη δεκαετία θα επιδείξει μερικά ακόμα ιστορικά συγκροτήματα όπως: Forward Music Quintet, Metro Decay, Film Noir, Slow Motion, Flowers Of Romance και Ding An Sich. 

Στην δεκαετία του ’90 βλέπουμε πως η σκηνή άρχισε να εδραιώνετε με νέα κλαμπ να ανοίγουν στην Αθήνα που έπαιζαν αποκλειστικά gothic, όπως το Dark Sun αλλά και το The Crow. Επίσης, πολλά από τα alternative κλαμπ οργάνωναν τακτικά βραδιές gothic. Η ομάδα New Dark διοργάνωνε πάρτι στο κλαμπ Memphis, στο Χοροστάσιο είχαμε τα Gothic Meetings του dj Γιώργου Φακίνου και η ομάδα Medieval Industry ανέλαβε τη μουσική στο κλαμπ Rebound. Με την έναρξη της νέας δεκαετίας τα ξένα συγκροτήματα συνέχιζαν να επισκέπτονται τη χώρα μας για συναυλίες με μεγαλύτερη συχνότητα. Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία και είδαμε από κοντά τους Dead Can Dance, The Sisters Of Mercy, Diary Of Dreams, Echo And The Bunnymen, Death In June και Clan Of Xymox. Πληθώρα ήταν και τα εγχώρια σχήματα που μας απασχόλησαν την δεκαετία αυτή. Κινούμενοι πάνω στο gothic / darkwave στοιχείο που κυριαρχούσε την εποχή της δράσης τους, μακρύς ήταν και εδώ ο κατάλογος των συγκροτημάτων, Braindead, Insomnia, Distorted Image, Into The Abyss, Illusion Fades, Drops, Ophelia’s Garden, Tilbury On Cloves, Decadence, Nexus και οι Δαιμονία Νύμφη. 

 Με τη νέα χιλιετηρίδα η dark και gothic σκηνή στην Ελλάδα ανανεώθηκε με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία. Οι djs στα κλαμπ πλέον έπαιζαν περισσότερο industrial, EBM, electro και λιγότερο ρετρό gothic του ’80 και του ’90. Όσον αφορά σε συναυλίες, είδαμε τους Sol Invictus, Garden Of Delight, Einstürzende Neubauten, Covenant, VNV Nation. Από τις αξιοσημείωτες στιγμές ήταν το πρώτο φεστιβάλ Elfentanz  πραγματοποιήθηκε στο κλαμπ Ρόδον το 2002, όπου εμφανίστηκαν οι Suicide Commando και Deine Lakaien. Ακόμα θα βλέπαμε τους Wolfsheim, And Also The Trees, Current 93 και Fields Of The Nephilim. Η πρώτη αυτή δεκαετία της χιλιετίας μας χάρισε ένα ποικίλο ηχητικό κράμα συγκροτημάτων. Έτσι είχαμε τους κινούμενοι στο χώρο του industrial / EBM, τους Iambia και High Level Static από τη Θεσσαλονίκη, τους gothic rockers Past Perfect και Opened Paradise, Defile Des Ames με neo-folk επιρροές, Siva Six και PreEmptive Strike 0.1 με σκοτεινούς ηλεκτρονικούς ήχους και δυνατά χορευτικά beat και τους Human Puppets που είχαν σύμμαχό τους τα παλιά αναλογικά synths.

 Η ιστορία ολοκληρώνετε στην τρέχουσα δεκαετία που η dark σκηνή αισίως άρχισε να διανύει την τέταρτη δεκαετία της. Κάνοντας αναφορά στα νέα τότε σχήματα New Zero God, Mani Deum και Glimmer Void καθώς και αναφορές για τις συναυλίες των Rammstein, Killing Joke, Ordo Rosarius Equilibrio και Lebanon Hanover.

 Το βιβλίο συνοδεύει συλλογή CD με 17 συγκροτήματα αντιπροσωπευτικά των διαφόρων εποχών και τάσεων καλύπτοντας όλο το φάσμα της σκηνής. Στην συλλογή συμμετέχουν οι Flowers Of Romance, Braindead, Distorted Image, Insomnia, Nexus, High Level Static, Decode, Illusion Fades, Drops, Human Puppets, Ding An Sich, Past Perfect, Δαιμονία Νύμφη, Tilbury On Cloves, Glimmer Void, Slow Motion και Decadence με ηχογραφήσεις από το 1985 έως το 2012, πολλές από τις οποίες κυκλοφορούν για πρώτη φορά εδώ και άλλες για πρώτη φορά σε CD.

 Το βιβλίο συμπεριλαμβάνει ακόμα…  

…αναλυτικά κεφάλαια για:  

Magic De Spell, Yell-O-Yell, Villa 21, Forward Music Quintet, Metro Decay, South Of No North, Λευκή Συμφωνία, Viridian Green, Scoria, Film Noir, Slow Motion, Flowers Of Romance, In Trance 95, Ding An Sich, The Braindead, Insomnia, Distorted Image, Into The Abyss, The Illusion Fades, The Drops, Wasteland, The Ophelia’s Garden, Blue Birds Refuse To Fly, Tilbury On Cloves, Decadence, Nexus, Δαιμονία Νύμφη, Iambia, Dark Runner, Ivory Frequency, High Level Static, Arkane, Past Perfect, Decode, Defile Des Ames, Genetic Variation, Siva Six, PreEmptive Strike 0.1, Opened Paradise, Human Puppets, Forkys, Glimmer Void, Mani Deum, New Zero God. 

 … και με μικρότερες αναφορές για:  

Παρθενογένεσις, Stress, Panx Romana, Homicide, Ανυπόφοροι, Guillotines, Soldiers Of Anarchy, R.R. Hearse, Ex Humans, Birth Ward 82, Κουμπότρυπες, Αρνάκια,  Teenage Dolls, Γενιά του Χάους, Ausschwitss, T.V.C., Yellow Pages, Cpt. Nefos, Reporters, Headleaders, Anti-Troppau Council, Clown, Art Of Parties, Αδιέξοδο, Grover, Deus Ex Machina, Αντί, Yellow Pages, Χωρίς Περιδέραιο, Psycho, Proxies, Statues In Motion, Plastic Dolls, Silent Moves, Hands Of Cain, Moist Device, Rehearsed Dreams, Not Only Bones, Libido Blume, Not 2 Without 3, X-Mandarina Duck, Venericna Bolest, Alive She Died, Trespass, Mind Over Matter, The Lesbians, Split Image, Fear Condition, Stained Veil, Morel, Alice In A Nightmare, Συνθετικοί, Dada Data, Spiders Web, Raw, Kitchenware Orchestra, This Fluid, Servants Of Mephistophelis, Three Miles Away, Outland, 16 Days, Dead Babies, In Furs, Nick Frontman, Spinalonga, Διάφανα Κρίνα, Common Sense, En Garde, Horror Vacui, Glaufx Garland, Alpha P, NNT, Ophthalmos, Own Kernel, Ellinikon, Schadenfreunde, Spatium Saevus Sonitus, Supermarket, The Narrator Mr. Cricket, Carpe Diem, Body Works, Dreams Fade In Time, Seelenblut, Achimi, Ventirati, Atria, Transmitted Terrorpulse, Astyplaz, Wintermute, Garden In Black, Hometaping, Άδης, Starcry, minDecease, Rain Novelty, Astralon, Δημήτρης Κοργιαλάς, Audioplug, Broken Seals, After Dusk, Cylix, Notte, Christabel Etheriel, Virgins O.R Pigeons, Subheim, Electric Litany, Strange Zero, Cirrus, Distopia, Gas Masked Lestat, Wave Tank, Korean Factor, ForeSin, Electree, Cybergoat, Psychic Stigma, De:Tech, Delightful, Inline.Sex.Terror., In Vein, Clouds By Night, Elysion, Toxikka, Dark Awake, Cinemascope, Nadir, Phoenix Catscratch, Dirty Granny Tales, Τέθριππον, CygnosiC, Drama Queen, Envy Never Dies, Dark Delight, In Scissors, Hydra Division V, 6.Aborted.6.Fotus.6., Child From The Crypt, Shtraf-Bat, The Exetix, Skull & Dawn, Dark Souls Day.

Η ομάδα αίματος των καθαρόαιμων Ελλήνων - ¨Άρθρο του Βασίλη Ραφαηλίδη από το μακρινό 1987

(αναδημοσίευση από το http://www.koutipandoras.gr/article/122034/i-omada-aimatos-ton-katharoaimon-ellinon)

 

Στο παρακάτω άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Έθνος" το μακρινό 1987, ο διανοητής Βασίλης Ραφαηλίδης αναλύει τις έννοιες του έθνους, του κράτους και του ρατσισμού στην Ελλάδα.

Του Βασίλη Ραφαηλίδη

ΟΛΕΣ οι συγχύσεις στην Ελλάδα ξεκινούν από την αδυναμία μας να ξεχωρίσουμε τις έννοιες «έθνος» και «κράτος», που σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμα. Η λέξη έθνος είναι σανσκριτικής καταγωγής και, στην κυριολεξία, σημαίνει «ομαιμοσύνη», δηλαδή ομοιότητα του αίματος των ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια φυλετική ομάδα.

Είναι φανερό, όμως, πως για να διατηρήσει» την «καθαρότητα» του αίματός της μια φυλή, και συνεπώς να λειτουργήσει σαν μια ευρεία οικογένεια, όπου όλα τα μέλη της θα είναι στενοί ή μακρινοί συγγενείς, πρέπει αυτή η φυλή να είναι καταρχήν ενδογαμική, δηλαδή τα μέλη της να παντρεύονται μεταξύ τους και οι επιμειξίες με αλλόφυλους να απαγορεύονται αυστηρά. Αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε πολύ κλειστές και πολύ πρωτόγονες κοινωνίες.

Σήμερα, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν «καθαρές» εθνότητες, διότι δεν υπάρχουν κλειστές κοινωνίες. ΕΙΝΑΙ αυτονόητο, πως κανείς νομοθέτης εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια δε θα μπορούσε να διαφυλάξει την «καθαρότητα» του αίματος μιας φυλής. Άλλωστε, οι άνθρωποι δεν είναι άλογα ράτσας, ταγμένα στις ιπποδρομίες, ώστε να φροντίζουμε για την καθαρότητα του αίματός τους.

