2018 - Αυτή το φορά ας γίνουμε πιο διεκδικητικοί

Κάθε χρόνο οι ίδιες ευχές. Κάθε χρόνο να περιμένουμε τα ίδια απλά πράγματα. 

Αυτή την φορά, 2018, ας μην περιμένουμε άλλο και ας γίνουμε πιο διεκδικητικοί και πιο απαιτητικοί. 

Καλή Χρονιά με ότι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα. 

Υγεία, καλή μουσική και καλό αγώνα σε όλους.

Μια αιώνια ευχή ή μια αιώνια ουτοπία για το 2017??

Ένα (πρέπει να) είναι το μήνυμα

(το κείμενο που ακολουθεί είναι από μια ερορταστική ανάρτηση του 2012. Χτες ξαναήρθε (στο όποιο) μυαλό του giousurum το περιστατικό που περιγράφεται οπότε νάμαστε πάλι...)

"...Πριν πολλά χρόνια το γιουσουρούμ βρέθηκε στην Πάτμο (το αποκαλούμενο και νησί της Αποκαλύψεως). Εκεί όπου οι συζητήσεις για των Ιωάννη, την Αποκάλυψη και την συντέλεια του κόσμου δίνουν και παίρνουν. Σε ένα πραγματικά όμορφο τοπίο που οι πάντες –επισκέπτες και μη- προσπαθούν να λύσουν το «μυστήριο» της ζωής και του θανάτου. Εκεί -ανάμεσα σε διηγήσεις, εξιστορήσεις και επεξηγήσεις που αντηχούσαν περίεργα- ακούσαμε κάτι που παραμένει στα αυτιά μας από τότε. Μια ιστορία (περισσότερο θρύλος??) για τον Ιωάννη. Ως γνωστόν ο Ιωάννης έζησε ως τα βαθιά γεράματα. Όντας Σε προχωρημένη ηλικία λοιπόν, όλοι τον πλησίαζαν και του ζητούσαν να τους πει ιστορίες με τον Ιησού. Αυτός μη μπορώντας (??) να μιλήσει πολύ το μόνο που έλεγε ήταν: Αγαπάτε Αλλήλους.!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ!!!..."

Tελικά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ

Την προηγούμενη εβδομάδα αναμφίβολα ένα από τα μεγάλα θέματα (αν όχι το μεγαλύτερο) ήταν η αυτοκτονία του 77χρονου στο Σύνταγμα. Ενός ανθρώπου που αποφάσισε να βάλει τέλος στην ζωή του στην πιο πολιτικοποιημένη πλατεία της χώρας. Λίγο πολύ όλοι ακούσαμε - διαβάσαμε για το συμβάν και το ιδιόχειρο σημείωμα του αυτόχειρα. Όλοι έπεσαν να χαρακτηρίσουν και να σχολιάσουν τόσο τον 77χρονο όσο και το συμβάν. Άλλοι χαρακτήρισαν τον αυτόχειρα ως μοναχικό και λίγο πολύ ως "τρελό" και αποκομμένο από τους συμπολίτες του. Άλλοι τον είπαν αριστερό και χρησιμοποιούσαν τον χαρακτηρισμό ως βρισιά. Άλλοι είπαν πως πρόκειται για μαχητή και άνθρωπο με ιδανικά και πιστεύω. Αυτό που γινόταν στο δίκτυο εκείνες τις 2-3 ημέρες είναι απίθανο Δεξιοί και ακροδεξιοί τον χαρακτήρισαν θύμα και όχι του μνημονίου αλλά συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που λέει ψάχνει θύματα και μάρτυρες για να στηρίξει τον πολιτικό του λόγο και αγώνα. Αριστεροί και (με ή χωρίς εισαγωγικά) αντιεξουσιαστές να τα χώνουν πολιτικά στους απέναντι θυμίζοντάς τους τα θύματα της πολιτικής του χώρου τους, τους τραμπουκισμούς του παρακράτους, τους χίτες και τους δοσίλογους,

