Χτες (15/09/08) έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Ρικ Ράιτ (Richard William "Rick" Wright)...Εκ των ιδρυτικών μελών του ιστορικότερου και σημαντικότερου (κατά το γιουσουρούμ) ροκ συγκροτήματος, των Pink Floyd...Με μια λιτή ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του συγκροτήματος, η οικογένεια του Wright γνωστοποίησε το γεγονός και ζήτησε από όλους διακριτικότητα και σεβασμό τις δύσκολες αυτές στιγμές που περνούν. Ο μεγάλος Ρικ έφυγε μετά από σύντομη μάχη με την επάρατη νόσο. Η μορφή της νόσου από την οποία έπασχε ο Wright δεν έχει γίνει γνωστή. Ο Ράιτ γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 28 Ιουλίου του 1945 και ήταν αυτοδίδακτος. Ναι καλά διαβάσατε. Αυτοδίδακτος. Ναι, τα πλήκτρα των Floyd δεν πήγαν σε ωδεία και δασκάλους. Και είναι αυτό που κάνει έναν καλλιτέχνη μεγάλο. Όταν υπάρχει αληθινή αγάπη για την μουσική καθ΄αυτή, και όχι για την (όποια) φήμη, τα χρήματα και το sex, τότε μόνο μπορεί κανείς να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά σ΄ αυτό που κάνει και να δημιουργήσει πραγματικά. Και ο Ρικ αγαπούσε και τα πλήκτρα του και τους Floyd. ΄Όποιος έχει ακούσει και έχει δει το echoes από το Live At Pompeii μπορεί να καταλάβει τι λέμε.Δεν θα αναφερθούμε στην προσωπική ζωή του Ρικ Ράιτ. Πόσες φορές παντρεύτηκε, πόσες χώρισε, ποιες οι σχέσεις του πλέον με τους υπόλοιπους κλπ. Θα μιλήσουμε μόνο για την πορεία του στους μουσικούς δρόμους που κατά καιρούς επέλεξε. Έξαλλου αυτό που μας φέρνει κοντά σε έναν καλλιτέχνη δεν είναι η ζωή του και ο βίος του, αλλά τα έργα του και τα αποτυπώματα που αυτά αφήνουν μέσα μας. Είναι αυτό που μας είπε και ο Γιώργος Σταφανακίδης «...Το έργο τους είναι κτήμα μας ενώ η ζωή τους όχι.».
Ο Wright ήταν εκεί ακόμα και όταν οι Pink Floyd έπαιζαν ως Architectural Abdabs ή Sigma 6. Γνωρίστηκε με τον Roger Waters και τον Nick Mason στο Regent Street School of Architecture όπου σπουδάζανε. Έξι μήνες μετά την γνωριμία τους στο γκρουπάκι που είχαν φτιάξει προσχωρεί και ο Syd Barrett. Ο άνθρωπος που άλλαξε του μουσικό τους προφίλ, το όνομα και τους οδήγησε στην αρχή του μονοπατιού του ουρανού. Εκείνος είχε χαράξει άλλο δρόμο για τον εαυτό του... Τα υπόλοιπα δεν είναι ιστορία αλλά θρύλος. Ο Ραϊτ έδωσε ψυχή στα πλήκτρα σε όλους τους δίσκους των Floyd. Από το Ummagumma (1969), όπου έγραψε το ανεπανάληπτο Sysyphus (εμπνευσμένο από τον μύθο του Σισύφου), το Dark Side Of The Moon (1975),όπου συνέθεσε το καταπληκτικό The Great Gig In The Sky και το Meddle (1971), όπου όλοι μαζί γράφουν το Echoes, μέχρι το κύκνειο άσμα του The Division Bell (1994) όπου συνείσφερε μεταξύ άλλων το Marooned. Σε όλους εκτός του The final Cut (1983). Είχε αποχωρήσει από την μπάντα λίγο νωρίτερα λόγο των κακών σχέσεων του (τότε) με τον Waters.Είναι η εποχή που στα θρυλικά πλέον live του συγκροτήματος για το The Wall, o Wright δεν εμφανίζεται ως μέλος της μπάντας αλλά ως μουσικός επί πληρωμή!!!
Μετά την αποχώρησή του από τους Floyd o Wright συνεργάζεται με τον Dave Harris των New Romantic band Fashion και κυκλοφορούν ως Zee το πειραματικό άλμπουμ Identity (1984) , για το οποίο αργότερα ο Wright θα δηλώσει ότι «αυτό το άλμπουμ δεν θα έπρεπε να έχει κυκλοφορήσει»... Το Identityείναι το μοναδικό άλμπουμ μέλους των Floyd που δεν έχει κυκλοφορήσει ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ σε CD!!! Είχε προηγηθεί το πρώτο σόλο άλμπουμ του, το Wet Dream (1978) και ακολούθησε πολλά χρόνια μετά το Broken China (1996), το οποίο είναι πολύ κοντά στο σκεπτικό των θεματικών άλμπουμ των Pink Floyd ενώ στο «Reaching for the Rail" και στο "Breakthrough" τραγουδά η Sinéad O'Connor!!! Επιστρέφει στους FLoyd μετά την αποχώρηση του Waters και συμμενέχει στα επόμενα άλμπουμ του γκρούπ. Στο A Momentary Lapse of Reason (1987) δεν υπάρχει φωτογραφία του, ενώ και το όνομά του εμφανίζεται με μικρότερους χαρακτήρες απο ότι των Mason και Gilmour αφού ακόμα συνεργάζεται ως μουσικός και όχι ως μέλος. Κατά την διάρκεια της τουρνέ για το άλμπουμ λύνονται πολλά προβλήματα και βρίσκει ξανά την θέση του στην επίσημη σύνθεση του γκρούπ. Συμμετέχει στην σύνθεση πέντε κομματιών στο κύκνειο άσμα των Floyd The Division Bell (1994) ενώ τραγουδά και το Wearing the Inside Out κάτι που είχε να γίνει απο το Time (dark side of the moon).