Και ωστόσο, δεν έλειψαν ποτέ οι μικρόνοες που αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο σαν ζώο, περιορισμένο σ’ ένα οιονεί αναπαρα­γωγικό ιπποφορβείο. Και ο ρατσισμός είναι αυτό ακριβώς: Μια μεταφυσική και αυτόχρημα παρανοϊκή πίστη στην «καθαρότητα του αίματος της φυλής» -μια καθαρότητα που εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια ανήκει στην περιοχή του μύθου.
Αυτή η ολοφάνερα ανόητη πίστη, η τόσο διαδεδομένη ωστόσο, μας κάνει να νομίζουμε πως ο «χόμο σάπιενς» έχει να διανύσει πολύ δρόμο ακόμα, προκειμένου να γίνει όντως σοφός. Και εν πάση περιπτώσει, απ’ τον «χόμο. σάπιενς» πρέπει να αποκλειστούν εξαρχής οι ρατσιστές, που εδώ σε μας πήραν το ψευδώνυμο «εθνικόφρονες».

Που σημαίνει «άνθρωποι που φρονούν – σκέφτονται – εθνικά». Αλλά για να σκέφτεσαι εθνικά πρέπει να σκέφτεσαι… αιματολογικά. Δηλαδή, πρέπει να πιστεύεις πως το αίμα σου έχει μια ειδική ποιότητα, οπωσδήποτε καλύτερη απ” την ποιότητα οποιουδήποτε άλλου που ανήκει σε άλλη… ομάδα (εθνικού) αίματος.

Ο ρατσισμός, λοιπόν, είναι φασισμός. Και ο φασισμός είναι πρωτογονισμός, ακριβώς γιατί είναι ρατσισμός. Για ράτσες μιλούν σήμερα μόνο οι ζωολόγοι, οι κτηνίατροι και οι κρετίνοι. Κάθε «εθνικόφρων» λοιπόν κρύβει μέσα του ένα φασίστα.

Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαίο που τα φασιστικά καθεστώτα στηρίχτηκαν στους «εθνικόφρονες». Ούτε είναι τυχαίο ακόμα, που η εθνικοφροσύνη έχει την τάση να πυκνώνει όσο προχωρούμε προς τα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Από δω και η λογικότατη άποψη, πως η κουταμάρα πολώνεται προς τα δεξιά – χωρίς, δυστυχώς, να είναι αποκλειστικό της προνόμιο.

Διότι υπάρχει και μια… αριστερή κουταμάρα. Αλλά τουλάχιστον αυτή δεν έχει την… αιματολο­γική καθαρότητα της δεξιάς κουταμάρας, που είναι πολύ πιο εκνευριστική και, φυσικά, πολύ πιο επικίνδυνη.

Ανάμεσα σε δύο ηλίθιους θα διάλεγα τον αριστερό ηλίθιο απ΄τον οποίο κινδυνεύω λιγότερο, παρότι η ηλιθιότητα καθαυτή είναι έτσι κι αλλιώς επικίνδυνη. Και για να μη δημιουργηθούν παρανοήσεις, πρέπει να τονίσουμε πως η ηλιθιότητα είναι ιδιότητα υπαρξιακή και υπερκομματική. Κι αλίμονο στον έξυπνο αριστερό που θα συγκρουστεί με βλάκα αριστερό. Είναι από χέρι χαμένος, γιατί η βλακεία έχει τη δύναμη να μετακινεί όρη, όπως ακριβώς και η πίστη.

ΤΟ ΕΘΝΟΣ, λοιπόν, είναι ένας αρχαϊσμός και ένας αταβισμός. Επιβιώνει ως έννοια για να δημιουργεί στα απλοϊκά μυαλά την ψευδαίσθηση της συνοχής και της συνέχειας μιας μικρής ή μεγάλης ομάδας ανθρώπων, που συνεχίζουν να πιστεύουν, γιατί έτσι θέλουν, πως ανήκουν σε μια πολύ μεγάλη οικογένεια με κοινό γε­νάρχη.

Κάποτε, ωστόσο, η έννοια της εθνότητας έπαιζε έναν πολύ σοβαρό ρόλο. Πράγματι, η οργάνωση της ανθρώπινης κοινωνίας άρχισε με τη συσσωμάτωση των ατόμων σε ομάδες ευρύτερες της μικρής, τυπικής οικογένειας, οι οποίες αποτελούν μια ευρεία, αιματοσυγγενική οικογένεια. Τούτες οι ομάδες ανέπτυξαν έναν κοινό πολιτισμό στη βάση μιας κοινής γλώσσας.

Με τους αιώνες, η αιματοσυγγένεια, με τις συνεχείς επιμειξίες, έπαιζε ολοένα και μικρότερο ρόλο, ενώ αντίθετα τα πολιτιστικά δεδομένα, που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στο στάδιο της αιματοσυγγένειας, διατηρήθηκαν και αναπτύχθηκαν, για να αποτελέσουν στη συνέχεια, αυτά και μόνο, τα ειδικά χαρακτηριστικά μιας εθνότητας.

Μ' άλλα λόγια, η έννοια της εθνότητας υπάρχει και σήμερα, αλλά είναι καθαρά και αποκλειστικά πολιτιστική. Συνεπώς, μέλη μιας συγκεκριμένης εθνότητας είναι άνθρωποι που έχουν ένα συγκεκριμένο κοινό πολιτισμό, που διαφέρει απ' τον πολιτισμό μιας άλλης εθνότητας. Όμως, με την όσμωση ανάμεσα στους λαούς που επέφερε η βελτίωση και στις μέρες μας η καλπαστική ανάπτυξη των επικοινωνιών και των συγκοινωνιών, οι πολιτιστικές ιδιαιτερότητες άρχισαν να ατονούν και να τείνουν προς μια ισοπέδωση, που κανένα διοικητικό μέτρο δε θα ήταν δυνατό να την ανακόψει.

Για να περιοριστούμε στον κινηματογράφο και μόνο, σήμερα γνωρίζουμε τόσο καλά τα αμερικανικά ήθη εξαιτίας της πληθώρας των αμερικάνικων ταινιών που έχουμε δει, όσο δε γνωρίζουμε τα εγχώρια ήθη. Ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός είναι μια πραγματικότητα. Αλλά προσωπικά δε βρίσκω τίποτα το μεμπτό σ' αυτή τη μορφή ιμπεριαλισμού, που ωστόσο ακολουθεί, όπως η ουρά το κεφάλι, τον κυρίως ειπείν ιμπεριαλισμό (τον οικονομικό).

Εφόσον, δηλαδή, η Αμερική κυριαρχεί οικονομικά στο Δυτικό κόσμο, είναι φυσικό να κυριαρχεί και πολιτιστικά. Και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αναχαιτιστεί η πολιτιστική της κυριαρχία, αν προηγουμένως δεν αναχαιτιστεί η οικονομική. Τον πολιτισμό τον δημιουργούν πάντα οι οικονομικά ισχυρότεροι. Κι αυτό που λέγεται «λαϊκός πολιτισμός» αναφέρεται μόνο και αποκλειστικά σε κλειστές κοινωνικές ομάδες, κυρίως αγροτικές

Αλλά τούτη η κλειστότητα, το ξέρουμε καλά, είναι εντελώς αδύνατη σήμερα. Και μόνο η τηλεόραση είναι επαρκής παράγων για να εισβάλει ο ένας πολιτισμός μέσα στον άλλο και να δημιουργηθεί ένα αξεδιάλυτο πολιτιστικό μπέρδεμα, που στη μεταβατική περίοδο που περνάμε σήμερα μπορεί να μας ενοχλεί, αλλά τους ανθρώπους του 21ου αιώνα είναι βέβαιο πως δε θα τους ενοχλεί καθόλου.

Οι πολιτισμοί, άλλωστε, δεν είναι για να φυλακίζονται στα μουσεία, αλλά για να κυκλοφορούν, να ενοποιούνται και να δημιουργούν τη χωρίς σύνορα πανανθρώπινη κοινωνία. Το τι είδους κοινωνικό καθεστώς θα έχει αυτή η υπερεθνική κοινωνία του άμεσου μέλλοντος είναι ένα άλλο ζήτημα, που ξεπερνάει τα όρια αρμοδιότητας της επιστήμης της Εθνολογίας και μετατίθεται στην περιοχή της αρμοδιότητας των επιστημών της Κοινωνιολογίας και της Πολιτικής Οικονομίας.

ΛΟΙΠΟΝ, κάτω από συνθήκες αυξανόμενης πολιτιστικής όσμωσης, το να μιλάει κανείς για «εθνική καθα­ρότητα» ακόμα και με την ελαστική πολιτιστική έννοια είναι τόσο αστείο, όσο περίπου και το να μιλάει για «εθνική καθαρότητα» με την πανάρχαια αιματολογική έννοια. Διότι, δε σμίγουν μόνο τα αίματα, αλλά και τα ήθη, και τα έθιμα, και οι νόμοι, και οι θεσμοί και οι ιδέες.

Σήμερα, το πεδίο δράσεως, τόσο της οικονομίας όσο και των ιδεών είναι η υδρόγειος σφαίρα. Μια μέρα, τα εθνικά σύνορα θα καταρρεύσουν οπωσδήποτε, και μάλιστα χωρίς να το επιδιώξει κανείς συνειδητά. Η ανθρώπινη κοινωνία, από τότε που εμφανίστηκε, βαδίζει συνεχώς και αδιάλειπτα προς την ενοποίηση. Που δε θα ολοκληρωθεί, αν όλοι οι άνθρωποι ολόκληρης της Γης δεν αισθανθούν πως ανήκουν στην ίδια εθνότητα, δηλαδή την κοινότητα όλων των ανθρώπων, ολόκληρης της Γης.

