Στις πρώτες συζητήσεις που κάναμε για το τι θέλαμε να κάνουμε στα πλαίσια των Matinee, είχαμε συζητήσει και το να χρησιμοποιήσουμε ένα είδος performance,οχι κάτι συγκεκριμένο, αλλά να είναι πιο οπτικοακουστικό το θέμα μας. Την λέξη την είχαμε ακούσει απο το κομμάτι των Franz Ferdinand και μας είχε φανεί πολύ ενδιαφέρουσα,ως νόημα (είναι η απογευματινή παράσταση που έχει πιο φτηνό εισητήριο), οπότε την χρησιμοποιήσαμε.

Η βάση μας αρχικά ήταν τα Ιωάννινα, οπου και γνωριστήκαμε. Στην πάτρα γίνονται οι ηχογραφήσεις οπου έχουμε κατα κάποιο τρόπο ένα wannabe home studio.(Παναγιώτης) Τώρα είναι κάπως διαφορετικά με τον Γιάννη να βρίσκεται στο Λονδίνο και εμένα να βρίσκομαι στα Ιωάννινα μέχρι να τελειώσω και να βρεθώ και γώ στο Λονδίνο (λέμε τώρα).
Giusurum: Πόσο δύσκολο είναι για μια μπάντα να εξελίσσεται κάτω από αυτές τις συνθήκες και τις αποστάσεις;
Όπως είπαμε οι ηχογραφήσεις γίνονται στην πάτρα, εκει συναντιόμαστε ουσιαστικά για να γράψουμε. Και συνήθως όταν είμαστε εκεί, έχουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο που θέλουμε να κάνουμε.
Συνήθως δουλέυουμε 1 το πολύ 2 τραγούδια τη φορά, γι'αυτό και δεν έχουμε και πολύ υλικό εντελώς έτοιμο να δείξουμε.

Παναγιώτης-Προφανώς και υπάρχουν και άλλα απλα είμαστε σε μια φάση που δεν θέλουμε να βγάζουμε πρόχειρο υλικό οπότε και δουλέυουμε τα ίδια πολλές φορες, αλλα σαν ιδέες υπάρχει πολύ υλικό. Για παράδειγμα η πρώτη ηχογράφηση του i'd be the first one είχε γίνει με ένα μικρόφωνο των 1.5 euro, χωρίς monitor και ακουστικά, οπότε βάση αυτού το ξαναδουλέψαμε στη Πάτρα (οπού υπήρχε πιο σοβαρός εξοπλισμός και αύθονο κονιάκ) και βγήκε αυτο που ακούσατε.
Γιάννης- Κατα τον ίδιο τρόπο υπάρχουν ηχογραφημένα και άλλα κομμάτια ή έστω μέρη κομματιών τα οποία θα δουλευτούν εν καιρώ και θα τα βγάλουμε προς τα έξω. Και προς αρκετά διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις, που προσπαθούμε να φέρουμε στο ύφος μας.
Παναγιώτης: Γενικά υπήρξαν πολλές αλλαγές τον τελευταίο χρόνο. Ο Γιάννης μετακόμισε αθήνα (πριν ξαναμετακομισει Λονδινο) και γενικά υπήρχε μια άστατη καθημερινότητα και απο τους δυό μας. Όλο αυτό επιβράδυνε τις διαδικασίες αλλα ελπίζουμαι να διορθωθεί στο μέλλον. Δεν βιαζόμαστε για τίποτα.
Γιάννης: Η αλήθεια είναι οτι όλο τον καιρό που δεν δουλέυουμε κάτι μαζί, οι ιδέες που έχουμε δεν πάνε χαμένες. Έρχεται πάντα η ώρα που μπαίνουν σε εφαρμογή, όσο και αν αργεί μερικές φορές.
Παναγιώτης: Δεν βοηθάνε και οι συγκυρίες πάντως. Την τελευταία φορά που προσπαθήσαμε να ηχογραφήσουμε κάψαμε το laptop το οποίο ήπιε ενα ποτήρι τσαί :p καταλαβαίνετε πόσο πίσω μας πήγε αυτό.Ακόμα δεν έχουμε ανακτήσει πλήρως το υλικό που χάσαμε.

Γ: Καταρχήν αυτή η "μανία" πιστεύω οτι υπάρχει μόνο σε ορισμένα άτομα. Δεν είναι μανιώδεις μουσικόφιλοι όλοι όσοι κατεβάζουν μουσική.Το σημαντικό είναι να μην υποτιμάς την αξία της μουσικής λόγω της ποσότητας στην οποία έχεις πρόσβαση. Τώρα για την ελληνική σκηνή δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Η αλήθεια είναι οτι για παράδειγμα τα torrent με ελληνική μουσική ΓΕΝΙΚΑ σπανίζουν. Ότι μπορείς να βρείς απο ανεξάρτητη σκηνή είναι σκόρπιο σε μπλογκς.Και αυτό για μένα είναι καλό, γιατί στα μπλόγκ τριγυρνάνε κυρίως άνθρωποι που ενδιαφέρονται.
Π: Νομίζω οτι το internet πλεόν μας έβαλε στη διαδικασία να θεωρούμε δεδομένη τη μουσική και αυτό πιστεύω δεν είναι καλό. Δεν υπάρχει πια σωστή κρίση μαζί με την καλή μουσική που ανέδειξε, έφερε και πολλά σκουπίδια. Τώρα για την Ελληνική ανεξάρτητη σκήνη (τουλάχιστον για τους καλλιτέχνες της) μπορώ να πώ οτι είναι καλό γιατι πλέον γλυτώνεις όλη την αργή διαδικασία του demo-συμβόλαιο-διανομή που κάτι να πάει στραβά έχει λήξει η ιστορία.
Γ: Και αυτό φυσικά ΑΝ βρείς δισκογραφική...
Giusurum: Εσείς κατεβάζετε μουσική από το διαδίκτυο;
Π: μπαααα :p Ακούω ακόμα απο το γραμμόφωνο της γιαγιάς μου κάτι σπάνιες ηχογραφήσεις του frank sinatra. Επίσης διαβάζω μόνο εφημερίδα και δεν μπαίνω σε αμάξια.
Γ: Όλα τα cd μου (και τα 235 χιλιάδες) είναι αυθεντικά και έχω και μισό εκατομμύριο βινύλια.