To απίθανο είναι ότι μέχρι και οι "πολιτικοί" έκαναν δηλώσεις για το θέμα. Να, εντάξει, αυτοί κάνουν δηλώσεις για όλα αλλά τώρα ίσως θα έπρεπε να προσέχουν λίγο το στόμα τους. Ακόμα και αυτό το θέμα προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν. Οι μη μετέχοντες στην (συν)κυβέρνηση σχολίαζαν για το που έχει οδηγήσει τον κόσμο το μνημόνιο. Οι της κυβέρνησης εξέφρασαν την σύμπνοια τους για την οικογένεια του. Και κανείς δεν τους πήρε με τις ντομάτες. Και μην ακούσουμε ότι οι ντομάτες δεν είναι πολιτική πράξη. Εδώ κάποιοι έκαναν και κάνουν πολιτική και διορισμούς με 2 κιλά λάδι και λίγα αυγά. Πάμε παρακάτω λοιπόν.

Τα ξένα ΜΜΕ έκαναν εκτενή αναφορά στο γεγονός. Το "καλό" σε αυτή την περίπτωση είναι οι υποσημειώσεις τους. "Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυξάνονται αλλά τα ποσοστά και τα νούμερα δεν πλησιάζουν αυτά της Βόρειας Ευρώπης ή και της Πορτογαλίας". Άντε ρε νούμερα. Άντε να πάτε να παίξετε αλλού. Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε?? Να αυτοκτονήσει ο μισός πληθυσμός για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος στα ποσοστά και τα νούμερα των αυτοκτονιών?

Ακόμη και η Εκκλησία έβγαλε ανακοίνωση για το συμβάν όπου αφού συλλυπήθηκε και δήλωσε την συμπαράστασή της στην οικογένεια του 77χρονου, δήλωσε ότι δεν εγκρίνει τέτοιες ενέργειες και ότι συνιστά υπομονή και ελπίδα. Με άλλα λόγια?? ότι να 'ναι.

Μετά από όλα αυτά το κοινοβούλιο μας φυσικά συνέχισε το σωτήριο έργο του. Από την μια ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία τον συμβιβασμό με τη Siemens ώστε να σταματήσουν και ο όποιες ενέργειες δικαστικές και μη. Δηλαδή αυτοί που πριν από λίγο καιρό μάλωναν ποιανού χώρου είναι το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ Siemens, αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα του συμβιβασμού και δέχτηκαν (στο όνομα του Ελληνικού λαού) την "συγνώμη" της εταιρείας. Εμάς πάντως οι "πατέρες"του έθνους δεν μας ρώτησαν αν δεχόμαστε. Καλά θα μας πείτε και θα έχετε και δίκιο. Εδώ δεν μας ρώτησαν για τα μνημόνια τις δανειακές συμβάσεις και το ποιον θέλουμε πρωθυπουργό. Θα μας ρωτούσαν για την Siemens?? Σωστή και δεκτή η παρατήρηση. Επίσης ψήφισαν (κατα πλειοψηφία) την άρση του παγώματος της κρατικής επιδότησης στα κόμματα. Εμ. Όταν είναι για την τσέπη τους δεν υπάρχει ούτε κρίση, ούτε ηθικά ζητήματα και κουραφέξαλα.

Aυτά τα ωραία έγιναν στην χώρα τις προηγούμενες ημέρες. Αυτά και άλλα πολλά. Με τελευταίο την προκήρυξη των εκλογών. 6 Μαΐου λοιπόν!! 6 Μαΐου για να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας με το πολιτικό σύστημα της χώρας. Μια Κυριακή του Μαΐου είναι η τελευταία και μεγάλη ελπίδα του λαού να ξεφορτωθεί δεκαετίες ανίκανων πολιτικών ανδρών γυναικών και ιδεών. Η ευκαιρία μας να αλλάξουμε σελίδα και νοοτροπία. Αν και τώρα η πλειοψηφία μείνει προσκολλημένη στα συμφέροντά της και την παραδοσιακή Ελληνική πολιτική τι να πούμε. Ας προσέχαμε. Καμπανάκι τελευταίου γύρου. Πολίτες - Πολιτικοί. Αν το αποτέλεσμα είναι πάλι 2 τότε όντως μαζί τα φάγαμε. Άλλοι τα λεφτά και άλλοι τα ..... Άντε ώρα που είναι.