Πρόκειται για ένα ιδανικό κοινό και στο χριστιανισμό και στο μαρξισμό και στον καπιταλισμό. Μόνο που ο καθένας τους αντιλαμβάνεται τούτη την ενότητα στη βάση μιας διαφορετικής ιδεολογίας και κοσμοθεωρίας. Και, βέβαια, αυτή η ενότητα δε θα είναι ούτε πλήρης ούτε σταθερή αν δε συντελεστεί στη βάση της οικονομικής ενότητας, που είναι η αναγκαία προϋπόθεση για κάθε άλλης μορφής ενότητα.

Ακόμα και στην πατρική οικογένεια δεν είναι δυνατό να υπάρξει ενότητα αν τη συνοχή της τη διαβρώνουν παράγοντες οικονομικής τάξεως. Ο μαρξισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εμφατική επισήμανση της πρωταρχικότητας του οικονομικού παράγοντα στα πάντα. Και είναι κωμικό να τον αμφισβητούν άνθρωποι που ολόκληρη τη ζωή τους τη δομούν γύρω από ένα χρηματοκιβώτιο, και και μια φορά γύρω από μια και μοναδική λίρα ή από έναν κηπάκο ευτελούς αξίας.

Αν το έθνος είναι μια έννοια που ανήκει πλέον στην αρχαιολογία της σκέψης, πράγμα που δημιουργεί την ανάγκη της επικάλυψης της απ' την πάντα δρώσα επικαιρότητα του συναισθήματος (μόνο το συναίσθημα θα δικαιολογούσε την προσκόλλησή μας στην έννοια της εθνότητας, που κατάντησε έννοια περίπου… ερωτική), η έννοια του κράτους, αντίθετα, είναι πάντα επίκαιρη και πάντα δρώσα.
Το κράτος σε καμιά περίπτωση δεν είναι συνώνυμο του έθνους. Όπως ήδη αντιληφθήκαμε, το έθνος είναι έννοια εξαιρετικά πλατιά – τόσο πλατιά που να ξεχειλώνει από παντού και κανείς να μην μπορεί να τη συμμαζέψει. Άλλωστε, κανείς μελετητής δεν κατάφερε να δώσει έναν σαφή ορισμό της έννοιας «έθνος».

Πώς θα ήταν δυνατό να οριστούν με σαφήνεια τα συναισθήματα; Η έκφραση, για παράδειγμα, «αγαπώ την Ελλάδα» (νοούμενη ως έθνος) δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την έκφραση «αγαπώ τη Μαρία». Και οι δύο εκφράσεις είναι το ίδιο δυσπερίγραπτες λο­γικά, γιατί είναι το ίδιο συναισθηματικές.

Και επειδή κάτι πρέπει ν' αγαπάει κανείς σε τούτο τον κόσμο, όταν δεν είναι σε θέση να αγαπήσει τις γυναίκες (και οι γυναίκες τους άντρες) καταλήγει τελικά ν' αγαπήσει μέχρι παραφροσύνης… τη σημαία, το στέμμα και άλλα τέτοια φετίχ, αποδεικνυόμενος γνήσιος ειδωλολάτρης. Παρά ταύτα, έχει την αξίωση να τον αντιμετωπίζουμε ως πολιτισμένο άνθρωπο. Ε, όχι. Πάει πολύ. Είναι τόσο βάρβαρος, όσο και ο Αφρικανός αν­θρωποφάγος.

Γιατί, αν δεν ήταν ανθρωποφάγος δε θα επιθυμούσε να «φάει τον εχθρό», ή να τον «πετάξει στη θάλασσα» (δηλαδή να τον πνίξει σαν γατί) ή να του «πιει το αίμα» σαν βρικόλακας. Ας το καταλάβουμε καλά: Ο εθνικισμός είναι πρωτογονισμός και βαρβαρότητα, κυρίως όταν ο «εθνικόφρων» είναι τόσο βλαξ, που να μην μπορεί να καταλάβει πως πίσω απ' αυτό τον πρωτόγονο συναισθηματισμό κρύβονται τα πεζά σχέδια τον οικονομικά ισχυρών.

Η ομηρική λέξη κράτος, λοιπόν, σημαίνει στην κυριολεξία ισχύς, δύναμη, εξουσία, βία, κυριαρχία. (Η λέξη παράγεται απ» το ρήμα κρατώ που σημαίνει είμαι ισχυρός, είμαι δυνατός, είναι κυρίαρχος.) Αν το έθνος είναι έννοια συναισθηματική, που έγινε τέτοια από εκπεσμό του αρχικού φυλετικού και στη συνέχεια του πολιτιστικού της περιεχομένου, το κράτος είναι έννοια λογική μέχρι παραλογισμού.

Τίποτε δεν είναι πιο υπαρκτό, πιο βασανιστικό και πιο καταπιεστικό απ' το σύγχρονο κράτος, σ' όλες του τις μορφές. Σε τελική ανάλυση, κράτος είναι οι νόμοι του κράτους, οι χωροφύλακες του κράτους, οι δεσμοφύλακες του κράτους. Και οι… παπάδες του κράτους, στην περίπτωση που οι παπάδες πλην της πνευματικής θέλουν να ασκούν και κοσμική εξουσία, καλή ώρα σαν τους δικούς μας δεσποτάδες, που ολοένα και περισσότερο απομακρύνονται απ' τό πνεύμα και ολοένα και περισσότερο πλησιάζουν το… οινόπνευμα. (Το καλό κρασί θέλει και καλό φαΐ, λέει ο λαός.)

Παρόλο που το κράτος στηρίζεται συναισθηματικά στο έθνος, στις περιπτώσεις εκείνες που, όπως εδώ, δεν μπορεί να στηριχτεί σ' αυτό ούτε φυλετικά ούτε πολιτιστικά, αδιαφορεί πλήρως για το έθνος. Και μη μου πείτε πως οι υδροκέφαλοι «κρατικοί λειτουργοί» εδώ στην Ελλάδα των Ελλήνων κομπιναδόρων πιστεύουν έστω και μια λέξη απ' αυτά, που λένε στους εκφωνούμενους κατά τις εθνικές επετείους λόγους.

Πρόκειται, απλώς, για λόγια παχιά που απευθύνονται σε εγκέφαλους αδύνατους. Και καμιά φορά, πρόκειται για λόγια παχιά που κυοφορούνται σε εγκέφαλους αδύνατους και απευθύνονται σε εγκέφαλους το ίδιο αδύνατους. (Είναι η περίπτωση των «εθνικών» άλογων λόγων του Γ. Παπαδόπουλου και των περί αυτόν κρετίνων.).

ΚΑΠΟΥ, λοιπόν, τα πράγματα έχουν μπλέξει επικίνδυνα. Τόσο που εδώ στην Ελλάδα να μην ξέρουμε πια που σταματάει το κράτος και που αρχίζει το έθνος – και αντίστροφα. Έτσι, τα κρατικά τα βαφτίζουμε εθνικά, ενώ τα εθνικά δεν είναι παρά κρατικά. Κουλουβά­χατα, κατά το δη λεγόμενο. Μ' άλλα λόγια, ακόμα δεν καταλάβαμε πως Έλληνας, έτσι πεζά, είναι ο καθένας που έχει την ελληνική υπηκοότητα, που υπακούει, δηλαδή, στους νόμους του ελληνικού κράτους, άσχετα απ' τη φυλετική του προέλευση.

Εν τούτοις θέλουμε τους Έλληνες να υπακού­ουν και στους «νόμους του αίματος», ως γνήσιοι Αφρικανοί. Και παρά ταύτα δε μας πετούν με τις κλωτσιές απ' την ΕΟΚ, κι απ' όπου αλλού υπάρχουν πολιτισμένοι άνθρωποι.

Ο Γεράσιμος Κακλαμάνης στο επίμοχθο και σχολαστικά τεκμηριωμένο έργο του «Επί της δομής του Νεοελληνικού Κράτους» (έκδοση του συγγραφέα) λέει: «Η συνεπής επιδίωξη της θρησκευτικής κλειστότητας στην τουρκοκρατία, ενώ διατήρησε την εθνική συνείδηση μεγάλων τμημάτων του ανά την Μικρά Ασία ελληνισμού, επί των Βαλκανίων επέφερε ένα αξεδιάλυτο συνειδησιακό μείγμα μεταξύ Ελλήνων, Σλάβων, Βλάχων, Αλβανών», κλπ.

Και συνεχίζει: «Η κατάσταση του νεοελληνικού εθνισμού των πρώτων επαναστατικών χρόνων ήταν η συνειδησιακή πολλαπλότητα διαφόρων τμημάτων του ελληνισμού και συνεπώς η μη ύπαρξη συγκεκριμένης ιδεολογίας». Και διερωτάται ευλόγως: «Ποια εξωτερική πολιτική μπορεί να έχει μια χώρα μειονοτήτων;». Και διευκρινίζει αλλού: «Οι πολιτικοί δε δημιουργούν Ιστορία. Απλώς την υπηρετούν».

Εδώ όμως, ούτε ο λαός δημιουργεί ενσυνείδητα Ιστορία. Διότι υπηρετεί τους πολιτικούς και όχι τον εαυτό του. Και η νεοελληνική Ιστορία δεν υπακούει σε καμιά πρόθεση. Απλώς, αναφύεται τυχαία και αναγκαία, όπως το χορταράκι στους αγρούς. Η νεοελληνική Ιστορία είναι… αγροτική ιστορία στην πιο απόλυτη κυριολεξία.

Giusurum Presents:Pink Motel Records

Σήμερα φιλοξενούμε τα παιδιά από την Pink Motel Records που ξεκίνησε την δραστηριότητά της τον  Ιανουάριο του 2013. Τους ζητήσαμε να μας (αυτο)παρουσιαστούν και ιδού. 

