To Σινε Γιουσουρούμ παρουσιάζει: Children - Μια ταινία κινουμένων σχεδίων για την πίεση που δέχονται οι μαθητές στο σχολείο

Το «Children» είναι μια μικρή ταινία κινουμένων σχεδίων που εξερευνά τη σκοτεινή πλευρά της εκπαίδευσης. Δημιουργήθηκε από τον Ιάπωνα εικονογράφο Okada ​​Takuya, και απεικονίζει έναν γκρίζο κόσμο, μια γκρίζα γειτονιά, ένα γκρίζο σχολείο με γκρι τάξεις. Σε αυτό κάθονται σε σειρές γκρι παιδιά, που ξεχωρίζουν μεταξύ τους από τον αριθμό στη σφραγίδα που βρίσκεται στο κεφάλι τους.

Είναι μια ταινία που προκαλεί τη σκέψη με πολλούς τρόπους, εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά ΔΕΝ αντιμετωπίζονται ως άτομα εντός του εκπαιδευτικού συστήματος, και πώς μπαίνουν σε καλούπια, σαν τα πρόβατα. Μας αναγκάζει, επίσης, να εξετάσουμε την τεράστια πίεση που δέχονται τα παιδιά από τη στιγμή που ξεκινούν το σχολείο, και πόσο βαρετές μπορεί να είναι οι σπουδές τους.

Πού χωράει το παιχνίδι με τόση εργασία και μελέτη για τις εξετάσεις;

Πώς η πίεση του να πάρουν άριστα, τα επηρεάζει ψυχικά;

Τα γκρίζα παιδιά κάθονται ήσυχα μέρα με τη μέρα, εργάζονται σκληρά για να πάρουν τους καλύτερους βαθμούς, για να κερδίσουν την επιβράβευση του δασκάλου τους. 

 Ένα αγόρι αισθάνεται την πίεση να ξεχειλίζει μέσα του, καθώς περιμένει στην ουρά για να πάρει τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις.  Εκρήγνυται ως αντίδραση ενάντια στην συνεχή πίεση, εμπνέοντας και τους υπόλοιπους μαθητές να κάνουν το ίδιο

Τα γκρίζα παιδιά κάθονται ήσυχα μέρα με τη μέρα, εργάζονται σκληρά για να πάρουν τους καλύτερους βαθμούς, για να κερδίσουν την επιβράβευση του δασκάλου τους. Ένα αγόρι αισθάνεται την πίεση να ξεχειλίζει μέσα του, καθώς περιμένει στην ουρά για να πάρει τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις. Εκρήγνυται ως αντίδραση ενάντια στην συνεχή πίεση, εμπνέοντας και τους υπόλοιπους μαθητές να κάνουν το ίδιο. - See more at: https://left.gr/news/tainia-kinoymenon-shedion-gia-tin-piesi-poy-dehontai-oi-mathites-sto-sholeio#sthash.nF7FdJpJ.dpuf

Τα γκρίζα παιδιά κάθονται ήσυχα μέρα με τη μέρα, εργάζονται σκληρά για να πάρουν τους καλύτερους βαθμούς, για να κερδίσουν την επιβράβευση του δασκάλου τους. Ένα αγόρι αισθάνεται την πίεση να ξεχειλίζει μέσα του, καθώς περιμένει στην ουρά για να πάρει τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις. Εκρήγνυται ως αντίδραση ενάντια στην συνεχή πίεση, εμπνέοντας και τους υπόλοιπους μαθητές να κάνουν το ίδιο. - See more at: https://left.gr/news/tainia-kinoymenon-shedion-gia-tin-piesi-poy-dehontai-oi-mathites-sto-sholeio#sthash.nF7FdJpJ.dpuf

To Σινε Γιουσουρούμ παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ: Το βάρος των αλυσίδων- Η ιστορία πίσω από τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία

Η μελέτη της ιστορίας οδηγεί στην αποφυγή επανάληψης λαθών του παρελθόντος αλλά και στην όσο το δυνατόν καλύτερη κατανόηση ιστορικών γεγονότων. Η γειτονιά που ζούμε - Βαλκάνια- έχει χαρακτηριστεί ως η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης και όχι άδικα. Κάπου σε αυτή την γειτονιά "ξεκίνησε" ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος. Εδώ ο άξονας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο αντιμετώπισε τις καταστάσεις εκείνες που οδήγησαν στην χρονική μετατόπιση της επίθεσης στην ΕΣΣΔ. Εμφύλιοι πόλεμοι ουκ ολίγοι από την αρχή ως το τέλος του 20ου αιώνα. Τα Βαλκάνια υπήρξαν και αποτελούν το σταυροδόμι πολιτισμών, θρησκειών, ηπείρων αλλά και κοινωνικο-οικονομικών μοντέλων. Δεν ειναι τυχαία η σημασία που έδωσε ο Ρήγας με τη χάρτα του στην περιοχή αυτή.

Με ιστορία χιλιάδων χρόνων και γεγονότα ασύληπτης ιστορικότητας, τα Βαλκάνια είναι το σανίδι όπου η μεγάλοι και δυνατοί του κόσμου ετούτου ανεβάζαν και ανεβάζουν κατα καιρούς αμέτρητα έργα. Και όλα αυτά με έναν σκοπό. Τον έλεγχο μιας άκρως στατηγικής σημασίας περιοχής. Μιας περιοχής πλούσιας σε ιστορία, υπέδαφος αλλά και σε νοοτροπίες που χαρακτηρίζουν τους κατοίκους της.

Πριν το 1989 και την πτώση του Τείχους τη Βαλκανική αποτελούσαν πέντε χώρες (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία Ρουμανία, Αλβανία) και το Ευρωπαικό κομματι της Τουρκίας. Σήμερα οι χώρες είναι 10 (Ελλάδα, Βουλγαρία Ρουμανία, Αλβανία, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Κροατία, Βοσνία, Σλοβενία, Σερβία) το Ευρωπαικό κομματι της Τουρκίας και ένα κράτος που δεν έχει αναγνωριστεί από όλους και στην ουσία είναι στρατιωτική βαση (Κόσσοβο). 

Θα μπορούσαμε να γράψουμε σελίδες ολόκληρες για τον Εμφύλο στην πρώην Γιουγκοσλαβία αλλά προτιμήσαμε την προβολή του ενδιαφέροντος ντοκιμαντέρ με τίτλο Το βάρος των αλυσίδων του Boris Malagurski γυρισμενο το 2010 σε καναδική παραγωγή. Δείτε το και δείτε την σύνδεση με το σήμερα, το αύριο και το χτές. Καλή σας και μας προβολή.

Θερινός κινηματογράφος "Το Γιουσουρούμ"

Πριν από λίγο καιρό στήσαμε εδώ στο Γιουσουρούμ την μουσική μας σκηνή και για αρχή φιλοξενήσαμε τους fadeout. Ε, καλοκαίρι είναι, ζέστη (αρκετή) έχει είπαμε να στήσουμε και έναν θερινό κινηματογράφο (εμπορικό κέντρο μας βλέπω στο τέλος!!!). Ξέρετε τώρα, καλή παρέα, μπιρίτσες παγωμένες, ποπ κορν (ίσως και κανένα σουβλάκι!!), άρωμα νυχτολούλουδου (εντάξει και γιασεμιού) κλπ. Πολλές φορές έχω διερωτηθεί γιατί μας αρέσει ο θερινός κινηματογράφος. Για την παρέα? Για τα παρελκόμενα (βλ. πιο πάνω)?? Για τις ταινίες? Έχω δει σε θερινό απίθανες ταινίες που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τις έπαιρνα ούτε σε DVD για Σάββατο μεσημέρι. Άρα??

Και συνεχίζω. Το Γιουσουρούμ (όπως όλα τα παιδιά!!!) τρελαίνεται για κινούμενα σχέδια. Δώστου Donald Duck και πάρτα όλα τζάμπα από το μαγαζί. Ελπίζω να μην είμαι ο μόνος που εκτός από το Tasmanian Devil του αρέσει και ο Droopy!!! (Ρε, μήπως έχω πρόβλημα??). Ταινίες σαν το Fantasia, την Παναγία των Παρισίων, το SHREK θα πρέπει να επιβάλλεται να τις βλέπουν οι ενήλικες. Τώρα μην μου πείτε ότι δεν ρίχνετε κλεφτές ματιές όταν το χαζοκούτι (σ.σ TV) δείχνει Looney Tunes? Ε? Για θυμηθείτε λίγο το Fantasia με τον Μίκυ (δίπλα στα επιπλέον της ημέρας) και τα λέμε αργότερα (παρακάτω )

Οι πρώτες προβολές μας είναι αφιερωμένες σε ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους, Μικρά διαμάντια κινουμένων σχεδίων που συνοδεύουν συνήθως τις υπερπαραγωγές διαφόρων κινηματογραφικών studios. Πάρτε κάτι να πιείτε, ποπ κορν, σβήστε τα φώτα, καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας (ή στο κρεβάτι σας) και απολαύστε δυο υπέροχες (κατά την γνώμη μας πάντα) ταινίες μικρού μήκους.