Α. Ναι. Να μην το ξεχάσουμε. Καλή σας και μας Ανάσταση. Κυριολεκτικά!!!!

Οι απλοί άνθρωποι, ο χρόνος που φεύγει, το Σύνταγμα και μια Καλή Χρόνια

(Σε λίγο θα) πάει ο παλιός ο χρόνος. το 2011 θα ανήκει στο (ένδοξο?) παρελθόν.Αν και η μέτρηση του χρόνου είναι καθαρά ανθρώπινη επινόηση έχει εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους δυνάστες μας. Τέτοιες ημέρες συνηθίζεται η ανασκόπηση των γεγονότων που σημάδεψαν όπως λέγεται τον χρόνο που φεύγει. Όμως ακόμη και πίσω από γεγονότα κρύβονται οι άνθρωποι. Εμείς είμαστε οι πραγματικοί πρωταγωνιστές όλων, είτε καλων είτε κακών. Άνθρωποι ήταν στις πλατείες του αραβικού κόσμου και διαδήλωναν. Άνθρωποι ήταν και είναι πίσω από τους οικονομικούς δέικτες της ύφεσης και αυτοί υποφέρουν. Άνθρωποι στις δικές μας πλατείες και δρόμους. Άνθρωποι γιόρτασαν την ανεξαρτησία του Σουδάν. Άνρωποι υπέφεραν και υποφέρουν από τον σεισμό στην Ιαπωνία και τις πλημμλυρες στην ΝΑ Ασία. Άνθρωποι και παιδιά πεθαίνουν από πείνα στην Σομαλία. Πάντα και παντού άνθρωποι απλοί και καθημερινοί. Οι άλλοι, οι γκλαμουράτοι, οι χαρτογιακάδες, τα μεγάλα "κεφάλια", οι "άρχοντες" βρίσκονται σε ρεβεγιόν, σε αίθουσες χρηματιστηρίων, συσκέψεων, υπουργικούς θώκους, μέσα στα πολυτελή τους αυτόκινητα και τις επαύλεις. Όσο και να θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι αυτοί καθορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού και ότι αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές δεν θα το καταφέρουν. Εμείς γράφουμε το σενάριο, σκηνοθετούμε αλλά και έχουμε την ευθύνη της μουσικής επιμέλειας των γεγονότων. Εμείς και όχι αυτοί. Όταν τα καταλάβουμε αυτό, τότε θα μιλάμε για μια πραγματικά καλή χρονιά. Εδώ πιστεύουμε ότι το "Σύνταγμα της Ελλάδας" είναι ένα βαθύ πολιτικό και κοινωνικό κείμενο, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το κάνουν κουρελόχαρτο. Ιδού τι αναφέρει το 'Σύνταγμα":

Άρθρο 1
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπαρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 2
1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχικής υποχρέωση της Πολιτείας.

Άρθρο 4
1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
7. Τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες.

Άρθρο 9Α
Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

Άρθρο 16
Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους.

Άρθρο 22
5. Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει.

ΤΜΗΜΑ Δ': Ακροτελεύτια διάταξη
Άρθρο 120
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία

Θα μπορούσαμε να βάλουμε άλλα τόσα άρθρα από το Σύνταγμα αλλά δεν έχει νόημα. Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ.

Και δείτε εδώ μερικές καταπληκτικές φωτογραφίες με τα γεγονότα του 2011.

ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ.

Χρόνια Πολλά μα πάνω από όλα Ειρήνη!!!

«Η ειρήνη θα έρθει μόνο τότε, όταν οι αιτίες που προκαλούν τον πόλεμο κατανικηθούν. Όσο θα διαρκεί η κυριαρχία μιας χώρας πάνω στην άλλη ή η εκμετάλλευση μιας τάξης από μια άλλη, αδιάκοπα θα γίνονται προσπάθειες για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Ποτέ η ειρήνη δεν μπορεί να 'ρθει απ' τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό."

Παντίτ Τζαβαρχαλάλ Νεχρού (1889 – 1964)

Ακόμη μια Πρωτοχρονιά. Χρόνια Πολλά λοιπόν!!!