----------------------------------------

Η Pink Motel Records ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2013 και πρώτη της κυκλοφορία ήταν το ομώνυμο e.p. των Strawberry Pills. Οι δουλειές των καλλιτεχνών του label κυκλοφορούν κυρίως σε κασέτα αλλά πολλές φορές και online. Σκοπός μας είναι να βγάζουμε προς τα έξω συλλεκτικές κυκλοφορίες σε μικρό αριθμό αντιτύπων οι οποίες μας καλύπτουν τόσο μουσικά όσο και εικαστικά. Δεν έχουμε σκοπό να "αλλάξουμε τον κόσμο" ούτε πιστεύουμε πως κάνουμε κάτι πρωτοποριακό, κάνουμε απλά κάτι που αγαπάμε γνωρίζοντας καινούριους φίλους στη πορεία, είτε αυτοί είναι νέοι καλλιτέχνες, είτε είναι άνθρωποι που στηρίζουν την Pink Motel. Θέλουμε όλες μας οι κυκλοφορίες να είναι προσεγμένες και να έχουν κάτι το ξεχωριστό, δημιουργούμε σιγά-σιγά ένα συγκεκριμένο ύφος στο artwork το οποίο (όποιος έχει δει κυκλοφορία μας, θα καταλάβει), γίνεται στο χέρι. Πιστεύουμε πως η κασέτα είναι ένα ρομαντικό format μιας και όποιος αγοράζει τη κυκλοφορία ξέρει πως έχει περάσει από τα χέρια σου, ειδικά τα εξώφυλλα μας γίνονται ένα-ένα χειροποίητα με μόνα όπλα ένα κοπίδι, μία κόλα και άφθονο χαρτόνι!

Μέχρι στιγμής οι καλλιτέχνες μας είναι οι Strawberry Pills, Lucky Μrs Daniels, Πητ Σαν, Constantine Kyrtsis και Anthony k. Προσπαθούμε για τον κάθε έναν από τους καλλιτέχνες του ρόστερ μας να φτιάχνουμε κάτι το οποίο θα κρατάει στα χέρια του και θα είναι ξεχωριστό, ιδιαίτερο, κάτι special για τους Fan του. Επίσης προσπαθούμε να τους κλείνουμε live (πέραν αυτού της παρουσίασης της εκάστοτε κυκλοφορίας) και να κάνουμε λίγο πιο γνωστά τα ονόματα τους στον τύπο. Ουσιαστικά είμαστε πλέον μια παρέα που βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Είναι πολύ όμορφο να βλέπουμε καλλιτέχνες που γνωρίστηκαν μέσω της Pink Motel, πλέον να συνεργάζονται είτε παίζοντας κοινά live, είτε ο ένας ως μουσικός στη μπάντα του άλλου. Αυτό δείχνει πως κάτι κάνουμε καλά και εμείς αλλά και το υπόλοιπο team. Πέραν του label, τρέχουμε και το blog της Pink Motel όπου γράφουμε πραγματικά για ότι μας κατέβει, είτε αυτό είναι για μουσική, είτε για τις αγαπημένες μας 90's ταινίες, δεινόσαυρους, burger και πάει λέγοντας. Στο blog επίσης συχνά ανεβάζουμε και συνεντεύξεις Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών.

Πολλές φορές συναντάμε ανθρώπους που, άλλες φορές κακόβουλα, άλλες πραγματικά με απορία, μας ρωτούν, γιατί σε κασέτα; Είναι κάτι που απλά έγινε, δεν υπάρχει κάποια ελιτιστική απάντηση πίσω από αυτό. Μας "κάνει" σαν format, είναι κοντά στην αισθητική μας αλλά και στις αναμνήσεις από τη παιδική μας ηλικία. Σε κασέτες ακούσαμε πρώτη φορά μουσική και στη τελική, γιατί σε cd και γιατί σε mp3; Δεν θέλουμε να θεωρηθεί αυτό που κάνουμε ως κάτι vintage, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ζούμε στο 2014 και πως υπάρχει εξέλιξη, όμως γιατί να μην χρησιμοποιούμε και τα πιο παλιά πράγματα; Τόσο πολύ θέλουμε να ξεχνάμε;

Ένα άλλο κομμάτι της Pink Motel είναι και τα party/dj sets που κάνουμε μία με δύο φορές τον μήνα σε διάφορα μαγαζιά του κέντρου (και όχι μόνο) όπως το TIKI, ένα bar που πραγματικά έχουμε αγαπήσει. Στα μελλοντικά μας, υποθετικά σχέδια είναι η κυκλοφορία ενός βινυλίου (ελπίζουμε) αλλά και η διεύρυνση του roster μας με καλλιτέχνες εντός και εκτός Ελλάδας. Προς το παρόν ετοιμάζουμε την επόμενη κυκλοφορία μας και στέλνουμε αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον αγαπημένο μας Henry Rollins.

more@:
http://pinkmotelrecords.tumblr.com/
https://www.facebook.com/pages/Pink-Motel-Records/419834074752570?fref=ts
http://instagram.com/pinkmotelrecords

Giusurum Presents: Orila Records

Η αρχή έγινε με την με την κολεκτίβα της Spinalonga Records.Στην συνέχεια ήρθε η b-otherside records, η περίφημη This Happy Feeling και μετά η ειρκτή. Τώρα ήρθε η σειρά της Orila Records την οποία και φιλοξενούμε σήμερα και πάντα μέσα από την ματιά και τα κείμενα των δικών της ανθρώπων. Ο Γιάννης μας παρουσιάζει την οριλά και μας προσκαλεί στον κόσμος της.

--------------------------------------------------------------------

Χρονικά μπορείς να πεις ότι η Οριλα ξεκίνησε το 2008.

Σημαντικό μερίδιο στην κατασκευή αυτής της ομπρέλας κάτω από την οποία στεγάζονται εκδηλώσεις, κυκλοφορίες και παρεμφερή έπαιξε το γεγονός ότι εκείνη την εποχή εργαζόμουν για το Kinky Kong ως υπεύθυνος προγράμματος. Τα πράγματα κύλησαν φυσικά και η πρώτη περίοδος της οριλα ολοκληρώθηκε με το Mai pen rai (orl07) όπου και ένα ηχητικό-ταξιδιώτικο ημερολόγιο στην Ταυλάνδη, Λάος κατέληξε στην μέχρι τότε πιο φιλόδοξη κυκλοφορία. Επίσης, χαρακτηριστικό εκείνης της εποχής είναι και το ντοκιμαντέρ Βουνοριλά σε σκηνοθεσία-φωτογραφία Χρήστου Μπάρμπα και παραγωγή Timeline, Οrila. 

Αυτή την στιγμή η Οριλα μετράει δεκατέσσερις κυκλοφορίες. Η κάθε μια έχει ξεχωριστή βαρύτητα κυρίως γιατί έχει προέλθει από βιώματα, σχέσεις και γνωριμίες με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτό που κάνουν με αγάπη και φαντασία. Εάν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια έως τώρα αυτή θα ήταν το Παιδικό αυτοσχεδιαστικό μουσικό εργαστήρι (orl12), κυρίως για την καταγραφή της εν λόγω απόπειρας. Εκτός από τις επικείμενες κυκλοφορίες, ειδικό ενδιαφέρον έχει και η έκδοση μίνι βιβλίου της γιαγιάς μου, Αλεξάνδρας Αργυροπούλου, στο οποίο περιγράφει (και διαβάζει) το ταξίδι της ως πρόσφυγας από τον Πόντο το 1917, έως και την Θεσσαλονίκη το 1935. (Αυτό το πρότζεκτ θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με τον Νικόλα Μαλεβίτση με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν).

Γιάννης Ιασωνίδης

(ιστορίες πίσω από τα τραγούδια) Pop Eye : Almost Dead, Still Alive

Αλήθεια πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί τι κρύβεται πίσω από ένα κομμάτι? Τι είναι αυτό που οδήγησε τον/τους δημιουργούς του σε αυτό και τι αυτοί θέλουν να μας πούνε μέσα από την μουσική και τους στοίχους? Σήμερα φιλοξενούμε στο giusurum τους Pop Eye οι οποίoι ρίχνουν φως πίσω από κάθε κομμάτι του δέυτερου άλμπουμ τους με τίτλο "Almost Dead, Still Alive". Για να ακούσουμε λοιπόν τι έχουν να μας πούνε, και φυσικά τα κομμάτια του άλμπουμ τους.

-------------------------------------------

1. DnM (Intro)

Το DnM (που ουσιαστικά σημαίνει Dreams ‘n’ Memories), είναι το πρώτο τραγούδι που δημιουργήσαμε έπειτα από το debut cd μας και το δοκιμάσαμε και σε αρκετές μας εμφανίσεις, κυρίως στο άνοιγμα τους, με αρκετή επιτυχία. Το ίδιο κάναμε και στο άλμπουμ αφού γνωρίζαμε από την αρχή ότι θα αποτελέσει το Intro για τη 2η δισκογραφική μας δουλειά. Ήταν ένα σχετικά «παλιομοδίτικο» χορευτικό τραγούδι με βασικό χαρακτηριστικό του τη χρήση του παραδοσιακού κρουστού (τουμπελέκι) και των σκληρών στίχων και φωνητικών.

2.    The Night Falls
Αποτέλεσε το 1ο επίσημο single του άλμπουμ (κυκλοφόρησε σε digital single από την “The Sound Of Everything”), το οποίο συνοδεύτηκε κι από ένα εξαιρετικό video clip σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Ασθενίδη και της Ντανιέλας Σταματιάδη. Είναι το τραγούδι που ηχητικά αποτελεί μια γέφυρα με το debut, μια αγνή και ρομαντική ποπίλα. Στους στίχους μας έχει βοηθήσει η φίλη μας Μαρίνα, την οποία δεν αναφέραμε ποτέ στα credits και να που έχουμε τώρα αυτήν την ευκαιρία.

3.    A Better Day
Είναι το μοναδικό τραγούδι που προέρχεται από τα παλιά και το μοναδικό που γράφτηκε σε studio (όλα τα υπόλοιπα είναι σε homemade παραγωγή κι ενορχήστρωση). Δεν καταφέραμε να το εντάξουμε στο debut, αφού δεν καταλήξαμε ποτέ στην ενορχήστρωση του. Έτσι αποφασίσαμε να το αφήσουμε στα χέρια του ηχολήπτη μας Θοδωρή Οικονόμου και να το γράψουμε στο studio του. Το τραγούδι τελικά οδηγήθηκε σε μια Cur-ική ενορχήστρωση που τόνισε το αισιόδοξο μήνυμα του. Τα τύμπανα έχουν παιχτεί από τον προηγούμενο drummer μας, τον Αντώνη Δούνια. Αποτέλεσε τον προπομπό του άλμπουμ, ένα ουσιαστικά ανεπίσημο single, με το επίσης ανεπίσημο video clip (πάλι Μιχάλης & Ντανιέλα).

4.    Life

Το 2ο single του Almost Dead, Still Alive, είναι ότι πιο αθώο και ρομαντικό έχουμε κάνει ποτέ. Είναι μια άμεση αναφορά στην αγάπη μας για τα τεράστια synth groups της δεκαετίας του 80 (κυρίως για τους Pet Shop Boys & New Order). Καθυστέρησε επίσης την κυκλοφορία του άλμπουμ, αφού με την έλευση του νέου μέλους των Pop Eye, την τραγουδίστρια Έφη Θεολόγου, «αναγκαστήκαμε» να γράψουμε εκ νέου τα γυναικεία φωνητικά. Αποτελεί και κομβικό σημείο για τη μπάντα, αφού μας πέρασε από μια ψυχολογική κατάσταση σε μια άλλη κι είναι ένα τραγούδι με πολύ πόνο από πίσω (για λόγους που δε μπορούμε να εξηγήσουμε)

5.    Υου
Το You πάλι είναι ένα τραγούδι που μας μπέρδεψε αρκετά κι όχι μόνο εμάς, αλλά και το κοινό μας. Είναι το περισσότερο αμφιλεγόμενο τραγούδι μας, αφού ή το λατρεύεις ή το μισείς. Οι κριτικές των φίλων και γνωστών μας ήταν ή διθυραμβικές ή καταπέλτης. Αυτό μάλιστα οδήγησε στο να ακουστεί αρκετά και να επιλεγεί από αρκετό κόσμο σε διάφορες λίστες. Έκανε τη δική του πορεία.

6.    Already Dead

Βιομηχανικό κιθαριστικό indie pop. Αρκετά σκοτεινό και με τους πιο  κοινωνικοπολιτικούς στίχους που γράψαμε ποτέ. Έχει μια έντεχνη παύση στη μέση, με πρωταγωνιστή το μαντολίνο που οδηγείται σε ένα post κιθαριστικό ξέσπασμα.

7.    Definitely Unknown
Το Definitely Unknown ήταν η 2η μεριά του digital single “The Night Falls” που κυκλοφόρησε από τη “The Sound of Everything”. Είναι το αγαπημένο μας στιχουργικά τραγούδι, αφού μιλάει για την πόλη που ζούμε, την Αθήνα, με νοσταλγία, καημό, ελπίδα κι αγάπη.

“I am living in a city,

this city is my home,
of a 1000 places, 

this is the one I want”

8.    Oh No!
Το πιο παιχνιδιάρικο τραγούδι του άλμπουμ, τραγούδι που φτιάχτηκε στις πρόβες, αυθόρμητα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Οι στίχοι ακολουθούν κι αυτοί με τη σειρά τους τη παιχνιδιάρικη διάθεση, η οποία αποτυπώνεται στα live (είναι σα να δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τις ζωντανές εμφανίσεις). Είμαστε ιδιαίτερα επηρεασμένοι από τους Vampire Weekend, ένα από τα νέα γκρουπ που αγαπάμε πολύ. Στην ενορχήστρωση του τραγουδιού και στις ιδέες συμμετείχε επίσης ο προηγούμενος drummer μας, ο Αντώνης Δούνιας.

9.    Goodnight
Ο τίτλος του μοιάζει παραπλανητικός, αφού δεν ακούγεται τελικά στο τραγούδι. Αν κι αρχικά στο τέλος του τραγουδιού ακουγόταν ο στίχος “Goodnight my friend, Goodnight”, αποφασίσαμε να τον αφαιρέσουμε, αφού είχε κανιβαλιστεί από τους αδελφούς Καλατή, κατά τη διάρκεια των προβών και της ενορχήστρωσης. Οπότε από ένα βαριά συναισθηματικό τραγούδι, κάθε φορά που φτάναμε σε εκείνο το σημείο ξεσπούσαμε στα γέλια. Επίσης τα ουρλιαχτά, τα σφυρίγματα και τα τριξίματα προέρχονται από τα αδέλφια Καλατή και την καρέκλα στο home studio μας, στο Βύρωνα (πιο ambient δε γίνεται).Στιχουργικά από τις αγαπημένες μας στιγμές.

                “It’s not which hand you use

                When someone will get hurt

                It’s when you‘re in his shoes

                That makes you understand.”

10.    The deepest sea (lemier chill remix)
Όταν μας το πρωτοέστειλε ο Γιάννης, αναφωνήσαμε οι υπόλοιποι «Μα πάλι αυτό?». Σχεδόν δε μπήκαμε στον κόπο να το ακούσουμε, αφού θεωρήσαμε ότι δε χρειάζεται να ασχοληθούμε με το παρελθόν. Βέβαια ο Γιάννης κάτι ήξερε, αφού το remix αυτό ήταν μια συναισθηματική λύτρωση για εκείνον κι είχε τόση ψυχή και καρδιά μέσα που ξεπέρασε το χρόνο. Μπήκε τελευταία στιγμή στο tracklist κι είναι μια ακόμη μεγάλη βουτιά στη βαθύτερη θάλασσα.

11.    DnM (Outro)
Μία 2η εκτέλεση για το DnM που επίσης μας μπέρδεψε αρκετά, γιατί όταν βγήκε δε μπορούσαμε να αποφασίσουμε ποια από τις 2 θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε για το άλμπουμ. Οπότε το δίλημμα έληξε απλά με ένα Outro στο τέλος. Θα πρέπει να το ακούσετε στις ζωντανές εμφανίσεις μας, αφού είναι καταιγιστικό και ξεσηκωτικό.

12.    Life (StrangeZero afterlife remix)

Κανονικά για αυτό θα έπρεπε να μιλήσουν οι ίδιοι οι StrangeZero, μία από τις μεγαλύτερες ηλεκτρονικές μπάντες που υπάρχουν στην Ελλάδα και με συνεχείς αναφορές σε διεθνή site και blog. Είναι μουσικοί μας φίλοι, έχουμε παίξει μαζί στο παρελθόν και θα παίξουμε και στο μέλλον. Τους αγαπάμε πολύ κι είμαστε περήφανοι για το remix που έκαναν στο τραγούδι μας. Το οποίο δεν υπήρχε στην αρχική κυκλοφορία του άλμπουμ, αλλά λίγους μήνες αργότερα.

(κατεβάστε δωρεάν Νο12) Exclusive Download: Introduced…by mixtape.gr

Διακόπτουμε για λίγο την αναμετάδοση του DVD μας Live sessions @giusurum και συνεχίζουμε την σειρά των αναρτήσεών μας "κατεβάστε δωρεάν". Είμαστε πλεόν στο "επισόδειο 12) και σήμερα φιλοξενούμε μια προσπάθεια των παιδιών του mixtape που έγινε με την επιμέλεια του φίλου Κώστα Καραμιχάλη (επίσης από το Mixtape). Πρόκειται για μια συλλογή από κομμάτια της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής που ανέβηκε στον αέρα του Mixtape πριν από περίπυο τρεις μήνες. Αντιγράφουμε λοιπόν από την στήλη και καλή σας ακρόαση;

--------------------------------------------------------------------------------------

Πέρασαν κιόλας εννιά μήνες από τα “εγκαίνια” της στήλης “Introducing…”. Μέσα από αυτή την καθ’ όλα ευχάριστη διαδικασία γνωρίσαμε νέους καλλιτέχνες, ακούσαμε φρέσκες και πολύ αξιόλογες μουσικές προτάσεις και φυσικά κάναμε καινούριους φίλους.

Αποφασίσαμε λοιπόν να ζητήσουμε από τους εκλεκτούς φιλοξενούμενους της στήλης, να μας χαρίσουν από ένα κομμάτι με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός compilation. Η ανταπόκριση ήταν θερμή και άμεση από όλους και το “Introduced…by mixtape.gr vol.1″ είναι πλέον γεγονός!

Το compilation περιέχει 11 κομμάτια, εκ των οποίων τα τρία είναι μέχρι στιγμής ακυκλοφόρητα. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα κομμάτια και τους καλλιτέχνες θα βρείτε στο digital booklet που συνοδεύει το download.

Το “Introduced…by mixtape.gr vol.1″ μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Tracklisting:
1. MicrOOndaS – Texas Blonde
2. Mockbirth – Believe (previously unreleased – exclusive for mixtape.gr)
3. Kid Galax – Western Robot
4. The Mongrelettes – My Baby’s Gone
5. Wise Lines – A Kiss With Chords
6. Ice_Eyes – Exit
7. MechΔnimal – Hole In My Heart (previously unreleased)
8. Plastic Flowers – Sinking Ship / Vanished Crew
9. No Clear Mind – Alone and Together
10. Deadfile – Zeitökonomie
11. LogOut – Kiss your Enemy (previously unreleased – exclusive for mixtape.gr)

Eυχαριστούμε τις εταιρίες Break Even, Fuzz Overdose και Inner Ear για την παραχώρηση των Kid Galax, the Mongrelettes και LogOut αντίστοιχα.

fanzine ΚΟΛΑΣΗ @giusurum

Πολλές φορές μέσα από το γιουσουρούμ ερχόμαστε σε επικοινωνία με ενδιαφέροντες ανθρώπους. Αρχικές επαφές που αρκετές φορές καταλήγουν σε συχνή επικοινωνία και ανταλλαγή ιδέων κλπ. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο δημιουργός του fanzine Κόλαση. Αυτό που μας έδωσε την ευκαιρία να ¨μιλήσουμε" ήταν το αφιερωματάκι στις Petunia Pigs. Το fanzine Κόλαση κυκλοφόρησε τ0 1992 - 1993 σε 111 αριθμημένα αντίτυπα και είχε καταγωγή την Λάρισα. Για να δούμε λοιπόν πως σκεφτόταν τότε στο πρώτο τεύχος ο δημιουργός του το όλο θέμα. Αφού ευχαριστήσουμε τον ίδιο ας περάσουμε στο κείμενό του.

--------------------------------------------------------------

Αυτό εδώ το fanzine δημιουργήθηκε και γράφτηκε εξαιτίας 2 κυρίως λόγων. Στην αλληλογραφία που είχαμε με τον Δημήτρη και τον Βασίλη του “In Those Days” όπου και τους ανέφερα διάφορες διορθώσεις και παραλήψεις μου απάντησαν, «Ωχ, τώρα μη μας ζαλίζεις και ‘συ! Εμείς αυτό αγαπάμε, αυτό και γράφουμε. Αν τα θες όπως τα σκέφτεσαι εσύ, γιατί δεν βγάζεις ένα δικό σου fanzine;» Αυτό μου έκανε φοβερή εντύπωση, γιατί είχαν απόλυτο δίκιο.

Ο δεύτερος λόγος που με ώθησε στην κυκλοφορία του ήταν τα λόγια του Ν. Κοντογούρη σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό “fractal press”. Εκεί στην ερώτηση που του έκαναν σχετικά με το τι τον ενόχλησε στα περισσότερα ελληνικά fanzineς, απάντησε : «Δεν ξέρω κανένα fanzine που να μην θέλει να πουλά ή να μην ονειρεύεται να πουλήσει 5,6,7 χιλιάδες αντίτυπα. Όπως ελέγχουν οι πολυεθνικές τα κατευθυνόμενα περιοδικά έτσι ελέγχουν οι ανεξάρτητες εταιρίες και οι χονδρέμποροι – μεγαλέμποροι τα fanzineς. Δηλαδή τους δίνουν δίσκους και διαφήμιση με σκοπό να περάσουν κάποια συγκροτήματα που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν εισαγωγή των δίσκων τους στην Ελλάδα ή που τα έχουν στις εταιρίες τους. Κακά τα ψέματα, παίζουν ακριβώς τον ίδιο ρόλο που παίζουν και τα κατευθυνόμενα περιοδικά». Αυτό το τελευταίο με χτύπησε κατευθείαν σαν ηλεκτρική εκκένωση. Και το κακό είναι πως η επιβεβαίωση ήρθε απ’ το ίδιο το fanzine στο κομμάτι του Π. Μπάρλα «another bridge across”.

Τότε κατάλαβα γιατί δεν είδα πουθενά συνέντευξη των ROOM 12, των Συνθετικών, των Computer Technilogy Music και τόσων άλλων συγκροτημάτων. Γιατί το αμάρτημά τους ήταν ότι κυκλοφόρησαν μόνο σε demo ή σε προσωπικό LP το υλικό τους και δεν συνεργάστηκαν με καμία από τις γνωστές «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ» εταιρίες.

ΝΑΙ! Αυτό το τεύχος -πρώτο αλλά όχι μοναδικό- είναι αφιερωμένο στην λέξη “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ”. Θέλετε να μάθετε τους όρους του παιχνιδιού και τους κώδικες που θα συνοδεύουν κάθε τεύχος αυτού εδώ του fanzine; Ωραία! έχουμε και λέμε. Βασικός κορμός του θα είναι «Οι σελίδες της Αποκάλυψης». Εκεί, μέσα από τις διάφορες κριτικές που γίνονται, θα ξεχωρίζουν τα πραγματικά αξιόλογα group απ αυτά που θα χρειαστούν εντατικά φροντιστήριο. Η επιβράβευση τους θα είναι η συμμετοχή τους με 2 κομμάτια στην κασέτα που θα συνοδεύει πάντοτε αυτό το fanzine.

Το κάθε τεύχος θα είναι αφιερωμένο σε μια ΛΕΞΗ. Όπως έγραψα και προηγουμένως αυτό το τεύχος ανήκει στην λέξη «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ». Όλα τα άρθρα και οι συνεντεύξεις θα περιστρέφονται με υπόβαθρο αυτή την λέξη και την έννοιά της. Για το επόμενο τεύχος σκέφτομαι την λέξη «ΑΔΙΚΙΑ» και για το τρίτο την λέξη «ΚΑΝΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ».

Τα γκρουπ και οι καλλιτέχνες που θα ανταλλάσουμε μερικές κουβέντες ερωτοαπαντησεων -συνέντευξη θέλουν να το λένε οι άλλοι- θα δίνει είτε 2 ακυκλοφόρητα κομμάτια του, είτε 2 γνωστά σε διαφορετικό remix όμως και θα ακούγονται αποκλειστικά στην κασέτα που συνοδεύει αυτό το fanzine Όρος απαράβατος, η συνοδεία του fanzine απ' την κασέτα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να διαβάζει και να ακούει συγχρόνως ΓΙΑΤΙ ξεχώρισε το demo ενός γκρουπ ή καλλιτέχνη και τι το έκανε τόσο μαγικό –εννοείται πάντοτε λόγω της υποκειμενικής προσωπικής μου άποψης.


Φυσικά όσοι το θελήσουν, δεν θα περάσουν από τα αδηφάγα δόντια των «Σελίδων της Αποκάλυψης» αλά σε κάποιες σελίδες θα τους γίνεται απλή παρουσίαση της κυκλοφορίας του demo, του single, του LP, του CD (;) ή του fanzine τους.

Πως σας φαίνεται; Τι; Προσπαθώ να βγάλω την fanzine έκδοση του AUDIO; Χα! Ας γελάσω! Μάλλον δεν καταλάβατε καλά τους όρους του παιχνιδιού. Άσε δε, που δεν έχω την ρητορική άνεση του Α. Ζήλου. Για ξαναδιαβάστε την αποκωδικοποίηση αυτού του fanzine, ναι να πάρετε μέρος στο παιχνίδι ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΠΛΕΟΝ ΟΡΟΥΣ!

Giusurum Presents:Ζώντας στην ειρκτή…

Μετά την This Happy Feeling ήρθε η σειρά της ειρκτής. Μιας δισκογραφικής που ήδη έχει αφήσει το στίγμα της στην μουσική πραγματικότητα της χώρας- κυρίως με τις επανακυκλοφορίες της. Ο λόγος λοιπόν στην ομάδα της ειρκτή.

----------------------------------------------------------

Ζώντας στην ειρκτή…

Περισσότερο από μια απλή ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία η ειρκτή αποτελεί τη βασική αιχμή μιας θεώρησης για τη μουσική που μας αρέσει. Για αυτή τη μουσική την οποία χρόνια τώρα ακούμε, παρακολουθούμε, αγαπάμε και στηρίζουμε. Διανύουμε ακατάπαυστα τα χρόνια ‘απελευθερωτικού εγκλεισμού΄ σε ένα μουσικό περιβάλλον που ορίζει και ορίζεται από τον τρόπο που εμείς βιώνουμε την πραγματικότητα. Κρίναμε και κρίνουμε ωστόσο, ότι ο τρόπος αυτός δεν αποτελεί απλά ένα βίωμα μιας φιλικής παρέας όπως η δική μας. Αντίθετα, αποτελεί βίωμα πολλών μουσικών φίλων εκεί έξω οι οποίοι αναζητούν συμπαραστάτες και συνοδοιπόρους σε αυτό το μακρύ ταξίδι εν-δια-φέροντος. Και η ομάδα της ειρκτή μπορεί μόνο να υποσχεθεί ότι θα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να διατηρήσει αυτό το εν-δια-φέρον ζωντανό.

Κατ’ αυτό τον τρόπο:


Αναλάβαμε να ξεκινήσουμε μία εκτενή προσπάθεια επικοινωνίας με καλλιτέχνες μιας κουλτούρας πιο κρύφιας, απόμακρης και ‘υπόγειας’ εν γένει. Με την αμέριστη συμπαράσταση όλων αυτών των συμμετεχόντων στο μουσικό παιχνίδι ξεκινήσαμε να επανεπενδύουμε στις αυθεντικές μουσικές δημιουργίες αλλοτινών εποχών. Οι δημιουργίες επικεντρώνονται στο χώρο του ευρύτερου σκοτεινού ήχου όπως αυτός που οι Γάλλοι ονομάσανε χαρακτηριστικά ‘cold wave’ ή που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίσαμε ως ‘dark wave’. Επιπρόσθετοι όροι όπως ‘new wave’, ‘post punk’ ή ‘minimal synth’ εμπεριέχονται στα πλαίσια του δισκογραφικού μας εγχειρήματος. Σε κάθε περίπτωση, εναπόκειται στον ακροατή να ορίσει τον χαρακτηρισμό του κάθε ‘ηχητικού έργου’ όπως ακριβώς στον αναγνώστη να ορίζει την τύχη ενός βιβλίου.

Αναγνωρίσαμε την ανάγκη πολλών φίλων της μουσικής να ακούσουν και να συλλέξουν μουσικά έργα τα οποία είχαν είτε εξαντληθεί είτε δεν είχαν ποτέ κυκλοφορήσει σε κάποιο έστω και υποτυπωδώς αξιόπιστο μέσο (π.χ. κασέτα). Στην πρώτη περίπτωση, επαναδιαθέτουμε έργα αποκαλύπτοντας συνάμα τη διάθεσή μας να καταπολεμήσουμε όσο μπορούμε το φαινόμενο της εσαεί παράλογης θυσίας του μουσικού έργου στο βωμό του εμπορίου. Στη δεύτερη περίπτωση συνεισφέρουμε στην αποκατάσταση (επιτέλους!) μουσικών καλλιτεχνημάτων που για ατυχείς λόγους δεν αποτέλεσαν κοινό κτήμα στο παρελθόν λόγω ανύπαρκτης ή μη ευρείας κυκλοφορίας.

Αποφασίσαμε να στηρίξουμε κύρια το αγαπημένο μας μέσο μουσικής: Το βινύλιο. Όντας οι ίδιοι συλλέκτες βινυλίου θεωρήσαμε και θεωρούμε πως το μέσο αυτό όχι απλά είναι το πιο αξιόπιστο αλλά και αυτό που συνάδει κύρια με τις αισθητικές μας προτιμήσεις. Για αυτό το λόγο, προβλέπεται ότι συναρτήσει των περιστάσεων το συντριπτικό τουλάχιστον ποσοστό των εκδόσεων θα είναι σε μορφή βινυλίου.