Η πρώτη μας ταινία είναι το Geri's Game . Ένα φιλμάκι που το 1998 κέρδισε το Oscar και συμπεριλαμβανόταν στην προβολή τουη Bug's Life. "Γυρισμένη" το 1997 γράφτηκε και και σκηνοθετήθηκε από τον Jan Pinkava, η ταινία μας ταξιδεύει μια φθινοπωρινή μέρα σε ένα έρημο πάρκο. Εκεί ο ηλικιωμένος κύριος Geri αρχίζει μία περίεργη παρτίδα σκάκι. Περίεργη και ιδιότυπη καθώς ο αντίπαλός του είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Ο Geri αλλάζει συνεχώς θέση, βγάζει και βάζει τα γυαλιά του καθώς «μεταμορφώνεται» από τον ένα παίκτη στον άλλο. Η εναλλαγή γίνεται όλο και πιο γρήγορη δίνοντας την αίσθηση ότι οι αντίπαλοι είναι δυο και στην πραγματικότητα. Και ενώ η παρτίδα εξελίσσεται ο Geri (με τα μαύρα πιόνια) έχει στριμώξει για τα καλά το Geri (με τα λευκά πιόνια) ο οποίος δείχνει να μην μπορεί να αποφύγει την ήττα. Και τότε όλα ... (η συνέχεια στις οθόνες σας).

Η δεύτερη είναι το One Man Band . "Γυρισμένη" το 2005, γράφτηκε και και σκηνοθετήθηκε από τους Andrew Jimenez και Mark Andrews, προβαλλόταν στην αρχή της εμπορικής επιτυχίας Cars, ενώ ήταν και υποψήφια για το Oscar έκείνης της χρονιάς. Εδώ μεταφερόμαστε σε περασμένες εποχές, στην πλατεία ενός έρημου Ιταλικού χωριού όπου ένας πλανόδιος μουσικός (Bass) παίζοντας βαρετούς σκοπούς προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή (και το φιλοδώρημα εννοείται) των όποιων περαστικών, οι οποίοι δεν εμφανίζονται από πουθενά. Ξαφνικά κάνει την εμφάνισή του η Tippy (ένα μικρό κοριτσάκι) κρατώντας στο χέρι του ένα χρυσό νόμισμα το οποίο έχει πρόθεση να ρίξει στο σιντριβάνι της πλατείας κάνοντας και την καθιερωμένη ευχή. Τότε ο Bass αρχίζει και τα δίνει όλα (μουσικά: τα σπάει), ώστε το νόμισμα να καταλήξει στο κουτάκι του και όχι στον πάτο του σιντριβανιού. Η μικρή Tippy ενθουσιάζεται και είναι έτοιμη να του ρίξει το νόμισμα, όταν κάνει την εμφάνισή του στην άλλη πλευρά της πλατείαςο Treble, ένας επιδέξιος (και επιδειξίας) συνάδερφος του Bass. Η μικρή ακούγοντας τον Treble δείχνει αναποφάσιστη για το που θα δώσει το νόμισμα. Αρχίζει έτσι ένας μουσικός αγώνας μεταξύ των δυο με έπαθλο το νόμισμα της Tippy. Κάποια στιγμή η Tippy δείχνει να έχει αποφασίσει για το που θα ρίξει το χρυσό. Τότε το νόμισμα.... (η συνέχεια στις οθόνες σας).

Πριν σας αφήσουμε να πούμε ότι η μουσική του One Man Band ηχογραφήθηκε με την βοήθεια 38μελούς ορχήστρας , ενώ στο Geri’s Game χρησιμοποιήθηκαν πρωτοποριακές (για την επόχή του) τεχνικές για την ρεαλιστική απεικόνιση των εκφράσεων του προσώπου του Geri. Καλή σας προβολή.