Μέρες που είναι άλλοι θα επιλέξουν το ξενύχτι, άλλοι θα καθήσουν σπίτι με τους δικούς τους , άλλοι θα μεζευτούν σε φιλικό (ή και συγγενικό) σπίτι, και άλλοι θα το ρίξουν στα χαρτιά (για το καλό της ημέρας και μόνο). Αυτά συνήθως συμβαίνουν στις αναπτυγμένες χώρες. Στις αναπτυσόμενες ή και τις υποανάπτυκτες (τελικά δεν έχουμε καταλάβει αν αυτή η ανάπτυξη που εννοούν είναι καλό ή κακό) η ημέρα (και το βράδυ) για την πλειοψηφία του πληθυσμού τους θα κυλήσουν όπως όλες οι υπόλοιπες τους χρόνου. Δύσκολα, (ίσως) χωρίς φαγητό, (ίσως) χωρίς νερό, και (ίσως) χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το να σκεφτόμαστε αυτές τις ημέρες τα παιδιά στην Αφρική δεν είναι κακό. Το να τα σκεφτόμαστε ΜΟΝΟ αυτές τις ημέρες ίσως είναι ΚΑΚΟ, υποκριτικό και πράξη απενεχοποίησης. Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνούμε ή να κρύβουμε κάτω απο την λάμψη των χριστουγεννιάτικων δένδρων και ότι πολλοί συνάνθρωποί μας που ζούνε δίπλα μας, ίσως να περνάνε παρόμοιες καταστάσεις. Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας και να αντιληφθούμε ότι δεν είναι όλα λαμπερά και άσπρα. Τα υλικά αλλάζουν χέρια καθημερινά με ιλλιγγιώδη ταχύτητα χωρίς να στέκονται σε "ιδιοκτησιακά" θέματα. Σήμερα δικό μου, αύριο δικό σου και μεθάυριο ίσως κανενός μας.

Τις γιορτινές ημέρες μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις και επιβραβεύσεις είναι το χαμόγελο των μικρών παιδιών και των ηλικιωμένων στη θέα των δώρων και της οικογενεικής θαλπωρής. Αυτά τα χαμόγελα και τίποτε άλλο είναι που πρέπει να μας οπλίζουν με θετική ενέργεια και διάθεση να αλλάξουμε τα πράγματα. Εμέις/εσείς/αυτοί τα κάναμε "μπαχαλο". Τα παιδιά δεν είναι υποχρεωμενα να πραλάβουν καμμένη γή ή να κάνουν απογραφή στο τι θα τους παραδώσουμε.

Ένα απο τα ελάχιστα καλά της κρίσης που μας ανάγκασαν να βιωνουμε καθημερινά είναι η ευκαιρία του να πάψουμε να σκεφτόμαστε το ΕΓΩ και να βάλουμε το ΕΜΕΙΣ στην σωστή του θέση. Πάνω από και να περικλείει το κάθε ΕΓΩ/ΕΣΥ/ΑΥΤΟΣ/ΑΥΤΗ. Είχαμε πει να μην γκρινιάξουμε τέτοιες ημέρες αλλά δεν μας βγαίνει. Τι να κάνουμε?? Λοιπόν σταματάμε εδώ γιατί αντί για ευχές στο τέλος θα το ρίξουμε στην γκρίνα (αν δεν το έχουμε ήδη κάνει).

Χρόνια Πολλά λοιπόν και καλή μας χρονιά. Ότι και να κάνετε σήμερα το βράδυ να είστε και να περάσετε καλά. ¨Οσο για αύριο το πρωί όταν με το καλό ξυπνήσουμε, μαζί με τον καφέ ας ακούσουμε λίγη καλή μουσική. Την ευκαιρία μας την δίνει για ακόμη μια χρονιά η ΕΤ1 στις 12:00 το μεσημέρι με την απευθείας μετάδοση της Πρωτοχρονιάτικης Συναυλίας της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης, από την Musikverein της αυστριακής πρωτεύουσας (διευθύνει ο καινούργιος καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, ο αρχιμουσικός Franz Welser-Moest). Η καλή μουσική αλλάζει πάντα την διάθεση και σε γεμίζει.

Και για μπαίνουμε στο κλίμα δείτε τον Herbert Von Karajan να διευθύνει την Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης την Πρωτοχρονιά του 1987 και ακούστε το κομμάτι που κλείνει παραδοσικαή την συγκεκριμένη συναυλία, το Radetzky March. Καλό σας βράδυ και καλή μας χρονιά.

Οι Pink Floyd και οι Cure σας εύχονται Καλά Χριστούγεννα!!!

Τον Δεκέμβριο του 1975 οι Pink Floyd εμφανίστηκαν σε show του BBC και ανάμεσα στα κομμάτια που έπαιξαν ήταν και το Μerry Xmas Song!!! To κομμάτι που ερμήευσε ο Nick Mason δεν έχει ηχογραφηθέι ποτέ επίσημα και μπορεί κάποιος να το ακούσει μόνο στο bootleg 'Survivor'.

Οι επόμενοι που πέρασαν για ευχές είναι οι Cure. Οι θεατές στο Wembleyτον Δεκέμβριο του 1987 έπαθαν κατι όταν άκουσαν και είδαν τον Smith να απολαμβάνει τις στιγμές που τραγουδούσε το Μerry Christmas Everybody.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ!!!

(another) New Year's Day....Xρόνια Πολλά!!!

Ακόμη μια Πρωτοχρονιά ξημερώνει. Μια ακόμη χρονιά γεμάτη ελπίδες και όνειρα. Ας ελπίσουμε ότι φέτος τα πράγματα να γίνουν (έστω) λίγο καλύτερα. Μακάρι. Για όλους και παντού. Ειρήνη και υγεία. Από εμάς τίποτε άλλο. Όσο για τα υπόλοιπα?? Τα έχουμε πει και εδώ. Αλήθεια τι άλλαξε από τότε??

U2 και New Year's Day (Devore '83). Γιατί το rock της καρδιάς μας δεν θα αλλάξει ποτέ όσα ταξίδια και αν κάνει στην Αμέρικα.

Αγαπάτε Αλλήλους...

Τέτοιες ημέρες παρατηρείται έξαρση των συναισθημάτων μας. Φιλανθρωπία, ανθρωπισμός, καλοσύνη κλπ ευγενή αισθήματα δείχνουν να πλημμυρίζουν τον κόσμο μας. Αλήθεια που είναι όλα αυτά τα ευγενή στοιχεία όλες τις προηγούμενες ημέρες του χρόνου?? Τότε δεν υπάρχουν φτωχοί και κατατρεγμένοι?? Και μην σκεφτείτε ότι ήμαστε εναντίον των ημερών και των παροδικών (δυστυχώς) αυτών ενεργειών. Ίσα ίσα που θα πρέπει να επαινούμε τέτοιες σκέψεις και "χειρονομίες" ειδικά όταν αυτές προέρχονται από ανθρώπους που δεν τους περισσεύουν π.χ τα χρήματα (τα συναισθήματα θα πρέπει να περισσεύουν πάντα και σε όλους). Είναι τότε που η λαϊκή έκφραση "υστέρημα" και αληθινή είναι και βρίσκει την μέγιστη εννοιολογική της σημασία. Γιατί πως να το κάνουμε?? Άλλο να δίνει από το "υστέρημά" του ένας μεγαλοβιομήχανος ή εφοπλιστής και άλλο ένας εργάτης της ζώνης του περάματος ή ένας εργάτης οικοδομών. Έχει διαφορετική βαρύτητα η χειρονομία της δεύτερης περίπτωσης έστω και αν (όχι πάντα) υπολείπεται σε χρηματική αξία της πρώτης. Αν και δυστυχώς η χειρονομία του πρώτου και θα προβληθεί περισσότερο αλλά και (αυτή είναι η πραγματικότητα) θα πιάσει περισσότερο τόπο (ως μεγαλύτερη χρηματική αξία) από την δεύτερη.