Η ομάδα της Ειρκτή

Χωρίς Περιδέραιο
48 Σιωπές

Metro Decay- Κειμηλια

Giusurum Presents:This Happy Feeling (THF)

Mετά τις Spinalonga και b-otherside Records ήρθε η σειρά της This Happy Feeling να αυτοπραρουσιαστεί εδώ στο Γιουσουρούμ. Είναι η εταιρία που μας έχει χαρίσει Impossible Tymes (τα είπαμε εδώ), Οne Night Suzan, The Crooner, Kissamatic Lovebubbles. Τι άλλο θέλετε?? Ο λόγος στην This HAppy Feeling!!!!

-----------------------------

Η ιστορία της This Happy Feeling (THF) ξεκινά το 1992, όταν 2 μέλη της innocent label (ανεξάρτητη εταιρεία που το 1990-1991 κυκλοφορούσε κασσέτες, διοργάνωνε live και party) απο ελληνικά indie pop group. Ο Ζήσιμος (The Crooner, One Night Suzan) και ο Χρήστος μαζί με τον Μάκη (Next Time Passions) αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κυκλοφορίες βινυλίου απο τα δικά τους group, αλλά και απο group φίλων, δίνοντας προσοχή τόσο στον ήχο όσο και στο artwork των βινυλίων που θα κυκλοφορούσαν.

Διοργανώνοντας live gigs και parties συγκεντρώθηκαν τα χρήματα για την πρώτη επίσημη κυκλοφορία, (FEEL 01) το “Angel Flower” Ep των Next Time Passions. Η ανταπόκριση ήταν πολύ θετική, κυρίως απο το το εξωτερικό και έτσι δεν άργησε να έρθει η δεύτερη κυκλοφορία (FEEL 02) το 1993, το “Don’t Let Them Kill Our Taste” Ep των One Night Suzan.

Προσπαθώντας να προωθήσει και άλλα σχήματα της τοπικής indie pop σκηνής, η THF οργάνωσε πολλά events και με άλλα groups όπως Pillow, Raining Pleasure, Seaside κτλ. Έτσι πολύ σύντομα κυκλοφόρησε σε 7” single (FEEL 03) 2 tracks (Endless / Only Lust) των Kissamatic Lovebubbles. Την ίδια περίοδο μέλη των One Night Suzan kai Next Time Passions ασχολούταν και με side projects, όπως το solo project του Ζίσημου The Crooner που κυκλοφόρησε η THF (FEEL 04) το “Sounds From The Valley Of Love” Ep, καθώς και το project των Impossible Tymes με μέλη απο One Night Suzan, Next Time Passions καθώς και guests απο groups όπως Pillow, Kissamatic Lovebubbles.

Καθώς η Ισπανική Elefant Records ενδιαφέροταν και προωθούσε τα singles της This Happy Feeling στην Ευρώπη, αποφάσισε να κυκλοφορήσει ενα split 7” ep με tracks απο group της THF (Next Time Passions και Impossible Tymes). Η κυκλοφορία αυτή ήταν το σπάνιο πλέον 7ίντσο “2Χ1” Ep με 2 tracks απο κάθε group.

Μετά το 1995 ο Μάκης και ο Ζήσιμος συνεχίζουν να δουλεύουν μαζί, σαν THF Productions και μαζί κάτω απο το όνομα the Crooner κυκλοφορούν 2 albums και συμμετέχουν με πολλά tracks σε συλλογές διαφόρων labels απ’ολο τον κόσμο (Shelflife, Tone Vendor, Pop Art, Victor JVC, Siesta, Bungalow, Aquatic κ.τ.λ.).


Ωστόσο τα 4 singles της This Happy Feeling (μαζί και το split της Elefant Rec.) αποτελούν το πιο ανεξήτηλο ντοκουμέντο για την Ελληνική indie pop σκηνή στα early 90’s

One Night Suzan
"Don't let them kill our taste"

Next Time Passions - Not Here Anymore

The Crooner / The world was a trap

Impossible Tymes-The Things You Love

Giusurum Presents: b-otherside records!!!

Μετά την Spinalonga ήρθε η σειρά της b-otherside Records να αυτοπραρουσιαστεί εδώ στο Γιουσουρούμ και να μας πει το τι σκέφτετε για την κατάσταση στην ελληνική μουσική πραγματικότητα!! Έχει ενδιαφέρον να ακούς (διαβάζεις) αυτούς που επενδύουν (χρόνο, χρήμα, μεράκι, κλπ) στην ελληνική μουσική βιομηχανία (ή βιοτεχνία αν προτειμάτε). Ο λόγος στον Δημήτρη και την Κατερίνα από την b-otherside!!!

---------------------------------------------------------------

Ως λάτρεις και συλλέκτες δίσκων της ελληνικής σκηνής ξεκινήσαμε από το 1994-5 ακούγοντας οτιδήποτε μας προκαλούσε το ενδιαφέρον και μαζεύοντας ανελλιπώς όλα τα βινυλια από το '80 και το '90,εχοντας μια έλξη για τον ζεστό, αναλογικό ήχο και τα μαύρα αυλάκια. Ο Δεκέμβρης του '08 μας βρήκε σε μια περίεργη φάση όπου είχαμε βαρεθεί να λεμε ότι όλα πανε αργά και δυσκοίλια στον μικρόκοσμο της ελληνικής σκηνής οπότε και είπαμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, στον βαθμό τουλάχιστον που μπορούσαμε. Ψάχνοντας στο ιντερνετ να βρούμε το όνομα που θα βαπτίζαμε την δισκογραφική σαν πρώτη επιλογή μας προέκυψε το B-Sides αλλά φυσικά πέσαμε πάνω στους Πατρινούς φίλους μας και ακούγοντας τα τραγούδια τους καταφέραμε δυο σε ένα: Και ξεκινήσαμε την δισκογραφική ως B-otherSide Records και ξέραμε ποια θα ήταν η πρώτη μας δουλειά, την οποία και λατρεύουμε. Παράλληλα με τον φρέσκο σημερινό ήχο τον οποίο ακουμε ανελλιπώς είχαμε και ένα ακόμη χόμπι: Την καταγραφή των ελληνικών συγκροτημάτων από τα σπάργανα της ελληνικής ροκ, δηλαδή από το 1963 και μετά ώστε κάποια στιγμή να προκύψει μια ολοκληρωμένη εγκυκλοπαιδική παρουσίαση σε ένα βιβλίο. Μέσα από αυτές τις αναζητήσεις ήρθε στα χέρια μας και ανέκδοτο υλικό από τις δεκαετίες του '60 και του '70 το οποίο πολλές φορές μας άφησε άναυδους με την μοναδικότητα του και πιστεύοντας στην αξία της παρουσίασης του γεννήθηκε το μικρό αδερφάκι Lost Archives από το οποίο παρουσιάσαμε τους δίσκους των Sun Of Greece και του Σωτήρη Κοματσιουλη ενώ υπάρχει ακόμα αρκετό υλικό για ανάδειξη στο μέλλον. Τελευταία στάση σε αυτό το δημιουργικό ταξίδι είναι η νεογέννητη B-otherSide Digital από την οποία θα εκδοθούν κάποιες σύγχρονες κυκλοφορίες σε cd,με πρώτη την ολοκληρωμένη δουλειά των φίλων μας B-Sides με τίτλο "Story without end" το οποίο και μόλις κυκλοφόρησε. Γενικότερα όμως σκοπός μας είναι να δώσουμε βαρύτητα και βάση στο βινυλιο και μόνο για εξαιρέσεις λόγω της αυξημένης πίεσης του κόσμου να καταφεύγουμε στο cd.

Μετά από δυόμισι χρόνια λειτουργίας αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι το βινυλιο θα συνεχίσει να υπάρχει για πολλά χρόνια ακόμα αφού υπάρχει ένας συνεχώς ανανεωμένος κόσμος και μάλιστα από νέα παιδιά, διψασμένα να ζήσουν την μαγεία της επαφής με τις 33 στροφές και την βελόνα, πράγμα που στο εξωτερικό είναι πολύ περισσότερο γιγαντωμένο, σύμφωνα με τις πωλήσεις μας τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα δεν πιστεύω στα στεγανά αφού η καλή ελληνική ροκ είτε προέρχεται από το 1963 (και όμως υπάρχει!) είτε από τα σημερινά ταλαντούχα παιδιά έχει μια θέση στην καρδιά μας και φυσικά στην δισκοθήκη μας. Απλά η προσέγγιση στο παλαιό υλικό θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα την ιστορική αποκατάσταση και όχι την...λαγνεία αφού πολλοί ενδιαφέρονται για τις ιστορικές κυκλοφορίες και επιμένουν να αγνοούν την φοβερή σημερινή σκηνή, πράγμα που με κάνει να γελάω σκεφτόμενος ότι αν με το καλό είμαι ζωντανός σε 30 χρόνια από τώρα, οι τότε πιτσιρικάδες θα κοιτάνε με την ίδια λαγνεία τον ήχο του 2010.Απο την πλευρά μας σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τις εκδόσεις βινυλιου και ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των καιρών, οι προσπάθειες μας επικεντρώνονται σε όσο το δυνατόν πιο οικονομικές λύσης χωρίς όμως καμιά έκπτωση στην ποιότητα του ενώ μέσα στα προσεχή σχέδια μας είναι και κάποιες συμπαραγωγές με άλλα γνωστά ελληνικά label στο άμεσο μέλλον. Μέχρι τότε επιστροφή στην αναλογική μαγεία! Vinyl is back!

Φιλικα,
Δημητρης-Κατερινα

Δισκογραφια:
B-Sides "Queen/Forest" 7" B-otherSide BSR 01 Sold Out (ltd to 500)
Sun of Greece "S/t" LP Lost Archives BSR 02 Sold Out (ltd to 440)
Σωτηρης Κοματσιουλης "Σαν τον ανεμο" LP Lost Archives BSR 03 Few Copies(ltd to 500)
B-Sides "Kill/I speak your words" 7" B-otherSide BSR04 Sold Out (ltd to 200)
Monkee Wonkey "I want to dissapear" LP B-otherSide BSR05 (ltd to 200)
B-Sides "Story without end" CD Digital BSR06

Giusurum presents: Spinalonga Records - Το χρόνικο του νησιού των λεπρών!!!