Ο Wright ήταν εκεί ακόμα και όταν οι Pink Floyd έπαιζαν ως Architectural Abdabs ή Sigma 6. Γνωρίστηκε με τον Roger Waters και τον Nick Mason στο Regent Street School of Architecture όπου σπουδάζανε. Έξι μήνες μετά την γνωριμία τους στο γκρουπάκι που είχαν φτιάξει προσχωρεί και ο Syd Barrett. Ο άνθρωπος που άλλαξε του μουσικό τους προφίλ, το όνομα και τους οδήγησε στην αρχή του μονοπατιού του ουρανού. Εκείνος είχε χαράξει άλλο δρόμο για τον εαυτό του... Τα υπόλοιπα δεν είναι ιστορία αλλά θρύλος. Ο Ραϊτ έδωσε ψυχή στα πλήκτρα σε όλους τους δίσκους των Floyd. Από το Ummagumma (1969), όπου έγραψε το ανεπανάληπτο Sysyphus (εμπνευσμένο από τον μύθο του Σισύφου), το Dark Side Of The Moon (1975),όπου συνέθεσε το καταπληκτικό The Great Gig In The Sky και το Meddle (1971), όπου όλοι μαζί γράφουν το Echoes, μέχρι το κύκνειο άσμα του The Division Bell (1994) όπου συνείσφερε μεταξύ άλλων το Marooned. Σε όλους εκτός του The final Cut (1983). Είχε αποχωρήσει από την μπάντα λίγο νωρίτερα λόγο των κακών σχέσεων του (τότε) με τον Waters.Είναι η εποχή που στα θρυλικά πλέον live του συγκροτήματος για το The Wall, o Wright δεν εμφανίζεται ως μέλος της μπάντας αλλά ως μουσικός επί πληρωμή!!!Μετά την αποχώρησή του από τους Floyd o Wright συνεργάζεται με τον Dave Harris των New Romantic band Fashion και κυκλοφορούν ως Zee το πειραματικό άλμπουμ Identity (1984) , για το οποίο αργότερα ο Wright θα δηλώσει ότι «αυτό το άλμπουμ δεν θα έπρεπε να έχει κυκλοφορήσει»... Το Identityείναι το μοναδικό άλμπουμ μέλους των Floyd που δεν έχει κυκλοφορήσει ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ σε CD!!! Είχε προηγηθεί το πρώτο σόλο άλμπουμ του, το Wet Dream (1978) και ακολούθησε πολλά χρόνια μετά το Broken China (1996), το οποίο είναι πολύ κοντά στο σκεπτικό των θεματικών άλμπουμ των Pink Floyd ενώ στο «Reaching for the Rail" και στο "Breakthrough" τραγουδά η Sinéad O'Connor!!! Επιστρέφει στους FLoyd μετά την αποχώρηση του Waters και συμμενέχει στα επόμενα άλμπουμ του γκρούπ. Στο A Momentary Lapse of Reason (1987) δεν υπάρχει φωτογραφία του, ενώ και το όνομά του εμφανίζεται με μικρότερους χαρακτήρες απο ότι των Mason και Gilmour αφού ακόμα συνεργάζεται ως μουσικός και όχι ως μέλος. Κατά την διάρκεια της τουρνέ για το άλμπουμ λύνονται πολλά προβλήματα και βρίσκει ξανά την θέση του στην επίσημη σύνθεση του γκρούπ. Συμμετέχει στην σύνθεση πέντε κομματιών στο κύκνειο άσμα των Floyd The Division Bell (1994) ενώ τραγουδά και το Wearing the Inside Out κάτι που είχε να γίνει απο το Time (dark side of the moon).
Αυτή ήταν η μουσική διαδρομή του Ρικ Ράιτ... Ενός αληθινού μουσικού. Πέθανε μόλις στα 65 του χρόνια, μια εποχή που δούλευε το νέο του άλμπουμ και οι ψίθυροι για την επανένωση των PinkFloydείχαν γίνει πιο δυνατοί από ποτέ, μετά και την τελευταία τους (και πρώτη μετά από 24 χρόνια) εμφάνιση στο Live8 to 2005.
Ότι και να υπάρχει εκεί πάνω είμαι σίγουρος ότι ο Ράιτ θα έχει ήδη βρει το τρελό διαμάντι του ουρανού, τον φίλο του Syd, και θα προετοιμάζονται για τη μεγαλύτερη συναυλία που έγινε ποτέ στον ουρανό.Καλό σου ταξίδι Σίσυφε..