Αυτές τις ημέρες σκεφτόμαστε (και ορθώς) τα παιδιά του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Φανταστείτε απλώς με τόση αγάπη που τους προσφέρουμε αυτές τις ημέρες πόση μοναξιά νιώθουν τον υπόλοιπο χρόνο. Τα παιδιά δεν έχουν (και δεν πρέπει να έχουν) χρώμα, θρησκεία, εθνότητα. Τα παιδιά ήταν, είναι και θα είναι παντού το ίδιο αθώα και θα κοιτούν με την ίδια απορία τις ηλιθιότητες των μεγάλων. Είναι δύσκολο να τους εξηγήσεις γιατί ο Κύριος ήρθε μόνο για τους Χριστιανούς και ότι όλοι οι αλλόθρησκοι θα πάνε στην κόλαση. Αλήθεια ποιος και πότε μας είπε ότι η (όποια) σωτηρία της ψυχής επιδέχεται φυλετικά, θρησκευτικά και εθνολογικά κριτήρια?? Και αν αυτές τις ημέρες λέμε Χρόνια Πολλά σε όλους ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας κλπ, τις υπόλοιπες ημέρες πως «βλέπουμε» τους «διαφορετικούς» από εμάς?? Γιατί αν δεν απατόμαστε δεν ήμαστε και παράδειγμα (ως λαός) όσο αφορά στην συμπεριφορά μας έναντι των μεταναστών και της όποιας διαφορετικότητας.

Πριν πολλά χρόνια το γιουσουρούμ βρέθηκε στην Πάτμο (το αποκαλούμενο και νησί της Αποκαλύψεως). Εκεί όπου οι συζητήσεις για των Ιωάννη, την Αποκάλυψη και την συντέλεια του κόσμου δίνουν και παίρνουν. Σε ένα πραγματικά όμορφο τοπίο που οι πάντες –επισκέπτες και μη- προσπαθούν να λύσουν το «μυστήριο» της ζωής και του θανάτου. Εκεί -ανάμεσα σε διηγήσεις, εξιστορήσεις και επεξηγήσεις που αντηχούσαν περίεργα- ακούσαμε κάτι που παραμένει στα αυτιά μας από τότε. Μια ιστορία (περισσότερο θρύλος??) για τον Ιωάννη. Ως γνωστόν ο Ιωάννης έζησε ως τα βαθιά γεράματα. Όντας Σε προχωρημένη ηλικία λοιπόν, όλοι τον πλησίαζαν και του ζητούσαν να τους πει ιστορίες με τον Ιησού. Αυτός μη μπορώντας (??) να μιλήσει πολύ το μόνο που έλεγε ήταν: Αγαπάτε Αλλήλους.!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ!!!

Οδυσσέας Ελύτης - ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ)

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ)
Καθαρή διάφανη μέρα. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί με τη μορ-
φή βουνού κει κατά τα δυτικά. Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμέ-
να, πολύ χαμηλά, κάτω από το παράθυρο.

Σου 'ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την
ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις τη
θέση στον τάφο που σου ανήκει.

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ) B

Ασμάτιον

Ανεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσα
πάρε το κίτρο που μου 'δωκε ο Κάλβος
δικιά σου η χρυσή μυρωδία

Μεθαύριο θα 'ρθουν τ' άλλα πουλιά
θα 'ναι πάλι ελαφρές των βουνών οι γραμμές
μα βαριά η δική μου καρδία.

(Από την ποιητική συλλογή «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου»,1984)


Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση. Όπως και να τα ενοοεί ο καθένας μας!!!

και (πότε επιτέλους) επι γης ειρήνη (?).....

Τέτοιες ημέρες το εθιμοτυπικό απαιτεί την ανταλλαγή ευχών και δώρων...Μια από τις συνηθισμένες ευχές έχει να κάνει με την επικράτηση της ειρήνης από άκρη σε άκρη στον μικρό μπλε μας πλανήτη.. Μια ευχή που επαναλαμβάνεται ευλαβικά κάθε χρόνο (και) από όλους του πολιτικούς του κόσμου...Και λες εμείς είμαστε που αποφασίζουμε και κάνουμε τους πολέμους!!! Και φυσικά η ευχή παραμένει ευχή και οι τύποι με τους χαρτοφύλακες και τα «κλειδιά» των κρατών συνεχίζουν τα παιχνίδια τους σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Παιχνίδια πολέμου, ενέργειας επίδειξης ισχύος κλπ κλπ κλπ....

Τις τελευταίες ημέρες τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα σε μια «λωρίδα» γης όπου το «παιχνίδι» των ισχυρών(?) του κόσμου συνεχίζεται, και όπου οι άμαχοι της περιοχής είναι οι μόνοι τελικά που όχι μόνο δεν έχουν ελπίδα να κερδίσουν (το παιχνίδι) αλλά το πληρώνουν και με το υψηλότερο τίμημα., την ίδια τους την ζωή. Την ίδια ώρα, οι «άρχοντες» απολαμβάνουν τις διακοπές τους και επιδίδονται σε αθλοπαιδιές, μεγάλα και πολυτελή γλέντια (τα οποία τα έχουν ονομάσει δεξιώσεις γιατί είναι πιο εύηχο) σφυρίζοντας αδιάφορα για όλα αυτά. Και φυσικά μιλούν για ακόμη μια φορά για την σημασία της ειρήνης και την ανάγκη εκεχειρίας και λοιπών μεσοβέζικων «λύσεων». Η λύση είναι μια και μοναδική. Όλοι μας την ξέρουμε, οπότε την γνωρίζουν και αυτοί που αποφασίζουν. ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΣΥΝΗΡΠΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
John Lennon -give peace a change

Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο...ΕΙΡΗΝΗ...Ας δώσουμε στην ειρήνη την ευκαιρία της που (όλοι μας λέμε ότι) είναι απαραίτητη αλλά κανείς σχεδόν δεν μάχεται για αυτή. Και όταν μιλάμε για μάχες τα όπλα δεν είναι απαραίτητα. Ίσα ίσα σε τέτοιες μάχες είναι αχρείαστα και ανεπιθύμητα όπως θα έπρεπε να είναι από όλους και για όλα. Γιατί όλα τα όπλα σκοτώνουν. Από όπου και να προέρχονται. Από πάνω, από κάτω, από δεξιά από αριστερά. ΟΛΑ. Δείτε τις εικόνες από την λωρίδα της Γάζας αυτές τις ημέρες και πείτε μας : Τι μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια συμπεριφορά και καταστροφή?? Και μην αρχίσουμε τις αηδίες περί τρομοκρατίας κλπ. Γιατί μετά τι είναι η απαγόρευση της (όποιας) ανθρωπιστικής βοήθειας?? Μεγάλοι παιδιά είμαστε!! Και ας σκεφτούμε και τα άλλα παιδιά, τα κανονικά, τα μικρά εκεί κάτω. Υπάρχει κάποιος που να μπορεί να τους εξηγήσει τι και γιατί γίνονται όλα αυτά?? Τι έχουμε να χωρίσουμε?? Για αυτό σας λέω, ας επανέλθουμε στις ευχές...

Καλές γιορτές σε όλους .Υγεία, ευτυχία σε όλους σας και τους δικούς σας. Και ας ελπίσουμε σε ένα πιο ειρηνικό νέο έτος. Αν και δεν είμαστε υπέρμαχοι (μόνο) της ελπίδας αλλά των δράσεων και των αποδείξεων.Καλά να περάσετε ότι και να κάνετε, όπου και να είστε!!

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των

ανθρώπων

είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου

είναι το χαμόγελο της μάνας.

Μονάχα αυτό.

Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.

Και τ' αλέτρια που χαράχουν βαθειές

αυλακιές σ' όλη τη γης

ένα όνομα μονάχα γράφουν:

Ειρήνη. Τίποτ' άλλο. Ειρήνη.

Πάνω στις ράγες των στίχων μου

το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον

φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα

είναι η ειρήνη.

Αδέρφια μου,

μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει

όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του

.Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,

αυτό 'ναι η ειρήνη

Απόσπασμα απο το ποίημα ΕΙΡΗΝΗ του Γ. Ρίτσου (1953). Διαβάστε το όλόκληρο εδώ.