Κατα καιρούς έχουμε φιλοξενήσει και γκρουπ, μουσικούς, σκηνοθέτες και άλλες φυλές της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας. Τι όμως έλειπε?? Μα φυσικά οι δισκογραφικές του χώρου!! Εκείνοι οι άνθρωποι που βοηθάν το μουσικό απότελεσμα να φτάσει σε εμάς!! Έτσι αποφασίσαμε να δώσουμε το "βήμα" του γιουσουρούμ και σε ανθρώπους του χώρου αυτού ,ώστε να μας αυτο-παρουσιαστοπυν, να πούν και αυτοί τι τελικά τρέχει και τις απόψεις τους για τα τεκτενόμενα!! Η αρχή γίνεται με την κολεκτίβα της Spinalonga Records. Ο λόγος λοιπόν στα παιδιά της Spinalonga!!!

---------------------------------------

Η μη-κερδοσκοπική Spinalonga Records ξεκίνησε τις δραστηριότητές της το 2005 σαν μια πρωτοβουλία από μέλη από τα γκρουπ για την προώθηση της αγγλόφωνης 'rock' σκηνής. Εκείνη την χρονική στιγμή, η αγγλόφωνη σκηνή είχε μεγάλη έλλειψη προβολής και μέσων, και η δημιουργία μιας τέτοιας κίνησης ήταν απαραίτητη. Αρχικά με βάση τρεις συλλογές, μέχρι το 2007, καταγράψαμε πάνω από 40 σχήματα, συνδέοντας την σκηνή του ’90 (Echo Tattoo, Sigmatropic, the Earthbound, Nighstalker, Deus ex Machina κ.α.) με τις νέες μπάντες (Misuse, the Callas, 2L8, Sleepin Pillow, Modrec, Sugah Galore, Absent Mindead, Expert Medicine κτλ...).

Παράλληλα με τις κυκλοφορίες, υπήρξε μια συνεχής παρουσία μέσω ζωντανών εκδηλώσεων. Στήθηκε ένας πυρήνας συγκροτημάτων (the Dive, Liquidust, Cube, Planet of Zeus, Bliss, Semen of the Sun, Yellow Devil Sauce κτλ) που ανέδειξε την heavy rock διάσταση της σκηνής, αλλά οι δραστηριότητες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη εκτεινόντουσαν σε πολλά μουσικά ιδιώματα και ηχοχρώματα (σχήματα με εντελώς απόμακρες προσεγγίσεις στην μουσική τους : π.χ. Spyweirdos, Universe 217, Funk Collectiv, Mary and the Boy κ.α.). Επιστέγασμα των πρωτοβουλιών αυτών, η συναυλία των Τούρκων Gevende {οι οποίο ξαναέρχονται στην Ελλάδα φέτος στο Φεστιβάλ της Βλάστης (http://www.oikotopia.gr/EarthFestival-gr.htm)} και η πρώτη, στην Ελλάδα, εμφάνιση του πρώην ντράμερ των ιστορικών Kyuss, Brant Bjork.

Από το 2008 και μετά η κολεκτίβα κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους : Semen of the Sun, Misuse, Modrec, Sugah Galore, Biri Biri, Duke Abduction, Yellow Devil Sauce και Three Way Plane, ενσωματώνοντας νέα γκρουπ στο δίκτυο της.

Παράλληλα, κυκλοφόρησε μια διαδικτυακή συλλογή χωρίς αντίτιμο, το 2010, μέσω της ιστοσελίδας της www.spinalonga.net με αρκετές νέες ηχογραφήσεις από σχήματα που κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορούσαν δίσκους (όχι κατ' ανάγκη από την Spinalonga Records) όπως : Afformance, Bazooka, Acid Baby Jesus, the Dive, Ludmila, Cinecod, Fingers Crossed κτλ...Aκόμα κάποιες κυκλοφορίες παρέχονται πλέον χωρίς αντίτιμο σε ηλεκτρονική μορφή από τον ίδιο ιστότοπο.
Με στόχευση την δημιουργίας σκηνής, σε όλα τα επίπεδα, η Spinalonga Records προσπαθεί να φέρνει τα συγκροτήματα (αλλά και τις φιλικά προσκείμενες δισκογραφικές) σε επικοινωνία, να παρέχει πληροφόρηση για αυτά αλλά και να τα προωθεί με δραστηριότητες. H Spinalonga, ως κολεκτίβα, είναι ανοιχτή στην συμμετοχή συγκροτημάτων ή μονάδων για να δημιουργούνται projects με στόχο την ανάδειξη της σκηνής, κάτι που συνεπάγεται ότι προσπαθεί οι εκδηλώσεις της να είναι, αν όχι πάντα χωρίς αντίτιμο, πολύ προσιτές.

Δραστηριότητα δοσμένη για μηχανικούς.
Η πλήρης λίστα κυκλοφοριών της Spinalonga Records

V.A. - In the Junkyard vol.1 (2005)*
V.A. - In the Junkyard vol.2 (2005)*
V.A. - In the Junkyard vol.3 (2007) - [double cd]
Semen of the Sun - Radio Adult (2007)*
Misuse - Misuse (2008)
Modrec - Art Naive (2008)
Sugah Galore - Spacecakes (2009)
Biri Biri - Biri Biri (2009)
Duke Abduction - the curious world of (2010)
V.A. - This is Indie Groovy Heavy (2010)* [online release]
Yellow Devil Sauce - Early Dinner at Dr. Chakravarti's (2010)
Three Way Plane - Give us something new to shout (2010)

* οι κυκλοφοριες με αστερίσκο διατήθενται προς download χωρίς αντίτιμο από τον ιστότοπο www.spinalonga.net

Είναι επίκαιρη η αυτοοργάνωση?
Η σκηνή σήμερα

Πέντε χρόνια μετά το ξεκίνημα της Spinalonga Records, το τοπίο στο αγγλόφωνο rock έχει αλλάξει αρκετά. Πλέον, νέα ιδιώματα, για την ελληνική μουσική βιομηχανία, εμφανίζονται και καταλαμβάνουν το χώρο που κάποτε άνηκε στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι. Αυτή η τάση περιγράφεται από την 'άνοδο του αγγλόφωνου στίχου' και το τραγικό 'η μόδα του αγγλικού στίχου'. Το ενδιαφέρον είναι ότι πλέον πολλοί καλλιτέχνες ανήκουν σε ανεξάρτητες δισκογραφικές οι οποίες κυκλοφορούν καλλιτέχνες με μουσικά κριτήρια και όχι μόνο οικονομικά, κάτι που μας αρέσει.

Παρακάμπτοντας το θέμα του 'hype' που απασχόλησε την 'indie' κοινότητα (το οποίο είναι μια μεγάλη συζήτηση) εμάς μας αρέσει αυτή η εξέλιξη στα μουσικά δρώμενα του τόπου. Παρ' όλα αυτά, ο ραδιοφωνικός ήχος είναι συγκεκριμένος και εν πολλοίς ο μόνος πραγματικά εμπορεύσιμος, τουλάχιστον στην ελληνική αγορά. Δεν είμαστε πιστοί του underground, με την έννοια ότι δεν αντιπαθούμε κάθε συγκρότημα που μπορεί να έχει έναν μεγαλύτερο αντίκτυπο στο μουσικό γίγνεσθαι. Είμαστε, όμως, ταγμένοι να εμπλεκόμαστε με μουσική που έχει μια συνέπεια και μία αυθεντικότητα .Πολλές φορές δε, αρκετά σχήματα έχουν μια φιλοσοφία DIY που μας δίνουν το περιθώριο να συνεχίζουμε αυτοοργανωμένα. Γιατί καλώς ή κακώς πολλές από τις μουσικές που μας αρέσουν είναι φύσει underground ή τέλος πάντων από ανεξάρτητες δισκογραφικές.

Αξιοσημείωτο είναι ότι πλέον ο αριθμός των κυκλοφοριών ανά έτος για την αγγλόφωνη σκηνή είναι ο μεγαλύτερος που υπήρξε πότε στην Ελλάδα, μια πραγματικά εξαιρετική περίοδος!

Τι μέλλει γενέσθαι
Τα έπομενα βήματα της κολλεκτίβας
Ήδη για την νέα χρονιά υπάρχουν κάποιες δρομολογημένες κυκλοφορίες : ο πρώτος εκπληκτικός δίσκος των the Dive, που πιστεύουμε ότι θα κάνει αίσθηση, μια διπλή συλλογή που καταγράφει το sludge, post-metal, doom, heavy rock τοπίο με σχήματα όπως : Sun of Nothing, National Pornographik, Bad Trip, Universe 217 κτλ, το ντεμπούτο των Cube και των Ludmila κ.α. Φυσικά, θα υπάρχει και παρουσία στα συναυλιακά δρώμενα της χώρας, αφού ήδη υπάρχουν οι προοπτικές για διοργάνωση εκδηλώσεων σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας. Βασική επιδίωξη είναι η δημιουργία ενός δυναμικού ιστότοπου που θα γίνει οργανικός φορέα πληροφορίας από και για την σκηνή.
{ Επείδη οι τεχνικές απαιτήσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι μεγάλες κα δενι τις πληρούμε ακόμα, οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος με επαρκείς ικανότητες web-programming ενδιαφέρεται να συμμετέχει στο project ας επικοινωνήσει μαζί μας στο caponpower [at] gmail [τελεία] com ή στο spinalongaz [at] gmail [τελεία] com!}

Εν κατακλείδι
Η Spinalonga Records είναι μια αυτοοργανωμένη μη-κερδοσκοπική κολεκτίβα που παίρνει ζωή από την συμμετοχή ατόμων που πονάνε και γουστάρουν την αγγλόφωνη σκηνή στην Ελλάδα. Μετά από πέντε έτη και αρκετές δραστηριότητες, έχει ανάγκη από νέο αίμα για να διευρύνει και να βελτιώσει τις δραστηριότητές της σε θέματα οργάνωσης συναυλιών, δημιουργία συλλογών, επικοινωνίας, γραφιστικής και τεχνικής υποστήριξης. Ελάτε στην μπέσα μας!

www.spinalonga.net
www.myspace.com/spinalongarecords

Για τους χρήστες facebook : γίνετε μέλη του Spinalonga Group και ενημερωθείτε για τις δραστηριότητες μας : http://www.facebook.com/#!/group.php?gid=5554917903