Γ: Δεν θα μπορούσαμε να πούμε οτι έχουμε τα ίδια. Εκτός απο κάποιες (αρκετές) κοινές αγάπες όπως το ποστ πανκ και η ηλεκτρονική μουσική γενικά ακούμε αρκετά διαφορετικά πράγματα.Εγώ προσωπικά ακούω περισσότερο μουσικές του 50-60, ποστ πανκ και noise (οι A Place To Bury Strangers είναι κατα πάσα πιθανότητα η αγαπημ,ένη μου μπάντα αυτή τη στιγμή) και αρκετά μπλούζ.Ο παναγιώτης κινείται αρκετά διαφορετικά αυτόν τον καιρό όπως θα σας πεί και ο ίδιος.
Π: Νομίζω οτι οι επιρροές και τα ακούσματα είναι τελείως διαφορετικά πράγματα. Ως πρώην punk/meta/hip-hop έχω επηρεαστεί απότι έχει πάρει το αυτί μου τα τελευταία χρόνια. Τα ακούσματα μου τώρα είναι κυρίως ηλεκτρονική μουσική, κυρίως γαλλικής προέλευσης αλλα γενικά κυμένομαι μεταξύ jazz/funk/house/electro/indie. Αυτή τη βδομάδα πάντως σκαλώσει με black ghosts που μου σέρβιρε ο Γιάννης.
Γ: Πάντως σπάνια ακούει κάτι ο ένας που δεν αρέσει στον άλλο. Είναι ενα απο τα καλα μας :P
Γ: Γενικά θα μας χαρακτήριζα ανήσυχους, εως και νευρωτικούς! χεχε! Και οι δύο ασχολούμαστε με τη φωτογραφία αρκετά, με τη Lomo αν έχετε ακουστά. Ο παναγιώτης μάλιστα φτιάχνει και το site του Lomography.gr! Επίσης, νομίζω οτι μιλάω και για τους δύο, μας αρέσει ο κινηματογράφος ή το video art και γενικά τρωγώμαστε με αυτά βρε παιδί μου.Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο το ποτό θεωρείται καλλιτεχνική δραστηριοτητα, αλλα και σε αυτό διαπρέπουμε οταν ηχογραφούμε! χεχ! Εγώ επίσης τυγχάνει να σπουδάζω media και να ασχολούμαι με το γράψιμο. Αυτά απο δώ.
Π: Νομίζω οτι με κάλυψε ο Γιάννης. Τώρα θα καώ στη κόλαση αν πω οτι ο προγραμματισμός είναι τέχνη αλλά ασχολούμαι αρκετά με αυτό το οποίο το σπουδάζω.

Π: Για την ώρα δεν έχουμε καμία επαφή με δισκογραφική ή κάτι τέτοιο. Προσπαθούμε να διαμορφώσουμε κάποιο demo, χωρίς κάποιο deadline. Τώρα για live μέχρι στιγμή είχαμε προβλήματα εξοπλισμού και μουσικών (ψάχνουμε απεγνωσμένα drummer) αλλα με τον καιρό διορθώνονται αυτά. Δυστυχώς η απόσταση είναι ενα πρόβλημα γιατι δεν μπορούμε να προετοιμαστούμε σωστά με τις πρόβες. Ελπίζουμε στα καλοκαίρια και γενικά στις διακοπές.
Γ: Αυτό βέβαια μέχρι να καταφέρουμε να βρεθούμε στην ίδια πόλη, κάτι που ελπίζουμε να γίνει στο σχετικά άμεσο μέλλον με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Γ: Υπάρχει ένα κοινό και υπάρχουν και άνθρωποι που επιλέγουν να κινηθούν σ'αυτό το δρόμο. Έχει γίνει νοοτροπία πλέον, τρόπος ζωής.Δεν ξέρουν όλοι να το διαχειριστούν αυτό το πράγμα, γι'αυτό βλέπουμε τόσα ατοπήματα και αντιθέσεις στα πλαίσια του.Θα στρώσει αυτή η φάση, δεν νομίζω ότι είναι κάτι που θα περάσει, απλά άργησε λίγο να έρθει και μοιάζει κάπως άτοπο.
Π: Ζώντας στη Πάτρα πολλά χρόνια το έβλεπα όλο αυτό σαν μια μόδα η οποία με τα χρόνια απέκτησε το κοινό της και λογικό μου φαίνεται. Έχοντας σαν παράδειγμα τους raining pleasure τους οποίους θεωρώ το πρώτο αγγλόφωνο συγκρότημα που απέχτησε κοινό με τον καιρό. Βέβαια αυτοί αντιμετώπισαν δυσκολίες που τώρα πια νομίζω δεν υπάρχουν. Υπάρχει αποδοχή πλέον και πραγματικά χαίρομαι γιαυτό.
Giusurum: Δώστε μας το τοπ5 (κατά την γνώμη σας) της Ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής.